Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Friday, September 30, 2016

De Lotus Notes gelovigen

"We zoeken een software, waarmee we kunnen emailen, maar ook goedkeuren van vakanties en zelf applicaties programmeren. De 'workflow' in de software moet door ons kunnen worden aangepast en dat allemaal op een gewone windows server."

Het pakket van eisen van de potentiële klant, per telefoon aan mijn collega medegedeeld, lijkt geen einde te krijgen. Het gaat maar door. Tot de collega op een gegeven moment de verlossende vraag stelt: "Heeft u wel eens van Lotus Notes gehoord?" Het klinkt alsof de Here Jezus zelf de bits en bytes in de juiste volgorde gaat zetten en de doven gaat laten horen, of de blinden gaat laten zien. Een indrukwekkend wonder heeft plaats gevonden in de burelen van het bedrijf in kantoorbenodigdheden in Langenhagen Duitsland.

Al gauw blijkt, dat de Lotus Notes goeroe naast mij, bij iedere vraag en ook bij zeer gecompliceerde computerproblemen, dezelfde zegenende woorden spreekt: "Heeft u wel eens van Lotus Notes gehoord?". Het is een wondermiddel, dat op alle vragen een antwoord heeft en alle computerproblemen van alle klanten kan oplossen. Tests bewijzen het. Het is de eerste keer dat ik met Lotus Notes in aanraking kom en tegelijkertijd ook de eerste keer dat ik echt een hekel aan iemand begin te krijgen. Wie denkt deze snotaap wel dat hij is?  De digitale verlosser in eigen persoon, oder was?

Vijf jaar later werk ik bij een geheel ander bedrijf en geef les in MS Exchange, Lotus Notes en Novell Netwerken. De markt wordt afgeroomd door bedrijven die als een soort ICT-Aldi, voor een appel en een ei, de moeilijkste cursussen aanbieden. Vaak staan de lokalen leeg. Er moet iets gebeuren. We worden uitgenodigd in de directiekamer en per persoon wordt gevraagd wat zijn passie is en wat hij de komende jaren denkt te gaan doen. Tot dan toe heb ik van alles wat les gegeven en het valt mij zwaar daar nu slechts één product en slechts één taak uit te kiezen. Tsjaaa, wat zal ik de komende jaren eens gaan doen? De collega's naast me hebben allemaal al iets gezegd en de rij van voorgaande sprekers wordt steeds kleiner. Nog twee te gaan! wat zal ik eens zeggen?

Als ik aan de beurt ben, spreek ik de historische woorden, die mijn gehele leven zullen veranderen: "Ik wil Lotus Notes consultant worden". Het hoge woord is eruit. "Lotus Notes-consultant". Hoe kom je erop. Het is mijn vierde beroep en ik voel meteen dat het een mooi beroep is. Als mijn eerste zoon geboren wordt, vraagt de man van de burgerlijke stand, waar ik mijn zoon erken als rechtmatig mijn zoon:  "Was is Ihren Beruf?" Ja, dat is een goede vraag?  Wat is mijn beroep?

Het is belangrijk om de boven jou gestelden niet kwaad te maken en een beroep te kiezen, dat gemakkelijk te begrijpen is. Geen beroep opgeven is geen optie. Daar houden de ambtenaren niet van. Ik besluit mijn opleiding te noemen en laat op de formulieren het beroep "Diplom-Ethnologe" vastleggen. Iedereen tevreden. Twee jaar later, als mijn tweede zoon geboren wordt, vraagt de dienstdoende arts in het ziekenhuis, of ik mijn beroep op het formulier wil laten registreren. Ik geef als beroep "EDV-Dozent" op. Dat tot grote tevredenheid van de arts. "Zo'n hooggeplaatst persoon hebben we in deze afdeling nog niet gehad", zegt hij trots.

