Von der RAF lernen heisst scheitern lernen

Vergleiche zwischen RAF und Hofstadgroep
von KeesjeMaduraatje

Wenn es heutzutage darum geht den Mord auf Filmemacher Theo van Gogh zu verstehen, analizieren, ja sogar zu rechtfertigen (Ja, das gibt es in den Niederlanden), wird oft verglichen mit anderen Terror Bewegungen und was liegt näher als Täter der Hofstadgruppe zur vergleichen mit der Rote Armee Fraction in der BundesRepublik in den 70-er Jahre.

Wichtige Elemente dabei sind Lust auf Gewalt, Machtsgefühle und Befriedigung eines narzißtischen Bedürfnisses. Zur Illustration ertmal ein Zitat von Jan Philipp Reemtsma.

Zitat:
Jan Philipp Reemtsma - Was heißt »die Geschichte der RAF verstehen«?
Vortrag auf der von der Evangelischen Akademie Arnoldshain und dem Hamburger Institut für Sozialforschung veranstalteten Tagung »Das Phänomen RAF - Beiträge zur Historisierung«, Evangelische Akademie Arnoldshain, 16. September 2004,

Der »idealisierte Rebell« und der »Dandy des Bösen« - beide sind unzweifelhaft Schlüsselfiguren gewesen. Ohne den einen wäre die 68er-Bewegung und ohne den anderen die RAF nicht zu verstehen. Und der eine wie der andere figurieren inzwischen als Objekte einer postumen Bewunderung.

Obwohl sich Dutschke und Baader in ein- und derselben historischen Strömung bewegt haben, so schienen sie als Personen und in ihren jeweiligen Rollenfunktionen doch diametral entgegengesetzt zu sein. Während der eine als Verkörperung einer »neuen Moral« galt, so der andere die des infernalisch Bösen. Eine größere Polarisierung war seinerzeit wohl kaum denkbar.

Dennoch existiert ein Zusammenhang, der sie miteinander verbindet. Beide setzten kompromißlos auf den Kampf, auf eine Strategie der Eskalation und beide besaßen eine obsessive Affinität zur Gewalt. Gleichermaßen bewunderten sie die Figur des Guerillero. Jeder wollte für sich genommen einem heroisch Gescheiterten nachfolgen. Auf je eigene Weise glaubten sie sich als Reinkarnation eines Che Guevara begreifen zu können - mitten im Kalten Krieg, im gespaltenen Deutschland, an dem am weitesten vorgeschobenen Posten des Westens, in der »Frontstadt« West-Berlin.

Dutschke ist der erste gewesen, der hierzulande die Idee von der Stadtguerilla aufgriff - bereits lange vor dem Ausbruch der Studentenrevolte. Und Baader war derjenige, der sich nach ihrem Ende wie kein anderer als ein solcher städtischer Guerillero begriff. Was Dutschke noch mit klassenkämpferischer Diktion propagiert hatte, das wurde von dem Abenteurer, dem Auto- und Waffennarr Baader ohne großes ideologisches Federlesen praktiziert. Wer die Geschichte der RAF verstehen will, der kommt deshalb nicht an dieser lange Zeit übersehenen Beziehung vorbei.

Diejenigen, die unter dem fünfzackigen Stern und der Maschinenpistole als »Rote Armee Fraktion« antraten, waren alles andere als fehlgeleitete Idealisten. Sie waren Desperados. Ihnen ging es - ganz im Gegensatz zu ihren Deklarationen - nicht um irgendein politisches Konzept, über das sie gar nicht verfügten, ihnen ging es im Kern um die Befriedigung eines narzißtischen Bedürfnisses. Nicht Ohnmachts-, sondern Machterfahrungen sind für sie maßgeblich gewesen. Die obsessive Machtausübung wurde ihnen, zuerst im Untergrund, dann im Knast, zu einer Art eigener Lebensform. Ohne deren Attraktivität zu begreifen, lassen sich auch die affektiven Beziehungen der radikalen Linken zu ihr nicht verstehen. Und ohne diesen Kitt läßt sich auch die Geschichte der RAF nicht verstehen und noch weniger ihre mythologische Aufladung. Es ist an der Zeit, sich endlich von jener so überaus klebrigen Beziehung zu verabschieden, die den Gefühlskitsch vom bewaffneten Kampf selbst nach der Auflösung der RAF noch am Leben erhalten hat, und einen veränderten, einen kühlen Blick auf jene terroristische Herausforderung zu werfen, die - im nachhinein kaum vorstellbar - über so viele Jahre hinweg Staat und Gesellschaft in Atem zu halten verstand.
Ende Zitat

