Bericht van het revolutionaire front

 

Demonstratie van Samidoun

Al twee jaar fulmineer en waarschuw ik tegen de radicale mantelorganisatie van de PFLP in Nederland: Samidoun. Tijdens de laatste Massenkundgebung, nota bene op het Plein 40-45 te Amsterdam, kwamen er echter dermate weinig revolutionairen opdagen, dat ik aan mijzelf begon te twijfelen. Misschien was ik muggen op olifanten aan het schieten en was de revolutionaire pro-pal-beweging minder sterk in Nederland dan ik aanvankelijk dacht.

Afgelopen dinsdag 25 oktober 2022 gebeurde er iets onverwachts. De leiders van Samidoun, Charlotte Kates en Khaled Barakat werden op Schiphol tegengehouden en terug naar Canada gestuurd. Khaled Barakat was al eens Duitsland uitgewezen vanwege antisemitische- en opruiende taal. In Schengen geldt dan de regel dat je ook andere landen niet binnen mag.

In Brussel wordt intussen door de nieuwe Palestijnse beweging “Palestinian Alternative Revolutionary Path Movement, Masar Badil”, de gehele week een “March for Return and Liberation” gehouden. Khaled Barakat is één van de oprichters van deze beweging.

Masar Badil heeft als doelstelling een “democratische seculiere staat in het gehele voormalige Palestijnse Mandaatsgebied” op te richten. De strijdmethodes ten einde dit doel te bereiken, kunnen ook de gewapende strijd bevatten. Aangezien Khaled Barakat wordt gezien als een hooggeplaatste leider van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP), mogen we ons geen illusies over de vreedzaamheid van deze beweging maken.

Intussen hebben zich in Duitsland gewelddadige elementen meester van de Samidoun/Masar Badil- beweging gemaakt. Op 18 oktober 2022, de vijfenveertigste verjaardag van de dood van Andreas Baader, Gudrun Ennslin en Jan Carl Raspe in Stammheim, vonden ze het nodig deze Duitse terroristen ook nog even te eren.

PFLP Propaganda in Duitsland

De consequente houding van deze revolutionairen en de viering van deze verjaardag zal niet iedereen duidelijk zijn. In de jaren zeventig van de vorige eeuw werkte de Europese stadsguerilla nauw met de PFLP samen. In Nederland hield dat in, dat delen van het Palestina Komitee, de Rode Hulp en de Rode Jeugd in Jemen in guerilla-technieken getraind werden.

Interview met Sheila Gogol

Interview met Sheila Gogol (25 maart 1942 – 18 oktober 2022) van de Liberaal Joodse Gemeente in Amsterdam.
Ik interviewde Sheila Gogol voor mijn boek over de Boycot van Israël, dat ik voor het CIDI heb geschreven. Ze was toen al ziek, maar vertelde vol energie over het ontstaan van Israël, haar grootouders in Palestina en over haar ouders in de Bronx in New York. Haar bijdrage aan de dialoog tussen moslims, christenen en Joden wordt in dit interview besproken. Enkele traumatiserende ervaringen met uitsluiting worden hier niet achterwege gelaten.

admin

oktober 22, 2022

BDS, Israel

Reacties uitgeschakeld

Een Onveilig Ander Joods Geluid

 

Onveilig Ander Joods Geluid

Maandenlang was de website van de anti-Israëlische organisatie “Een Ander Joods Geluid” van activist Jaap Hamburger niet bereikbaar. “Blijkbaar kijkt er niemand naar”, dacht ik aanvankelijk nog. Daarom heb ik er niet eerder op gewezen. De Facebook-pagina wordt wel bijgehouden.

Nu is de website EAJG.nl wel weer in de lucht, maar op een onveilige manier. Door het voorvoegsel “http” in plaats van “https” te gebruiken, wordt het verkeer van en naar de website niet versleuteld. Een lid van deze werkgroep die aan wil loggen om iets te veranderen, zou zijn paswoord onversleuteld over het wereldwijde web transporteren. Daardoor is het voor hackers en geheime diensten heel gemakkelijk om op de website in te breken.

onveilige website van eajg

Wie wil nagaan van wie de website nu eigenlijk is en waar deze wordt gehost, gebruikt daarvoor de website “sidn.nl” en zoekt naar het domein “eajg”. Dan blijkt dat Dennis Beckers, van onderzoeksbureau De Uitkomst, de website beheert. Dennis is tevens, sinds twee januari 2018, bestuurslid van Een ander Joods Geluid. Met zijn eenenvijftig jarige leeftijd is Dennis Beckers nog een hele jonge spin in het Palestino-netwerk.

Domeingegevens van eajg.nl

Behalve de slechte veiligheidstoestand van de website Een Ander Joods Geluid, is de inhoud ook nog verouderd en achterhaald. Op de home-page staat informatie over de laatste Israëlische verkiezingen, terwijl de volgende verkiezingen al bijna weer aan de orde zijn. Het laatste evenement van EAJG heeft volgens de website in 2017 plaats gevonden.

