Angsthazen

We zijn angsthazen geworden

artikel overgenomen uit: politiek.net

Henryk M. Broder is de meest spraakmakende publicist van Duitsland. Vooral de islam moet het bij hem ontgelden. 'We laten ons willoos naar de slachtbank voeren.' Jonge mensen raadt de Duits-Poolse schrijver aan zo snel mogelijk Europa te verlaten.

Henryk M. Broder heeft weinig tijd. Zijn nieuwste boek Hoera, we capituleren! , een met vuur geschreven essay tegen de radicale islam, is in enkele weken al zestigduizend keer over de toonbank gegaan. 'Dat is nog niet zo fantastisch als de net verschenen memoires van Gerhard Schröder. Maar mijn boek wordt ten minste gelezen', lacht Broder.

Henryk M. Broder

De kwinkslag is typerend voor de zestigjarige publicist, die schrijft voor het magazine Der Spiegel en het conservatieve Zwitserse blad Weltwoche . Broder polemiseert ononderbroken en heeft weinig respect voor autoriteiten. Dat kan hij zich veroorloven, na een lange journalistieke carrière voor de belangrijkste Duitse media.

Op tienjarige leeftijd, in 1956, kwam de in Katowice geboren Broder vanwege het in Polen heersende antisemitisme met zijn familie naar West-Duitsland. Tegenwoordig heeft de uitgesproken joodse schrijver zich bij onze oosterburen opgeworpen als de scherpste criticus van de islam.

Het enfant terrible van de Duitse pers trekt volle zalen met zijn lezingen over de religie van 1,5 miljard mensen. Hij raakt niet alleen in de Bondsrepubliek een gevoelige snaar. Ook in Zwitserland, Italië en de Verenigde Staten bevindt zich zijn publiek. Maar nu is hij even in Berlijn om uit te blazen.

Broder zit gemoedelijk in het café Einstein op de boulevard Unter den Linden. Hier wisselt het hoofdstedelijke journaille met politici uit de Bondsdag de laatste roddels uit. Om de hoek ligt de streng bewaakte Amerikaanse ambassade, waar niemand in de buurt kan komen.

Broder valt met de deur in huis: 'We zijn angsthazen geworden. Je zag het bij de strijd om de Deense cartoons van Mohammed, de excuses van de paus na diens toespraak in Regensburg of onlangs bij de bijna afgeblazen Mozartopera in Berlijn: we trekken ons commentaar op de islam uit angst voor geweld en aanslagen in. Zo ontstaat zelfcensuur. Europa is een luie, decadente dame geworden. We laten ons willoos naar de slachtbank voeren.'

'De moslims hebben bewezen hoe snel en effectief ze hun massa's kunnen mobiliseren', vervolgt Broder. 'Maar waarom verachten ze onze maatschappij eigenlijk? Misschien omdat sommigen ervan genieten om het eigen gebrek aan perspectieven met geweld af te reageren? Eigenlijk is dat vreemd, je bijt de hand niet die je te eten geeft.'

Broder begrijpt niet dat verschillende Europese politici, zoals de Franse president Jacques Chirac en voormalig bondskanselier Schröder, tot grote voorzichtigheid opriepen om de islam niet te beledigen: 'Met de staart tussen de benen druipen we af.'

Stuitend vond hij het dat Denemarken zich in de karikaturenstrijd veelal alleen moest verdedigen. Geen goed woord heeft hij ervoor over dat ambassades in brand werden gestoken ('Vroeger was dat een reden om de oorlog te verklaren'). