Case for Democracy (II)

The Case for Democracy (Introduction)
Samenvatting van het boek van Nathan Sharansky "The Case for Democracy, the power of freedom to overcome tyranny & terror"
ISBN 1-58648-261-0
2004 Nathan Sharansky

door KeesjeMaduraatje

twee weken geleden bracht ik een bezoek aan Oxford en bezocht onmiddelijk na aankomst één van de vele boekhandels. Ik zocht het tweede deel van het boek "The Open society and his ennemies" van Karl Popper. Dat boek stond daar gewoon naast de vele ander uitgaves van Popper op de plank. Ik was meteen weer enthousiast over Oxford en Engeland. Dat boek ga ik op dit weblog ook eens bespreken en zal ook vaststellen dat er nog grote tegenstellingen zijn tussen het werk van Popper en dat van Sharansky, namelijk als het gaat om het definieren van het begrip "chosen", de uitverkorenen. Voor Marx was de arbeidersklasse het uitverkoren volken en voor de zionisten is het Joodse volk het uitverkoren volk. Volgens Popper leidt het uitverkiezen van een categorie altijd tot onheil. Op die manier had ik nog nooit een verband gezien tussen Marxisme en Zionisme. De twee ideologien zijn ontstaan in dezelfde tijd.

Eerst volgt nu de samenvatting van de inleiding tot het boek Case for Democracy:

tot nu toe:
Voorwoord, Inleiding, Artikel uit Trouw,
Hoofdstuk 1 , Hoofdstuk 2, Hoofdstuk 3, en dan nu:

Introduction

"I am convinced that all people desire to be free. I am convinced that freedom anywhere will make the world saver everywhere. And I an convinced that democratic nations, led by the United States, have a critical role to play in expanding freedom around the globe."

De dissidenten in de Sovjet-Unie werden het slachtoffer van de ontspanningpolitiek die Henry Kissinger in verschillende regeringen voerde en die de Sovjet-Unie als een betrouwbare onderhandelingspartner beschouwde. Intussen zaten de dissidenten gevangen en werden door de westerse landen niet gesteund. De regringsleiders die ontspanning voor stonden, wilden niet te veel op het lot van de dissidenten wijzen om de onderhandelingen niet in gevaar te brengen. De Sovet-Unie heeft daar handig gebruik van gemaakt.

Andrei Amalrik schreef in 1969 het boek: "Haalt de Sovjet-Unie 1984? ". In dat boek komt een sterk beeld voor van een soldaat die eeb gevangene voortdurend onder schot moet houden. Op een gegeven moment worden zijn armen slap, hij laat zijn geweer zakken en ontsnapt de gevangene. Zo zag Amalrik ook de Sovjet-Unie. De bewaking van miljoenen mensen kost op den duur te veel energie.

Ook nu in de tijd van het Moslim terrorisme kiezen de VS er weer voor "betrouwbare" bondgenoten als Egypte, Saudi-Arabië en Pakistan te ondersteunen, hoewel in die landen geen democratie heerst. Intussen wordt vanuit die landen het moslim terrorisme geëxporteerd. De vergelijking met de Sovjet-Unie wordt door Sharansky gemaakt. Zijn oplossing: ondersteun alleen democratische regimes en verlang democratische hervormingen in ruil voor steun.

Ook nu weer zijn er mensen die een ontspanningpolitiek propageren zonder eisen aan de ontspanning te stellen. Ze zeggen: "als we op democratische ontwikkelingen in het Midden Oosten wachten, dan kunnen we lang wachten. De arabieren zijn niet in staat in een democratie te leven. " Sharansky wijst die gedachtengang categorisch af. Hij gelooft er in dat elke volk en ieder groep uiteindelijk vrijheid wil.

De eerste president na de Tweede Wereld oorlog die géén ontspanningpolitiek voerde was Ronald Reagan. Hij voerde de bewapeningswedloop zelfs op en verlangde van de Sovjet-Unie de vrijlating van gevangenen. Dat heeft voor de dissidenten heel veel betekend.

