Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Tuesday, April 25, 2006

De psychologisering van Nederland

door Keesjemaduraatje

langzamerhand is Nederland gepsychologiseerd geworden. Als er een kind vermoord wordt, is het eerste dat gebeurt een traumateam naar de school sturen om de kinderen te helpen het verdriet te verwerken. Politieagenten die beschoten worden, krijgen psychologische hulp en moeten leren hun trauma te bespreken. Zonder enige wetenschappelijke onderbouwing zijn er een aantal stellingen die door iedereen in Nederland onderschreven worden en waar niet aan valt te tornen:

- Verdriet moet je niet oppotten
- Je moet over traumas praten
- Het verwerken van leed uurt lang
- maar je houdt er wel een litteken aan over

Als ik zeg "zonder wetenschappelijke onderbouwing" dan bedoel ik dat deze theorien niet te falcificeren zijn en ook niet door feiten te bewijzen. Als je namelijk zou zeggen: " ik heb vreselijke dingen beleefd, er nooit over gepraat en toch heb ik nergens last van", dan zit je "in de ontkenningsfase" , of er wordt gezegd: "dat komt dan nog wel". Als we onze cultuur vergelijken met de Japanse cultuur, dan kunnen we vaststellen dat de Japanner nooit ergens over praat en dat het aantal gestoorde figuren in die samenleving niet merkbaar hoger is. Uit eigen ervaring weet ik dat de Oost-Pruisen die na de Tweede Wereld oorlog naar West-Duitsland gevlucht zijn en heel veel verloren hebben, zowel bezittingen als gezinsleden, die soms verhongerden langs de kant van de weg, dat die na de oorlog gewoon weer verder gegaan zijn, zonder trauma teams en toch weer iets opgebouwd hebben.

Er is een overeenkomst tussen de manier waarop er over de samenleving gedacht wordt en de manier warop er over psychische stoornissen gedacht wordt. De maatschappij is maakbaar en dus zijn psychische ziektes geneesbaar. Het hele TBS-gebeuren is op deze gedachte gebouwd. Zeden- delinquenten moeten na een aantal jaren weer een kans krijgen in de samenleving. Het is dan ook geen wonder dat het TBS systeem nu onder zware kritiek onderhevig is, nu ook de maatschappij niet zo maakbaar is gebleken als de politici in de jaren zeventig dachten.

Des te vreemder is het als blijkt dat de managers van een TBS kliniek zelf niet eens geloven in de maakbare- en geneesbare mens. Als je in een niet nader te noemen TBS kliniek in Nijmegen die de laatste jaren regelmatig in het nieuws is geweest wegens weggelopen patienten, solliciteert, krijg je de vraag voorgelegd of je in je jeugd traumas hebt opgelopen. als je " ja" zegt, en wie heeft er tegenwoordig geen traumas, dan wordt je niet aangenomen. Blijkbaar gaan ze ervan uit dat traumas niet te verwerken zijn, terwijl ze zelf patienten als genezen naar huis sturen. Of ben ik nou te negatief?

22 comments:

keesjemaduraatje said...

jij ondermijnt met je cynische opmerkingen weer de slagkracht van ons volk dat tegen tyrannen vecht. Kies toch eens partij voor de democratie en tegen de diktatuur!!

keesjemaduraatje said...

je noemt twee keer het woord "rechts" terwijl geen van mijn geachte reaguurders of webloglezers zichzelf zo noemt. Ik heb op de verschillende weblogs ook helemaal niets gelezen over de MP3-moord en dat is ook logisch want de daad is zo erg dat woorden te kort schieten. Ik reageer liever op mensen die beweren sociaal en menslievend te zijn en in plaats daarvan diktatoriale regimes steunen en onze jongens die voor ons hun plicht in het buitenland doen, zwart proberen te maken.

keesjemaduraatje said...

@Steady: je hebt nu al twee keer gedreigd te stoppen met reageren. Bij ons op het werk zeggen we dan "Ist das eine Drohung oder ein Versprechen?". Jij moet dan antwoorden "Sowohl als auch"

Pascalle said...

De slagkracht van ons volk dat tegen tirannen vecht ondermijnen...

wat is precies de definitie van ons volk?

je bedoelt het volk wat je zelf cynisch omschrijft als een volkje wat ondergedompeld is in geitewollen sokken psychologie geleuter? wat allemaal maar onzin is want er zijn ook mensen die dat niet nodig hebben? We moeten overla over praten en dus zijn we zwak, ziek en zielig?