De tijd van vage beroepen is nu voorbij. Ik ben "Lotus Notes Consultant" geworden. Helaas deelt de directeur van het Hannoverse bedrijf mij echter een uur later mede, dat er in zijn bedrijf geen Lotus Notes Consultants nodig zijn. Dat is wel heel jammer voor zijn klanten, denk ik nog. Het is een bedroevende mededeling, maar het is ook een kans voor een geheel nieuw leven.

Drie maanden later ben  ik op een job-beurs op Koningsbos te Veldhoven. Ik heb een CV laten maken, waar een heleboel ervaring en slechts één beroep op staat: Lotus-Notes-Consultant. Ik ga alle standjes af en hoor overal dezelfde reactie: "Lotus Notes consultants hebben wij niet nodig". Tot ik bij de Philips-stand kom. De Philips directeur Hommes heeft net met veel ophef en dwang een project gestart, dat alle overige email-programma's bij Philips af wil schaffen en slechts één programma over wil houden: Lotus Notes. Dat iemand zich vrijwillig aan komt melden, en zegt dat hij Lotus Notes Consultant is, dat hebben ze echter nog niet meegemaakt. Heb je daar verstand van?  Is de logische vraag. Inderdaad, want ik heb de diploma's bij me en ik heb al enkele examens gehaald.

Drie maanden nadat ik de historische Lotus-Notes-Consultant-woorden heb uitgesproken, zit ik in Eindhoven op een kamertje in een studentenhuis met vier vrouwelijke studentes. Wat heb ik het toch goed getroffen. De hele dag Lotus Notes doen, gratis koffie drinken en er ook nog voor betaald krijgen. 's Avonds dan met die meiden bier drinken. Waar heb ik het aan verdiend?

Alle medewerkers van Philips wereldwijd hebben op dat moment een email-box met Lotus Notes. Er zijn in totaal vijftig servers en een opslagcapaciteit van 4 Terabyte. Geweldig systeem. Toch gaat het nog mis. In september datzelfde jaar vliegen er twee vliegtuigen in de Twin Towers en er breekt een economische crisis uit. Er moet bezuinigd worden. Dat betekent, dat alle activiteiten voor Lotus Notes naar India verhuisd worden. Zo komt het dat ik in 2006 naar India reis en mijn eigen Lotus Notes baan weg ga brengen. Hier, aanpakken en gaan jullie het maar doen.

Op een dag zit ik weer met alle collega's in een zaal en de manager houdt een verhaal. Zijn naam is Ferry van Hoevenaars en de vervelende boodschap is: "Lotus Notes is dood". We konden het niet geloven. Hoe kan zo'n man dat nou met droge ogen zeggen. Het is nu acht jaar geleden en ik kom Ferry nog wel eens tegen op de gang. Laatst stond hij naast mij te pissen en ik fluisterde tegen hem: "Lotus Notes is dood"

Monday, September 19, 2016

Begripsverwarring rond antisemitisme

Het valt echt niet mee, om tegenwoordig nog een Palestijnse activist in Nederland te zijn! Wil je een petitie aan de Commissie Buitenlandse Zaken van de Tweede Kamer overhandigen, staat er opeens een man met maar één arm naast je en je weet niet waar hij die arm door heeft verloren. Misschien heeft hij wel geprobeerd met een snelkookpan te koken. Je weet het niet. Kom je een uurtje later bij het Centraal Station, loopt er een man door het publiek, die in een garagebox destijds, heel lang geleden allemaal wapens, uniformen en drugs heeft verstopt. Waar heb die dat voor nodig? En op het bankje tegenover het podium zit een man, heel oud, hij kan al haast niet meer lopen, die destijds heel lang geleden, toen jij nog niet was geboren, met een pijpbom in zijn bagage, uit een vliegtuig is gehaald. Je moet ook wat als Palestijn. Maar verder allemaal keurige mensen.

