Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Friday, November 15, 2013

JMNA: Voor de rechter

Door Frank Kromer (NIW)

Bestuursleden van het Joods Marokkaans Netwerk (JMNA) proberen via een kort geding hun boekhouding, in handen van de vertrokken penningmeester, terug te krijgen.  

Hé Sabi, heb je de stukken bij je?” grapt JMNA-voorzitter Harry van den Bergh, terwijl Sabi El Moussaoui, de voormalig penningmeester van het JMNA, zich meldt bij de balie van het gerechtshof in Amsterdam. Hij kijkt om en glimlacht: „Nee, nee,” antwoord hij met zwaaiende handen. Het vriendelijk ogende tafereel zou geen voorbode blijken voor de rest van de middag. De twee zouden hard botsen voor de neus van de voorzieningenrechter. Het JMNA is al bijna een jaar verscheurd door interne conflicten. Aan de ene kant staan de zittende bestuursleden Harry van den Bergh, Erwin Brugmans en Mostafa Hilali. Zij willen graag een doorstart van hun geliefde stichting, die een brug moet slaan tussen Joden en Marokkanen. Recht tegenover hen staan de dit jaar opgestapte penningmeester Sabi El Moussaoui, de opgestapte co-voorzitter Karima Belhaj en de opgestapte secretaris Manja Ressler. Zij weigeren de administratie van het JMNA over te dragen zolang hun aftreden nog niet op door hen beoogde wijze is afgewikkeld. Na een mislukt tussenkomen van de Amsterdamse wethouder van Es in maart 2013 om de zaak af te handelen, na talloze mislukte afspraken met penningmeester El Moussaoui om de administratie in handen te krijgen, zagen de drie bestuursleden maar één oplossing: een kort geding.

1 comment:

Jan said...

Het is naïef van de Joodse vertegenwoordiging dat zij ooit in deze zogenaamde samenwerking op basis van gelijkheid heeft gelooft.
Het is een samenwerking met een cultuur die de Jood als mens minimaal accepteert maar zeker niet als gelijke.
Het is een cultuur die de Jood als Volk en de Jood als Staat afwijst.