Welke slagkracht hebben we dan eigenlijk..?

Pascalle said...

oh en die stellingen zonder wetenschappelijke onderbouwing...

Er is genoeg onderzocht over de effecten van stress op de mens zowel op t fysieke gestel als naar de psychologische effecten.

Er zijn een heleboel wetenschappers heel veel jaren bezig geweest en nog steeds bezig om op een wetenschappelijk onderbouwede manier te onderzoeken bijvoorbeeld hoe posttraumatisch stress syndroom tot stand komt en wat de gevolgen en mogelijke oplossingen zijn.
Dit zijn onderzoeken met meetbare resultaten en zijn opgezet met wetenschappelijk onderzoekbare hypotheses.

Psychologie is nog altijd een wetenschap en in de wetenschap worden geen stellingen gedeponeerd die niet meetbaar zijn.

Alleen ja, regel nummer 1 in de wetenschap: Niets is zeker tot het tegendeel is bewezen. En dat heeft tot gevolg dat wetenschap dynamisch is en stellingen veranderlijk zijn.
Niks mis mee. Is volgens mij nog steeds de enige manier om pure feiten te achterhalen, openstaan voor andermans ideeen en overtuigingen bijstellen.
Zou ' het volk' nog een voorbeeld aan kunnen nemen.

keesjemaduraatje said...

Pascalle: gelukkig laat jij me niet in de steek en ga je gewoon door met je politiek correcte commentaren op mijn weblog. Kan je de wetenschappelijke onderbouwing voor de volgende stellingen leveren:
- Verdriet moet je niet oppotten
- Je moet over traumas praten
- Het verwerken van leed uurt lang
- maar je houdt er wel een litteken aan over
?

Pascalle said...

doe ik, alleen niet nu, er moet gewerkt worden nu...
Maar eerst, kun jij me dan de bron geven waar deze stellingen officieel geponeerd zijn?
Want als je ze zelf hebt bedacht gaat het hele spelletje niet op natuurlijk....
Je stellingen klinken namelijk eerder als conclusies dan als hypotheses...

keesjemaduraatje said...

je zou dus twee groepen moeten formeren van mensen met een traumatische ervaring. De ene groep krijgt psychologische begeleiding en wordt gestimuleerd erover te praten en hun belevenissen te verwerken. de andere groep krijgt geen begeleiding en er wordt tegen ze gezegd: "niet zeuren doorwerken" . Na 1, 5 en 10 jaar wordt gekeken hoeveel mensen uit de twee groepen arbeidsongeschikt zijn geworden, psychologische hulp nodig hebben gehad, of zelfmoord gepleegd hebben.

Pascalle said...

Vaak worden in dit soort gevallen inderdaad groepen geselecteerd op welke begeleiding ze al dan niet hebben gekregen na een ramp.
Bijvoorbeeld er is al onderzoek gedaan naar de gevolgen van de aanslag op het WTC waar men wel begeleiding heeft gekregen. Ook is er onderzoek gedaan in Afrikaanse landen waar jarenlange burgeroorlogen zijn geweest en geen begeleiding is geweest.

Je kunt beargumenteren dat culturele verschillen een significant verschil kunnen hebben op de verwerking van een trauma.
Dat zou dan een volgend punt voor onderzoek zijn. Ook logisch aangezien dit soort ingewikkelde syndromen niet eenvoudig te verklaren zijn met 1 onderzoek, simpelweg omdat met het niet menswaardig vindt personen met opzet in een laboratorium (zodat omgevingsfactoren zoveel mogelijk gelijk gehouden kunnen worden) bloot te stellen aan een trauma en vervolgens te kijken welke begeleiding effect zou kunnen hebben.