Intussen maakt de redactie van de nette glossy Soemoed zich deze maand druk om een geheel ander schandalig feit, namelijk dat 'Israël en zijn pleitbezorgers' zomaar, zonder reden, de beschuldiging van antisemitisme tegen de BDS beweging in stelling brengt. Het moet niet gekker worden! Blijkt te gaan om het verschil tussen anti-zionisme en antisemitisme. Anti-zionisme, dat mag wel, want dan heb je niets tegen Joden, maar wel tegen Israël. Maar antisemitisme, dat mag niet, want dan heb je iets tegen Joden, omdat het Joden zijn. Klinkt logisch, maar dat is het niet.

De redactie van Soemoed en dat is het Dagelijks Bestuur van het Palestina Komitee trekt zich deze beschuldiging erg aan. Dat blijkt uit de volgende zin: "Erg dom zijn degenen die zich in dit verband door de beschuldiging - van antisemitisme laten intimideren of zich gedwongen voelen duidelijk te maken dat zij niet door anti-joodse gevoelens gedreven zijn: de bewijslast ligt bij degene die een dergelijke beschuldiging uit!" . Positief puntje is wel, dat de redactie nu de eigen activisten, die zich proberen te verdedigen, voor dom uitscheldt. Toch wil ik het graag nog een keertje aan de dommerikken uitleggen.

Het is nooit leuk om voor antisemiet uitgescholden te worden. Daarom doe ik dat ook hoogst zelden. De discussie blokkeert en je komt niet verder en toch moeten we verder. We wonen allemaal in Nederland en daar mogen we allemaal een mening hebben. Geweldig. Maar nog beter is het, als we dingen uitpraten. Niet te vaak 'antisemiet' zeggen dus. Maar waardoor is er een misverstand ontstaan?

De actievoerders rond het Palestina Komitee hanteren de definitie uit de jaren tachtig waarbij het thema antisemitisme op één lijn met discriminatie en racisme wordt geplaatst. Mag allemaal niet, doen we dus ook niet en klaar. Terwijl de Israëlische regering, met Likud als regerende partij en Benjamin Natanyahu aan het hoofd, de definitie van antisemitisme in 3D hanteert: Demonisering, Delegitimatie en Dubbele standaarden. 3D.

Demonisering houdt in dat je Israël kwalijke eigenschappen toekent, die irrationeel zijn en de beschuldiging zijn kwaadaardig. Als je spreekt over delegitimatie, dan erken je de staat Israël niet als Joodse staat. De Joodse staat mag in de ogen van de delegitimeerder niet bestaan. En als derde meet je met dubbele standaarden, door de misstanden in Israël voortdurend aan de kaak te stellen, terwijl dezelfde misstanden in andere landen niet worden afgekeurd.

Iedereen weet wel een paar voorbeelden te noemen, die bij de 3D-categorieën passen. In de ogen van de Israëlische regering ben je dán antisemitisch bezig als je schuldig bent aan één of meerdere vormen van 3D. 'Shame on you' dus. Het Palestina Komitee zelf heeft zijn toon de laatste tijd behoorlijk gematigd, maar ook daar staat op de website de volgende zinsnede: "Het zionistische project in Palestina impliceert systematische kolonisatie, verdrijving van de autochtone Palestijnse bevolking en de vernietiging van de Palestijnse samenleving en dient om die reden bestreden te worden.” Deze zin in de beginselverklaring van het Palestina Komitee bevat alle drie de 3D-elementen. Door Israël niet bij naam te noemen, maar een 'Zionistisch project in Palestina' te noemen ontken je het bestaan van de staat Israël. Dan volgt de demonisering, door te spreken over 'vernietiging van de Palestijnse samenleving' . Dat is een overdrijving die geheel buiten proporties is. Iedereen weet dat de Palestijnse Autoriteit al lang met de Israëlische regering samenwerkt. En de dubbele standaarden komen als deze beschuldiging alleen tegen Israël worden geuit en bijvoorbeeld niet tegen Jordanië, Syrië en Libanon, waar vanaf 1970 (Zwarte September)  tot heden (Syrische regering in vluchtelingenkamp Yarmouk) tienduizenden Palestijnen zijn vermoord. 