Een reden voor de arabische landen om niet te veel democratie in te voeren is, dat de moslimbroederschappen zouden kunnen winnen. Voor Sharansky is dat geen goed argument. Hij zegt dat een democratie altijd per definitie beter is dan diktatuur. Ook als die diktatuur een zogenaamde bondgenoot is.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Commentaar van KeesjeMaduraatje
Tegen degenen die de Palestijnse zaak steunen zeg ik, refererend aan de theorie van Sharansky: kan je op de Gaza-strook alle mogelijk kranten kopen? Kan je alle TV stations zien? Mag je met Israeli's praten en discissieren? Kan je openlijk het beleid van de Hamas bekritizeren?

Als die vragen allemaal met ja worden beantwoord, dan is er sprake van democratie. Uit de weblogs van Anja Meulenbelt weet ik dat in ieder geval de TV af en toe volledig wordt afgesloten.

Een andere opmerking betreft de subsidie aan Nederlandse minderheids organisaties. Is het niet nodig om daar ook democratiesche normen te hanteren? Een stichting met subsidie moet een democratisch karakter hebben. Moskees mogen geen haat prediken. Dat zijn toch redelijke eisen in een democratische staat en uiteindelijk voor onze veiligheid ook van belang.

In de Tachtiger Jaren bezochten Servé en Willem van de vakbond OVB een groep Russische vakbondsleden in Parijs. deze dissidenten hadden de eerste onafhankelijke vakbond in de Sovjet Unie opgericht. Afgezien van het feit dat deze russen erg veel wodka dronken, waren ze ook zeer enthousiast over Ronald Reagan. Die had hun gesteund. De Nederlandse vakbondsleden waren verbijsterd. Ze dachten dat de Russen rechtse mensen waren. Ze kwamen teleurgesteld terug naar Nederland. Nu jaren later zie ik pas in dat deze vakbondsmensen eindelijk de steun kregen die ze nodig hadden en dat die hele ontspanningpolitiek de situatie alleen verlengd heeft.

Na de zelfmoordaanslagen

Na de zelfmoordaanslagen in London
door Keesjemaduraatje

Ik weet niet of het in de Nederlandse kranten heeft gestaan, omdat ik in Groot-Brittanië verbleef en elke dag de Times gelezen heb(wat een verademing), maar er zijn een paar opmerkelijke feiten en meningen te noemen over deze aanslagen van 7 Juli.

1) Er waren minstens vier terroristen die vanuit Leeds naar London reden om de aanslag te plegen. Ze hadden thuis verteld dat ze een dagje uit gingen om vriende in London te bezoeken. Slechts één moeder meldde haar zoon als vermist nadat hij niet thuis kwam.

2) Eén van de terroristen had zijn daad van te voren aan een neef in Pakistan opgebiecht. Na zijn dood gingen 2000 mensen voor hem bidden in het Pakistaanse dorp.

3) Alle daders waren geïntegreerd en hadden een goede schoolopleiding gehad. De ouders zijn welvarend. Ik concludeer dat we het integratie debat niet moeten koppelen aan het terrorisme debat. Net zoals de RAF terroristen van goed- burgerlijke kommaf waren en niet uit klasse frustratie handelden, zo hebben ook de moslim terroristen andere motieven dan mislukte integratie.

4) Er waren familieleden en buren die de moorden omschreven als "de gebeurtenissen" of de "voorvallen" . Hun grootste zorg was of de moslims nu niet "nog meer" gediscrimineerd zouden worden. Ze waren er wel allemaal over eens dat het "lieve jongens "waren.

5) Net zoals managers die de teamspirit willen versterken, gingen de terroristen eerst een rafting tour in Wales maken.

Conclusies en commentaar:

--het integratiedebat moet volgens mij los worden gezien van de terrorismebestrijding

--Het terrorisme is een import product uit zogenaamde "evil ideology states" als Pakistan, Egypte, Tschetsenië en Iran. De daders worden waarschijnlijk gebrainwashed.

