De Palestijnse Natie, door Paul Lamp

Je kan heel veel rottigs zeggen over de Palestijnen en ik geef toe dat ik ook niet altijd aardig ben, maar één ding moet je ze nageven:  De Palestijnen weten hun helden te eren. Dat dacht ik ook op een koude februaridag in 2017, staande op de Dam, toen de Hamas fondsenwerver in Nederland, Amin Abou Rashed een aantal pro-Palestijnse activisten naar voren haalden en hen een onderscheiding overhandigde. Bij sommigen van hen dacht ik wel:  Wat heeft die voor de Palestijnse zaak gedaan?

Voor Paul Lamp is het raadsel van zijn betrokkenheid bij de Palestijnse zaak opgelost, nu hij een boek met de titel "De Palestijnse Natie" (ISBN 978-94-638-9536-1)" geschreven heeft. De ondertitel van dit boek is:"Hoe via een verzinsel een hoog ontwikkeld volk met zijn cultuur beestachtig vernietigd wordt". We wisten van Paul Lamp al dat hij enige tijd bestuurslid van de Gretta Duisenberg stichting 'Stop de Bezetting' is geweest. En we weten ook dat ik hem per ongeluk  met de oud -ambassadeur Jan Wijenberg, van dezelfde stichting heb verward.


 Excuus daarvoor. Maar nu hebben we de kans om alles goed te maken.

Er is iets vreemds aan de hand met het boek "De Palestijnse Natie", omdat nergens te vinden is hoe we het kunnen bestellen, zelfs niet met het ISBN-nummer. De pro-Palestijnse activisten klagen nu wel op Facebook, dat de Nederlandse media geen aandacht aan het boek besteden, maar hoe kunnen we het bestellen?

Een ander vreemd fenomeen is, dat als ik google naar de titel van het boek, ik alleen Arabische websites te zien krijg en bovendien aan moslimbroederschap gelieerde Palestijnse stichtingen. Goede raad is duur. Ik besluit Paul Lamp een email te sturen. Na enkele dagen krijg ik een negatief antwoord: "

Geachte heer Broer,
Het is niet zo verwonderlijk dat er niet zoveel publiciteit is voor mijn boek. Het boek is in drukvorm verschenen voor intern gebruik onder Palestijnen  die de Nederlandse taal meester zijn en hun sympathisanten die wat meer kennis willen vergaren over land en volk van Palestina. Ik bepaal zelf aan wie ik dit boek wil leveren. Dit boek heeft een zeer kleine oplaag.

Met vriendelijke groet
Paul Lamp

Ik heb wel eens een boek gelezen met de geheimzinnige titel: " Hoe je over boeken kan praten, die je niet hebt gelezen" en nu sta ik voor eenzelfde soort probleem, namelijk een recensie schrijven over een boek dat ik niet mág lezen. De Pro-Palestijnse beweging houdt dit boek liever voor zichzelf!

We moeten het doen met de titel, het voorwoord en bladzijde dertien, die al op Facebook zijn afgedrukt. Laten we beginnen met de titel: "De Palestijnse Natie". Zoals we weten is het begrip natie niet omomstreden. Het begrip wordt pas sinds de Franse Revolutie gebruikt en leidt niet zelden tot nationalisme. Als het territorium van een volk samenvalt met de staatsgrenzen, spreken we van een natiestaat. Niet toevallig een begrip dat door Thierry Baudet van Forum voor democratie veelvuldig wordt gebezigd.

Wetenschappers beweren bovendien dat de gemeenschappelijke historie en cultuur van een volk ook een verzinsel kan zijn. Dit toepassende op de Palestijnse Natie, moeten we constateren dat er wel sprake van een groep mensen met gemeenschappelijke kenmerken, zoals taal, religie en verleden is, maar dat die kenmerken zich niet duidelijk onderscheiden van Jordaniërs of Syriërs. Bovendien is er geen sprake van een Palestijnse staat, of we moeten de kleine stukje autonoom gebied op de Westelijke Jordaanoever en Gaza als een staat beschouwen. De titel is dus al omstreden.

De ondertitel doet onze wenkbrouwen fronzen. "Hoe via een verzinsel een hoog ontwikkeld volk met zijn cultuur beestachtig vernietigd wordt". In deze ondertitel zit een hinderlijk pleonasme: als er sprake is van cultuur, dan is dat een kenmerk dat een volk definieert. Het volk wordt dus volgens Paul Lamp beestachtig vernietigd, en daarmee ook zijn cultuur. Bovendien is het hinderlijk dat Paul Lamp de conclusie van zijn boek al op de titel weergeeft. Er is dus sprake van een Palestijnse Natie, maar die wordt ook al weer gelijk vernietigd. Beestachtig vernietigd, nog wel. Het slachtofferschap ligt op de loer.