Er zijn vele onderzoeken beschikbaar, google eens op de volgende termen:
stress reduction trauma psychological guidance scientific research
4050 hits....

keesjemaduraatje said...

nee, ik bedoel dat je na een aanslag de overlevenden meteen in twee groepen verdeelt. De ene groep krijgt niets en de andere groep krijgt de hele psycho-traumatische begeleiding over zich heen. En dan vergelijken hoe het met die mensen gaat na een tijdje.
Misschien een ideetje om alvast in gedachte te houden voor bij de volgende aanslag in Nederland.

keesjemaduraatje said...

wij hebben het liever over vrijheid van meningsuiting, scheiding van kerk en staat en andere burgerlijke vrijheden die gelukkig in Nederland bestaan. Dat is een duidelijker omschrijvin dan "links" of "rechts".
We moeten nu achter onze jongens gaan staan en blijven staan die nu bezig zijn een heel moeilijke taak te vervullen. Dat moet jij als oud-militair toch begrijpen. Ik heb over de MP3 moord helemaal niets geschreven en ik heb geen bevolkingsgroepen zwart gemaakt.

Pascalle said...

Onze jongens? goh, voor zover ik wist had ik helemaal geen jongens.. of meisjes.. da's nieuw voor me..

Maud said...

Ik ben het hier zo mee eens. Je moet verplicht de hele tijd over negatieve zaken praten, want dan kom je er misschien over 10 jaar wel overheen. Trap je in deze val (het is een eenrichtrinsverkeer weg) dan zal de psycholoog te daarna zoveel mogelijk stigmatiseren (eerst je een probleem aanpraten dat je niet hebt, dan iedereen vertellen dat dit probleem wel iets is dat waarschijnlijk niet overgaat). Iedere poging die je onderneemt om er vanaf te komen is "je bent er nog niet aan toe om het te erkennen" of "je vindt het moeilijk om erover te praten". Psychologen zijn zelf meestal zeer ongelukkige mensen die onzeker in het leven staan. Als zij dan iemand ontmoeten die echt iets vervelends heeft meegemaakt, maar er overheen is, sterk is en gelukkig is, dan mag dat niet zo zijn. En ze zijn met velen, die psychologen. En als je eenmaal op een netvlies staat, dan wordt info met allerlei instanties gedeeld. Een ware heksenjacht. En hoe mooier en sterke je zelf bent, hoe meer de psycholoog je uit elkaar wil trekken. Ben je al echt op de bodem (criminelen etc) dan willen ze je zo snel mogelijk genezen. Gaat uiteindelijk om macht. Mooie mensen ziek maken, zieke mensen beter maken. Het is erg.

Marie said...

Het wordt tijd dat er meer aandacht wordt gegeven aan de negatieve effecten van de psychologisering van de samenleveing. Het zijn vaak pure vooroordelen die bevestigd worden door psychologen. Het verplicht praten met iemand die alleen maar negativiteit zoekt, dat is echt ellendig. Daar wordt je ziek van. En de informatie (geinterpreteerd vanuit een negatieve psychologen-bril) wordt als expert opinion vervolgens (privacy is echt gewaarborgd, NOT!!!) de wereld in gegooid en daar kom je nooit meer vanaf.

Het ergste wat ik in mijn leven heb meegemaakt is wat ik "de heksenjacht" noem van de psychologen. Het is een schande.

Kennis is macht.
Psychologen lijken soms meer op de geheime politie in het Oostblok dan op mensen die echt willen helpen/goed doen.

Marianne said...

En om het eens echt te bewijzen (grappig).

Ga in jezelf eens na wie er echt verknipt is in je omgeving (geweldadig, zieklijk liegen, slechte relaties ect ect). Het zijn namelijk bijna altijd kinderen van psychologen. Erg grappig als je je dat bedenkt.

Anna said...

Je idee om een groep na een aanslag in tweeen te delen klinkt goed (ik weet wel met welke groep het beter zal gaan). Probleem is alleen dat de groep die gewoon verder mag leven wel herkenbaar is en dus van heinde en ver er psychologen zullen komen met bemoeienissen en oordelen. Lees het boek van Gerie Smit ook maar. Er is niets mis met psychologische kennis, daar kan je zelf inzichten uithalen en het kan je helpen. Er is wel iets mis met de professie. De client wordt gezien als een idioot die zelf niet weet wat goed voor hem/haar is en geholpen moet worden om in lijn met de theorie van de psycholoog te gaan denken en leven. 1984 all over.

Natasha said...

