Tuesday, October 31, 2006

Palestijnse Staat

Door KeesjeMaduraatje
Ik zal wel weer tien jaar te vroeg zijn en het nog niet mogen zeggen, maar naar mijn mening komt er geen Palestijnse Staat. Joschka Fischer, de vroegere Minister van Buitenlandse Zaken van de Bondsrepubliek zei het twee jaar geleden al: "Als de Palestijnse Autoriteiten doorgaan met het steunen van terreur, zal er geen Palestijnse staat komen". Hij heeft daar gelijk in gekregen. Zowel de PLO van President Abbas als de regerende Hamas steunen de terreur tegen Israël en zullen daar in de nabije toekomst niet mee stoppen.

Dan kan je maar twee dingen doen: toegeven of door blijven vechten, als Israël zijnde dan. De geschiedenis heeft geleerd, dat het teruggeven van land of het sluiten van vredesaccoorden, ook pogingen daartoe, gezien worden als zwakte en als overwinning voor de Palestijnse zaak en daarom leiden tot meer terrorisme. De andere mogelijkheid is dat Israël door blijft vechten.

Vandaag bespraken we het "Lijden van het Palestijnse Volk" op het werk en de vraag werd aan mij gesteld, wat mijn positie is ten aanzien van Liebermann, de radicale Minister die nu bij het kabinet is gekomen. Ja, wie ben ik om daar nou weer een oordeel over te geven. Het Israëlische volk heeft hem in de Knesset gekozen en staan nog steeds in meerderheid achter hem. Is dat een goed argument? Er zijn landen bekend, waar de bevolking achter een leider stond en die niet de geschiedenis in zijn gegaan als de meest vredelievende periode. Maar dat terzijde. In een democratie, wat Israël is, kan een Minister ook weer weggestemd worden. Dus als de Israëli's hem niet meer moeten stemmen ze hem wel weer weg.
Het is vreemd dat de Koning van Jordanië tijdens zijn bezoek aan Nederland deze week nog eens benadrukt heeft dat er een Palestijnse staat moet komen. Tenslotte is eigenlijk Jordanië een Palestijnse staat en is hij met een Palestijnse vrouw getrouwd. Waarom moet er volgens hem dan een Palestijnse staat bijkomen? Bovendien meende hij, dat er alleen vrede kan komen als er een Palestijnse staat opgericht wordt. Hoe weet hij dat? Ze kunnen het nu al niet laten voortdurend raketten af te schieten richting Israël. Denk je nou echt dat ze daar mee gaan stoppen als er een Palestijnse staat komt? Waarom zouden ze. Het bestaan van een staat is nog nooit een garantie voor vrede geweest.
Ik blijf erbij, dat de beste garantie voor vrede is, als de Westbank bij Jordanië wordt gevoegd en dat de Gazastrook bij Egypte wordt gevoegd. Allebei landen met een vredesverdrag met Israël.

Offensief van Links

door Keesjemaduraatje
nou is de linkse staatstelevisie echt een laatste offensief begonnen om Wouter Bos toch nog in het zadel te helpen. Gisterenavond met Zembla werd Balkenende afgezeken. Zo erg dat ik al weer medelijden met hem kreeg. Dat zijn ook emoties, qua demoniseren dan. Bij Paul de Leeuw mocht Sonja Barends optreden en een duit in het zakje doen en mochten enige kijkers tot Groen-Links oproepen. Vandaag in NOVA mocht Wouter Bos recht in de camera zijn verhaal houden en Balkenende nog tot redelijkheid oproepen. Bij P-Side van Prem maakte mevouw "Armeense-Genocide-Ontkenster"-Albayrak een hele goede beurt door stand te houden tegen een meute vluchtelingen-vrienden en Ebru Umar. Nu kijk ik naar Pauw en Witteman en daar zitten alleen maar PvdA-propagandisten (Henny Vrienten) en "lekker stuk" Agnes Kant, die nog een keer mogen vertellen hoe asociaal de regering Balkenende wel of niet is.
Als nu de Nederlandse Bevolking het niet heeft begrepen, dan moeten we constateren dat ze gewoon Wouter Bos echt niet wil. Voor straf zouden ze Medy van der Laan terug moeten halen na de verkiezingen om de bezuinigingen op het publieke net nog verder door te zetten.

Monday, October 30, 2006

Bezoek van Wilders in Eindhoven

Niet dat ik jullie weg wil hebben en ik hoop dat jullie nog vaak terugkomen, maar ik heb een log geschreven op het beruchte "Verlichtingsfundamentalistische" bevriende weblog Hoeiboei, dat gaat over het bezoek van Geert Wilders aan Eindhoven. Hoeiboei heeft namelijk 1000 bezoekers per dag en ik maar 100, daarom dacht ik, "laat ik het bericht maar even bij haar neerzetten". Hoe komt het dat het ene weblog zoveel, en het andere weblog zo weinig bezoekers heeft? We weten het niet. Waarschijnlijk maken ze meer promotie. Toch is het wel zo, dat als ik elke avond voor een zaaltjes van 100 mensen zou staan en mijn liberale visie op de samenleving zou geven, dat dat toch wel een grote impact op de samenleving zou hebben. Met die gedachte troost ik mij.

100_1209

Sunday, October 29, 2006

Linhtpunt Wilders

Lichtpunt Wilders

“Het zijn altijd dezelfden, die een handtekening krijgen”; “We gaan voor 10 zetels”. Geert Wilders begon afgelopen zaterdag zijn verkiezingstournee in Eindhoven

10:29 18 Septemberplein
Het plein voor de Bijenkorf is nog erg leeg. Twee mannen met oordopjes lopen over  het balkon van het Perry Sport opvallend onopvallend te wezen. Er rijden af en toe politieagenten op de fiets langs. Een groepje Eindhovenaren staan bij het standbeeld te wachten. Zouden ze erbij horen?

10:32 Vestdijk
Er komt beweging in de paar mensen die op het plein staan te wachten. Een grote blauwe VIP bus komt aanrijden. De geblondeerde politiek leider stapt energiek uit. Een meisje uit Helmond vraagt om een handtekening in zijn boek “Kies voor Vrijheid”. Er zijn veel helpers om pamfletten uit  te delen. Ik vraag of er ook mensen van de afdeling Eindhoven bij zijn, maar dat is niet bekend. Eén van de verkiezingsassistenten vertelt, dat de meeste leden uit Limburg, Friesland en Rotterdam komen. Ik zeg tegen hem dat het opvallend is, omdat er in Friesland helemaal geen moslims wonen. Dat klopt, zegt hij, maar Geert Wilders is er in de eerste plaats om Nederland te redden. Nou ja, dat is ook nooit weg, een politicus die Nederland wil redden. Dat blijkt dan ook wel als ik het pamflet verder lees: minder geld naar Brussel, strenger straffen, meer autowegen. Toch wel mijn man.

10:40 Demer
We lopen achter Geert aan de winkelstraat in. Er zijn weinig mensen op straat. Alle mensen die Geert de hand wil schudden zijn blij verrast. Door mee te lopen kom ik in gesprek met mensen van de kieskring Eindhoven. Die zijn er dus wel bij. Geert Wilders wil nog geen partij met leden, vertellen ze, om het LPF effect te vermijden. Het is een beweging, die pas later een partij zal worden. Voor de partijsubsidie is het wel nodig om leden te hebben.
Waarom loop ik hier eigenlijk mee, denk ik na 100 meter gelopen te hebben. Omdat Geert de enige politicus van Nederland is, die onomwonden achter Israël staat, bijvoorbeeld? Omdat hij bedreigd wordt en ik de vrijheid van meningsuiting in Nederland belangrijk vind? Omdat het de enige politicus is, die nog kamervragen stelt over de intolerantie van de Islam? Het zijn in ieder geval allemaal goede redenen.

10:45 Rechtestraat
Een enthousiaste mevrouw vertelt dat ze vrijwilliger van Geert Wilders is geworden, omdat hij goed voor de oude mensen wil zorgen. Dat thema was mij in verband met Wilders nog niet bekend. Later zie ik op de uitgedeelde folder inderdaad staan, dat er 4% koopkracht verhoging voor AOW-ers aan zit te komen als het aan de Partij voor de Vrijheid ligt.  Het Eindhovens Dagblad had na het vorige bezoek van Wilders aan Eindhoven, geschreven over “Het circus Wilders”. Meteen had ze, na 25 jaar lid te zijn geweest,  haar abonnement van de krant opgezegd. “Zo wordt Geert altijd tegengewerkt”, zegt ze. Een andere aanhanger vertelt dat de motie van wantrouwen van Geert Wilders tegen Minister Donner ook door de gehele Tweede kamer is tegengewerkt. Zo moeten ze altijd Geert hebben.

10:50 Heuvelgalerie
Nu nog door de Heuvelgalerie lopen en een paar mensen een hand geven en dan kunnen we al weer terug. Ik kom vrij dicht bij de politieke leider te staan als een meisje Geert roept en een handtekening wil. Mijn paraplu wekt het wantrouwen van de body-guards. Ik maak foto’s. Ik heb nog niet besloten in welke rol ik nu naar dit evenement ben komen kijken. Als toeschouwer, schrijver of potentieel lid.
De mensen rond Wilders zien er tenminste allemaal goedverzorgd en vriendelijk uit, daar ligt het niet aan. Maar een partij die alleen vrijwilligers heeft en geen partijstructuur, dat is geheel nieuw voor mij. Misschien komt dat ooit nog eens.

10:52 Markt
Dit is dan de markt, zegt één van de Rotterdamse verkiezingshelpers. Er worden weer folders uitgedeeld. Sommige boekenverkopers weigeren het verkiezingsbiljet. Wat is het leeg hier, zegt een begeleider. “Jullie moeten maar eens op vrijdagavond komen”, zeg ik uitnodigend, dan is het hier vol. Daar heeft Theo Maassen zelfs een sketch aan gewijd. “Don’t fuck with Eindhoven!”. Een aantal skinheads naderen en krijgen een hand en een handtekening.

10:54 18 Septemberplein
Geert heeft nog te weinig handen geschud en stapt het Plaza Winkelcentrum nog in. De hele pulk vrijwilligers, bewakers en sympathisanten achter hem aan. Ik hou het voor gezien. Ik heb wel de emailadressen van de afdeling Eindhoven op zak.

Thursday, October 26, 2006

Shari'a in Europa

Door keesjemaduraatje
Het is weer zover, een week nadat de NRC de kortzichtige en foutieve interpretatie van de shari'a in Indonesië door Ben Knapen heeft gepubliceerd, staat er alweer een positief artikel in de krant van vandaag, geschreven door de hooggeleerde jurist Mathias Rohe. Uit Duitsland nota bene, terwijl je dacht dat Duitsland in de vorige eeuw toch genoeg ondemocratisch potentieel te verwerken heeft gehad en na de wereldoorlog door een geheel nieuwe grondwet, gebaseerd op de Amerikaanse grondwet, een staat heeft gegrondvest die veel moderner is dan menig oudere Europese staat.
Het heeft volgens deze Erlanger professor zeker al weer lang genoeg geduurd en hij denkt: "Laten we eens iets anders proberen, de shari'a." Waarom ook niet.
Ik moet me elke dag weer schamen hier in Nederland voor de achterlijke politieke en democratische verhoudingen, zoals een benoemde brugemeester, een erfelijk bepaald staatshoofd, benoemde districtshoofden (Commissaris van de Koningin) en een achterlijk familierecht. Dus helemaal niets om trots op te zijn, maar als ik zeg dat ik uit Duitsland kom, dan kijken de meeste mensen me toch meewarig aan, omdat ze denken dat het in Nedeland allemaal veel beter is. Maar dat terzijde.