Bij het lezen wordt al gauw duidelijk wat Paul Lamp bedoelt met het Palestijnse Volk, en de historie van 4000 jaar. Hij laat voor het gemak de ontstaansgeschiedenis van de Filistijnen samenvallen met het begin van het het Palestijnse volk. Helaas staan er in het voorwoord geen noten om deze bewering te controleren.

Wetenschappers die zich met de mythes rondom natievorming bezighouden beweren toch al dat mythes en verzinsels gebruikt worden om een groep mensen in een land tot eenheid te smeden. Denk aan de Nederlandse mythe van de Batavieren die bij Lobith het land binnenkomen, of de wolven Romulus en Remus, die aan de oorsprong van de Italiaanse natie staan. In dat opzicht kunnen de Filistijnen er ook nog wel bij, ook staat in de Wikipedia dat dit volk in de loop der tijd verdwenen is.

Waar ik wel bezwaar tegen maak is, dat de Bijbel in dit voorwoord als zijnde een geschiedenisboek wordt genoemd. De Bijbel vertelt een religieuze waarheid, maar mag niet als geschiedenisboek worden gezien. Of dacht je werkelijk dat God de aarde en alles dat er op leeft in zes dagen geschapen heeft?  Als Paul Lamp in het begin schrijft, dat hij de eerste is die de geschiedenis bij de Palestijnen laat beginnen, dan moet hij zich afvragen hoe dat komt. Misschien zijn er nog oudere culturen, de Egyptische of Mesopotamische bijvoorbeeld.

Zolang we over de mythes rond Filistijnen lezen is er nog niets aan de hand. Iedereen heeft het recht zijn eigen ontstaangeschiedenis bij elkaar te sprokkelen, zich daarbij baserende op een roemrucht verleden. Als we echter in de huidige tijd aankomen, 1922 namelijk, dan moet de informatie wel correct zijn en de beweringen voorzien van noten. Paul Lamp beweert hier dat er in 1922 een door de Volkenbond erkende staat Palestina is ontstaan. Daar gaat hij de mist in.

Het gaat hier over: "Het Mandaatgebied Palestina, of Brits Mandaat Palestina, was een A-mandaat van de Volkenbond dat toevertrouwd werd aan het Verenigd Koninkrijk, gecreëerd na de Eerste Wereldoorlog toen het Ottomaanse Rijk in 1920 gesplitst werd bij de Vrede van Sèvres. In Klein-Azië werden vier mandaatgebieden gevormd. De Britten beheersten de mandaatgebieden Palestina en Mesopotamië (het huidige Irak), de Fransen Libanon en Syrië. Het Mandaat eindigde op 15 mei 1948. (Wikipedia)

Het gaat dus niet om een zelfstandige staat, maar om een Brits mandaat. In 1947 wordt het verdelingsplan van de Verenigde Naties door de Arabieren afgewezen, zodat er in 1948, na het terugtrekken van de Britten, een burgeroorlog tussen Joden en Arabieren ontstond. Deze burgeroorlog duurt in principe nog steeds voort, ook als is de staat Israel al 71 jaar oud.

Paul Lamp noemt de claim van de Joden op het gebied 'absoluut absurd' en dat mag hij vinden. Het is een mening, naast die van vele anderen. De Palestijnse staat te baseren op de geschiedenis van de Filistijnen van 4000 jaar geleden is natuurlijk net zo absurd, maar dat is natuurlijk weer mijn eigen mening.

Er is echter een aspect dat ik hier bij deze beperkte recensie wil aanhalen. Paul Lamp is nogal close met de heren van de Palestijnse Gemeenschap van Amin Abou Rashed. Deze stichting is nauw gelieerd aan Hamas en de moslimbroederschap. Met de komst van Hamas is een fanatiek religieuze component in de Palestijnse bevrijdingsstrijd binnengeslopen. Hamas heeft namelijk geen nationale- , maar religieuze doelen. Het gehele gebied van het vroegere mandaat Palestina zou onder islamitisch beheer moeten komen. Een Palestijnse staat met beperkt grondgebied, bijvoorbeeld de westelijke Jordaanoever en Gaza, is voor Hamas uit religieus oogpunt niet acceptabel.
   

Schrijvers als Paul Lamp met verhalen over de ontstaansgeschiedenis van Palestina worden door  fanatieke moslimbroeders hooguit als nuttige idioten beschouwd. Zij streven zelf een islamitische oemma na in alle gebieden waar ooit de Islam geregeerd heeft.

Ik hoop het boek toch nog te mogen ontvangen. Niet zo bang voor Keesjemaduraatje zijn!