Ik denk dat je hier echt niet in algemeenheden over kunt praten. De ene persoon is de andere niet. De ene psycholoog is de andere niet. De ene traumatische ervaring is de andere niet, en het hangt er ook vanaf op wat voor moment deze de betreffende persoon treft. En ook: Hoeveel support heeft iemand al vanuit zijn of haar omgeving, is 'niet zeuren en doorwerken' ook het devies t.o.v. partner en vrienden, dan denk ik echt niet dat het goed gaat hoor, dat heeft de geschiedenis echt wel uitgewezen, het lijkt misschien dan allemaal goed te gaan, maar dingen die weggedrukt worden komen altijd in een of andere vorm later boven.

Nastasja said...

Natasja,

Je klinkt als een psycholoog. Volgens is emoties opkroppen niet goed. Ben je echt boos, dan mag je van mij best lekker hard gaan sporten of even in je eigen huis in een hoekje gaan zitten janken, schreeuwen of kranten verscheuren. Lijkt me heel gezond. Afreageren. Maar daarna moet je verder. Probleem met psychologen is dat het vaak de minder sterke mensen zijn die psycholoog worden. Daar is dan vervolgens 15 jaar negatieve opleiding overheen gegooid, zodat ze na 15 jaar nog geen problemen verwerkt hebt. Dat soort mensen gaat iemand die een probleem in een jaar verwerkt en sterk weer verder gaat, die gaan ze echt niet helpen! Psychologen zaaien gewoon negativiiteit en roddel en achterklap. Je hebt er niks aan, tenzij je a) zelf echt helemaal aan de bodem zit en negativiteit je niet nog negatiever gaat maken, of, b) je niets hebt meegemaakt in je leven, want dan gaat een psycholoog je wel helpen om gewoon verder te gan met je leven. Heb je wel levenservaring, maar gaat het best goed met je, dan hebben psychologen een negatieve impact (zij zullen wel ff controle over je leven nemen, want ach, jij bent natuurlijk ziek en hebt geen rechten meer als mens, jij weet zelf niet wat goed voor je is...).

Marie said...

het voorstel van het psychologisch onderzoek is nogal barbaars. je dwingt mensen namelijk om (willekeurig) plaats te nemen in groep 1 of groep 2. En dat direct na een ramp. De kern van het probleem met psychologen is dat ze problemen aan het erger maken zijn en daarbij de keuzevrijheid van degene om wie het gaat minimaliseren. Het lijkt me een negatieve ervaring om op deze manoer gedwongen te worden deel te nemen aan een behandeling (of die geweigerd krijgen!).

Nu komen we wel bij de kern van het probleem. Psychologen behandelen mensen niet op een menselijke wijze. Niet in onderzoek en niet in de behandeling. De onmenseloijke behandeling die psychologen als "recht van de professie" zien, die heeft nu juist dat negatieve effect.

Mijn advies. Als je een probleem hebt en je wilt daar met iemand anoniem over praten die veel mensenkennis heeft, zoek dan geen psycholoog op. Ga voor een kapper, physiotherapeut, of barman. Dat zijn mensen die het leuk vinden om met mensen te praten en tegelijk ervoor te zorgen dat ze een beetje beter naar buiten lopen.

Louisa said...

Marie, in dit land wordt niemand gedwongen tot een behandeling als je dat niet wilt, ook niet na een traumatische ervaring.
Marianne, wat is het beroep van jouw ouders ?
Zo, en nu naar de kapper.

marie said...

In dit land worden mensen wel degelijk verplicht om met een psycholoog te praten. Het bedrijfsleven zit er vol mee. Als je managers jaloers is, geobsedeerd is of wat dan ook, dan wordt je hele priveleven op tafel gelegd in de kantine, onder het mom van de psycholoog helpt hem hiermee, dus laten we er allemaal over meedenken om te "helpen".

Das Leven der Anderen.

Marijke said...

Psychologen creeeren selp fullfilling prophecies. Ongetwijfeld zijn er ook wel psychologen die mensen echt helpen, maar dat zijn er gewoon erg weinig!

En ja, ze bemoeien zich wel ongewenst met de levens van gezonde mensen en verplichte therapie voor psych. gezonde mensen komt ook in Nederland voor. Verkijk je er niet op. Als iemand een politiek belang heeft om jou een stukje minder zeggenschap te laten hebben, dan is de psycho de makkelijkste weg om te bewandelen. Easy, om een psycholoog te vinden die "problemen ziet".