Jetzt nenne ich einige Übereinstimmungen mit Mitglieder und Verhalten der Hofstadt-Gruppe (Tatverdächtigen in Sachen Mord auf van Gogh):

-Mohammed Bouyeri hat sich regelmässig Gewaltsvideos mit Enthauptungen angesehen. Dabei begeisterd ausgerufen: "Jetzt haben wir Sie , Arschlöcher."
-Frauen spielen eine wichtige Rolle bei der Hofstadtgruppe, aber wurden bisher van der Verfassungsschutz nicht Ernst genommen.
-Gut ausgebildete Mitglieder
-kaum eine entwickelte Ideologie
-keine Perspektive jemals Macht zu ergreifen
-zielt auf Mächtigen, statt auf Bürger. (bis jetzt zum Glück)
-eine undefinierte, unsichtbare Masse von Sympathisanten.

Ohnmachtsgefühle oder Lust auf Macht?
Ich behaupte hier nicht dass beide Gruppen und Ideologien genau gleich sind, sondern das die Motivation zur Gewalt zu greifen, bei beide Gruppen nicht war frustriert zu sein oder eine Ideologie zu verkündigen, sondern einzig und allein "Lust auf Machtsausübung."

De G8 top in Gleneagles (dutch)

Van 6 tot 8 juli wordt de G8 top in Gleneagles in schotland gehouden.

Wat is de agenda van die top conferentie?

verder lezen in het engels:hier

Er zullen twee belangrijke problemen besproken worden: Afrika en klimaatverandering.

Afrika

De Engelse premier Blair heeft een onafhankelijke 'Afrika commissie' in het leven geroepen. Het rapport van de commissie moet een belangrijke bijdrage leveren aan de G8 van dit jaar, waarbij de volgende punten bereikt moeten worden:

-helpen om een betere bestuurbaarheid en effectieve staatsvormen te bereiken
-helpen om de vrede en veiligheid op het continent te verhogen
-het verbeteren van mogelijkheden voor goede gezondheid en onderwijs
-mogelijkheden voor groei verbeteren
-de hulpbronnen voor Afrika vergroten door meer hulp, schuldenlastverkleining en verbeterde effectiviteit.

Klimaatverandering

De premier van Groot-Brittannië heeft in een toespraak drie ambitieuze doelen voor klimaatverandering gesteld:

Een overeenkomst bereiken over de wetenschappelijke basis van klimaatveranderingen en de gevaren die het in zich bergt. een basis legen voor verdere actie.

Een verdrag over de versnelling van het de wetenschappelijke-, technische- en andere aanpak, nodig om het gevaar af te wenden.

Het betrekken van de andere landen buiten de G8, die groeiende energiebehoeftes hebben, zoals China en India.

Andere belangrijke punten tijdens deze top ontmoeting:

-anti-terrorisme
-tegengaan van het verspreiden van atoomwapens
-een breed Midden Oosten initiatief
-tsunami catastrophe

Commentaar van KeesjeMaduraatje
De agenda van de top G8 ontmoeting belooft veel goeds. Opvallend is dat de kritiekpunten van de anti-globalisten opgenomen zijn in de agenda. Er staat niets meer in de agenda over het bevorderen van globalisering, maar meer over de oplossing van de problemen van globalisering. In feite zijn het linkse thema's:
Afrika en Klimaatverandering.

In de voor-vergadering zijn al alle schulden van de afrikaanse landen weggescholden. Dus dat is ook goed. Dus we kunnen verbaasd zijn dat nog zovele actievoerders naar Schotland afreizen om te protesteren. Eigenlijk zouden ze moete juichen. Maar de rituelen van de anti-globalisten zijn al zo vastgeroest, dat ze niet anders meer kunnen.

The G8 Top in Gleneagles (eng.)

At 6 - 8 July the G8 Summit will be held in the Gleneagles Hotel, Perthshire, UK.

What will be discussed at the Summit?

klik hier als je verder wilt lezen in het Nederlands

There will be two key themes: Africa and climate change.

