Down Under D66

door Keesjemaduraatje
Als je Turk of Turkse bent, of je Turks voelt, dan raad ik je aan dit artikel niet te lezen, anders ontneem ik je de enige mogelijkheid tijdens de verkiezingen van 22 november op een echte Turkse kandidate te stemmen. Alleen D66 heeft nog een kandidate die onduidelijk doet over de Armeense genocide en daarom roepen enige Turkse organisaties op om Fatma Koser Kaya te stemmen. Maar nu ben ik al weer aan het spugen in de bron waaruit ik gedronken heb, want van 6 februari tot 15 oktober dit jaar, was ik inderdaad lid van D66. Ik ga het niet ontkennen en ik hoop dat het geen schade zal toebrengen aan mijn verdere ongetwijfeld glorieuze carriere als politicus.
Meteen na mijn intrede in de partij waren de gemeenteraadsverkiezingen en in Eindhoven had dat tot gevolg, dat er nog maar één gemeenteraadslid voor D66 over was, Mary-Ann Schreurs. De plaatselijke bestuursleden van D66 Eindhoven zagen dat niet zitten en vonden dat Mary-Ann haar raadszetel op moest geven ten gunst van de voorzitter van de partij in Eindhoven. Dat deed ze niet en het bestuur trad af.

Ik was intussen uit Bombay teruggekomen, waar ik een offshoring project moest begeleiden en toen ik dus terug kwam lag de afdeling Eindhoven op zijn kont. Dat was een domper.
Het platform "Internationale Veiligheid en Defensie" van D66 gezeteld in Den Haag, zocht nog leden en ik verzocht om toelating. Dat was erg interessant. In het gebouw van de Tweede Kamer werd vergaderd en Bert Bakker was erbij om aan te horen wat de geachte leden zo te vertellen hadden en om vooral iets over de houding van de fractie ten aanzien van Uruzgan te vertellen. Een ex-kamerlid en ex-onderzeeboot-kapitein is een prominent lid van het Platform en hield een lange toespraak over de buitenlandse politiek van de Verenigde Staten.

Als je wilt nalezen wat deze mijnheer  J. Jan Willem van Waning te vertellen heeft, dan kan je zijn Volkskrantblog Periscoop op lezen. Ik kan je verzekeren: één grote scheldpartij tegen "Bush en Blair". Dat is nog tot daar aan toe, maar Israël kan in zijn ogen absoluut geen goed doen en heeft eigenlijk geen bestaansrecht. Tot op het antisemitische af, zo eenzijdig wordt voortdurend de kant van de Palestijnen en Moslimterroristen gekozen. Voor een ex-marineman die nog in Nieuw-Guinea heeft gevochten is dit een vreemde houding. Het lijkt wel hij pas zijn eigen mening durfde te zeggen nadat hij uit de actieve dienst is gegaan. Net als Dries van Agt trouwens.
Tijdens dat Platform Internationale Veiligheid en Defensie heb ik nog een pleidooi voor de VS gehouden, omdat ik zei: "Kijk eens naar Vietnam, die willen niets liever dan markt-kapitalisme invoeren en weer vriendjes met de VS worden". Waar is die hele Vietnamoorlog eigenlijk goed voor geweest, want nu willen ze wel meedoen met de VS. Dat zal in Irak over 20 jaar ook zo zijn. Dan zeggen ze tegen de VS: "Kom nog eens terug". Gelach natuurlijk, want niemand kan zich dat voorstellen.

Bert Bakker is van mening dat het moslimterrorisme eigenlijk de schuld van Europa en de VS is, omdat wij mensen uitsluiten en de armoede niet bestrijden. Dat is een wijdverbreide mening en het is geen schande om zo te denken, maar ik had gehoopt dat op het Platform, waar mensen uit wetenschap , defensie en politiek bijéén komen,  er mensen zijn die er een genuanceerder opvatting over hebben. Tenslotte worden op de Universiteiten uitgebreide studies naar terrorisme gedaan en ik kan me niet voorstellen dat die zulke platte praatjes ondersteunen. De corrupte Arabische diktaturen, vaak gesteund door de VS, dat is waar, laten helemaal geen economische ontwikkeling toe, maar de terroristen, zoals Osama Bin laden,  komen juist uit rijkere families. Daar hoef je geen Culturele Antropologie voor te studeren om dat in te zien.