--Door onze open democratische vrije en tolerante samenleving, waar alles besproken en onderhandeld wordt, zijn we niet gewend op dit soort bedreigingen adequaat te reageren. Wij missen zelfs een duidelijk onderscheid tussen goed en kwaad. Daarom doen "progressieve krachten" nu alsof het "ook een beetje onze eigen schuld is"

Het graf van Marx

Bezoek aan het graf van Marx
door KeesjeMaduraatje

Vorige week brachten we een bezoek aan het graf van Marx op het Highgate Cemetery in London. We besloten er met de auto heen te rijden, omdat de metro nog niet veilig leek. Gelukkig konden we er naast de begraafplaats gratis parkeren. Het toilet was ook gratis, maar de entree tot het kerkhof kost 2 Pond. Duur bezoek.

Een groot deel van het kerkhof is overwoekerd met klimop en dikke lianen. Veel graven zijn onzichtbaar geworden door het dikke struikgewas. Enige jaren geleden heeft een groep vrijwilligers het kerkhof gekocht en zijn begonnen het schoon te maken.

Na enig tijd zoeken en vele interessante graven te hebben bekeken van Chinezen, Vrijmetselaars en vele andere, kwamen we bij het graf van Marx, waar een enorm modern realistisch standbeeld op staat. Hij ligt er niet alleen. Ook zijn zoon, schoondochter, dochter, vrouw en een onbekende andere dame ligt er in hetzelfde graf begraven. Een serene rust licht om het graf van de man die ooit zoveel emotie en actie teweeg heeft gebracht in Europa. Dat hij niet vergeten is, blijkt uit de bloemen die voor het monument gelegd zijn. Weliswaar staat er een bordje "poseren bij de graven verboden", maar we kunnen het toch niet laten de hand tot een vuist te ballen en te prevelen: "Ein Gespenst geht um in Europa". Een Ameriaan komt langs en vraagt ons of we weten waar George Elliot ligt. We weten het niet en dat verwonderd hem. Wij op onze beurt zijn verwonderd dat Karl Marx bij hem geen blik waard is.

Om het graf heen liggen verschillende activisten, partijkaders en bewonderaars "met het zicht op Marx" begraven. Onder andere David Cohen van de Communistische Partij Zuid-Afrika, iemand van de CP Irak (fighting for human rights and democracy) en een zwarte rassengelijkheidsactiviste uit Amerika lag het dichts bij Marx. Ik ga een email schrijven om te vragen wat het kost naast Marx te mogen begraven worden en zal er op dit weblog over berichten.

Het is natuurlijk wel tegenstrijdig als je een heel leven lang het "kapitalistische imperialisme" bestrijdt en je vind je graf in het centrum der metropolen en democratie: London. Het bewijst wel weer dat bij God en in Engeland alles mogelijk is.

Madame Tussauds London

Een bezoek aan Madame Tussaud in London op 24 Juli 2005
door Keesje Maduraatje

aangezien we de Underground te onveilig vonden, tenslotte waren de vier mislukte terroristen nog niet opgepakt, reden we met de auto naar London. Ondanks de verschillende aanslagen stond er nog een behoorlijke rij voor de ingang. De wachttijd bedroeg 1,5 uur. Tijdens het wachten sprak ik met een Indiase moeder en zoon die in New-York wonen maar eigenlijk uit Boston kwamen. De zoon studeerde in London en had tijdens de verkiezingen Kerry gesteund. Ik zei dat ik Bush steeds meer ging begrijpen, zeker na de laatste aanslagen. Mijn zoon vreesde al dat ik een voordracht over Nathan Sharansky zou houden, maar ik hield me in. De Indiase moeder vroeg aan mijn vrouw welke beroep ik had. Afgezien van het feit dat ze dat niet met zekerheid kon zeggen, was ze ook beledigd dat de vrouw niet vroeg welke beroep zij had.

De tentoonstelling bestond voor een groot deel uit wassen beelden van mensen die ik niet ken maar wel zou moeten kennen, blijkbaar. Filmsterren, popsterren TV-sterren. Ik wilde elvis, Lenin en Fidel Castro zien. Lenin en Stalin stonden er niet bij. Wel Bratt Pitt.