Africa

The Prime Minister has established an independent 'Commission for Africa'. Its report will be an important input to the Summit where the G8 will work on agreeing specific actions to:

-Help improve governance and build effective states
-Help build peace and create security across Africa
-Improve the opportunities for good health and education
-Create opportunities for growth
-Increase resources for Africa through more aid, debt relief and improved effectiveness

Climate Change

In a keynote speech on climate change the Prime Minister set out three ambitious targets for the UK's Presidency:
To secure an agreement as to the basic science on climate change and the threat it poses, to provide the foundation for further action
To reach agreement on a process to speed up the science, technology and other measures necessary to meet the threat
To engage countries outside the G8 who have growing energy needs, like China and India
Other Key G8 Issues

There will be continuing work on other key G8 issues, such as counter-terrorism, counter-proliferation and the Broader Middle East initiative, launched at the Sea Island Summit in 2004. The G8 will also work on ways to support the humanitarian and reconstruction efforts of the UN and World Bank in response to the tsunami catastrophe. Many of the ideas relating to Africa's development will be applicable to other continents too, where the G8 countries are already doing a lot of work.

What issues were discussed when the UK last held the Presidency?

The three main issues discussed were:
Achieving sustainable world economic growth and development,
Building lasting growth in our own economies in which all can participate,
Tackling drugs and trans-national crime, which threaten to sap this growth, undermine the rule of law and damage the lives of individuals in all countries of the world.
What has the G8 achieved?

The G8 has given impetus to finding solutions to global problems such as nuclear cleanup (The G8 Global Partnership Against the Spread of Weapons and Materials of Mass Destruction, Kananaskis, 2002), terrorism, poor country debt (the HIPC initiative) and global diseases (impetus to creation of Global Fund for Aids, TB and Malaria).

What happened at the 2004 Summit?

The Sea Island Summit launched a major initiative on reform in the Broader Middle East and North Africa, responding to expressions of desire for reform in the region. Leaders also agreed a significant package of development-related policies: action on famine, polio and HIV/Aids, and an initiative to use entrepreneurship to help development.

What other G8 events will there be apart from the Summit?

The highlight of the yearlong Presidency is the Summit. But there will be other Ministerial events.

Is the G8 out of touch?

No. The leaders may meet in private at the Summit, but this doesn't mean that the views of NGOs, businesses and other interested groups are not heard and taken into account. There will be a wide-ranging consultation exercise before the Summit. One example is the Prime Minister's Commission for Africa. Many leading Africans from different parts of society are involved. Bob Geldof, who set up the huge Live Aid concerts twenty years ago, is playing a leading role. The Commission's work will involve a huge amount of dialogue with all interested parties. Its report in spring 2005 will be an important contribution to the Summit.

Footprints in the sand

One night I dreamed I was walking
Along the beach with the Lord.

Many scenes from my life flashed across the sky.
In each scene I noticed footprints in the sand.

Sometimes there were two sets of footprints.
Other times there were one set of footprints.

This bothered me because I noticed that
During the low periods of my life when I was

Suffering from anguish, sorrow, or defeat,
I could see only one set of footprints,

So I said to the Lord, "You promised me,
Lord, that if I followed You,
You would walk with me always.

But I noticed that during the most trying periods
Of my life there have only been
One set of prints in the sand.

Why, When I have needed You most,
You have not been there for me?"

The Lord replied,
"The times when you have seen only one set of footprints
Is when I carried you."

By Mary Stevenson

Religie als revolutionaire identiteit

Religie als revolutionaire identiteit

door Keesjemaduraatje

Doordat religie zich baseert op geestelijke waarden en niet, zoals het Marxisme , op de economische basis van de samenleving, kan het zowel transportmiddel van nieuwe ideeën, als politiek pressiemiddel, als kapstok voor een revolutionaire identiteit zijn.

Marcel Kurpershoek schreef op 9 December 2004 in de NRC:

"(...)
In grote delen van de wereld is de islam nu en in de toekomst een cruciaal onderdeel van de identiteit. Het gaat erom welke soort islam de geestelijke ruimte van een land bepaalt. Wil de politieke islam in de westerse wereld worden aanvaard, dan moet hij laten zien dat hij niet de vijand is van gelijke religieuze rechten en andere mensenrechten, van cultureel pluralisme en democratische vrijheden. De politieke islam moet opkomen voor het recht van het individu om zelf beslissingen te nemen binnen de grenzen van de wereldlijke wetgeving. Hij moet zich een vijand betonen van alle vormen van geweld en intimidatie, van de lagere status en onderdrukking van vrouwen en minderheden in het publieke en private domein, en van iedereen die het recht in eigen hand wil nemen.

