Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Sunday, August 25, 2013

Strijd in Syrië verdeelt de vrienden van Palestina

Dat de pro-Palestina activisten samen met Harry van Bommel (SP) bij een grote supermarkt staan te protesteren tegen het eten van sinasappels uit "bezet gebied", of in Castricum een picketline tegen het gebruik van schoonheidsproducten uit de Dode Zee houden, terwijl ze zwijgen als er honderden Syriërs bij een gifgasaanval sterven, we hebben het geregistreerd. Je kan niet overal tegelijkertijd zijn. Het ene leed bestrijden, maakt het andere niet goed.

Is het mogelijk met een actiegroep alleen tegen Israël te ageren en de buurlanden buiten beschouwing te laten? Vooral nu de Palestijnse groepen zelf verdeeld zijn. Hezbollah in Libanon steunt de Syrische dictator Assad en Hamas in Gaza richt zich juist tegen Assad. Wat nu te doen? Hoe werkt dat uit in de Nederlandse gelederen der oude Palestina-kameraden?

Het is opvallend stil op de Facebooks en de Palestina-websites, als je zoekt naar Syrië-berichten. Op de officiële websites van het Palestina Komitee, Stop de Bezetting of Docp staat niet over Syrië. De bestuursleden van de organisaties hebben op Facebook echter wel een mening.


Zelfbenoemd bestuurslid en "ordedienst" van het Palestina Komitee Rik Min steunt al maanden het oude regime van Assad en staat daarmee dus op de Hezbollah-lijn van de terreurscala. Hij beweert op Facebook niet alleen dat de gifgas-aanval helemaal niet door Assad zijn troepen is uitgevoerd, maar suggereert door een plaatje van een Davidster ook nog dat Israël er wel achter zal zitten.

Henny Kreeft van de stichting Stop De Bezetting (met Gretta Duisenberg) is de enige die de strijd tussen Hezbollah en Hamas op Facebook naar buiten brengt en bespreekt. Hij is er van overtuigd dat Assad voor de gifgasaanval verantwoordelijk is.

Beroepsactiviste Jose van Leeuwen schrijft dat het haar om Internationaal Recht en mensenrechten gaat. "Steun aan een dictator die zijn bevolking onderdrukt of doodt, is geen rechtvaardigheid". Daarmee neemt ze een ander standpunt in dan Sonja van den Ende, één van de beheerders van "Stop de bezetting" op Facebook.

Wat zijn nu de factoren die bij de activisten een steun voor Assad (met Hezbollah) of een steun voor de rebellen (Met Hamas)  doet ontstaan? Aangezien Henny Kreeft van Stop De Bezetting een bekeerde moslim is, ligt de steun voor de salafistische rebellen voor de hand. Rik Min is een seculiere oude communist en aangezien er al oude contacten tussen het Assad-regie en de DDR en de Sovjet-Unie waren, ligt ook zijn steun voor de hand. Sonja van den Ende heeft familiaire banden met de Assad-clan en heeft daar ook gewoond.

De scheiding tussen steun voor Assad of niet gaat dus dwars door de Gretta Duisenberg-stichting heen, waarbij Henny Kreeft de sterkere positie heeft, omdat hij officieel bestuurslid is. De steun van Iran aan de "Global March to Jerusalem" , waar Gretta Duisenberg aan mee doet is juist weer een indicatie dat haar Stichting steun aan het Assad-regime zal geven.

Voor alle fracties geldt altijd: Ïsraël heeft het gedaan". Waarschijnlijk zullen ze wel weer door een deur kunnen zodra het Assad-regime valt. Vooral omdat de Verenigde Staten aan die val mee zullen werken. Dan is de gezamenlijke vijand weer duidelijk. Maar nu even niet.

Monday, August 19, 2013

Amigoe di Curacao (1936) : Fascisten steunen Arabisch-Palestijns geweld

Een oplettende lezer attendeert ons op een artikel in Amigoe di Curacao uit 1936, waarin reeds gewag van een Arabisch Palestijnse staat, als voorloper van een Pan-Arabisch rijk, wordt gemaakt. Interessante getallen als sprake is van 766.000 Arabieren en 175.000 Joden. 12 jaar later zouden reeds één miljoen Arabieren op de vlucht slaan. Goochelen met getallen, is dat.

