Basketball

door KeesjeMaduraatje

vandaag bracht ik het basketball team van mijn oudste zoon naar een wedstrijd in Uden. Het was een belangrijke wedstrijd want het ging erom een "level" hoger te komen in de competitie. Tijdens de wedstrijd deed ik een aantal observaties die ik geachte weblog publiek niet wil onhouden.

Het Eindhovense team van mijn zoon bestond geheel uit "buitenlanders". Hoe zeg je dat tegenwoordig politiek correct? Allochtonen, etnische minderheden. Om precies te zijn: vier Turken, een Chinees en een Duitser. Het team uit Uden bestond geheel uit blonde Nederlanders. Dat weerspiegeld goed de sociale geografie van de regio. Iedereen die het enigzins kan betalen koopt een groter huis net buiten de grote stad. De vaders, en veel moeders (politiek correct ook genoemd) staan s'ochtends lange tijd in de file om weer naar het werk te mogen gaan.

Het is verkeerstechnisch natuurlijk beter gewoon in Eindhoven te wonen, want als je ooit overgeplaatst wordt naar Utrecht of Heerlen, om maar een paar geliefde overplaatslocaties te noemen, kan je altijd nog makkelijk met de trein er naar toe, of snel op de autobaan komen.

Het Nederlandse team was niet tegen de overmacht uit Eindhoven opgewassen en ik zal uitleggen waarom. De Nederlanders volgen een taktiek zoals het in de boekjes staat en die ze van hun coach geleerd hebben. Bovendien luisteren ze naar hun coach. Dat wil zeggen: als ze geen balbezit meer hebben, trekken ze zich terug op hun eigen helft en stellen zich in een vaste verdedigende formatie op. Als je dat consequent doorvoert, krijg je een ambtenaarachtig, saai basketball.

De "allochtonen" daarentegen, luisteren niet naar hun coach, trekken zich nooit op hun eigen helft terug en zijn ervan overtuigd dat de bal van hun is. Ze gaan net zo lang de tegenstander storen totdat de bal weer in hun bezit is. Als ze dan de bal weer hebben, spelen ze niet af en gaan dwars door de vijandelijke linies heen op hun doel af en gooien hem erin. Goal. Bij elke overtredinge en berisping protesteer de beste speler luid en is het er niet mee eens, ook als ze al 30 punten voorstaan. Soms wordt hij er dan ook nog uitgestuurd. Vandaag ging het goed en ze wonnen.

Ik sprak nog met een Turkse mevrouw die ook chauffeur voor de spelers was en ze vertelde dat haar zoon thuis alleen over basketball praat en topsporter wil worden. Ze vond zelf dat hij beter HAVO zou kunnen afmaken. Ze vond bovendien dat Nederland een veel beter land was dan Duitsland, omdat de politieagenten er veel aardiger zijn. Ik persoonlijk zie dat heel anders, maar dat heb ik niet gezegd.

We reden terug en tijdens deze terugreis heb ik nog aan een Turkse speler uitgelegd wat het verschil is tussen literatuur en niet-literaire boeken en zo werd het toch nog een hele gezellige middag.