Is daar kans op? Eerlijk gezegd: niet in de afzienbare toekomst. Kan de politieke islam een meer humanistisch perspectief ontwikkelen? De discussies die thans binnen de politieke islam worden gevoerd, verschillen nauwelijks van die tussen 1920 en 1940, toen Hasan al-Banna de Egyptische Moslimbroederschap heeft opgericht. Wij horen hetzelfde verhaal over het westerse materialisme, de uitbuiting van de vrouw, zedeloosheid, de rol van de jihad enzovoort. Hoelang zullen we nog moeten wachten?

(...)
De islam als religieuze cultuur moet los gezien worden van de politieke islam als ideologie - een ideologie die sociale frustraties vertaalt in vijandigheid jegens westerse waarden. Een dialoog met de islam is nauwelijks mogelijk. Er is geen islamitische paus. Het gevaar bestaat dat zo'n dialoog - geheel ten onrechte - de rol van de politieke islam als woordvoerder van de moslims bevestigt.
(...)
De politieke islam beweert, in strijd met de historische feiten, dat de islam staat én religie is. Voor de politieke islam, die zijn aanhangers heeft in de staat en onder de geestelijkheid, dient het sacrale als voorwendsel om te onderdrukken, te intimideren en ieder debat te smoren. Het doet je weer grijpen naar Karl Poppers Open society and its enemies, bijvoorbeeld over de paradox van de verdraagzaamheid: het recht om uit naam van de verdraagzaamheid de onverdraagzamen niet te tolereren. Moslims en niet-moslims moeten ervoor worden behoed dat de religie wordt gekaapt voor gewelddadige politieke doeleinden. De remedie ligt voor de hand: er moeten universele maatstaven worden aangelegd en er moet een firewall komen tussen het sacrale domein en de burgerlijke samenleving.
(..)
De politieke islam bestudeert de geschiedenis niet omwille van de geschiedenis, maar om ideologische munitie te vinden. Dat moet andersom. Onderwijzen hoe je geschiedenis moet onderwijzen is in een islamitische staat geen sinecure. Bovendien is het slechts een deel van de oplossing. In veel landen dragen gevestigde belangen ertoe bij dat de islam wordt afgeschilderd als een geval van door boze vijanden onderdrukt adeldom. Aan het andere uiteinde van de schaal vinden wij gefrustreerde en vertwijfelde burgers. Van een minderwaardigheidscomplex naar een meerderwaardigheidscomplex is maar een stapje. De politieke islam lijdt aan beide. Hij beweert het slachtoffer te zijn van westerse samenzweringen, maar zijn programma predikt de suprematie van de moslims. "(einde citaat)

En nu het commentaar van KeesjeMaduraatje
Daar heb je hem weer:Karl Poppers "Open society and its enemies". Toen ik op de Vrije Universiteit studeerde was dat al verplichte literatuur, maar ik heb het boek helaas niet serieus genoeg genomen. Het criterium of een samenleving open is en dus tolerant, democratisch en vrij, of dat een samenleving gesloten, authoritair en onvrij is, zal in de toekomst steeds belangrijker worden en andere criteria zoals economische uitbuiting overvleugelen.

Veel actievoerders zoals een buurtcommitee in de Amsterdamse Pijp denken dat er zoveel kritiek op de politieke Islam is door de Islamofobe en racistische standpunten van de critici. Ze houden buurtbijeenkomsten tegen racisme in de buurt. Daarmee gaan ze voorbij aan de werkelijke standpunten die altijd over vrijheid en tolerantie gaan. Op die manier praten mensen langs elkaar heen die eigenlijk hetzelfde doel hebben.

Bij de website Indymedia is zelfs een ploeg mensen dag en nacht bezig commentaren uit hun weblog te halen die het "buurtcomittee" ter discussie stellen. Elke niet welgevallig commentaar wordt onder het motto "racistisch" weggehaald. Daarmee is het medium van de anti-globaliseringsbeweging zelf een afgesloten bastion geworden en niet meer in staat kritiek te verdragen of te discussieren. Ze zijn hetzelfde bezig als de politieke Islam: intimideren en ieder debat smoren.