Volgens de Franse schrijver Michel Houellebecq is antisemitisme niets anders dan een hele grote complottheorie. Hij wijst de vergelijking met discriminatie en racisme geheel af. Maar wie de definitie van 3D niet wil gebruiken, gelooft meestal ook de woorden van Michel Houellebecq niet. Dus we praten weer geheel aan elkaar voorbij.

Ik ga jullie geruststellen: Al deze thema's worden niet behandeld in mijn toekomstige boek over het Palestina Komitee. Daarom kan ik het hier even kwijt. En ook wil ik zeggen, dat als je een verwijt naar je hoofd geslingerd krijgt, dat je dan juist wel in discussie moet gaan. Dan ben je niet dom, maar juist open voor gesprek. En daar houden we van!

Wednesday, September 07, 2016

De strijd tegen Israël verbindt de moslimbroeders met de marxistisch-leninisten

Nou moet ik echt op gaan passen. Als zelfs Amin Abou Rashed, moslimbroeder en tevens de vertegenwoordiger van Hamas in Nederland, mij vriendelijk gaat groeten, dan dreig ik embedded te worden. Ook de wannabe activist Frank van der Linde en leden van de Movement X willen allemaal met mij op de foto. Dus het is een hele gezellige dag.

Premier Netanyahu van Israël is twee dagen op bezoek in Nederland en de Palestijnse beweging in Nederland viert daardoor een hoogtepunt van diplomatieke- en publicitaire invloed. Een delegatie van Palestijns Huis, Palestijnse Vereniging en Palestina Komitee spraken met de vaste kamercommisie Buitenlandse Zaken in de Tweede Kamer en mochten petities aanbieden.Nog nooit is de Palestijnse stem zo indringend gehoord in het Nederlandse Parlement.

Intussen bouwen de 'Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina' vlak voor het Centraal Station in Den Haag een groot podium en houden vlammende toespraken. Tutti Palestijns steunend Nederland is bij de demonstratie aanwezig. Door de strakke organisatie komt het niet tot ongeregeldheden en wordt het de demonstranten, na een half uur overleg  met de politie, zelfs toegestaan in een tocht langs het Ministerie van Buitenlandse zaken te lopen.

De tegenstelling tussen seculier marxistisch Palestijnse verzet en de religieuze aanpak van  de moslimbroeders speelt in Nederland geen enkele rol meer. Gebroederlijk staan ze bij elkaar en praten met elkaar. Ook de tegenstelling tussen de PLO (Fatah) van de Palestijnse Autoriteit en de marxistische PFLP  is binnen de Palestijnse beweging in Nederland uitgewist.

De Palestijnse beweging in Nederland wordt nu steeds meer identitair. Etniciteit en het samen de herinnering aan het vroegere vaderland koesteren, is belangrijker dan de ideologische strijd. Daarom zie je op deze demonstratie veel Palestijnse kinderen, met hun ouders. De symboliek van de Palestijnen, de sleutel (waarmee ze ooit weer hun deur in  het verlaten huis in Jaffa, Haifa of Akka hopen te kunnen openen), wordt afgewisseld door vlaggen en Palestijnse shawls . Ongeveer tweehonderd Arabische deelnemers overheersen qua aantal de tientallen vaak oudere activisten van het Palestina Komitee.

De leden van de studentenvereniging SRP hebben de afgelopen twee jaar geprobeerd een link tussen de thema's Palestina , Black Lives Matter en de communistische strijd op de Filipijnen te leggen. Deze brede strijd zou een marxistische ideologie moeten adopteren. De Zwarte Pieten beweging liet gisteren geheel verstek gaan, maar de Filipijnse communisten stuurden een delegatie. Door deze demonstratie hebben Thomas van Beersum en Bob Scholte  van SRP laten zien een organisatorisch talent te hebben.