De bezoekers waren 50% mensen uit India en arabische landen. Sommige vrouwen zwaar gesluierd. Het schokte mij dat een man met arabisch uiterlijk, de borsten van een mij onbekende TV-ster aanraakte en zich zo fotograferen liet, terwijl zijn vrouw zwaar gesluierd op de achtergond stond. Daar kan ik als Cultureel Antropoloog geen theorietje van breien en al helemaal niet als "Midden-Oosten deskundige bij NOVA" een zinnig woord over zeggen. Wijst die man nou de westerse vrij democratische grondbeginselen af, of doet alleen zijn vrouw het? En ben ik wel voldoende geïntegreerd als ik blijkbaar al die sterren niet ken?

De prijs van Madame Tussaud is zo hoog dat we van toeristische oplichting moeten spreken.

Er was veel politie op Bakerstreet, naar later bleek vanwege een moslim-conferentie die daar gehouden werd. Daarna nog een bezoek gebracht aan de Elvis-winkel en de Beatles-winkel op Bakerstreet. Het parkeerticket kostte 42 Euri.

Ik begin steeds meer van London te houden en zou we willen wonen.

Case for Democracy (I)

The Case for Democracy (Preface)
samenvatting van het boek van Nathan Sharansky "The case for democracy, the power of freedom to overcome tyranny & terror"
ISBN 1-58648-261-0
2004 Nathan Sharansky

door KeesjeMaduraatje

In 1986 stond ik bij de synagoge bij de Dokwerker in Amsterdam vlak voor Nathan Sharansky, die net vrijgelaten was uit de Sovjet-Unie, aan zou komen. Er was een grote menigte van vooral joden samengekomen om dit feit te vieren. Ik had toen nooit kunnen bedenken dat deze man die zo moedig de Sovjet authoriteiten uitgedaagd had, later een belangrijke invloed zou hebben op de VS buitenlandse politiek en de sleutel voor een democratisch Midden-Oosten zou kunnen hebben.

De afgelopen weken heb ik zijn boek "The Case for Democracy" gelezen en ik zal een samenvatting van elke hoofdstuk geven, zodat de lezers van dit weblog een indruk kunnen krijgen van het boek dat een link legt tussen "Angst Samenlevingen " achter het ijzeren gordijn en "Angst Samenlevingen" in het Midden Oosten. Hopende dat deze samenvattingen een bijdrage kunnen leveren aan de "moral clarity" waar het op dit moment in Nederland en Europa aan ontbreekt.

tot nu toe:
Voorwoord, Inleiding, Artikel uit Trouw,
Hoofdstuk 1 , Hoofdstuk 2, Hoofdstuk 3, en dan nu:

Preface
Nathan Sharansky was in de Sovjet Unie beschuldigd van spionage omdat hij had meegewerkt aan een actie om joodse burgers uit de Sovjet Unie te laten emigreren. Daarbij werd hij geholpen door de Amerikaanse senator Jackson, waardoor hij als Amerikaanse spion werd gearresteerd. Hij werd vrijgelaten door de inspanningen van zijn vrouw die onvermoeid demonstreerde bij vele internationale conferenties. De KGB noemde de demonstranten een "groepje studenten en huisvrouwen" en nam de protesten niet serieus. Ronald Reagan ging niet door met de ontspannings politiek die tot dan toe gevoerd was door de VS en eiste de vrijlating van Sharansky. Hij zei tegen Gorbatschow: "ik heb vertrouwen in mevrouw Sharansky en er kan nooit een basis van vertrouwen zijn tussen ons, als je haar man niet vrijlaat."

De enige Engelse krant die in de Sovjet Unie verkocht mocht worden was "The Morning Star", een Engelse communistische krant. Nathan kocht als scholier deze krant om engels te leren en leerde ook iets heel anders: in de westerse samenleving mag de regering bekritiseerd worden. Dat was de eerste keer dat hij een verschil zag tussen de vrije samenleving en de Sovjet samenleving.
Elke staat moet beoordeeld worden op de omgang met de eigen bevolking. Als de basisbeginselen van vrije meningsuiting en mensenrechten niet gerespecteerd worden, kan deze staat ook nooit goed met andere staten omgaan. Dan zijn de intenties van deze staat niet goed.