In 1936, dus vier jaar voor de Tweede Wereldoorlog, maar met de Fascisten in Italië en de Nationaal Socialisten in Duitsland reeds aan de macht, zoeken de Arabieren, volgens dit artikel, steun bij de fascistische Italianen. Je moet toch wat.

Mijn vriend Dani zal enorm blij met dit artikel zijn, omdat het Internationaal Recht, in de vorm van de Balfour verklaring, wordt genoemd. Engeland was verplicht een Joods Nationaal tehuis op te richten. De Arabieren waren echter toen al, in 1936, onder invloed van het pas ontwaakte Arabische nationalisme, bereid zich dood te vechten. Dat zijn ze blijven doen.

Het enige dat nu echt 78 jaar later anders is, dat er nu wel vele Arabische staten zijn en ook een Israelische staat, maar dat een "Arabisch-Palestijnse staat" als voorloper van een staat vor alle Arabieren, nog steeds niet is gerealiseerd. "Never miss an opportunity to miss an opportunity"

Bron: Kop: X ALGEMEEN POLITIEK OVERZICHT. Krantentitel: X Amigoe di Curacao : weekblad voor de Curacaosche eilanden Datum, editie: X 03-07-1936, Dag Jaargang, nummer: X 53, 2757 Uitgever: X NV Paulus Drukkerij Plaats van Uitgave: X [Willemstad PPN: X 840847114 Verschijningsperiode: X 1883-1976 Periode gedigitaliseerd: X 1883-1976 Verspreidingsgebied: X Nederlandse Antillen Soort artikel: X artikel Bezit en bezitskenmerk: X KB C 251

Sunday, August 18, 2013

Gereformeerd Gezinsblad weet een oplossing: Een Palestijnse staat!

Wanneer is dat idee van een Palestijnse staat eigenlijk ontstaan? In de Historische Krantenbak van de Koninklijke Bilbliotheek is gelukkig een zoekfunctie ingebouwd, zodat ik het begrip "Palestijnse staat" kan intypen en snel een antwoord op mijn vraag krijg.

Henry Kissinger, de voormalige Amerikaanse Minister van Buitenlandse Zaken onder president Nixon, had in 1975 al het idee, maar de PLO wilde toen nog niet.

De Jordaanse koning opperde in 1970 het idee, wat vreemd is, omdat hij tussen 1948 en 1967 gewoon een Palestijnse staat op de Westbank had kunnen oprichten.

Maar de allereerste keer dat het begrip "Palestijnse Staat" in de Nederlandse kranten wordt genoemd, is twee maanden voor mijn geboorte, op 22 februari 1958, door het Gereformeerde Gezinsblad. De hoofdstad van de toen voorgestelde "Palestijnse Staat" zou dan Gaza zijn. Interessant dat Jeruzalem blijkbaar toen nog niet zo belangrijk was. En interessant , dat er toen nog maar 1 miljoen "Palestijnse vluchtelingen" waren. Ondanks de enorme repressie en het ondragelijke lijden, hebben de Palestijnen er toch in 50 jaar tijd twee miljoen Palestijntjes bij weten te produceren. Hulde!


Bron: NIEUWE PALESTIJNSE STAAT? Krantentitel: Gereformeerd gezinsblad / hoofdred. P. Jongeling Datum, editie: 22-02-1958, Dag Jaargang, nummer: 14, 1694

Saturday, August 17, 2013

Palestijnen lijden nederlaag in cognitieve oorlog

De York-universiteit van Toronto gaat niet langer soepsiedie aan de irritante BDS-activisten, die steeds voor de deur staan te protesteren, geven. Het SAIA-comitee , dat oproept Israël te boycotten, wordt niet langer als officiele studentenclub erkend. De leider van de groep, de antisemitische Hammam Farah, is zelfs van de campus verwijderd en mag niet meer het terrein op. Een gevoelige nederlaag voor de BDS-campagne en de vertegenwoordigers van de Palestijnse zaak in Canada.