Mathias Rohe is jurist en islamoloog en mocht vandaag in Utrecht nog eens vertellen dat de shari'a helemaal niet iets is om je zorgen over te maken en dat we zelfs in Duitsland elke dag het shari'a recht gebruiken, bijvoorbeeld als twee mensen uit Jordanië met elkaar trouwen. Wees er maar trots op, mijheer Rohe!!
Mathiasrohe

De naieve interpretatie van het begrip Jihad door Mathias Rohe, zie je hier onder:

"Als facettenreiches Prinzip des Islam nannte Rohe den Jihad („Anstrengung", „sich bemühen"). Die meisten islamischen Glaubensrichtungen unterscheiden beim Jihad heute zwei Bedeutungen: Der große Jihad sei der Kampf gegen das „niedere Selbst", die Schwächen und Fehler. Der kleine Jihad bestehe in der Pflicht der Verteidigung des Islam gegen Angriffe. Frühere Interpretationen haben unter dem Jihad vor allem auch einen militärischexpansionistischen Kampf verstanden. „Extremisten greifen auf dieses Prinzip zurück und behaupten, dass sich der Islam nicht mit der Demokratie verträgt", etonte Rohe. Aus seiner Sicht sei das islamische Staatsrecht aber durchaus vage. „Man kann mit der Sjari'a sowohl die Demokratie als auch einen Gottesstaat begründen."

Volgens Mathias Rohe kan je dus met de koran in de hand net zo goed een democratie, als een religieuze diktatuur vestigen. Het is alleen raar, dat tot nu toe op basis van de koran alleen maar diktaturen, met doodstraf ,martelen en onvrijheid opgericht zijn. Maar daar zal je dan wel weer Culturele Antropologie voor gestudeerd moeten hebben, om dat dan weer te kunnen duiden.

Brief aan Peter Breedveld

Hallo Peter,
ik heb twee klachten.

-je hebt een email van mijn broer over mij geopenbaard. http://www.peterbreedveld.com/archives/00000596.html
Daarin noemt hij mij een stakker. Terwijl iedereen weet dat mijn broer bij de moslimomroep werkt en de vleesgeworden overloper is.

-Je hebt de link naar mijn website weggehaald, terwijl ik je altijd gesteund heb in je strijd tegen de radicale islam.

Heeft het ene met het andere te maken?

Verder alles goed. Ik hoop je nog een keer te ontmoeten.

hartelijke groeten

Keesjemaduraatje

>From: pe*****@peterbreedveld.com
>To: "Kees van der Madura" <hay*****@hotmail.com>
>Subject: Re: een link naar mijn weblog
>Date: Thu, 26 Oct 2006 19:28:34 +0200 (CEST)
>
>Hallo Kees,
>
>Ik heb geen sympathie voor jouw broer. Als je me een leuk plaatje stuurt,
>krijg je ook een link.
>
>Je hartelijk groetend,
>
>Peter

Lekker rechts

door keesjemaduraatje

Ik heb de betere politieke test gedaan op: http://www4.kieskompas.nl/
en dit is de uitslag:

Mijnpositie

Wednesday, October 25, 2006

Moslimkandidaten en de Jihad (II)

Door Keesjemaduraatje

Niet om nou meteen alle kandidaten van buitenlandse afkomst af te gaan zeiken en te spugen in de bron waaruit ik gedronken heb, maar dit is wel opmerkelijk.

 
Salima Belhaj , die ik nog ken van een Lijsttrekkersdebat in Tilburg, waar ze tegen mij zei dat Gereformeerde Vrouwen meer onderdrukt worden dan Marokkaanse vrouwen en dat ze dat weet omdat ze uit Harderwijk komt, of all places. Die Salima dus, die toen van mij te horen kreeg, dat ze nu míjn geloof aan het discriminieren was, die komt dus nu op nummer 10 van de lijst van D66, wat ik vrij hoog vind, voor een Lousewies aanhangster. Luister wat ze zei tegen Alexander Pechtold toen ze zich aan hem voorstelde:
"Het opvallende van het gesprek was dat we door middel van grappen het gesprek goed doorkwamen...oke humor heeft hij en hij trekt mijn soms te groffe humor. De opmerking dat ik door zou gaan met strijden voor oa de idealen van lousewies was even een zwaar moment want zou dat betekenen dat ik hem ging bestrijden? Vervolgens besloot ik hem door middel van de term Jihad uit te leggen wat ik bedoelde...even moet hij gedacht hebben oh nee moslims en geweld..hahahah. Jihad betekent het persoonlijk gevecht met jezelf en D66 wordt al genoeg bestreden door alle anderen, dus ik ga strijden met hem maar als mezelf!

Ik vind dat nog al vreemd voor een Democrate, dat ze zo enthousiast is over de term "Jihad", maar het zal Alexander Pechtold ongetwijfeld gerustgesteld hebben.

Tuesday, October 24, 2006

Krikke RARA

Door Keesjemaduraatje
Ja, ik wilde er zelf niet over beginnen, maar gisteren was mijn oude vriend Wijnand Duijvendak op de TV, bij de VPRO en beging een grote fout. Hij ontkende iets met de RARA te maken te hebben. Dat had hij niet moeten zeggen. Er zijn minstens 20 mensen in Nederland die weten dat hij liegt en hij kan niet op eeuwige solidariteit en loyaliteit rekenen. Er zijn altijd mensen die plotseling gefrustreerd raken, of gewoon rechts en burgerlijk worden.
Weten jullie trouwens wie de schakel is tussen Paul Rosenmöller, Wijnand Duijvendak en Volkert van der Graaf? Ik weet dat het als een mop klinkt, maar het is Hans Krikke. En het is misschien toeval, maar alle vier de mensen waren de afgelopen week op de één of andere manier in het nieuws.

Hans Krikke was afgelopen week samen met de Senator van Haat en Terreur op een Iftar in de Bos en Lommer. Hij is tegenwoordig vertegenwoordiger van het  Interreligieus Beraad. Hans zat enige tijd gevangen op verdenking van het lidmaatschap van de terreurbeweging RARA. Samen met Paul Rosenmöller was hij ook lid van de actie voor Britse mijnwerkers in het midden van de tachtiger jaren. Wijnand Duijvendak kende Volkert van der Graaf door zijn werk voor Milieudefensie en hij was ook lange tijd verdacht van betrokkenheid bij de RARA. Ik weet dat dit allemaal een beetje Peter Siebelt werk is, maar ik wilde toch eens een lijntje leggen tussen links georganiseerd terrorisme en de geweldadige Islam. Alle vier activisten, die op enige manier met links terorisme betrokken zijn geweest, zijn nu een uitgesproken voorstander van de Islam? Volkert van der Graaf door Pim Fortuyn te vermoorden, die de Islam een achterlijke religie noemde. Hans Krikken door zijn pro-Islam activiteiten samen met Anja Totenkopf. Wijnand Duijvendak door jihadisten in zijn partij te halen en Paul Rosenmöller door consequent de islam voor te stellen als een onschuldige religie.

Je moet je afvragen waarom beide gewelddadige politieke ideologieën zo'n aantrekkingskracht hebben op deze middelklasse kinderen en hoe het kan dat iemand van een marxistische geweldsideologie, naar een islamitische jihadisten club neigt.

Hans Jansen zegt dat het socialisme en de islam een nivellering nastreven en daardoor op elkaar lijken. Ik denk dat gewelddadige groepen een aantrekkingkrecht uitoefenen op mensen die niet weten wat ze met hun leven aan moeten en tegelijk naar macht streven.

Sunday, October 22, 2006

Moslimkandidaten en de Jihad (I)

De Jihad van Naïma Azough

door Keesjemaduraatje
nu komt de verkiezing er weer aan, 22 november, we gaan er weer even hard tegenaan. Ik ben geen lid meer van een politieke partij, dus ik hoef me niet in te houden. Vandaag is Naïma Azough, nummer 6 van Groenlinks, aan de beurt. Ik heb in een vorige blog al eens mijn verwondering uitgesproken over het grote aantal moslimvrouwen op de Nederlandse kandidatenlijsten. Naïma is zeker ook een kandidaat die in deze categorie valt. Maar als je gaat zoeken wat ze over de "Jihad" ooit gezegd heeft, dan wordt het nog duidelijker.

Bij de vorige Ramadan, in 2005, zei Naïma Azough, volgens Anja Meulenbelt, het volgende:
" Verder is Azough al het gepraat over moslimvrouwen een beetje beu. Het wordt volgens haar tijd om een Comittee op te richten voor moslimmannen. Wat moet er van de jongetjes worden als ze vanaf het begin al het gevoel hebben dat ze worden gezien als onderdrukkers in de dop? “Het is tijd voor een echte jihad om onze eigen problemen aan te pakken in eigen kring”, zei Naima Azough.

Twee elementen van die uitspraak zijn van belang. Ten eerste ontkent ze daarmee dat de moslimvrouwen onderdrukt worden en ze wil in feite dat de aandacht van deze onderdrukking afgeleid wordt. Ten tweede maakt ze de Jihad onschuldiger dan hij is. In haar opvatting is de Jihad een soort actievoeren. Dat actievoeren moet dan wel in eigen kring worden gedaan. Dus alle politici, journalisen en intellectuelen moeten maar een andere kant opkijken.

De kritische lezer denkt misschien aan een verspreking van het geachte kamerlid en zegt misschien dat ik niet op alle slakken zout moet leggen. Daar heb je gelijk in en daarom komt hier nog een citaat van Naïma Azough:
"De profeet Mohammed kan wel tegen een stootje, schrijft Naima Azough, ook zo’n Europese moslim. (Volkskrant 7 februari 2006) Dat is niet alleen mijn mening, schrijft Naima, dat blijkt uit de overleveringen. Tijdens de eerste jaren van de islam werd de profeet geregeld belachelijk gemaakt, bespot en beledigd. Toch zijn er geen verhalen bekend dat de profeet zich in die tijd schuldig maakte aan scheldpartijen, geweld of ander onwaardig gedrag."

Het begint dus goed, las ze zegt dat de profeet heus wel een beetje kritiek kan verdragen en het eindigt met een pertinente leugen. Zodra Mohammed aan de macht kwam, begon hij meteen met het uitmoorden van zijn vijanden, met namen joden.