De dissidenten die in de Sovjet Unie in de gevangenis zaten, hadden een zeer duidelijk beeld van wat goed en wat fout was. Sharansky noemt dat "moral clarity". Ze waren onder elkaar heel verschillend. Er waren monarchisten, euro-communisten, christenen en joden bij. Maar ze respecteerden elkaar en waren van mening dat een samenleving waar al deze meningen konden bestaan, een goede samenleving was. Dit gevoel van moral clarity, hebben veel mensen in de westerse democratiën verloren. Direct na de vrijlating van sharansky ging het er om of hij wel of geen keppeltje droeg, of hij een "linkse"of "rechtse" zionist was. In de Knesset werd gedebateerd over het feit of alleen joden of alle mensen moesten kunnen uitreizen uit de Sovjet Unie. Dat gebrek aan duidelijkheid werd in die tijd heel duidelijk voor Sharansky. Er was geen zwart wit meer maar veel grijstonen.

Ronald Reagan: "Tear down this wall"

Er bestaat in feite geen "links"of "rechts" in de internationale politiek. Er is alleen een onderscheid te maken tussen "angst samenlevingen" en "vrije samenlevingen". In angst samenlevingen is de bevolking afhankelijk van de heerser en de heerser kan niet door het volk worden vervangen. Daarom zijn deze heersers niet te vertrouwen. Een heerser die niet de mensenrechten respecteerd en geen dissidenten toelaat, kan ook niet gecorrigeerd worden en verstart. Daarom is het geen goede en betrouwbare gesprekspartner.

Sharansky richtte zijn eigen partij op met als doel sovjet joden in de Israelische samenleving te integreren. Hij kreeg zetels in de Knesset en was een tijd lang Minister in verschillende Israelische kabinetten.

Zijn grondbeginselen als dissident en later zijn altijd gebleven:
-alle mensen zijn in staat vrije samenlevingen op te bouwen, ook de Palestijnen, Syriërs en Irakezen.
-Alle vrije samenlevingen garanderen veiligheid en vrede. Democratiën vallen elkaar niet aan.
-In de internationale politiek moet altijd de eis voor mensenrechten voorop staan. Dat is op de lange duur belangrijker dan "betrouwbare bondgenoten".

Bezoek aan London (I)

Bezoek aan London op 13 Juli 2005
door Keesjemaduraatje

We bezochten London een week na de eerste serie bomaanslagen en reisden per metro en bus door de stad. De affiches met vermisten hingen nog op de plaatsen waar de bommen ontploften. we reden langs de straat waar de bus ontplofte. Er waren veel politieagenten bij het parlement en Downing Street was afgezet. Toen we stonden te kijken nar de veiligheidsmaatregelen bij het parlement werden we weggestuurd door een agent. Voortdurend klonken er sirenes.

In de underground ontdekte ik een verschil met Amsterdam. Joodse jongetjes met keppeltjes op reizen nog steeds zonder begeleiding met de underground. Ik vroeg me af of dat op dit moment in Amsterdam nog gebeurd. Ze waren niet de enigen die er anders uitzagen. Als je door London rijdt zie je een ontzagwekkende hoeveelheid verchillende types mensen: Sikhs met tulbanden, Rastas, gesluierde vrouwen, etc, etc. Ik begon van de stad te houden. De tolerantie, verscheidenheid en openheid verbaasden me.

Als ik bedenk dat het in Amsterdam-Oost en Amsterdam-Osdorp steeds moeilijker wordt als homosexueel of als jood met een keppeltje op te leven, vraag ik me af of de acties van de vrouwenbeweging herhaald moet worden: verover de straat terug. Misschien is het een goed idee om knuffel-politici uit te nodigen met een keppeltje op door Amsterdam te lopen en te kijken wat de reacties zijn. Verborgen camera erbij, klaar. Heb je meteen weer een leuk programma voor bijvoorbeeld de Moslimomroep of voor Netwerk. Misschien een idee voor Freddy Steady? Ik nodig de politici uit en hij doet de camera?

Ik ben ervan overtuigd dat de openheid en tolerantie van de samenleving afgemeten kan worden aan de manier hoe homo's, joden en vrouwen behandeld worden. (Natuurlijk mogen jullie hier in de commentaren nog andere "minderheids"-groepen aan toe voegen).

