Mensenrechten in Venezuela

Mensenrechten in Venezuela op de tocht
door KeesjeMaduraatje

In heel Zuid-Amerika is de diktatoriale tendens gekeerd en zijn sinds de gewelddadige jaren zeventig en tachtig democratieën ontstaan. Zelfs in Chili bloeit weer een democratie op, na het afzetten van diktator Pinochet. Er zijn slechts twee uitzonderingen: Cuba en Venezuela.

Sinds het aantreden van de president Hugo Chávez Frías in 1999, is de mensenrechtsituatie in sprongen verslechterd. Na en tijdens de mislukte staatsgreep in 2002 werden moorden en andere geweldsmisdrijven gepleegd, waarvan de daders niet vervolgd worden. Het referendum in 2004, waarbij de President zijn macht wilde verstevigen heeft tot nog meer mensenrechtschendingen geleid. Tegenstanders worden stelselmatig bedreigd en aangeklaagd wegens "hulp uit het buitenland". Tot nog toe heeft de situatie slechts één dode gekost en een burgeroorlog is niet uitgebroken.

Twee incidenten wijzen erop dat een geweldadige oplossing in zicht is: de Amerikaanse dominee Robertson uitte een doodswens richting de Venezulaanse President Chavez en de linkse zender Telesur wordt sinds kort door de VS gestoord.

Intussen doet de President Chavez er alles aan om de VS te tarten: goedkope olieleveranties aan Cuba, bezoek aan Lybië, Iran en andere schurkenstaten, vriendjes met Fidel Castro. Tijdens een toespraak op een jongerencongres in augustus 2005 loofde te president de Sovjet-Unie en riep op tot strijd tegen het "imperialisme". De jongeren antwoordden met: "el pueblo armado, jamás será aplastado" (Het gewapende volk zal nooit verpletterd worden.)
Dat beloofd niet veel goeds.