Nu de religie als mobiliserend thema en het daarmee verbonden identitaire verzet echter belangrijker worden dan de ideologische anti-imperialistische stijl van SRP en het Palestina Komitee, gaat de Palestijnse beweging toch een hele nieuwe fase in. Het is de vraag of die samenwerking dan kan standhouden.

Intussen heeft de Palestijnse beweging het niet gemakkelijk. In Syrië zowel verraden door Assad, als aangevallen door ISIS. De aandacht ligt nu meer bij de Koerden en Armeniërs dan bij de Palestijnen. Geen aansluiting vindende bij één van de vier partijen in het Midden-Oosten conflict, dreigt de Palestijnse zaak opnieuw in het verdomhoekje te komen. Het bestrijden van de gezamenlijke zondebok Israël kan nog even de gelederen samensmeden. Nog even roepen dat Israël aan alles de schuld heeft. En dan weer lekker naar huis. Morgen vroeg weer op.





  

Saturday, September 03, 2016

Café Latte in de Bibliotheek Eindhoven

Het bestellen van een koffie verkeerd, bij het koffiepunt van de Biliotheek Eindhoven, is een operatie die iedere keer weer tot discussie en verwarring leidt. Intussen zit ik hier al vijf dagen lang te schrijven aan een boek, dat ieder ander boek over het lijden der Palestijnen overbodig gaat maken. Geen wonder dus, dat ik af en toe een koffie verkeerd nodig heb. Het meisje aan de kassa tikt steevast op de "Café Latte Machiato", waarna de met een onverwoestbare positiviteit gezegende 'barista' Ralf haar verbetert door te wijzen op de knop 'Café Latte'. Ook interessant is, dat het woord genieten een vaste plaats in het vocabulaire van de medewerkers van het koffiepunt heeft gekregen. Als ik een mars bij de koffie verkeerd bestel: "geniet er van". Als ik een punt appeltaart met room bij de koffie verkeerd bestel, dan heet het: "Dat wordt een feestje, geniet ervan".

Normaal gesproken zou ik door zoveel genieten en gastvriendelijkheid uit mijn balans raken. Waar heb ik het aan verdiend? Ik zit hier gewoon te zwoegen in de bieb! De positiviteit van Ralf en zijn team werkt echter zo aanstekelijk, dat ik heb gesloten geen oude blanke negatieve man meer te willen zijn. Die komen hier ook nauwelijks trouwens. Allemaal leuke jonge mensen  van diverse pluimage, afgewisseld door Margriet-lezeressen met kort pittig kapsel. Ik weet niet of ik me hier ooit thuis ga voelen.

Vanochtend bestelde ik opnieuw een café latte, ik heb mijn lesje intussen geleerd, en toen kreeg ik opeens een lesje koffie bereiden van de aanwezige barrista. Ralf is een weekendje vrij. "Koffie verkeerd is een kop koffie met heel veel melk" , zo onderwijst hij vriendelijk, "maar de Café Latte is gebaseerd op de Espresso, waar dan hete melk aan toegevoegd wordt". Ik probeerde nog in te brengen, dat het misschien een verschil tussen  de Italiaanse- en Franse manier van koffie zetten betreft. Dat was de barrista geheel niet met mij eens. De koffiebonen worden anders gemalen bij de Espresso, waardoor een geheel andere 'flavour' wordt gecreëerd.  Je moet het allemaal maar weten en het blijkt nog niet zo eenvoudige te zijn.

Vandaag wordt echter wel de juiste knop op de kassa gevonden, zodat de prijs van de Café Latte lager uitvalt dan de aanvankelijk gewenste, maar niet aangeboden 'koffie verkeerd', zodat ik met een dienblad tevreden naar mijn tafeltje  met Palestijnse boeken schuifel.