Het is een bewijs te meer dat de Nederlandse culturele- en bestuurlijke elite zich omringt met assertieve en communicatieve moslimvrouwen om duidelijk te maken hoe modern en vooruitstrevend ze is en eventueel om een extra achterban aan te kunnen spreken. De werkelijke inhoud van wat die moslimvrouwen zeggen dringt niet tot de leden van die elite door.

Saturday, October 21, 2006

Mijn vrijheid

door Keesjemaduraatje
Gisteren heb ik dan eindelijk de autobiografie van Ayaan Hirsi Ali, "Mijn Vrijheid", gekocht en meteen begonnen met lezen. Ze heeft inderdaad, zoals al werd aangekondigd, over alles geschreven. Bijvoorbeeld hoe haar moeder haar vastbond met de handen op de rug en dan de handen aan de voeten vastbond. Daarna werd Ayaan keihard geslagen. Verder over haar eerste menstruatie, dat haar moeder toen ook begon te slaan en dat haar broer uiteindelijk geld gaf voor maandverband en uitlegde wat er aan de hand was. Dat de moeder van Ayaan de Kenianen beschouwde als apen. Ayaan was minder goed op school, dan haar broer en zus, omdat ze altijd het hele huishouden moest doen. 
Het lijken op het eerste gezicht misschien geen belangrijke politieke details, maar ik vind het belangrijke details. Verder ben ik nog niet gekomen, dus jullie moeten het boek zelf maar kopen als je meer wilt weten.

De schuld van het Kapitaal

door Keesjemaduraatje
het is me al vaker opgevallen en het definitieve verkiezingsprogramma van Groenlinks bevestigt het weer. Groenlinks is veel meer tegen Israël en voor de Palestijnen dan de SP. De SP heeft wel felle leden die actief de terreur ondersteunen, maar in het programma leunen ze tegen de PvdA. Groenlinks daarentegen heeft dat niet nodig en is ongebreideld fel tegen de VS en tegen Israël. Alles wat in het Midden-Oosten gebeurt is de schuld van Israël volgens Femke. Kijk maar naar dit fragment:

"Bij opsporing en vervolging van terroristen moeten politie, justitie en veiligheidsdiensten zich gesteund weten. Moslimterroristen zijn een groot gevaar, niet alleen voor het Westen. Vooral in islamitische landen maken zij veel slachtoffers. Bij de bestrijding van terrorisme moeten we wel zuinig zijn op de rechtsstaat. Die mag niet opzij worden gezet, zoals Bush doet in Guantanamo Bay. Het speelt hen die kiezen voor geweld in de kaart en maakt de wereld niet veiliger. Ook het conflict tussen Israël en de Palestijnen vormt een belangrijke voedingsbodem voor radicalisering. Het is cruciaal dat er een democratische Palestijnse staat komt, en dat Israël daaraan meewerkt. De muur op Palestijns grondgebied moet worden afgebroken en nederzettingen ontmanteld. De Europese Unie moet de druk maximaal opvoeren op de partijen in het Midden-Oosten en de Verenigde Staten om eindelijk tot echte oplossingen te komen. De spiraal van geweld en vergelding moet worden gestopt.

Ook hier lijkt het op het eerste gezicht wel redelijk, maar kijk maar eesn wie de schuld krijgen. Israël en de VS. Je zou ook Syrië en Iran tot matiging kunnen oproepen, dan zou het nog in orde zin. Nee, de redicalisering is de schuld van Israël en de VS.

Anja doet zich gelden

door Keesjemaduraatje
In het voorlopige verkiezingsprogramma van de SP kwam het woord Israël niet voor. Dat vond ik opvallend en verheugend, aangezien veel SP-leden zich uitgesproken fanatiek voor de Palestijnse zaak inzetten, tot en met oproepen van boycot van Israël aan toe.
Maar Anja zou Anja niet zijn als ze niet haar invloed zou doen gelden en een paar amendementen over het thema "Lijden van het Palestijnse Volk" in zou dienen. Het resultaat liegt er niet om:

" Nederland gaat zich extra inzetten om een bijdrage te leveren aan de oplossing van het Israëlisch- Palestijnse conflict, ook omdat het voortduren van dat conflict wereldwijd negatieve effecten heeft op de verhoudingen tussen mensen, groepen en landen. Nederland hanteert hierbij het uitgangspunt dat de Palestijnen moeten kunnen rekenen op een eigen, onafhankelijke en levensvatbare staat en Israël op veilige en erkende grenzen. Over en weer moeten de betrokken partijen afzien van geweld. Indien nodig maakt Nederland gebruik van de pressiemogelijkheden die de verschillende associatieverdragen tussen de Europese Unie en de betrokken partijen daartoe bieden. De humanitaire steun aan de Palestijnse bevolking wordt opgevoerd en de opbouw van een onafhankelijke Palestijnse staat wordt ondersteund."
Aldus het definitieve verkiezingsprogramma. Dat lijkt nog erg gematigd en dat is het ook in verband met de eventuele samenwerking met de PvdA. Je moet echter wel bedenken, dat er over andere landen helemaal niet in staat. geen woord over Darfur of over het lijden van het Syrische Volk om maar een paar lijdende prachtvolken te noemen.

Friday, October 20, 2006

Verlichtingsfundamentalisme ?

door Dirk Verhofstadt

Verlichtingsfundamentalisme?
– Herman Philipse

Na de moord op Theo Van Gogh op 2 november 2004 moest de Nederlandse politica Ayaan Hirsi Ali onderduiken. De moordenaar had op het lichaam van de bekende cineast en publicist immers een duidelijke boodschap achtergelaten. ‘Ik weet zeker dat jij, O Hirshi Ali, ten onder gaat’, zo schreef de moordenaar Mohammed Bouyeri. Tijdens haar gedwongen afwezigheid verzocht uitgeverij Prometheus een aantal schrijvers, politici, opiniemakers en journalisten om haar een openhartige brief te schrijven. Het resultaat is het boek Brieven aan Ayaan Hirsi Ali een bundeling van uiteenlopende meningen over de problematiek van de islam, de positie van de moslimvrouw, de vrijheid van meningsuiting en vooral de methodes van de politica om via teksten, boeken en films haar standpunten onder de aandacht van het brede publiek te brengen. De brieven bevatten soms scherpe kritiek, maar ook hartverwarmende steun en blijken van medeleven. Een van de briefschrijvers was filosoof en hoogleraar Herman Philipse de auteur van het veelbesproken Atheïstisch manifest. Zijn bijdrage bleef evenwel niet beperkt tot een klassieke brief, maar groeide uit tot een heus manifest dat inmiddels apart verscheen onder de titel Verlichtingsfundamentalisme?

Het boekje is een veertig bladzijden lang pamflet over de Verlichting en het fundamentalisme gericht aan Ayaan Hirsi Ali en tegelijk bestemd voor de huidige Nederlandse christen-democratische Minister van Justitie Piet Hein Donner. Die had de liberale politica in een interview met NRC Handelsblad impliciet gekwalificeerd als een ‘verlichtingsfundamentalist’ en net dat schoot Herman Philipse in het verkeerde keelgat. Volgens Piet Hein Donner is immers elke levensovertuiging, ook die van de Verlichting, een geloof. Aangezien elk geloof fundamentalistisch is valt niet te strijden over wie het bij het rechte eind heeft. Waaruit de auteur concludeert dat er volgens Donner niet valt te discussiëren over zijn eigen christelijk geloof noch over dat van moslimfundamentalisten. Wat Philipse stoort is het verdraaien van woorden, zeker voor mensen die regeringsverantwoordelijkheid dragen. Daarop volgt een gloedvolle verdediging voor de Verlichting en een ontkrachting van het standpunt van de minister waarbij de auteur met een scherp mes de argumentatie van de bewindvoerder fileert tot er niets meer van overblijft, behalve de vaststelling dat de uitspraak van Donner niet alleen dom was, maar tevens gevaarlijk, al was het maar omdat hij indirect in de kaart speelt van diegenen die in naam van heilige teksten de meest barbaarse misdaden begaan. Donner definieert de Verlichting als ‘de gedachte dat er niet meer is dan je ziet of begrijpt met je verstand’. Een hoogst bizarre definitie want verlichtingsdenkers als Locke, Hume, Voltaire, Diderot en Kant stelden juist ‘dat er ongelooflijk veel is wat we niet zien en niet begrijpen met ons verstand’. De essentie van de Verlichting is net de zelfstandigheid van het eigen denken en werd het best verwoord door Immanuel Kant in zijn opstel Was ist Aufklärung? ‘Verlichting betekent dat de mens zich bevrijdt van de onmondigheid die hij aan zichzelf te wijten heeft’, zo schreef de beroemde filosoof uit Königsberg. Zijn antwoord was dan ook Sapere aude! Durf je van je eigen verstand te bedienen! Het is een houding die diametraal staat tegenover de houding die in de heilige boeken van de monotheïstische godsdiensten bepleit wordt, aldus de auteur. Dat klopt. Terwijl de ‘ware’ gelovige zich kritiekloos overgeeft aan de bepalingen van de Bijbel, de Thora of de Koran, is kritiek, twijfel en scepsis voor een ‘volgeling’ van de Verlichting net essentieel. Dit spoort met de Popperiaanse gedachte dat absolute waarheden niet bestaan, alleen hypotheses en dat de enige correcte houding de falsificatiemethode is waarbij elkeen zijn of haar hypotheses onderwerpt aan de grootst mogelijke kritiek.

Het onredelijk geloof in een absolute en universeel geldende waarheid is net de bron van elk fundamentalisme en vormt een voortdurend gevaar voor het vreedzaam samenleven tussen mensen van uiteenlopende culturen. De aanname van God als een oneindig goed, alwetend en almachtig wezen biedt fundamentalisten de morele penitentie voor gruweldaden. In die zin is ‘geloven’ trouwens een gemakkelijke houding. Mensen die vasthouden aan het monopolie van de moraal die uitgaat van een heilige tekst kunnen elk moreel dilemma uit de weg gaan. De gelovige of volgeling wordt dan immers niet verplicht te kiezen tussen goed en kwaad. Hij kan vluchten in onwetendheid, onverschilligheid of superioriteit waartoe de hem (zelf) opgelegde religieuze moraal de kans biedt. Door het uitschakelen van het persoonlijk geweten in naam van een abstract en alomvattend plan, van absolute en onveranderlijke waarheden, van blind en irrationeel geloof in het Beter-zijn-dan-de-Ander, vonden in de geschiedenis - maar ook vandaag nog - vreselijke drama’s plaats.

