Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Wednesday, August 10, 2011

Martin Bosma heeft toch gelijk

In het Heimatmuseum Boizenburg, Oost-Duitsland vond ik het definitieve bewijs: Nationaal-socialisten zijn ook communisten en andersom. In 1945  werd het kleine stadje aan de sovjets toebedeeld en de meubelmaker Albert Freiheit dacht: "We zullen de sovjets eens een cadeautje geven" Hij maakte een grote rode ster uit hout. Om op te hangen. Pas jaren later bleek, dat het hout vroeger gebruikt was om een geheel ander teken te maken: een hakenkruis.

Rodester 
 

1 comment:

Filantroop said...

@Kees Madura
Er zijn er die beweren dat communisme en nationaalsocialisme geen verbinding in het wortelstelsel hebben daar de beide ideologieën elkaar op leven en dood bestreden. En dat lijkt me een allerminst sterk argument. Zelfs binnen deze ideologieën bestreed men elkaar tot bloedens toe, zo mag ik herinneren aan de Nacht van de lange messen waarbij de SS de meer revolutionair gerichte SA om zeep hielp, en de showprocessen van Russische communisten tegen andere Russische communisten. Antikapitalistische, totalitaire ideologieën hebben veel met elkaar gemeen, zelfs het onderlinge antagonisme. Desondanks kon er toch een pact van af, wat heel wat Poolse en Joodse burgers het leven heeft gekost. Voor de Nazi’s en Sovjets werd het na dat pact in Polen een competitie in het vermoorden van burgers. Dat de Sovjet-Unie na de verraderlijke Duitse inval alsnog het nationaalsocialisme ging bestrijden wordt nogal eens gebruikt als bewijs dat de twee ideologieën niets gemeen hebben. Dat lijkt me daarom net zo’n stelling als de bewering dat de SA en de SS niets met elkaar gemeen hadden. Zie het maar als de afrekeningen in het criminele circuit, of de twee dolle honden die elkaar net zo lang bijten tot er slechts twee dooie staartjes overblijven. Alleen jammer dat van de twee totalitaire ideologieën het ene hondje nog een halve eeuw bleef doorbijten. Dat heeft veel leed en mensenlevens gekost. Het ware beter geweest als in 1945 alle totalitaire ideologieën doodgebeten waren.