In maart hield SAIA een demonstratie op de campus, waarmee ze volgens het bestuur de "academische activiteiten" vertoorden. Hammam Farah gebruikte daarbij een megafoon, hetgeen de bestuurders niet konden waarderen.

Op de film hier onder zie je hoe een groep van SAIA activisten de bestuursvergadering verstoort en dat het bestuur op staat en vertrekt. Het islamistische karakter van de club is duidelijk te zien.



De laatste jaren zijn beeldvorming en propaganda op internet belangrijke wapens in de strijd van Arabieren tegen Israël. Daarom zet het Israëlische ministerie van Public Diplomacy sinds kort studenten in om discussies op internet te "winnen". Op de universiteiten in Amerika en Europa wordt de strijd tegen Israël gevoerd door extreem-linkse studenten en islamisten.

De argumenten die door deze virtuele strijders worden gebruikt zijn kort samen te vatten in de volgende punten:
-Israël bezet sinds 1967 Palestijnse gebied
-Volgens internationaal recht mag een bezetter geen eigen bevolking in bezet gebied vestigen en de natuurlijke rijkdommen niet exploiteren
-De producten uit bezet gebied moeten daarom geboycot worden

Helaas hebben de diverse Israëlische regeringen de afgelopen jaren geen aandacht aan deze propaganda geschonken en wilden de strijd tegen de Arabieren met wapens winnen. Nu is de cognitieve oorlog al behoorlijk ver gevorderd en is het image van Israël veel slechter dan in de jaren zeventig geworden.

Het is een gunstig teken dat het bestuur van de York universiteit niet zwicht voor dit verbale geweld. Het zou nog beter zijn als ze een keer antwoord aan de studenten zouden geven. Bijvoorbeeld met de volgende tekst: "Je bent hier te gast in een Westers land, waar waarden als democratie en vrijheid gelden. Daar heb je je aan aan te passen. Als dat niet lukt, raad ik je aan aan de islamitische universiteit van Gaza-stad te gaan studeren, waar haat tegen Israël in het lesprogramma is opgenomen"

Monday, August 12, 2013

De symboliek van de BDS-beweging

In de Israëlische krant Haaretz wordt gesignaleerd, dat de Nederlandse Boycot, Deinvestment en Sanctions (BDS) campagne zich van schokkende symbolen bediend. Een foto van Anne Frank met een rode Palestijnse sjaal wordt zelfs door linkse liberale Israëliers, die tegen settlements zijn, als zeer schokkend ervaren.

Het Nederlandse Twitteraccount @BDSAmsterdam , dat wordt beheerd door de pro-Palestijnse organisatie Docp, maakt gebruik van dit teken. Nu duikt het teken ook tijdens een anti-Israelische demonstratie op de Dam op.

Nicole Hollenberg, sinds kort bestuurslid van Docp en één van de beheerders van het Twiteraccount, draagt het Anne Frank symbool op haar T-shirts, tijdens een betoging tegen het Prawerplan (30.000 bedouinen) op 1 augustus.

Ik heb haar per email laten weten het symbool schokkend te vinden en moreel verwerpelijk. Nicole, die veel over de Holocaust heeft gelezen en het dagboek van Anne Frank kent, vind het geen schokkend symbool. Ze wil de strijd van de Palestijnen op een emotioneel gelijk niveau als de Holocaust benaderen.

Op dit forum waarschijnlijk ten overvloede de argumenten tegen deze symboliek:
-het symbool ontkent de uniekheid van de Holocaust
-door het symbool te dragen drijf je de spot met Anne .
-de boodschap die ermee uitgedragen wordt is: dat wat jullie is aangedaan, doe je nu ook tegen de Palestijnen
-de Palestijnen willen door dit symbool te dragen eigenlijk het lijden van de Joden overnemen. Henryk M. Broder stelt dat veel activisten diep in hun hart eigenlijk Joden willen zijn of als dat niet gaat,hun lijden op dezelfde plaats willen zetten.

Het is duidelijk dat de BDS beweging niet het doel nastreeft een rechtvaardige vrede te bereiken, maar de vernietiging van de staat Israël. Dat is ook duidelijk te zien in de leuzen die bij de Prawer-demo werden meegedragen.