Het is vanuit die mentaliteit dat Mohammed Bouyeri zonder scrupules en moreel onbewogen de afschuwelijke moord beging op Theo Van Gogh, net zoals vroeger Mahatma Ghandi werd vermoord door een ‘gelovige’ hindoe, Anwar Sadat door ‘gelovige’ moslims en Yitzhak Rabat door een ‘gelovige’ jood. Net het geloof in die ‘onwankelbare waarheden’ die door diverse godsdiensten gepropageerd en verdedigd worden, zetten hun fanetieke ‘volgelingen’ ertoe aan om de meest afschuwelijke misdaden te begaan. Het zorgt er ook voor dat westerse intellectuelen die de fundamentele grondrechten willen verdedigen en zich keren tegen de uitwassen van het radicale islamisme zelf bedreigd worden op basis van het principe van de vrijheid van godsdienst. Herman Philipse zelf geeft toe dat hij over de koran niets zal zeggen ‘want dan loopt men tegenwoordig in Nederland het risico op bestiale en lafhartige manier afgeslacht te worden door een moslimzeloot’. In diezelfde zin had voordien ook Paul Cliteur al aangekondigd zich niet langer over dit thema publiekelijk uit te laten. Het brengt de auteur tot de schrijnende conclusie dat Ayaan veel moediger is dan hijzelf.

Nog steeds lees en hoor je bij westerse feministen kritiek op Ayaan Hirsi Ali. Ze verwijten haar onrust te stoken, aan politieke carrièreplanning te doen of te handelen uit wraak omwille van de traumatische ervaringen uit het verleden zoals de genitale verminking en het gedwongen huwelijk. Geen enkele van deze beoordelingen klopt met de realiteit. Op haar eigen, enigszins verlegen maar o zo integere manier gaat ze door met haar strijd voor de emancipatie van moslimvrouwen. Sommigen zien in haar een actuele Jeanne d’Arc, maar die vergelijking gaat volgens Herman Philipse niet op. Jeanne d’Arc vocht met het zwaard, Ayaan gebruikt alleen het woord als wapen. En terwijl de Franse strijdster tegen de Engelsen vocht vanuit een goddelijke inspiratie, put Ayaan haar kracht uitsluitend uit haarzelf (de auteur wijst erop dat ze niet alleen door hemelse vaders verlaten is, maar ook door haar echte vader die sinds haar geloofsafval geen enkel contact meer wil met zijn dochter).

In elk geval valt op hoe deze vrouw met de kracht van haar overtuiging elke dag opnieuw de strijd aangaat tegen onrecht, tegen onmenselijkheid en vooral tegen de onderdrukking van meisjes en vrouwen omwille van culturele en religieuze tradities. In die zin is haar politieke inzet - in weerwil van wat ‘linkse’ kritikasters en feministen ook mogen zeggen - een uitgesproken progressieve strijd. De strijd van Ayaan Hirsi Ali is een strijd voor emancipatie en ligt in het verlengde van de strijd tegen alle vormen van onderdrukking in de vorige eeuw, zoals het verzet tegen de Apartheid in Zuid-Afrika, tegen het kastensysteem in India, tegen de segregatie van de zwarten in Amerika en tegen de jodenvervolging in Duitsland. Het is het logisch gevolg van de Verlichting en de moderniteit om de mens meer autonome vrijheid te verzekeren, meer keuzevrijheid, meer zelfbeschikking. Haar strijd is een liberale strijd. Waarbij elk individu als mens, en niet als lid van een groep of onderdaan van een staat, een eigen plaats heeft. Een strijd die ertoe moet leiden dat elk individu, man of vrouw, blank of zwart, rijk of arm over een aantal onvervreemdbare rechten en vrijheden beschikt. Ayaan Hirsi Ali behoeft geen standbeeld maar wel publieke bescherming en verdediging. Dat zijn we haar vanuit democratisch oogpunt verplicht. Ayaan Hirsi Ali is geen verlichtingsfundamentalist, gewoon omdat niemand dat kan zijn. Herman Philipse toont overtuigend aan dat de term ‘verlichtingsfundamentalist’ een contradictio in terminis is. ‘De geesteshouding van de fundamentalist (dogmatisch geloof) is namelijk onverenigbaar met de geesteshouding van de verlichte mens (kritisch nadenken)’, zo schrijft hij. Wat Donner doet is de Verlichting kleineren en het fundamentalisme vergoelijken. Het is een harde, maar niet onterechte conclusie. Net de denkhouding van de Verlichting heeft in de westerse wereld geleid tot haar verbluffende welvaart, aldus de auteur, en dat is terecht. Het kritisch rationalisme dat aan de grondslag ligt van het actuele verlichtingsdenken zorgt immers voor creativiteit, wetenschappelijk onderzoek en innovatie. Allemaal elementen die in de islamwereld ontbreken, alhoewel dit volgens Fareed Zakaria het geval is in elk land dat over veel natuurlijke rijkdommen beschikt en derhalve geen enkele stimulans kent en geeft aan ondernemende mensen. Dat neemt niet weg dat Philipse gelijk heeft. Elke onderdrukking van het kritisch denken omwille van religieuze dogma’s leidt onvermijdelijk tot verduistering.

Herman Philipse keert zich niet alleen af van Donner die geen heil ziet in de Verlichting, maar ziet de Verlichting juist als het middel om het fundamentalisme structureel te bestrijden. We moeten de beginselen van de Verlichting publiekelijk onderschrijven, zo schrijft hij, zeker op school bij de kinderen van de immigranten. Terwijl Donner suggereert dat we ons niet moeten mengen in religieuze overtuigingen zegt de auteur net het tegenovergestelde en hij haalt Elsbeth Etty die stelde dat ‘wie de positie van islamitische vrouwen wil verbeteren, moet zich wel met de godsdienst bezighouden’. Al is het maar om de door de mannen in stand gehouden dominantie over de interpretatie van de koran bij te sturen, zoals ook Nahed Selim bepleit. Met dit boekje geeft Herman Philipse een sterk en noodzakelijk signaal naar alle bewindvoerders dat ze hun verantwoordelijkheid moeten nemen en niet mogen wijken voor diegenen die hun opvattingen willen opdringen aan anderen. De auteur verwijst naar Voltaire die in zijn artikel Tolérance een toepasselijke uitspraak deed. ‘Het is duidelijk dat elke privé-persoon die een mens, zijn broeder, vervolgt omdat hij zijn mening niet deelt, een monster is’. Een heel terechte opmerking. Al wie Ayaan Hirsi Ali bedreigt is een monster. Het is aan ons, aan elke mens, om haar tegen die monsters te beschermen.

Herman Philipse, Verlichtingsfundamentalisme?,
Bert Bakker, 2005
Recensie door Dirk Verhofstadt

Thursday, October 19, 2006

Ben Knapen

door Keesjemaduraatje
natuurlijk wil ik niets ten nadele van Ben Knapen schrijven, die zoveel goeds heeft gedaan voor de Duits-Nederlandse betrekkingen na de Tweede Wereld Oorlog, maar nou maakt hij het vandaag in de NRC wel veels te bont. Hij schrijft een column over de shari'a in Indonesië, waarin de volgende citaten voorkomen: "Het is een ethisch reveil dat niet veel radicaler is dan de tegenhanger uit het ik-tijdperk van de vrijheid-blijheid uitmondend in de gestrekte middelvinger."
en
"Maar de shari'a hier is niet het begin van het einde, maar iets waarvan het verlichtere deel der natie zegt: Je moet ervoor uitkijken, maar je hoeft er niet bang voor te zijn."

Tot nu toe meende ik dat de voorstanders van de shari'a mensen zijn met een half afgemaakte sociale academie opleiding die uit een verkeerd begrepen multi-culturele vriendelijkheid alles dat van ver weg komt toejuichen en hun eigen cultuur verwerpen. De laatste tijd merk je dat de "ethisch reveil" mensen zoals Donner en nu weer Ben Knapen, de invoering van de shari'a toelonken vanuit een moralistisch perspectief. De Normen en Waarden van het CDA, vertaald in een middeleeuwse wet die er met de rotanstok ingehamerd wordt. Misschien is dat de reden dat Dries van Agt nu opeens zo'n voorstander is van de Palestijnse Helden.

Monday, October 16, 2006

Racisme en Sexisme

door Keesjemaduraatje
ik ga nu niet meteen tellen, maar ik denk dat jullie ook zo wel van mij aannemen dat de allochtone vrouw heel populair is in de Nederlandse politiek. Dit is de laatste keer dat ik in dit artikel "allochtoon" schrijf, want het is inderdaad een rotwoord. Maar dat terzijde. Bijna geen politieke partij kan zonder een politicus van Marokkaanse- of Turkse afkomst op de kandidatenlijst. Soms worden die politici regelrecht misbruikt, want denk maar niet dat Salima Belhaj (nummer 10 van D66) echt in de Tweede Kamer komt, maar ze moet wel alle campagevergaderingen bezoeken en haar tijd in de verkiezingsstrijd steken. 
De vraag is wel, waarom er vooral vrouwen van ethnische afkomst op die lijsten gezet worden. Je zou kunnen zeggen, dat het twee vliegen in één klap slaat, want dan heb je een vrouw en een buitenlander in één. Dat kan. Dus een lesbische gehandicapte Marokkaanse vrouw zou nog hoger scoren dan.  Maar dat is niet alles. Er zit nog iets geks aan. Namelijk, dat de groepen die het minste integreren de meeste kans maken. Er staan haast geen Surinaamse vertegenwoordigers meer  op de kandidatenlijst in verhouding met hun bevolkingsaantal dan. Dat komt volgens mij doordat de Surinamer op zich, steeds Nederlandser is gaan voelen en doordat de Surinamers geen problemen maken. Daarom hebben de selectiecommissies niet het idee dat ze een groep tevreden moeten stellen. Dertig jaar na de komst van heel veel Surinamers naar Nederland en 25 jaar na de grote problemen met Surinamers in Nederland, zijn ze nu deel van de Nederlandse samenleving geworden.
De Marokkaanse- en Turkse bevolking in Nederland is na 40 jaar nog steeds niet deel van de samenleving. Hoe komt dat? Een verklaring is dat ze niet samen met de Nederlanders naar de kerk kunnen gaan en er daarom ook weinig gemengde huwelijken kunnen ontstaan. Ik weet dat dit een raar argument is in een seculiere samenleving. Het "Nederlander willen zijn" speelt ook een grote rol.

Waarom vrouwen?
Daar zit een hele nare en racistische kant aan. Als je het Indiaans Manifest leest, dan kom je in de buurt van een verklaring. Lees maar:
"In de burelen van het National Congress of American Indians gaat er geen dag voorbij of de een of andere blanke man komt in de kantoren verklaren dat hij of zij Indiaans bloed in de familie had.
De Cherokees zijn het meest in trek, al lopen de schattingen over hun geboortegrond uiteen van Maine tot Washington State. De Mohawks, de Sioux en de Chippewa's zijn de volgende in orde van populariteit.
Bijna allen claimen Indiaans bloed van hun grootmoeders kant. Wanneer men de zo verkregen cijfers eens projecteert op de historie komt men tot de conclusie, dat gedurende de eerste driehonderd jaar van blanke overheersing, de meeste stammen geheel en al uit vrouwen moeten hebben bestaan."

