Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Saturday, June 02, 2018

Broko Boto in Damsko


De Gazaschepen liggen aan een pier direct aan het IJ, bij de NDSM-werf en zijn moeilijk te bereiken.  Een ijzeren poort beschermt de zeilers tegen te nieuwsgierige voorbijgangers en bezoekers. Naast het havenrestaurant Loetje aan 't IJ, bevindt zich aan de rechterkant de poort naar de Hamas-schepen.

Wat is de toegangscode van de poort? Het begint al te motregenen, als we langs de drie verschillende ijzeren havenpoorten lopen en hopen een voorbijganger aan te kunnen spreken. Een echtpaar wil ook naar binnen en belt met een bevriend zeilers-echtpaar. We doen ons voor als kopers van een boot en krijgen de code te horen. Gelukkig werkt de code op alle drie poorten.


De twee terreurschepen, Kaarstein en Freedom, liggen achter elkaar aan de kade. Het valt ons op, dat ze slecht zijn geborgd. Je kan ze zo losmaken. We roepen "Free, Free, Palestine", maar de lokroep wordt niet beantwoord. We zijn alleen op de steiger, met het Noorse schip naar Gaza en één van de drie Zweedse schepen naar Gaza. Verder valt op, dat beide schepen slecht zijn onderhouden. De verf van de Freedom bladdert af. Het ooit zo trotse vissersschip Kaarstein is totaal 'verbaut' zoals de Duitsers zeggen. Met latjes en platen boord zijn de gaten gedicht. Waar vanaf het achterplecht gevist kon worden, is nu een raampje.


In het midden van het schip, dat nu hoopvol "Terugkeer" wordt genoemd, is een rommelige keuken ingericht. Een Palestijnse sjaal dient als theedoek.

We willen op het schip rondneuzen en roepen nog eens. Een slaperige Noor komt uit het ruim en geeft vriendelijk antwoord:  Nee, we kunnen niet naar binnen, want hij is alleen. Morgen mogen we nog een keer komen. Jammer maar helaas.

Bovenop het schip Kaarstein zijn houten hokken gebouwd. In elk van de drie slaapruimtes zouden zes koene Palestina-activisten opgehokt moeten worden. Het lijkt me erg veel voor dit schip, zeker gezien de beperkte kookruimte. Ze zullen in shifts moeten eten!

Als van deze twee schepen de bevrijding moet uitgaan, dan heb ik bij voorbaat al medelijden met de Palestijnen. Volgens de activisten, worden deze schepen geschonken aan Palestijnse vissers. Ik vind, dat je dat de Palestijnse vissers niet aan kan doen.

Ik laat de blik van mijn zeemansogen over de beide schepen gaan en vraag mij bezorgd af, of ze wel zeewaardig zijn. Stel je voor, dat de Middellandse zee toch niet zo blauw en rustig is, als altijd wordt gedacht. Een flinke bries en wat golven, zouden wel eens  een marteling kunnen worden. Zeker als je met zo'n klein Noors vissersmotortje over die golven moet laveren.

De aanval van de Israëlische marine komt dan misschien wel als een redding.













2 comments:

Unknown said...

Het mag geen geld kosten.

Dorith said...

Het klinkt erg krakkemikkig. Als straks het stuur in het water valt, dan kan je er zeker van zijn dat Israel de schuld krijgt.