Doordat een groep in de samenleving gemarginaliseerd wordt, onderdrukt wordt, uitgebuit wordt, noem maar op, dat maakt deze groep nog niet tot heiligen. Juist doordát leden van die groep er archaïsche denkbeelden op na houden en vasthouden aan intolerante gezichtspunten, blijven ze in een hoekje zitten.

Botsende Solidariteiten

Hoe onderdrukte groepen elkaar ook weer discrimineren
door Keesjemaduraatje

wat zou het mooi zijn als we voor eens en voor altijd konden bepalen wat "goed"en "fout" was en onderdrukten en onderdrukkers in een vakje konden plaatsen, waar ze nooit meer uit mogen komen. Er wordt wel beweerd dat die tegenstelling in de Tweede Wereld Oorlog er wel was, maar ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat dat niet het geval was. Zelfs op de boven elke vorm van twijfel verheven camping "tot Vrijheidsbezinning" in Appelscha kwam in de 70-er en 80-er jaren een anarchist die hoog in aanzien stond en in stilte veel goeds had verricht, maar toch in de oorlog mee had geholpen bij het bouwen van de Atlantik Wall en dat geen punt vond.

Botsende solidariteiten, daarmee bedoel ik als minderheidsgroepen elkaar weer discrimineren. We hebben vorig jaar beleefd dat er demonstranten bij een Reggae-Festival in Eindhoven en London waren om te protesteren tegen homo-vijandige teksten.

In de boeken van Emma Goldman (joods) komen vrij ferme uitlateingen tegen zwarte gevangenisbewaarster voor.

De Black Panther Party in de VS zijn uitgesproken anti-semitisch.

en dan heb ik het vandaag nog niet gehad over de vrouw- en homo vijandige teksten in de Islam.

Wat dacht je van homohaat op Cuba.

En verder ga ik niet, want hoe dieper je gaat spitten, hoe meer je tegen komt. Misschien zijn de lezer van dit blog geïnteresseerd in verklaringen voor dit verschijnsel? Daar komt die dan:

Een artikel van mijn hand met als titel "Race, Class and Gender" dat een analyse geeft over drie hoofdidentiteiten met revolutionair karakter is in voorbereiding. Daar in zal ik beweren dat het aannemen van een revolutionaire identiteit (zwart, vrouw, arbeider) vaak ook het opsluiten in de bijbehorende sociale groep betekend.

De tweede verklaring is afgeleid van de theorie over de "open society" van Popper. Net zoals er volgens Popper "open societies" zijn , die in staat zijn kritiek toe te laten en te veranderen, zo zijn er ook "open pressure groups". Sociale bewegingen die in staat zijn open te staan voor kritiek en andere groepen toe te laten in hun gelederen, zijn in staat in de samenleving te integreren en zo hun doelen te bereiken. (vergl. Der lange Marsch durch die Institutionen, van Rudi Dutschke.)

De "black community" van de Black Panther en de Nation of Islam, hebben zich afgeschermd en zijn een totalitaire groep in een open samenleving geworden. Hetzelfde geld voor de Hofstadgroep en de radicale feministen.

Om dat soort bewegingen te bekijken moeten we dus niet kijken naar hun motivatie en beweegredenen, maar naar de mate van openheid en tolerantie in de eigen gelederen.

Soul Food

Soul Food
zwarte voedselleveranties aan Cuba.
door KeesjeMaduraatje

Wat veel mensen niet weten, is dat sinds het jaar 2000 weer voedsel-en medicijnenleveranties van de USA naar Cuba toegestaan zijn. Het agrarisch geörienteerde land Cuba is niet in staat zelf genoeg voedsel te verbouwen om aan de behoeftes van de bevolking te voorzien. De gehate imperialistische vijand de Verenigde staten van Amerika, die al veertig jaar een boycot tegen het socialistische land in stand houdt, mag nu wel voedsel leveren.

Zwarte organisaties in de VS hebben de Cubaanse regering overgehaald alleenvoedsel van zwarte boeren te kopen. .

onder het motto: "chicken and rice-diplomacy".

In het artikel in The Gully staat ook dat de samenwerking tussen zwarten en Fidel Castro een geschiedenis heeft die terug gaat naar Malcolm X:

Fidel Castro and his government have a history of mutual support with the political black community in the U.S. In 1960, while attending the United Nations in New York, the newly triumphant Cuban leader stayed at Harlem's Hotel Teresa, where he met with Malcom X. Castro recalled later, "There were many Americans who were giving the thumbs down as we were passing along the streets, but when we got to Harlem, it was the other way around."