Het is misschien een hele rare kronkel van mij, maar vrouwen zijn voor de bestuurlijke elite geen echte bedreiging. Daarom mogen er wel Turkse vrouwen op een kandidatenlijst staan, maar geen Turkse mannen. Mannen hebben een netwerk en een achterban en vertegenwoordigen belangen van hun ethnische groep. Daar heeft de blanke elite geen zin in. Je moet wel je plaats kennen. Netjes stilzitten en pootje geven. Des te erger is het, als een zwarte vrouw ook nog een enorme bek opzet en het hele multi-culturele project op springen zet. Wat een ramp. Als excuus-truus is dat het ergste wat je kan doen. Weg met haar. Paspoort afpakken en op het vliegtuig naar de V.S. en af en toe nog een flinke trap nageven in de Azijnbode. Maar zelfs Ayaan was geen bedreiging, want ze had geen achterban in haar eigen groep. Dus nog een reden om na te trappen.

Als je puur getalsmatig kijkt, dan heeft een Marokkaanse vrouw in de D66 niets te zoeken. Ze vertegenwoordigt niemand. Er zat vorige week zaterdag geen enkele Marokkaan in de RAI. Eigenlijk is de D66 een blanke partij. Maar het staat wel leuk op het podium. Pechtold meteen een arm om Salima heen slaan. Gezellig multi-cultureel.

Groepen in de samenleving die problemen maken worden door de bestuurlijke elite geïncorporeerd, opgenomen dus. Geef ze een vertegenwoordiger in het parlement en daarna integreren die handel. Daarom hebben Duitsers of Belgen geen vertegenwoordiger in Den Haag. Ze maken geen problemen. Tegelijk laat dat zien dat kamerleden tweede klas worden gecreeërd. Wat denk je dat er zou gebeuren als er een Duits Kamerlid zou bestaan? Die zou heel wat te horen krijgen. Als hij ook nog de Holocaust zou ontkennen, dan zou hij opgesloten of vermoord worden. Dat is bij genocide-ontkenners van Turkse afkomst niet het geval. Sommigen staan nog steeds op de kandidatenlijst. Daarmee worden ze niet serieus genomen. De Nederlandse politiek wordt gegijzeld door ethnische kamerleden en tegelijkertijd kunnen die kamerleden nooit een volwassen politiek maken. Pas als we Albayrak, Nebahat  flink aan de tand gaan voelen en zeggen dat ze moet ophouden met zwijgen, dan kan ze werkelijk serieuze politiek gaan bedrijven.


 

Friday, October 13, 2006

Import van Intolerantie

door Keesjemaduraatje
zojuist bracht de post nog een brief en dat was het boek "Ruimte voor Islam? " van Marcel Maussen. Dat gaat over de verschillende beleidsmaatregelen van de grote gemeentes ten opzichte van de Islam. Hoe het beleid veranderd is ten opzichte van de Islam. Ik was namelijk afgelopen zaterdag op een etentje van de "Laatste der Mohikanen" of de "Ontgoochelden" of "Burgers tegen Islam" of hoe je ze maar wilt noemen. Er was geen duidelijk standpunt te verkrijgen. Maar goed, toen zei dus iemand tegen mij dat ik dat boek van Maussen maar eens moest lezen, dan zou ik wel inzien dat de Gemeentes al geheel bezig zijn de islam te faciliteren en dat er inderdaad een Tsunami van Islam dreigde.
Nu ben ik het aan het lezen en ik merk dat het de afstandelijke wetenschappelijke semi-objectiviteit heeft die ik in mijn VU-tijd al verafschuwde. Alsof iemand volledig blanco op de aarde valt en gewoon maar even een paar "beleidsmaatregelen "gaat observeren, zogenaamd zonder eigen mening.
Maar ik heb het nog niet uit, dus ik ga het nog niet afkraken.
Wat wel zo is: dat de Islam geen gewone religie is die te vergelijken is met de andere levensbeschouwelijke richtingen in Nederland. Er zijn krachten buiten Nederland die er belang bij hebben dat de immigranten in Nederland beïnvloed worden. Vroeger werden de Grijze Wolven direct door de Turkse Diktatuur gestuurd en betaald  en ook Marokko had een organisatie die de immigranten in de gaten hield. Dat was weliswaar geen puur islamitische zaak, maar wel een ondemocratische beïnvloeding.
Nu zijn het de Saoudische en Pakistaanse diktaturen die hier proberen voet aan de rond te krijgen door heel veel geld te sturen en mensen te beïnvloeden.
Kijk maar eens wie hier de Al Fourkaan moskee in Eindhoven heeft opgericht:

Dossiernummer: 41090956      Blad 00001
Uittreksel uit het handelsregister van de Kamers van Koophandel
Deze inschrijving valt onder het beheer van de Kamer van Koophandel voorOost-Brabant
____________________________________________________________________________Rechtspersoon:Rechtsvorm                  :Stichting
Statutaire naam              :Al Fourkaan, Stichting Islamitisch Cultureel
CentrumVerkorte naam    :Al FourkaanStatutaire
zetel                          :Eindhoven
Adres                        :Otterstraat *, ****** Eindhoven
Telefoonnummer          :040-246****
Oprichting                   :08-06-1988

----------------------------------------------------------------------------
Bestuurder(s):
Naam                        :Al Hussaini, Abdullah Osman Abdulrahman
Geboortedatum          :25-12-1947
Adres                         :Medinastraat, Jeddah, Saudi-Arabië
Infunctietreding           :25-09-1989
Titel                           :Voorzitter
Bevoegdheid                 :Gezamenlijk bevoegd (met andere bestuurder(s),  zie statuten)
-----------------------------------
Naam                        :Ismail, Imad Eldin Bakri
Geboortedatum en -plaats    :12-11-1957, Tandaltti, Soedan
Adres                       :Velu...........................
Infunctietreding            :25-09-1989
Titel                       :Penningmeester
Bevoegdheid                 :Gezamenlijk bevoegd (met andere bestuurder(s),
                             zie statuten)
Naam                        :Alhusain, Salin Ibnou Abderrahman
Geboortedatum               :30-10-1932
Adres                       :Alaokaf Building no.2Flat 28, Almadina
                             Almonawarah, Saudi-Arabië
Infunctietreding            :01-06-1991
Bevoegdheid                 :Gezamenlijk bevoegd (met andere bestuurder(s),
                             zie statuten)
Naam                        :Alhusayni, Adil Hamad Abderrahman
26-06-2006                   Blad 00002 volgt.
Dossiernummer: 41091392      Blad 00002
____________________________________________________________________________
Geboortedatum               :29-05-1963
Adres                       :Aladamah Street, Villa 23, Dammam, Saudi-Arabië
Infunctietreding            :01-06-1991
Bevoegdheid                 :Gezamenlijk bevoegd (met andere bestuurder(s),
                             zie statuten)
Naam                        :Essalumi, Mohamed IBN Abdullah
Geboortedatum               :06-03-1954
Adres                       :Alhada Street, Flat no. 210, Attaif,
                             Saudi-Arabië
Infunctietreding            :01-06-1991
Bevoegdheid                 :Gezamenlijk bevoegd (met andere bestuurder(s),
                             zie statuten)
Naam                        :Galal Osman Ahmed Kehil
Geboortedatum en -plaats    :19-08-1966, El-Taif, Saudi-Arabië
Adres                       :Ma..........
Infunctietreding            :01-02-1996
Bevoegdheid                 :Gezamenlijk bevoegd (met andere bestuurder(s),
                             zie statuten)
----------------------------------------------------------------------------
Gevolmachtigde(n):
Naam                        :Nejjar, Amar
Geboortedatum en -plaats    :12-03-1979, El Aïoun, Marokko
Adres                       :Jacob Ma..............
Infunctietreding            :06-12-2005
Titel                       :Hoofd Administratie
-----------------------------------------------------------------------------------

Na de eerste periode van de radicale moskee in Eindhoven, werden de bestuurders van deze moskee vervangen door Marokkanen.
Als je je inschrijft bij de kamer van Koophandel kan je de gehele historie opvragen voor 2,50 euro. Wat "onafhankelijke" wetenschappers zich niet afvragen is, waarom Saoudische imams zo graag hier een moskee willen financieren.
Dat is een veel interessantere vraag dan die in het onderzoek wordt gesteld. Ik wil niet weten wat de Gemeente Eindhoven eventueel voor subsidies en bouwvergunningen geeft. Ik ben veel meer geïnteresseerd naar de achtergronden en de geldstromen.
Veel mensen weten het niet, maar Mohammed Atta, één van de terroristen van 11 September, bracht voor de aanslag een bezoek aan de Al Fourkaan Moskee in Eindhoven, waarschijnlijk om geld in te zamelen.
Dat is niet zo verwonderlijk, als je bedenkt dat de moskee Saoudische wortels heeft.Dan kunnen dat soort moskeeën nog zoveel jeugdwerk doen en cursussen organiseren en zogenaamd een bijdrage leveren aan de integratie, maar het eigenlijke doel van de organisatie is een geheel andere.

Diktaturen hebben de neiging de ondemocratische propaganda te exporteren. De diktaturen met heel veel geld, zoals de Saoudische, kunnen heel gemakkelijk invloed uitoefenen op een democratie als de onze. Dat onze regering, zelfs de zogenaamde ijzeren dame Verdonk, dit laten bestaan, en niet enkele van de radicale moskeeën gesloten hebben na de moord op Theo van Gogh, laat zien dat ze helemaal niet willen waarnemen, dat ons land wordt geinfiltreerd door een ondemocratische- en misdadige ideologie.

Thursday, October 12, 2006

berichten van het front

door Keesjemaduraatje
Intussen gaat Nederland door zich aan te passen.

Vakbond CNV wil paasdag ruilen voor Suikerfeest.
Albert Heijn gaat halal vlees verkopen.
Gaat het Verwey-Jonker-Instituur er voor zorgen dat de Turkse-en Marokkaanse mannen meer "zorgtaken" op zich gaan nemen.
De VVD wil dat burgemeester Cohen van Amsterdam beter toezicht houdt op de groepen die betrokken zijn bij de Westermoskee in stadsdeel De Baarsjes.

Zomaar wat berichten van vandaag. We gaan moedig voorwaarts.

Wednesday, October 11, 2006

Wat stemmen?

Door Keesjemaduraatje
Ja, nu wordt het moeilijk. Wat gaan we stemmen? Wat kunnen we nog stemmen? Wat mogen we nog stemmen?
Economische belangen zijn belangrijk en dan vooral naar je eigen portemonnaie kijken. Als je een eigen huis hebt, dan is CDA en VVD en de kleine rechtse partijen een keuze.
Sociaal beleid. Als je dat belangrijk vindt, dan moet je je afvragen wat sociaal is. Gemakkelijk een hoge uitkering krijgen, dan kan je alleen SP stemmen. Zelfs Groen-Links is voor een verkorting van de WW uitkering. Ik ga nou even geen commentaar daar op geven. Gewoon even rationeel blijven.
Voor mij zijn mensenrechten belangrijk. Dus ik stem geen PvdA, vanwege Albayrak en ook geen D66 vanwege de slappe koers wat betreft Armenië. CDA mag qua mensenrechten weer en ook Christen Unie. Maar dat wil niet zeggen dat ik één van die partijen ga stemmen.
"Het lijden van het Palestijnse Volk" is een criterium voor mij. Alleen Wilders heeft daar een uitgesproken goed standpunt over. Alle andere partijen hebben een vaag anti-Israël standpunt. VVD kan qua Israel ook nog wel.  Maar de VVD stem ik niet vanwege Verdonk.
Christenunie is tegen alles dat vies en voos is. Ik ben zelf ook niet zo'n voorstander van euthanasie en abortus, maar het is veel gevaarlijker het te verbieden dan het toe te staan.

