Nu weet ik waar ik sta. Nadat ik plotseling thuiskwam na een lange reis door een onverschillige leegte. Niet aan de kant van het kapitaal en niet aan de kant van de vrijblijvende solidariteit, maar aan de kant van de vrijheid.

Het was een zeer informatieve- en levendige avond, afgelopen dinsdag in het Joods Cultureel Centrum in Amsterdam Buitenveldert. Een verkiezingsdebat over het Midden-Oosten, georganiseerd door het CIDI (Centrum Informatie en Documentatie Israël), met deelname van de buitenlandwoordvoerders van PvdA, CDA, VVD, D66 en Christenunie. De SP woordvoerder van Bommel wilde wel komen, maar mocht niet van zijn campagneteam. GroenLinks was verhinderd.
In het begin van de avond leek het een wedstrijdje “Wie Is De Grootste Vriend Van Israël?” te worden, waarbij elke partij vooral de grote verbondenheid met het land Israël benadrukte. De vragen uit het publiek maakte de discussie pas echt los. Een sympathisant van Likud-Nederland vroeg aan de vertegenwoordiger van de PvdA of deze partij van plan was om ook de Holocaust te gaan ontkennen. Tenslotte is vlak voor de Eerste Wereldoorlog 60% van de Armeniërs vermoord, hetgeen door Turkse PvdA-leden ontkend of gebagatelliseerd wordt. Dan is het nog maar een kleine stap naar de holocaust ontkenning, waarbij slechts 30% van de joden is vermoord. Deze vraag werd heftig van de hand gewezen.

Een andere deelnemer vroeg wat de mening van de geachte buitenlandwoordvoerders is over Avigdor Liberman,  het Israëlische Knesset-lid dat voorgesteld heeft joods land te ruilen tegen gebieden waar voornamelijk arabische inwoners wonen, aangezien het onredelijk is dat Israel een staat is met een heterogene bevolking en de Palestijnse gebieden alleen arabische inwoners herbergt. De afgevaardigden Bert Koenders en Bert Bakker en ook de voorzitter Ronny Naftaniël  bestempelden de heer Liberman tot racist. Rinus Duikersloot, die naast mij zat riep nog op luide toon: “Kan dat misschien onderbouwd worden?” , maar dat was helaas niet mogelijk gezien de tijd en de klok. Iemand als  racist uitschelden is blijkbaar geheel normaal geworden in het Nederlandse politiek klimaat.

Op het einde van de avond ontmoette ik ook nog mijn “zionistische contactpersoon” in de rij met wachtende vragenstellers en dat maakte weer veel goed. Ze vroeg waarom de regering nog de NOVIB en ICCO subsidieerd als deze organisaties voortdurend een campagne tegen Israël voeren en onjuiste en eenzijdige informatie over dit land verspreiden. Bert Bakker vond dat de regering niet mocht ingrijpen in de meningsvorming van de organisaties die gesubsidieerd worden, anders zou de onafhankelijkheid in gevaar komen. Nou ja, dat opent perspectieven voor de Verlichtingsfundamentalisten. Dan kunnen we even laten zien wat eenzijdige beeldvorming is. Maar dit terzijde.

Mijn zionistische contactpersoon vond wel dat ik wat te “rechts” ageerde op mijn weblog, omdat ik alleen maar kritiek lever op de islamitische Tweede Kamer kandidaten en nooit eens iemand aan de kaak stel die de Nederlandse Politionele Actie in Indonesië ontkend. Daar heeft ze wel een punt, maar helaas is het een theoretische tegenstelling, omdat zulke Nederlandse kandidaten niet bestaan. Ik ben niet rechts maar extreem links. Zo links dat ik al weer rechts lijk. Maar dat zijn wiskundige formules. Op zich is het wel interessant om door een zioniste voor rechts uitgemaakt te worden. 

Rinus en ik ontdekten nog een bekende persoon, die we tijdens de anti-Israël demonstratie tegen waren gekomen, de excuus-jood S.B. Destijds viel hij op door met een keppeltje op mee te lopen in een demonstratie tegen Israël. We vroegen hem waarom hij dat destijds had gedaan. “Om mijn leerlingen in de gaten te houden”, verklaarde hij. Hij is namelijk leraar geschiedenis op het Islamitisch College. Je moet er maar op komen. Op die school dan.

Zo werd het toch nog een hele gezellige avond. Moe, maar voldaan keerden we huiswaarts. We hebben ons gelaafd aan het besef, dat er meer mensen zijn die denken als wij en dat een normale vreedzame discussie tussen opponenten nog mogelijk is in Nederland.