Na zoveel jaren strijd voor burgerrechten heeft de zwarte bevolking in de VS de burgerrechten, opleiding en vrijheid waar ze recht op hebben, maar het is extra bitter als ze nog steeds de kameraden van toen steunen die de Cubaanse bevolking niet dezelfde rechten willen geven.

Linkse Mythes

Linkse Mythes
door KeesjeMaduraatje

Sinds het ontstaan van grote socialistische bewegingen in de 19e eeuw is al sprake geweest van mythevorminge en het gebruiken van grote voorbeelden die tot de verbeelding spreken. Meestal waren dat mensen die veroordeeld werden, zoals in Nederland de gebroeders Hogerhuis of in de VS, Sacco en Vancetti. Deze legendes konden massas op de been brengen.

Zo kunnen we door deze beeldvorming spreken van linkse symbolen in de pop cultuur. Ook in de eetcultuur en in de andere bereiken van het leven zijn de linkse mythes goed doorgedrongen. Daarom kunnen we nu spreken van links eten (Makro-Biotisch), linkse muziek (Soul, Punk, Reggae)
linkse film ( Novo Ciento) etc. En aan die mythes gaan we in dit web log nou eens niet tornen en die gaan we niet omver gooien, want iedereen heeft recht op een geloof

Mythe Soul Brother
Soul muziek als spreekbuis van de Black Panthers

Mythe Reggae
De mythe van Reggae als bevrijdingsmuziek[/b]

Mythe Punk
Johnny Rotten als vertolker van de uitzichtloosheid van het bestaan.

Mythe Power to the People
Linkse symbolen zijn commercieel inzetbaar

Our new antenna means more power to the people!

Mythe RAF
de vlag van de Rote Armee Fraction op T-shirts, ten teken van opstandigheid en rebellie.

Mythe gezond eten
Veganistisch eten.

Voor diegenen die menen dat dit log de grens van het geouwehoer al ruimschoot heeft overschreden, zeg ik: er is niets tegen geouwehoer zoalng maar Gods zegen er op rust.
Ik werk er nog verder aan. Het kan zijn dat Commandante Che een eigen log krijgt met alle mythes op een rijtje gezet.

Race, Class and Gender

Race, Class and Gender
by KeesjeMaduraatje

Which strategy can you choose, when you wake up some day and realize that you are in a shitty world and experiencing big trouble? You feel oppressed and exploited.

Analysing the situation you can make conclusions like: I am in this shit because I am black, female, worker, homosexual, katholik, protestant, jew or whatever. Most important is: you analysed the situation. You have labelled yourself, or others did it for you. Of course there are labels, like femal and black, that are not easy to deny or change. Other labels and characteristics seem to be easy to deny, change or shake off. We will discuss every distinguishing mark and see if it is a revolutionary potential.

Social mobility
Members of oppressed and marginal groups in society have two possibilities to raise their social status: as an individual or as a group. Making a social change as an individual often means that you leave the current group and make an individual move. Improving the status and economic position of a social group means normally that there should be something like a common identity and awareness. Workers not knowing they are oppreseed will not struggle for a better life. Black people not analysing the situation they are in, will not have a commeon identity and a willingness to fight. Groups with a strong identity and distinguishing characteristics have the greatest success factor.

Distinguishing elements

Famous revolutionary characteristics are : race, class, gender, religion and ethnicity
They can be both externals, like the skin colour and sex, or internal like thoughts (religion). Some groups have more charakteristics at the same time like black workers or lower class religions.
They have mixed loyalties. Some identities can not be changed like race and gender.

Race
The race category is the most dangerous and discriminating criterium for social struggle. In most situations the oppressed social group will be defined as different by the majority or powerfull social groups.

All though this is the case, there are still movements that are proud on this racial characteristic. For instance "Black is beautiful", "Black Panther" or "Nation of Islam". In some cases these racial oriented groups are discriminating themselves. An example is the anti-semitism among memebers of the Nation of Islam.

Class
The class identity is much more an ideological category as a pure income criteria as someone will have to associate himself with class values. The social identity based on class is most of the time worker oriented, with Marxism as most known ideology.

Gender

Sexual Proletarians

Micheal Jackson : leaving race catagoruies

Mixed or changed identities
Even in these categories are exceptions, for instance transgender persons, changing sex and identity. Black persons with one or more Kaukasian parents or grand parents will have a possibility to choose an identity.