De kleine seculiere rechtse partijen (Wilders, Pastors, Nawijn, 5 Fortuyn) hebben allemaal een anti-Europa standpunt, wat qua toetreding van Turkije tot de EU van pas kan komen. Daar ben ik sinds kort weer tegen. Nawijn kan niet gestemd worden vanwege zijn anti-Ayaan motie. 5 Fortuyn heeft bewezen alleen ruzie te maken. Blijven over: Wilders en Pastors. Wilders heeft veel goede punten. Hij wordt bedreigd. Wilders heeft een duidelijk Islam standpunt. Wilders zet door en heeft Kamerervaring. Zijn kandidaten zijn geen ééndagsvliegen. Het enige dat ik vreemd vind aan Wilders is dat hij Indo is en er niet voor uitkomt. Zo interpreteer ik zijn blonde kapsel. Maar iedereen heeft zijn makkes.
Pastors heeft bewezen in Rotterdam enige problemen aan te kunnen pakken. Verder is hij een populist.   
Geenstijl heeft een bindend stemadvies op Simon de jongste broer van Fortuyn. Die staat op EENNL van Pastors op de laatste plaats als lijstduwer. Als er 16.000 stemmen op hem worden uitgebracht wordt hij gekozen.
Kortom, ik weet het nog niet.

Uitverkoop van democratische waarden

door Keesjemaduraatje

The Eurabia Code, Part 2: A Planned Sell-Out by the EU

MEDEA (the European Institute for Research on Mediterranean and Euro-Arab Cooperation), supported by the European Commission, is one of the key components of the Euro-Arab dialogue. On its own webpage, it states that:

“The Euro-Arab Dialogue as a forum shared by the European Community and the League of Arab States arose out of a French initiative and was launched at the European Council in Copenhagen in December 1973, shortly after the ‘October War’ and the oil embargo. As the Europeans saw it, it was to be a forum to discuss economic affairs, whereas the Arab side saw it rather as one to discuss political affairs.

MEDEA Institute wishes to be a resource and a reference point for people wanting to engage in the Euro-Mediterranean dialogue. Via its meetings and talks the Institute seeks to create exchanges between political, economic, and diplomatic players, experts, journalists, academics and others.”

As Bat Ye’or points out, while most of the workings of Eurabia are hidden from the public view, sometimes we can catch glimpses of it if we know what to look for. If you search the archives of the MEDEA website and other sources and read the documents carefully, the information is there. Even more material exists on paper, both in French and in English. I argue, as does Bat Ye’or, that there are sufficient amounts of information available to validate the thesis of Eurabia.

One of the documents Bat Ye’or was kind enough to send me (which she mentions in her French book about Eurabia but not in her English book) is the Common Strategy of the European Council – Vision of the EU for the Mediterranean Region, from June 19th 2000.

It includes many recommendations, such as:

“to elaborate partnership-building measures, notably by promoting regular consultations and exchanges of information with its Mediterranean partners, support the interconnection of infrastructure between Mediterranean partners, and between them and the EU, take all necessary measures to facilitate and encourage the involvement of civil society as well as the further development of human exchanges between the EU and the Mediterranean partners. NGOs will be encouraged to participate in cooperation at bilateral and regional levels. Particular attention will be paid to the media and universities.” [my emphasis]

It also includes the goal of assisting the Arab partners with “the process of achieving free trade with the EU.” This may be less innocent than it sounds, as I will come back to later. The Strategy also wants to “pursue, in order to fight intolerance, racism and xenophobia, the dialogue between cultures and civilisations.” Notice that this statement preceded both the start of the second Palestinian intifada as well as the terror attacks of September 11th 2001. It was thus part of an ongoing process, rather than a response to any particular international incident.

One point in the document is particularly interesting. The EU wanted to “promote the identification of correspondences between legal systems of different inspirations in order to resolve civil law problems relating to individuals: laws of succession and family law, including divorce.”

In plain English, it is difficult to see this bureaucratic obfuscation as anything other than an indicator that the EU countries will be lenient, adjusting their secular legislation to the sharia requirements of Muslim immigrants in family matters.

In another document from December 2003, which is available online, Javier Solana, the Secretary General of the Council of the European Union, Romano Prodi, President of the European Commission  and Chris Patten, member of the European Commission, have signed a plan for “Strengthening the EU’s Partnership with the Arab World.” This includes the creation of a free trade area, but also plans to

“invigorate cultural/religious/civilisation and media dialogue using existing or planned instruments, including the planned Euro-Mediterranean Foundation for the Dialogue of Cultures and Civilisations.

Arab immigrants make a substantial contribution to the development of Europe. [my emphasis] The EU is firmly committed to fight all manifestations of racism and discrimination in all its forms. [What constitutes discrimination? Secular laws?] Full respect for the rights of immigrants in Europe is a consistent policy throughout Europe. Its implementation should be improved further and co-operation in the framework of existing agreements should be enhanced to take into account the concerns of Arab partners.”

Super-Eurocrat Romano Prodi wants more cooperation with Arab countries. He talks about a free trade zone with the Arab world, but this implies that Arab countries would enjoy access to the four freedoms of the EU’s inner market, which includes the free movement of people across national borders. This fact, the potentially massive implications of establishing an “inner market” with an Arab world with a booming population growth, is virtually NEVER debated or even mentioned in European media. Yet it could mean the end of Europe as we once knew it.

Another statement from the “Sixth Euro-Med Ministerial Conference: reinforcing and bringing the Partnership forward” in Brussels, 28 November 2003, makes the intention of this internal Euro-Mediterranean market:

“This initiative offers the EU’s neighbouring partners, in exchange for tangible political and economic reforms, gradual integration into the expanded European internal market and the possibility of ultimately reaching the EU's four fundamental freedoms: free movement of goods, services, capital and people [my emphasis]. Ministers are also expected to back the Commission’s proposal to set up a Euro-Mediterranean Foundation for the Dialogue of Cultures, a Euro-Mediterranean Parliamentary Assembly.”

In June 2006, then newly elected Italian Prime Minister Romano Prodi stated that: “It’s time to look south and relaunch a new policy of cooperation for the Mediterranean.” Prodi was outlining a joint Italian-Spanish initiative which sought to provide countries facing the Mediterranean with “different” political solutions from those offered in the Euro-Mediterranean partnership. The prime minister then explained that the Barcelona Process – whose best known aspect is the creation of a free trade zone by 2010 – was no longer sufficient and a new different approach was needed. “The countries on the southern shores of the Mediterranean expect that from us” he added.

Notice how Prodi, whom Bat Ye’or has identified as a particularly passionate Eurabian, referred to what the Arabs expected from European leaders. He failed to say whether or not there was great excitement among Europeans over the prospect of an even freer flow of migrants from Arab countries and Turkey, which is what will result from this “Euro-Mediterranean free trade zone.”

During the Euro-Mediterranean mid-term Meeting of Ministers of Foreign Affairs in Dublin in May 2004, the participants declared that:

“Work is now in progress to develop an agreed view on relations with the area which extends from Mauritania to Iran – the Mediterranean and the Middle East. The [European] Union has proposed to include Mediterranean partners in the European Neighbourhood Policy.

The EU can offer a more intensive political dialogue and greater access to EU programmes and policies, including their gradual participation in the four freedoms particularly the Single Market, as well as reinforced co-operation on justice and home affairs.”

Again, exactly what does “co-operation on justice and home affairs” with Egypt, Syria and Algeria mean? I don’t know, but I’m not sure whether I will like the answer.

The Barcelona declaration from 1995 encouraged “contacts between parliamentarians” and invited the European Parliament, with other Parliaments, to launch “the Euro-Mediterranean parliamentary dialogue.” In March 2004, this was converted into a specific institution called The Euro-Mediterranean Parliamentary Assembly, EMPA [pdf]. During the Euro-Mediterranean Ministerial Conference in Crete in May 2003, the Ministers included a provision which envisaged the consultative role the Parliamentary Assembly will play within the framework of the Barcelona process.

EU Commissioner Chris Patten has reiterated the European Commission’s readiness to co-operate fully with the Assembly, giving the Assembly the right to comment on any subject of interest to the Euro-Arab Dialogue.

The Assembly consists of 120 members from EU countries, both members of national parliaments and of the European Parliament, and an equal number of representatives from the Parliaments of the Mediterranean partner countries.

Like most Europeans, I hadn’t even heard about this institution before coming across it during an Internet search. However, it is apparently going to influence the future of my entire continent. This set-up leaves me with some questions. When we know that these “Mediterranean partner countries” include non-democratic Arab countries such as Syria, isn’t it disturbing that representatives from these countries should participate in a permanent institution with consultative powers over the internal affairs of the European Union? Especially when we know that our own, democratically elected national parliaments have already been reduced to the status of “consultation” with unelected federal EU lawmakers in Brussels?

The Algiers Declaration for a Shared Vision of the Future was made after a Congress held in Algeria in February 2006. The document states that: “It is essential to create a Euro-Mediterranean entity founded on Universal Values” and that “It is crucial to positively emphasise all common cultural heritage, even if marginalised or forgotten.” A Common Action Plan draws up a large number of recommendations on how to achieve this new Euro-Mediterranean entity. Among these recommendations are:

* Adapt existing organisations and the contents of media to the objectives of the North- South dialogue, and set up a Euro-Mediterranean journalism centre;
* Set up a network jointly managed by the Mediterranean partners in order to develop a harmonised education system [A “harmonized education system” between the Arab world and Europe? What does that include? Do I want to know? Will they tell us before it is a fait accompli?];
* Facilitate the transfer of know-how between the EU countries and the Mediterranean partner nations and “encourage the circulation of individuals”;
* Prepare action and arguments in support of facilitating the mobility of individuals, especially of students, intellectuals, artists, businessmen “and all conveyors of dialogue”;
* Set up Ministries responsible for Mediterranean affairs in countries of the North and of the South [Europe and the Arab world, in Eurocrat newspeak], in order to benefit from a better management of Mediterranean policy;
* Train teachers and exchange students between the North and the South and set up a network of Euro-Mediterranean Youth clubs;
* Establish a “civil watchdog” anti-defamation observatory (with an Internet tool and a legal help network), to cope with racist remarks and the propagation of hate towards people of different religion, nationality or ethnic background.

These agreements, completely rewriting European history books to make them more Islam-friendly, and gradually silencing “Islamophobia” as racism, are being implemented even now.

