Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Sunday, December 10, 2017

Palestijns terroristencongres vindt toch plaats in Den Haag

Pas op het allerlaatste moment wordt duidelijk, dat het congres van de 'The European Alliance in Defence of Palestinian Detainees' toch nog plaats vindt, namelijk op de Fruitweg in Den Haag. Wekenlang wordt er al gespeculeerd over de bedoeling van dit geheimzinnige congres. Blijkbaar weten de leden van het Palestina Komitee en de Palestijnse Gemeenschap er niets vanaf. Alleen oud-ambassadeur Jan Wijenberg van de Gretta-groep is uitgenodigd.  Sonja van den Ende, de enige die zich in Nederland specifiek bezighoudt met Palestijnse gevangenen, laat weten misschien toch nog te komen.

Omroep West meldt trots op 28 november, dat het congres in EventPlaza in Rijswijk is afgezegd. De politie zou de eigenaar van het SportPalast hebben gedreigd met openbare ordeverstoring. Prompt verhoogt de eigenaar de huur voor het festijn van 1500  naar 7500 Euro. Is allemaal de schuld van de zionisten natuurlijk.



Uiteindelijk vindt het congres over de vrijlating van veroordeelde Palestijnse terroristen, waaronder Marwan Barghouti, toch plaats in Den Haag. Het is te laat om een picketline voor het evenement te organiseren. Het is ook te gevaarlijk geworden, gezien de dreigende ontwikkelingen rond de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël.


Trots lezen de Arabische deelnemers enkele verklaringen voor en er worden foto's gemaakt. De geldschieters zijn weer tevreden. Het is alleen niet duidelijk waarom leden van deze gevangenengroep vanuit alle delen van Europa uitgerekend hier, naar Den Haag moesten reizen, om deze obligate verklaringen voor te lezen en leuzen te roepen.

De Duitse leden van de partij 'Die Linke', Annette Groth en Norman Paech, evenals terreuradvocate Felicia Langer, uit Duitsland, laten geheel verstek gaan. Als je goed op de foto's kijkt, zie je ook geen Jan Wijenberg op de foto. Blijkbaar heeft de campagne van Rijswijks Belang en Beter voor Rijswijk, die geen terreurcongres in hun gemeenste wil toelaten, veel succes gehad. De Linke Duitsers zagen het risico en zijn niet komen opdagen.


Op zaterdag  wordt door de Palestijnen van 'The European Alliance in Defence of Palestinian Detainees' een picketline voor het Vredespaleis gehouden. Ook daar worden weer enkele propagandaleuzen geroepen. Sonja Zimmerman doet nog een poging iets te vertalen, maar dat waait weg in de regen en natte sneeuw. Zelf Amin Abou Rashed, die op dezelfde plek staat te demonstreren tegen Donald Trump, weet niet zo goed wat hij met de Palestijnse gevangenengroep aan moet. Twee gescheiden Palestijnse demonstraties voor het Vredespaleis op één dag. Waar hebben we het aan te danken?


Sunday, December 03, 2017

Ideologisch vooruit of sentimenteel achteruit

Na de val van het Sovjet-regiem en het IJzeren Gordijn, wordt al meteen gebrainstormd over de vraag, of alle maatschappelijke tegenstellingen nu weggewerkt kunnen worden, de ideologieën overbodig zijn gemaakt en de geschiedenis tot stilstand is gekomen. Helaas te vroeg gejuicht. Het wapengekletter is sindsdien onverminderd doorgegaan.

De gedachte, dat ideologieën in de politiek en in de samenleving geen leidende rol meer hebben, blijft echter terugkomen. Dit heeft alles te maken met de teloorgang van vooruitdenkende- ideologische-bewegingen en partijen.