Het tweede dat me opviel was de "moral clarity" (morele duidelijkheid) van de serieuze media in Engeland. Ik heb meestal de Times gelezen en het was voor mij verrassend en verfrissend een krant te lezen die duidelijk standpunten heeft over de openheid van de samenleving en de democratie die verdedigd moet worden. De integratie-discussie wordt niet verward met de terrorisme debatten. Deze twee hebben ook niets met elkaar te maken. De terroristen waren volkomen geïntegreerde jonge mannen die met subsidie van de overheid een rafting tour in Wales hebben gemaakt, om te team-spirit te vergroten, net als managers doen. In dat opzicht lijkt het daderprofiel op Mohammed Bouyeri, die ook eerst een opleiding deed en gesubsidieerd werk deed.
De terroristen willen juist een einde maken aan de integratie en hebben een hekel aan de open samenleving.

WERE NOT AFRAID

post je foto met de tekst "I am not afraid"

op de site van werenotafraid.com

London Calling

in feite hoeven we over de aanslagen in London niets meer te schrijven. De effecten van de aanslagen zullen zo ingrijpend zijn, dat ze voor zichzelf spreken. Het is een uitdrukking van een zodanige intolerantie en mensonterende barbarij dat de daad op zich al genoeg van de motieven verklaard om elke vrede- en vrijheidslievende burger wakker te schudden en te laten roepen:

ZO NIET.

Als dit de strijdmethode van de politieke Islam is, dan kan het ook tegelijkertijd het einde van deze vorm van Islam betekenen.

reacties van anti-globalisten

Er zijn drie soorten van reacties van de anti-globalisten te horen:

1) Reactionaire elementen zullen deze aanslag gebruiken om de intolerantie te bevorderen.

Indymedia UK Statement on London bombs

Daarop kan ik alleen antwoorden: deze aanslagen zijn dermate intolerant dat zelfs de ergste fascist er niet meer aan hoeft toe te voegen.

2) Deze aanslagen zullen de regering aanleiding geven de burgerrechten te beperken.
En daar hebben ze zeker gelijk in.

3) De Britten hebben het aan zichzelf te danken , doordat ze meedoen aan de oorlog in Irak.

07/08/2005: "Anarchistisch antwoord op de aanvallen in Londen"

Dat zijn mensen die een zeer korte termijn geheugen hebben, want Osama Bin Laden voerde al terreurdaden uit lang voor de oorlog in Irak begon. 11 september 2001 was ook lang voor de oorlog in Irak. Dit soort terroristen hebben geen oorlog in Irak nodig om dit soort daden te plegen.

Mijn mening hierover:

De aanslagen zijn te vergelijken met de bombardementen op London in de Tweede Wereld Oorlog en de reactie zal hetzelfde zijn: vastberadenheid

Wat is democratie?

In het weblog van de Rooieravotr wordt ik geciteerd vanwege mijn opmerkingen over democratie en vanwege de discussie over "Elite en Macht". Ik heb daar ook een reactie geschreven. Dus ga maar kijken.

Opmerkingen over G8 en Live 8

door KeesjeMaduraatje

even een paar losse opmerkingen over de G8 en de bijbehorende "rituele dans als verzoeningsrite", de protesten en de concerten. eigenlijk wil ik er niet cynisch over doen, want veel jonge mensen bedoelen het goed en gaan voor het eerst in hun leven iets verder kijken dan hun voorstad-neus lang is: naar de honger in de wereld. Dus niets tegen de goedbedoelende massa die tegen honger is.

Maar als we het daar dan over eens zijn, dat er iets moet gebeuren, dan geef ik toch het volgende te bedenken:

-Als je geld wil lospeuteren van oude rijke zakken, kan je beter klassieke muziek spelen.
-De leus "make socialism future" lijkt me een achterhaald idee. Socialisme is al eens geprobeerd in Afrika en leidde tot een catastrophe in Angola, Mosambique, Zimbabwe etc. Je mag het van mij nog een keer proberen, maar bedenk wel dat Mandela er niet eens aan begonnen is.

-De leus "Make capitalism history" gaat uit van het idee dat kapitalisme tot armoede leidt, terwijl de feiten juist het tegendeel laten zien. Eerder te weinig investeringen in Afrika leiden tot armoede. Je kan niet allebei tegelijk hebben: socialisme en kapitalistische investeringen.