Walter Schwimmer, the Austrian diplomat and Secretary General of the Council of Europe from 1999 to 2004, told foreign ministers at the Islamic conference in Istanbul (June 15th 2004) that the Islamic component is an integral part of Europe’s diversity. He reaffirmed the commitment of the Council of Europe to work against Islamophobia, anti-Semitism and other forms of intolerance.

The Council was also actively involved in the co-organisation of a Conference on the Image of Arab-Islamic culture in European history textbooks, which took place in Cairo in December 2004. The event was held within the framework of the Euro-Arab Dialogue “Learning to Live together.” The aim of the conference was to examine negative stereotyping in the image of Arab-Islamic culture presented in existing history textbooks, and to discuss ways to overcome this stereotyping.

In the European Parliament, the German Christian Democrat Hans-Gert Pöttering stated that school textbooks should be reviewed for intolerant depictions of Islam by experts overseen by the European Union and Islamic leaders. He said textbooks should be checked to ensure they promoted European values without propagating religious stereotypes or prejudice. He also suggested that the EU could co-operate with the 56-nation Organisation of the Islamic Conference to create a textbook review committee.

In June 2005 in Rabat, Morocco, a conference was held on “Fostering Dialogue among Cultures and Civilizations.” The Conference was jointly organized by UNESCO, the Islamic Educational, Scientific and Cultural Organization (ISESCO), the Organization of the Islamic Conference (OIC), the Arab League Educational, Cultural and Scientific Organization (ALECSO), the Danish Centre for Culture and Development (DCCD) and the Anna Lindh Euro-Mediterranean Foundation for the Dialogue between Cultures (Alexandria, Egypt).

Notice that this was months before the Danish Muhammad cartoons created havoc. It was not a reaction to this issue; rather it was a part of a sustained, ongoing process to promote the Arabic-Islamic culture in Europe.

Among the recommendations that were raised by Mr. Olaf Gerlach Hansen, Director General of the DCCD: “We are interested in new actions in the media, in culture and in education.” These proposals include:

* Concrete initiatives to develop intercultural competencies in the training of new generations of journalists;
* Concrete initiatives for links and exchanges between journalists, editors, media-institutions, which encourage intercultural co-operation;
* Concrete initiatives for curriculum development through new educational materials and revision of existing textbooks.

Although not stated directly, one may reasonably assume that among the “negative stereotypes” to be removed from the textbooks used to teach history to European schoolchildren are any and all references to the 1300 years of continuous Jihad warfare against Europe. These recommendations were accepted and incorporated into The Rabat Commitment.

According to Serge Trifkovic, “The present technological, cultural and financial strength of Europe is a façade that conceals a deep underlying moral and demographic weakness. The symptoms of the malaise are apparent in the unprecedented demographic collapse and in the loss of a sense of place and history that go hand-in-hand with the expansion of the European Union. The emerging transnational hyper-state is actively indoctrinating its subject-population into believing and accepting that the demographic shift in favor of Muslim aliens is actually a blessing.”

He points out specifically the EU Parliamentary Assembly Recommendation N° 1162 (19 September 1991) on “the contribution of the Islamic civilization to European culture.” A decade later, in its General policy recommendation n° 5: “Combating intolerance and discrimination against Muslims,” the European Commission against Racism and Intolerance emphasized “Islam’s positive contribution to the continuing development of European societies, of which it is an integral part.” It expressed strong regret “that Islam is sometimes portrayed inaccurately [as] a threat.”

The ECRI called on the EU member states to adopt measures that would effectively outlaw any serious debate about Islam and introduce pro-Muslim “affirmative action.” European countries should:

* modify curricula to prevent “distorted interpretations of religious and cultural history” and “portrayal of Islam on perceptions of hostility and menace”;
* encourage debate in the media on the image which they convey of Islam and on their responsibility to avoid perpetuating prejudice and bias.

Trifkovic says “Cynically defeatist, self-absorbed and unaccountable to anyone but their own corrupt class, the Eurocrats are just as bad as jihad’s fellow-travelers; they are its active abettors and facilitators.”

Eurabians want to create a unity of the Mediterranean region. This desire is strikingly similar to the goals of some Islamic organizations. The Muslim Brotherhood, regarded as the most important Islamic movement of the past century, was founded by Hassan al-Banna in 1928, inspired by contemporary European Fascists in addition to Islamic texts. German historian Egon Flaig quotes Banna as saying:

“We want the flag of Islam to fly over those lands again who were lucky enough to be ruled by Islam for a time, and hear the call of the muezzin praise God. Then the light of Islam died out and they returned to disbelief. Andalusia, Sicily, the Balkans, Southern Italy and the Greek islands are all Islamic colonies which have to return to Islam’s embrace. The Mediterranean and the Red Sea have to become internal seas of Islam, as they used to be.”

Patrick Poole describes how discussion of a document called “The Project” so far has been limited to the top-secret world of Western intelligence communities. Only through the work of an intrepid Swiss journalist, Sylvain Besson, has information regarding The Project finally been made public. It was found in a raid of a luxurious villa in Campione, Switzerland on November 7, 2001. The target of the raid was Youssef Nada, who has had active association with the Muslim Brotherhood for more than 50 years.

Included in the documents seized was a 14-page plan written in Arabic and dated December 1, 1982, which outlined a 12-point strategy to “establish an Islamic government on earth” – identified as The Project. According to testimony given to Swiss authorities by Nada, the unsigned document was prepared by “Islamic researchers” associated with the Muslim Brotherhood. It represents a flexible, multi-phased, long-term approach to the “cultural invasion” of the West.

The Project has served for more than two decades as the Muslim Brotherhood “master plan.” Some of its recommendations include:

* Using deception to mask the intended goals of Islamist actions;
* Building extensive social networks of schools, hospitals and charitable organizations;
* Involving ideologically committed Muslims in institutions on all levels in the West, including government, NGOs, private organizations;
* Instrumentally using existing Western institutions until they can be put into service of Islam;
* Instituting alliances with Western “progressive” organizations that share similar goals.

Included among this group of Muslim Brotherhood intellectuals is Youssef al-Qaradhawi, an Egyptian-born, Qatar-based Islamist cleric. Both Sylvain Besson and Scott Burgess provide extensive comparisons between Qaradhawi’s publication, Priorities of the Islamic Movement in the Coming Phase, published in 1990, and The Project. They note the striking similarities in the language used and the plans and methods both documents advocate.

As Patrick Poole says, “What is startling is how effectively the Islamist plan for conquest outlined in The Project has been implemented by Muslims in the West for more than two decades.” Youssef al-Qaradhawi, one of the most influential clerics in Sunni Islam, has predicted that “Islam will return to Europe as a conqueror and victor,” was an important figure during the Muhammad cartoons riots, whipping up anger against Denmark and the West.

According to Dr. Rachel Ehrenfeld and Alyssa A. Lappen, “Clearly, the riots in Denmark and throughout the world were not spontaneous, but planned and organized well in advance by Islamist organizations that support the MB, and with funding mostly from Saudi Arabia.”

The current leader of the international Muslim Brotherhood, Mohammad Mahdi Akef, recently issued a new strategy calling on all its member organizations to serve its global agenda of defeating the West. Akef has called the U.S. “a Satan.” “I expect America to collapse soon,” declaring, “I have complete faith that Islam will invade Europe and America.”

Ehrenfeld and Lappen state that the Muslim Brotherhood and its offspring organizations employ the Flexibility strategy: “This strategy calls for a minority group of Muslims to use all ‘legal’ means to infiltrate majority-dominated, non-Muslim secular and religious institutions, starting with its universities. As a result, ‘Islamized’ Muslim and non-Muslim university graduates enter the nation’s workforce, including its government and civil service sectors, where they are poised to subvert law enforcement agencies, intelligence communities, military branches, foreign services, and financial institutions.”

In the Middle East Quarterly, Lorenzo Vidino writes about “The Muslim Brotherhood’s Conquest of Europe.” According to Vidino, “Since the early 1960s, Muslim Brotherhood members and sympathizers have moved to Europe and slowly but steadily established a wide and well-organized network of mosques, charities, and Islamic organizations.”

One of the Muslim Brotherhood’s first pioneers in Germany was Sa’id Ramadan, the personal secretary of Brotherhood founder Hassan al-Banna. The oil-rich kingdom of Saudi Arabia has granted an influx of money to the powerful Islamic Center of Geneva, Switzerland, run by Sa’id’s son Hani Ramadan, brother of Tariq Ramadan. Hani Ramadan was made infamous by – among other things – a 2002 article in the French daily Le Monde defending the stoning of adulterers to death. Tariq Ramadan, a career “moderate Muslim,” later called for a “moratorium” on stoning.

According to Vidino, “The ultimate irony is that Muslim Brotherhood founder Hassan al-Banna dreamed of spreading Islamism throughout Egypt and the Muslim world. He would have never dreamed that his vision might also become a reality in Europe.”

Former Muslim Dr. Patrick Sookhdeo warns that the Islamicization going on in European cities is not happening by chance. It “is the result of a careful and deliberate strategy by certain Muslim leaders which was planned in 1980 when the Islamic Council of Europe published a book called Muslim Communities in Non-Muslim States.”

The instructions given in the book told Muslims to get together and organize themselves into viable Muslim communities. They should set up mosques, community centres and Islamic schools. At all costs they must avoid being assimilated by the majority, and to resist assimilation must group themselves geographically, forming areas of high Muslim concentration.

Douglas Farah writes about the largely successful efforts by Islamic groups in the West to buy large amounts of real estate, territory that effectively becomes “Muslim” land once it is in the hands of Islamist groups. Some groups are signing agreements to guarantee that they will only sell the land to other Muslims.

The Brotherhood, particularly, is active in investments in properties and businesses across Europe, laying the groundwork for the future network that will be able to react rapidly and with great flexibility in case of another attempted crackdown on the group’s financial structure. Most of the money comes from Saudi Arabia and Kuwait. According to Farah, the governments of Europe and the United States continue to allow these groups to flourish and seek for the “moderate” elements that can be embraced as a counter-balance to the “radical” elements.

“We do not have a plan. They do. History shows that those that plan, anticipate and have a coherent strategy usually win. We are not winning.”

See also:

The Eurabia Code, Part 1, 1 October 2006

Monday, October 09, 2006

Geen Stijl neemt het over

Ook geenstijl.nl heeft intussen een onderwerp aan het thema Armeniërs en D66 gewijd.

Sunday, October 08, 2006

Armeense Genocide

Keesjemaduraatje
Vanavond kwam pas de Aha-Erlebnis bij mij. We hebben in Duitsland al mee moeten maken dat de liberale FDP probeerde door racistische en antisemitische toespelingen extra stemmen uit het neo-nazi-blok te halen. Onder leiding van Jürgen Möllemann werden er verwijzingen naar de letter A.H. (adolf hitler) gemaakt. Inderdaad, je houdt het niet voor mogelijk. En er werden hele vreemde verwijten richting Israël gemaakt. Uiteindelijk heeft Möllemann zelfmoord gepleegd door uit een vliegtuig te springen en zijn parachute niet open te trekken. Vrije val voor vrije burgers.