Toch mag de voorzitter van EAJG, Jaap Hamburger, in de ‘main stream’ media uitvoerig orakelen en beweren dat critici van de Israëlische politiek monddood worden gemaakt. Hij heeft zich daarbij vooral ten doel gesteld CIDI en de Nationale Coördinator Antisemitismebestrijding tegen te werken.

Anarchisme in de jaren zestig

 

De sociaal wetenschappelijk onderzoeker met een speciale interesse voor socialistische stromingen, kon altijd al terecht bij het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis (IISG), waar bijna alle pamfletten en posters uit die tijd werden bewaard. Nu heeft de AIVD ook nog de documenten over de Federatie van Vrije Socialisten vrijgegeven. Daardoor kunnen we nu ook bij de vergaderingen naar binnen kijken. Zelfs van de meest besloten vergaderingen, waarin conflicten bijgelegd zouden moeten worden, zijn verslagen geschreven.

Al voor de Tweede Wereldoorlog brak een conflict in de anarchistische-“de wapens neder”-“gebroken geweertje”-beweging. De linkse regering in Spanje werd aangevallen door de fascistische troepen van Franco. Sommige leden van de anarchistische groepen besloten naar Spanje te gaan en de gewapende strijd tegen het fascisme aan te gaan. Anderen, principiële dienstweigeraars, weigerden te vechten en keurden de gewapende strijd af. Voor de socialistische groepen en organisaties in Nederland egon de Tweede wereldoorlog daarmee al in 1933, de machtsovername door nazi’s in Duitsland of in 1936, het begin van de Spaanse burgeroorlog. In het begin van de jaren tachtig herhaalde dit tafereel zich, toen leden van de antimilitaristische actiegroep Onkruit zich in de gewapende strijd in Nicaragua mengden.

Tijdens de bezetting door Duitsland waren de antimilitaristen machteloos door de overmaat aan geweld. De gereformeerden en de communisten konden nog een zekere mate van organisatie in stand houden, zodat onderduikers verborgen en van eten voorzien konden worden. De anarchisten waren echter te verdeeld. Bovendien waren de leiders ofwel al gedetineerd, zoals Anton Constandse in Sint Michels Gestel , ofwel bevonden zich in het buitenland (Arthur Lehning).

Na de Tweede Wereldoorlog was het anarchisme nog slechts een “kritische theorie” of “het geloof de vaderen”, of “de bron waaruit ik gedronken heb”. Van de praktijk van het vrijheidlievende socialisme was echter niets meer over. In de verslagen van de BVD over de federatie van Vrije Socialisten is dan ook niets te vinden over een oplossing of een weerwoord op de conflicten van die tijd: De Hongaarse Opstand (1956) , de Suez-crisis (1956), de oprichting van de Berlijnse muur (1961), of de Cuba-crisis (1962). Ik zou de anarchistische bladen van die tijd, Recht voor Allen of De Vrije Socialist nauwkeurig moeten bestuderen om te analyseren wat daar geschreven werd. Dat zou echter al weer een heel nieuw onderzoek, zoals bij het Palestina Komitee, betekenen.

De verslagen van de geheime dienst over de federatie van Vrije Socialisten aan het einde van de jaren vijftig en begin jaren zestig, beschrijven een conflict over de zeggenschap over de krant Recht voor Allen. De organisatie wil ook zeggenschap over de redactie. Een hele periode werd de krant door de hoofdredacteur volgeschreven. Dat beviel de leden van de vergaderingen niet. Door dat conflict komt ook de tegenstelling tussen “Het Noordelijk Gewest” en de randstad naar boven. Het Noordelijk Gewest heeft de camping in Appelscha, waar de Pinksterlanddagen gehouden worden. Daar is ook het anarchistische archief gevestigd. In de randstad wonen de meer intellectuele activisten, die graag over Multatuli, Sartre en Camus discussiëren.

Door een gebrek aan praktijk en door de onderlinge ruzies, lijkt de agenda van een vergadering van de Federatie in 1961 op een agenda van de duivenhoudersvergadering. Uit eigen ervaring weet ik echter dat deze mannen zich daar helemaal niet van aantrokken en rustig een half uur over wereldvrede en het kwalijke kapitalisme konden oreren, zonder dat er een voorzitter tussen kon komen.

Nederland werd in deze periode weer opgebouwd. De vakbonden zorgden voor onderhandelingen over de CAO’s en de loonsverhogingen. Alle socialistische stromingen waren verdacht en werden in de gaten gehouden vanwege de dreiging vanuit de Sovjet-Unie en de daaruit voortvloeiende Koude Oorlog. De idealen van dienstweigeren en antimilitarisme waren niet bestand tegen zeer excessief geweld gebleken. Wat overbleef, was dromen over de glorietijd van Domela Nieuwenhuis en het in stand houden van zijn nagedachtenis.