Het socialisme en dus de sociaal-democratie grijpt vooruit op een roemruchte toekomst voor de arbeiders. Het geluk en de rechtvaardigheid moet in de toekomst nog verworven en bevochten worden. De laatste regerende politicus die zo dacht, is Joop Den Uyl geweest. Door de wet op de ondernemingsraden en de wet op de vermogensaanwasdeling zou de welvaart  beter verdeeld worden. De wet op de investeringsrekening en de wet op de grondpolitiek zouden de overheid meer macht over de economie geven. Het kabinet struikelt uiteindelijk over de wet op de grondpolitiek. Joop den Uyl dacht vooruit en had een toekomstideaal. 

De ARP (anti-revolutionaire partij) is aan het einde van de negentiende eeuw ontstaan  en grijpt terug op een roemrucht verleden. Het ideaal van de Franse Revolutie wordt, als we op de naam van de partij afgaan, tegengewerkt.  De Gouden Eeuw wordt geïdealiseerd. De SGP grijpt nog verder terug in de tijd en wil een samenleving realiseren, die geheel op het woord van God is gebaseerd. In de praktijk betekent dat: Op de zondag geen ijsjes kopen en de zwembaden dicht.

Bekijken we de huidige politieke partijen in de Tweede Kamer en beoordelen we ze op vooruit- of achteruit denken, dan zien we een CDA en een PvdA, die teren op een roemrucht verleden, maar geen duidelijk ideologie meer aanhangen. Niet vooruit- maar ook niet achteruit. Nergens heen.
De VVD beschouwt zichzelf als het bestuur van de hockeyclub. Een beetje zorgen dat de kantine schoon blijft en het hekwerk herstellen. Intussen er voor zorgen dat het bestuur leuke baantjes buiten de politiek krijgt.

De partij D66 is qua ideologie het meest gevaarlijk. De partij handhaaft een schijn van redelijkheid, maar intussen bedenken ze plannetjes voor een hele liberale euthanasie-politiek. De globalisering dendert ongeremd door en de grenzen staan wagenwijd open.

Als de grote middenpartijen qua toekomstverwachting niets meer te vertellen hebben, wat zeggen dan de kleinere- en groeiende partijen?  De snelst groeiende partij, het Forum Voor Democratie, grijpt in beeldtaal en in tekst het meest terug op het verleden. De leiders en volgelingen van het FvD  formuleren een urgentie over het verloren gaan van Nederland. In dat opzicht lijken ze op de ARP van 1878. De schrijver A. de Jong heeft bewezen dat ook deze partij aanvankelijk een elitepartij voor de hogere standen was en pas later tot volksbeweging is uitgegroeid. 

De PVV idealiseert in taalgebruik en wat betreft idealen, een Nederland in de jaren vijftig. Een zwiebertjes-land. Dat is de tijd waarin Nederland werd opgebouwd. Er waren nog geen gastarbeiders. Het gezag werd nog gehandhaafd.  Deze idealen houden een ontkenning en een bestrijding van de globalisering in. De partij VijftigPlus van Henk Krol sluit hier naadloos bij aan.


De partijen Groenlinks en Dierenpartij grijpen ook terug op een roemrucht verleden, namelijk op de nieuwe sociale bewegingen van 1968 en de jaren zeventig. De idealen van de '68 beweging proberen zij met dwang toch nog door de strot van de samenleving  te duwen. Aangezien veel van die idealen, zoals homo-emancipatie, milieu en derde wereld, al lang regeringsbeleid zijn, hebben deze partijen niet veel meer te vertellen. Het semi-consequente gedrag van Jess Klaver tijdens de laatste kabinetsonderhandelingen heeft erger voorkomen.

De conclusie van deze column  is erg pessimistisch. We hebben te maken met partijen die niks willen, omdat de ideeën op zijn. Aan de andere kant kunnen we stemmen op partijen die terug in de tijd willen. Terug in de tijd van 1878, 1956 of 1968. Armoe troef natuurlijk. We weten niet meer van voren waar de trein naar achteren vertrekt.