-"Fare trade" is hetzelfde als vrije handel (zonder beperkingen) en dat is precies wat de neo-liberalen willen. Je kan niet de boeren hier willen steunen en tegelijkertijd de vrije handel willen bevorderen. Als we de suikerbiet subsidie afschaffen, kunnen de boeren in Afrika suiker leveren.

Verder opmerkingen over de globaliseringsbeweging staan in ander logs van mij:

The terror of anti-globalists

Globalisering

en hier een artikel van een Keniase econoom die er voor pleit alle ontwikkelingshulp af te schaffen.

Uitslag Vette Vrouwen

Vette Vrouwen (wie moet er van het lijstje af?)

Hillary Clinton [50%]
Margareth Thatcher [33.3%]
Ayaan Hirsi Ali [16.7%]
Emma Goldman [0%]
Golda Meir [0%]
Stemmen: 6

Ook hier vraag ik om commentaar. Is Hillary nu olok al "neo-liberaal"?

Uitslag Goeie Gozer

Dit is de uitslag van de Goeie Gozer Wedstrijd:

Goeie Gozer (wie moet er van het lijstje af?)
Joschka Fischer [64.3%]
Theo van Gogh [28.6%]
Daniël Cohn-Bendit [7.1%]
Nathan Sharansky [0%]
Erich Mühsam [0%]
Jo de Haas [0%]
Stemmen: 14

Deze uitslag verbaasd mij, omdat er op dit log al negatieve opmerkingen zijn gemaakt over
Nathan Sharansky, maar hij heeft in de wedstrijd [0%] gekregen.

Wat heeft Joschka Fischer nou weer misdaan?
Graag commentaren op dit log.

De Speech die niet gehouden mocht worden

Herdenking afschaffing slavernij, 1 juli 2005

Door Rita Verdonk

Dames en heren, beste mensen,
Wij zijn hier bijeen om te herdenken dat in 1863 de slavernij werd afgeschaft.

En het is belangrijk dat wij dat doen. Sterker nog, het is onze plicht. Want Nederlanders zijn altijd trots op hun verleden, en met name de Gouden Eeuw. Maar we moeten ons realiseren dat Nederland honderden jaren lang een grote rol speelde in de internationale slavenhandel. En pas als één van de allerlaatsten slavernij heeft afgeschaft. Talloze mensen werden gevangen genomen, als beesten verscheept naar een andere wereld en een leven lang mishandeld en uitgebuit. Vrijheid en trots werden aan generaties mensen ontnomen, met het enkele doel dat wij onszelf hier konden verrijken.

We mogen dit niet vergeten. En we moeten dit herdenken.

Wat in het verleden is gebeurd kunnen we niet ongedaan maken. Maar we kunnen er wel voor strijden dat het niet meer zal gebeuren. Daarom is de vrijheid van de mens vastgelegd in de wet. En heeft iedereen gelijke rechten. We zetten ons als overheid in om discriminatie en racisme te bestrijden en iedereen dezelfde kansen te bieden.

Het is nu niet de tijd om elkaar de rug toe te keren of elkaar het spreken onmogelijk te maken. Als we in vrede en vrijheid met elkaar willen leven, moeten we het samen doen.

En dat is de reden waarom ik vandaag ben gekomen. Om samen met u terug te kijken op de vreselijke misdaad die men honderden jaren heeft kunnen en laten begaan.

Vrijheid is meer dan het bevrijd zijn van ketenen. In vrijheid leven betekent dat je de kansen die je worden geboden durft te grijpen. Dat je je eigen verantwoordelijkheid durft te nemen. En in vrijheid leven betekent dat je deelneemt aan de samenleving.

Wij zijn zelf, samen met anderen, verantwoordelijk voor onze vrijheid. Alleen samen kunnen we vrij zijn.

Mandaat van het volk

Hoe de vrijheid van meningsuiting werd misbruikt
door KeesjeMaduraatje

Minister Verdonk ging als vertegenwoordiger van de regering naar de Slavernijherdenking om een krans te leggen, maar werd gehinderd door scheldende demonstranten.