Friday, October 06, 2006

40 Jaar geleden

Door Keesjemaduraatje
Veertig jaar geleden had mijn vader net een huis gekocht in de Noord-Hollandse badplaats C. In dezelfde tijd verhuisde een andere oom naar het Noord-Hollandse N.-S.. Ze waren de huyizen aan het schoonmaken en woonden de hele week in hun nieuwe huis en in het weekend gingen ze terug naar het Oosten van het land om hun gezinnen op te zoeken. Ze lazen in de krant dat er een nieuwe partij opgericht zou worden en de eerste bijeenkomst was in Hotel Krasnapolsky in Amsterdam. Ze beslaten deze belangrijke gebeurtenis bij te wonen en vertrokken naar Amsterdam.
Bij de Dam aangekomen bleek er een grote menigte bij het hotel te staan en er kon niemand meer in. Mijn vader en oom hadden geen zin om weer naar huis te gaan en liepen naar het raam. Dat bleek open te tsaan. Ze kropen over de vensterbank het hotel in en kwamen naast de bestuurstafel terecht. Hans van Mierlo keek wel een beetje raar op toen hij de twee mannen daar binnen zag kruipen en zei: "als jullie zo graag naar binnen willen, dan ben je van harte welkom. Willen jullie een biertje"
Mijn vader had ook een tube tandpasta in zijn binnenzak gehad en die was gebarsten door het kruipen over de vensterbank. Hij zat onder de tandpasta. Ze zijn toch geen lid geworden, trouwe AR-leden als ze waren.

Nu 40 jaar later heb ik afgesproken en al tegen iedereen verteld, dat ik morgen naar het D66-congres ga. Ik ga er ook heen, maar verschillende dingen staan me tegen. Van Mierlo die Pechtold in het zadel heeft geholpen, zegt nu dat de partij geen functie meer heeft. Dan had hij zelf de partijleider moeten blijven. Zo kan geen mens de partij leiden, als hij er steeds met zijn verhalen tussen komt. Bovendien zijn de meeste leden links en werken in vluchtelingenprojecten, milieuorganisaties en dat soort ideële instellingen. Maar de partij heeft een rechtse regering in stand gehouden. Daardoor zijn veel leden de weg kwijt geraakt. Er is geen duidelijk standpunt over democratie en vrijheid van meningsuiting.

Ik vroeg de geachte afgevaardige Fatma Koser Kaya of ze misschien ook iets over de Armeense Genocide kon zeggen, en kreeg een heel vinnig antwoord:
"Is dit onderwerp nu in de kamer aan de orde? Heb ik een ander standpunt dan mijn fractie ingenomen? Of moet ik een extra loyaliteitsverklaring afleggen?"
Ja, als het even kan wel graag Fatma. Ik heb niet gevraagd of je de Armeense Genocide erkend, of je een afwijkend standpunt hebt. Ik vroeg niet om een loyaliteitsverklaring. Maar als je het zo vraagt, dan lijkt me dat een goed idee. Want blijkbaar maakt een normale vraag over mensenrechten al een heleboel aggressie los.

Ik werd net gebeld door de afdeling Eindhoven of we samen zouden rijden naar het congres en ik merkte dat ik er heel negatief over ben geworden. Dat heeft ook te maken met het standpunt van de partij over "het lijden van het Palestijnse Volk". Het partijprogramma dat moregn wordt aangenomen, bevat een uitspraak tegen de Israelische muur. Zonder de achtergronden te nomen of zorg te uiten voor de bomaanslagen. Dus dat is in feite verraad aan Israel. Eerst dacht ik nog dat dat voortkwam uit een oprechte bezorgdheid en een verlangen naar vrede. Ik merk echter steeds meer dat D66 geen duidelijke houding ten opzichte van democratie en vrijheid meer heeft.

Het zou wel eens het laatste congres van D66 kunnen zijn dat ik bezoek.

No comments:

Post a Comment

Bedankt voor jouw reactie. We beoordelen of de reactie geplaatst kan worden.