Waar werd oprechter trouw?

Waar werd oprechter trouw

Dan tussen man en vrouw
Ter wereld ooit gevonden?
Twee zielen, gloeiende aaneen gesmeed
Of vast geschakeld en verbonden
In lief en leed.

De band die 't harte bindt
Der moeder aan een kind,
Gebaard met wee en smarte,
Aan hare borst met melk gevoed,
Zo lang gedragen onder 't harte,
Verbindt het bloed.

Nog sterker bindt de band
Van 't paar, door hand aan hand
Verknocht, om niet te scheiden,
Nadat ze jarenlang gepaard
Een kuis en vreedzaam leven leidden,
Gelijk van aard.

Waar zo de liefde viel,
Smolt liefde ziel met ziel
En hart met hart tegader.
Die liefde is sterker dan de dood.
Geen liefde komt Gods liefde nader
Noch is zo groot.

Joost van den Vondel (1587-1679)

Symbolik des Widerstands

und als Werbung:

weitere T-Shirts

Ulrike Meinhof

Fremdarbeiter

Oskar Lafontaine vergreift sich im Ton

von Keesje Maduraatje

De vroegere SPD Minister Oskar Lafontaine heeft in een toespraak in Oost-Duitsland een lelijke misser gemaakt. Hij zei, dat het niet zo kan zijn dat Duitse werknemers werkloos worden en dat "Fremdarbeiter" hun plaats innemen. "Fremdarbeiter" is een Nazi term en stond vroeger voor dwangarbeider. Bovendien hitst Oskar Lafontaine hiermee de Duitse bevolking op tegen de buitenlandse werknemers.

Lafontaine is net toegetreden tot de linkse WASG-PDS partij die een rechvaardiger sociaal beleid wil en de hervormingen van de regerende SPD politicus Gerhard Schröder afwijst.

Ik wil niet meteen gaan zeuren over de SP en vergelijkingen gaan maken, maar dit incident lijkt verdacht veel op de brochure "Gastarbeid en Kapitaal" dat ook een beperkte klasse solidariteitpredikte en de buitenlanders weg wilde hebben.

Hier blijkt ook uit hoe weinig ruimte er is aan de linker kant van het politieke spektrum. De Groenen vertegenwoordigen al de beter verdienenden en de SPD is er al voor de werknemers. Dus dan moet ie toch wat om de massa's te mobiliseren. Blijkbaar geloofd hij dat de nationaal denkenen dan wel op hem zullen stemmen als ie maar een beetje op buitenlanders gaat schelden.

Mythe Che Guevara

Mythe Che Guevara

door Keesjemaduraatje

Het ontbreken of wegredeneren van religie is geen garantie voor het wegblijven van ikonen en heiligen. Daarom moeten we nu nog steeds te pas en te onpas tegen de beeltenis van Che Guevara aankijken, terwijl de strijd die hij gestreden heeft al lang is vergeten. Het beeld is blijven bestaan en de betekenis is verdwenen.

Che is één van de sterkste beelden (images) die in de linkse reclame campagne ooit ingezet is. Hij heeft ook als persoon ook een heleboel eigenschappen die het beeld versterken: gewelddadig, opstandig, jong gestorven, "Jesus -Look"(vooral na zijn dood) en onbekend.

Het is dan ook geen wonder dat nu de firma Apple ook dit image verder kan gebruiken, onder het motto "Think different".

Radio reclame met Che

T-Shirt met Che

Voor mobiel telefoneren.

voor europcar

voor Pizzas

Che is ook het enige beeld dat zowel door een diktatuur gebruikt wordt om een hongerleidende bevolking aan zich te binden, als door de vrije markt-economische krachten wordt ingeschakeld om "vrijheid", "dadendrang" en revolte tot uitdrukking te brengen. In die zin is het al bijna een religieus icoon geworden in een ontkerkelijkte samenleving.

Ook in Buiten-Parlementaire bewegingen wordt Che nog steeds als held vereerd.
Een ander interessant kenmerk van de Che verering is, dat de "mislukkingen als overwinning gevierd worden". Ook in dat opzicht lijkt dit op de Jesus cultus. Als martelaar gestorven, de mislukking als opoffering en voorbeeld voor de arme bewonderaars ten toon gesteld.