En nu, vanavond, blijken de Turkse organisatie een oproep te doen PvdA en CDA te boycotten. Welke partij blijft er dan over? Eventueel D66, met de Turkse afgevaardigde Fatma Koser Kaya. Misschien hoopt Alexander stiekum dat er nog net een zetel gered kan worden door deze actie. In ieder geval heeft hij er genoeg aan gedaan om te laten merken: D66 vind genocide niet zo'n punt. Gisteren op het congres werd er door Alexander Pechtold en Lousewies van der Laan beide naar verwezen en elke keer met een ontkenning van de werkelijkheid.

Alexander Pechtold op het congres:
"En dan nog iets. Waarom meten we met twee maten?! Waarom zou ik Fatma, een Nederlands Kamerlid, aan een publiek examen onderwerpen als het gaat om wat er begin vorige eeuw in Armenië is gebeurd. Dat vertik ik. Mij wordt ook niet gevraagd wat ik vind van de politionele acties.We meten met twee maten. "

Lousewies van der Laan op het congres:
"Want wat is de exacte analyse van kandidaat X, die Turks bloed heeft, van de massamoord die honderd jaar geleden in Armenië plaatsvond? Op zichzelf best een interessante en ook wel relevante discussie, maar waarom is dát opeens, onaangekondigd, een lakmoesproef geworden bij PvdA en CDA? En dan alleen voor Turkse kandidaten? Het is een hype, en geen goede. "

Ze hebben het allebei niet begrepen. Het gaat er namelijk om dat veel Turkse Tweede Kamer kandidaten de Armeense genocide ontkennen, omdat dat in Turkije strafbaar is. Ze zijn bang voor hun familieleden of voor zichzelf als ze weer op vakantie in Turkije gaan.

Nadat Pechtold en van der Laan gisterenmiddag de genocidediscussie probeerden af te kappen, zette Fatma Koser Kaya om precies 16:34 uur, haar versie van de genocide op Hyves. Op aandringen van veel journalisten en ook partijleden. Ik had haar er per email om gevraagd.
Helaas is Fatma ook niet moedig genoeg de genocide te erkennen. Jammer.
Ik heb meteen vandaag mijn lidmaatschap van D66 opgezegd, want ik wil niet medeverantwoordelijk zijn voor de "Verunglimpfung der Toten". Ik kan het helaas alleen in het Duits zeggen. De belediging en beschadiging van slachtoffer van de Armeense Genocide.

D66 congres

door Keesjemaduraatje
je moet de woorden nog eens zorgvuldig doorlezen. Er is iets niet helemaal correct, maar je weet niet precies waar het in zit. Gisteravond wilde ik aan de collega's van het Hoeiboeilog uitleggen wat me zo had gestoord aan de woorden van Alexander Pechtold op het partijcongres in Amsterdam. Enkele zinnen die wollig geformuleerd zijn en daardoor niet meteen de haren recht overeind zetten. Een paar voorbeelden:

Alexander Pechtold:
"Na 11 september, na de moorden op Fortuyn en Van Gogh, zijn we als tolerante samenleving ontmaskerd. De politiek is op die golven meegelift. In plaats van de onrust te kanaliseren is er een megafoon op de onderbuik gezet."

Keesjemaduraatje:wat is de overeenstemming tussen 11 September, Pim Fortuyn en Theo van Gogh? Na 11 September heeft Pim Fortuyn gewaarschuwd voor de gevaren van de Islam en Theo van Gogh werd vermoord vanwege kritiek op de Islam. Dus Pechtold moet niet doen alsof de Nederlandse samenleving een probleem is. De tolerantie was niet het probleem, maar juist de mensen die er misbruik van hebben gemaakt.
D66 laat zich zien als een echte bestuurderspartij als gedacht wordt door de "onrust te kanaliseren"  het probleem opgelost kan worden. Dat is een methode die al jarenlang door de regenten wordt gebruikt. Beetje meegeven en dan lost het zich wel op. Ook heb ik het idee dat Pechtold niets zelf bedenkt. Hij gebruikt de "onderbuik"-metafoor van Femke Halsema zonder te begrijpen hoe schadelijk en ondemocratisch dat is. Het betekent dat mensen niet mogen zeggen wat ze denken, want "de onderbuik" mag vooral niet getoond worden. En dan ook nog een megafoon erop zetten.  Ja, Alexander, omdat je te doof bent om het te horen, dan moet er geschreeuwd worden in een megafoon.

Alexander Pechtold op het congres van 7 oktober:
"Er dreigt een nieuwe tweedeling. Dit keer niet overzichtelijk oost-west, communisme tegen kapitaal, maar veel gevaarlijker: religie tegen religie. Dit keer valt er geen muur te plaatsen. Want die zou dan niet alleen in het Midden-Oosten moeten staan, maar dwars door Azië, Darfur, de Balkan en in Bos en Lommer. In al onze Europese steden. "

Keesjemaduraatje:"Dat is al helemaal foout wat Alexander daar zegt. De Koude Oorlog was geen strijd tegen communisme en kapitaal, het zo te omschrijven heeft nog iets heroïsch. Tegen het kapitaal. Het was de strijd tussen dikatuur en de vrije wereld. En door het zo te beschrijven, kom je veel dichter bij de huidige situatie.
Nu hebben we ook geen strijd tussen religie en religie, zoals de geachte heer Pechtold geheel ten onrechte schrijft, maar een strijd tussen fundamentalistisch geloof en de vrije wereld. Als hij geen muur wil plaatsen, dan zou hij andere strategien moeten noemen en ik ben bang dat ik al weet welke dat is: toegeven en onderhandelen.

100.000 Armeense doden

door Keesjemaduraatje

Fatma Koser Kaya heeft eindelijk een standpunt over Armenie ingenomen. Gisteren werd ze nog door Alexander Pechtold en Lousewies van der Laan in bescherming genomen en nu heeft ze toch een verklaring afgelegd.

Dit is mijn reactie op haar:

Ik had je een paar dagen geleden gevraagd "iets over Armenië" te zeggen. Je reageerde furieus. Gisteren op het congres hebben zowel Lousewies als Alexander je verdedigd. Fijn voor jou.
Nu heb je toch iets over de kwestie opgeschreven. Bedankt daarvoor. Ik kon me namelijk niet voorstellen dat een juriste, die gespecialiseerd is in mensenrechten niets over deze kwestie zegt. Nu weten we hoe je er over denkt. Je hebt het over honderdduizenden slachtoffers in plaats van 1 tot 1,5 miljoen. Je zegt dat er nog onderzoek moet plaats moet vinden, terwijl alleen de Turkse overheid meent dat er geen onderzoek is gedaan. Er is al jaren onafhankelijk wetenschappelijk onder zoek naar de Armeense Genocide gedaan. Maar dat is blijkbaar tijdens jouw studie langs je heen gegaan.
Natuurlijk ben je niet zelf schuldig en natuurlijk is het vervelend er steeds op aangesproekn te worden.Dat probleem hebben de Duitsers ook, maar die hebben al veel meer ervaring in het verwerken en het erkennen.
Het is helemaal niet hypocriet om aan een geacht kamerlid een standpunt te vragen. Het is hypocriet om dan opeens niets meer te weten.

Friday, October 06, 2006

40 Jaar geleden

Door Keesjemaduraatje
Veertig jaar geleden had mijn vader net een huis gekocht in de Noord-Hollandse badplaats C. In dezelfde tijd verhuisde een andere oom naar het Noord-Hollandse N.-S.. Ze waren de huyizen aan het schoonmaken en woonden de hele week in hun nieuwe huis en in het weekend gingen ze terug naar het Oosten van het land om hun gezinnen op te zoeken. Ze lazen in de krant dat er een nieuwe partij opgericht zou worden en de eerste bijeenkomst was in Hotel Krasnapolsky in Amsterdam. Ze beslaten deze belangrijke gebeurtenis bij te wonen en vertrokken naar Amsterdam.
Bij de Dam aangekomen bleek er een grote menigte bij het hotel te staan en er kon niemand meer in. Mijn vader en oom hadden geen zin om weer naar huis te gaan en liepen naar het raam. Dat bleek open te tsaan. Ze kropen over de vensterbank het hotel in en kwamen naast de bestuurstafel terecht. Hans van Mierlo keek wel een beetje raar op toen hij de twee mannen daar binnen zag kruipen en zei: "als jullie zo graag naar binnen willen, dan ben je van harte welkom. Willen jullie een biertje"
Mijn vader had ook een tube tandpasta in zijn binnenzak gehad en die was gebarsten door het kruipen over de vensterbank. Hij zat onder de tandpasta. Ze zijn toch geen lid geworden, trouwe AR-leden als ze waren.

Nu 40 jaar later heb ik afgesproken en al tegen iedereen verteld, dat ik morgen naar het D66-congres ga. Ik ga er ook heen, maar verschillende dingen staan me tegen. Van Mierlo die Pechtold in het zadel heeft geholpen, zegt nu dat de partij geen functie meer heeft. Dan had hij zelf de partijleider moeten blijven. Zo kan geen mens de partij leiden, als hij er steeds met zijn verhalen tussen komt. Bovendien zijn de meeste leden links en werken in vluchtelingenprojecten, milieuorganisaties en dat soort ideële instellingen. Maar de partij heeft een rechtse regering in stand gehouden. Daardoor zijn veel leden de weg kwijt geraakt. Er is geen duidelijk standpunt over democratie en vrijheid van meningsuiting.

Ik vroeg de geachte afgevaardige Fatma Koser Kaya of ze misschien ook iets over de Armeense Genocide kon zeggen, en kreeg een heel vinnig antwoord:
"Is dit onderwerp nu in de kamer aan de orde? Heb ik een ander standpunt dan mijn fractie ingenomen? Of moet ik een extra loyaliteitsverklaring afleggen?"
Ja, als het even kan wel graag Fatma. Ik heb niet gevraagd of je de Armeense Genocide erkend, of je een afwijkend standpunt hebt. Ik vroeg niet om een loyaliteitsverklaring. Maar als je het zo vraagt, dan lijkt me dat een goed idee. Want blijkbaar maakt een normale vraag over mensenrechten al een heleboel aggressie los.

Ik werd net gebeld door de afdeling Eindhoven of we samen zouden rijden naar het congres en ik merkte dat ik er heel negatief over ben geworden. Dat heeft ook te maken met het standpunt van de partij over "het lijden van het Palestijnse Volk". Het partijprogramma dat moregn wordt aangenomen, bevat een uitspraak tegen de Israelische muur. Zonder de achtergronden te nomen of zorg te uiten voor de bomaanslagen. Dus dat is in feite verraad aan Israel. Eerst dacht ik nog dat dat voortkwam uit een oprechte bezorgdheid en een verlangen naar vrede. Ik merk echter steeds meer dat D66 geen duidelijke houding ten opzichte van democratie en vrijheid meer heeft.

Het zou wel eens het laatste congres van D66 kunnen zijn dat ik bezoek.