Door de ze vijandelijke leuzen en symbolen te dragen stoot de BDS beweging redelijke (linkse) mensen af en werpt zich in de handen van vijandelijke en radicale regimes als dat van Iran en Hamas.

Friday, August 09, 2013

RIP Hoofdredacteur van de Amsterdam Post: Jaap Mollema (Prof.Drs. G.B.J. van Frikschoten)

Gisterochtend werd onze vriend Jaap Mollema op de Stadhouderskade te Amsterdam te fiets door een vrachtauto overreden en overleed ter plekke. Hij werd 46 jaar.
We kennen Jaap van vele anti-islamitische acties, zoals hieronder te zien en van de pro-Israël-beweging. Samen met Jaap protesteerden we tegen het kapen van de kristallnachtherdenking door extreem-linkse Israël-haters. We missen hem nu al. Laten we zijn werk voortzetten


Sunday, August 04, 2013

Norman Finkelstein gooit roet in het eten van de BDS-beweging

De voormalige Amerikaanse professor Norman Finkelstein beschreef de anti-Israëlische boycot-beweging vorig jaar als een "cult" die de staat Israël wil vernietigen en die geen rationele oplossingen voor het Midden-Oosten conflict zoekt. Door de onmogelijke eisen te stellen en alle producten van Israël te willen boycotten, werkt deze zogenaamde BDS-beweging een oplossing eerder tegen.

Nu gooit Norman Finkelstein de knuppel opnieuw in het hoenderhok door tijdens een vergadering van extreem-links (Left-Forum)  in New York door de hypocrisie van deze beweging aan de kaak te stellen. "Als je het internationale recht wilt handhaven en je op het internationale recht wilt baseren, dan moet het internationale recht ook voor Israël gelden" . "Israël is een legitieme staat , die volgens internationaal recht als Joodse staat is ontstaan."

Norman Finkelstein vroeg zich af hoe de BDS beweging op "recht gebaseerde"steun voor de Palestijnse zaak kan krijgen als ze tegelijkertijd de rechten van Israël ontkent. Dat is volgens hem onvolwassen hypocriet gedrag, dat hij niet wil steunen.

Norman Finkelstein heeft een carrière als anti-Israël activist achter de rug deed in het ver;leden schokkende uitspraken zoals dat Israël de Palestijnen in getto's zou opsluiten. Ook gaf hij in het verleden steun aan Hezbollah, door te roepen dat de militaire successen van Hezbollah "overwinningen van bevrijding en overwinningen voor de vrijheid" zijn.

De toehoorders in het publiek begonnen tijdens de speech van Finkelstein te roepen en schreeuwen. Hooggeplaatste anti-Israël-activisten als Lamis Deek en Sherry Wolf rolden met hun ogen en bogen hun hoofd naar beneden, daarmee hun ongenoegen en afkeuring tonende.

Lamis Deek van Al Awda riep tegen Norman Finkelstein dat ze nooit "de entiteit genaamd Israël" zou erkennen. Norman Finkelstein stelde het begrip entiteit aan de kaan en verklaarde dat Israel een gewone staat met rechten , maar ook met plichten is.

Het is niet geheel duidelijk waarom Norman Finkelstein zich de laatste twee jaar tegen een boycot van Israel uitspreekt en waarom hij zo nadrukkelijk tegen de extreem-linkse opvattingen over het ontkennen van het bestaansrecht in gaat. Tenslotte is hij een aanhanger van de Libanese terreurorganisatie Hezbollah. Misschien is het feit dat hem om veiligheidsredenen toegang tot Israël wordt ontzegd, een reden om een beetje te dimmen.

Het is opvallend hoe fel de BDS-activisten tegen de Tweestatenoplossing gekand zijn en hoezeer ze Israël in zijn geheel ontkennen. De boycotactiviteiten zijn dan ook tegen alle producten uit Israël gericht. Daarmee lijkt de BDS-beweging een haast symbolische strijd te voeren, waarin ze alleen zeer extreme dictatoriale regimes aan hun kant hebben.