Mijn opmerkingen kwamen niet eens in de notules voor en werden weggewuifd. Eerste dacht ik nog dat ik gewoon door moest zetten en dat het inzicht op den duur wel zou doorbreken. Daarna las ik nog meer weblogs van leden van het Platform, onder andere van de geachte Amerika-kenner Frans Verhagen. Daarin wordt niet meteen de VS aangevallen, maar er wordt wel op een hele cynische manier alles wat voor vrijheid en tegen moslimterrorisme is belachelijk gemaakt. Ik heb nog een commentaar op het D66 verkiezingsprogramma geschreven, om duidelijk te maken dat de vijandige houding ten opzichte van Israel juist tegen het liberalisme ingaat, maar dat zette geen zoden aan de dijk.

Dat Lousewies niet als lijsttrekker werd gekozen, maar wel Alexander Pechtold, dat was al een harde klap voor mij. Lousewies heeft nog wel iets secularistisch en Verlichtingsfundamentalistisch in zich, maar Alexander kan dat soort ingewikkelde gedachtes helemaal niet bevatten. Die wil alleen maar leuk meedoen met de grote jongens.

Het congres van oktober 2006 kwam en ik zag dat het WRR-Rapport "Dynamiek in islamitisch activisme" ook besproken werd, zonder een tegenspreker uit te nodigen. Dat was een klap in mijn gezicht, omdat Ayaan Hirsi Ali en Maxime Verhagen in dat rapport de schuld krijgen van de slechte sfeer en de slechte toon van het debat in Nederland, in plaats van de moordenaars van Theo van Gogh. Het is een volkomen onwetenschappelijk rapport, dat allerlei niet bewezen praatjes herhaalt over hoe vredelievend de islam is.
   
Toen was ik nog van plan om een heel jaar lid te blijven en niet zo moeilijk te doen, want je kan het niet met alles eens zijn. Het congres kwam en ik zag met mijn eigen ogen dat Fatma Koser Kaya door zowel Alexander Pechtold als Lousewies van der Laan in bescherming werd genomen, want ze hoefde geen verantwoording af te leggen over de Armeense Genocide. 
Nee, hoeft ze ook niet, maar daar ging het niet om. Het gaat er om, dat als er een volk ooit eens in het verleden werd afgeslacht, dat je daar wel normaal over moet kunnen praten en niet zeggen: "Ik weet daar niets van". Dat is laf. Vooral als je eigen volk daar aan mee heeft gedaan.

Het werd me duidelijk dat de Turkse Kiezer mee moest gaan helpen D66 er weer bovenop te brengen. Ik reed de parkeergerage uit en had nog een andere afspraak met de "Vrienden van Gogh", of "Verlichtingsfundamentalisten", of  "Laatste der Mohikanen", een eenduidige naamsgeving was nog niet besloten. Ik merkte dat ik zo niet door kon gaan. Dit kon ik niet meer met mijn geweten in overéénstemming brengen. Ik wilde zo graag een degelijke burgerlijke liberale politicus zijn, maar ik merkte opeens dat ik nog steeds heel erg principieel voor mensenrechten en vrijheid ben. |
Exit D66.
Het is jammer van alle andere activiteiten binnen zo'n partij, waar ik dan ook niet meer aan mee kan doen. Ik wilde net een cursus debatteren gaan volgen. Het is wel een hele opluchting, omdat ik nu weer gewoon ouderwets kan schelden en mijn mening vrijuit kan zeggen, ook over de partij D66.
Het is soms beter kritische toeschouwer te zijn en bij een principe te blijven.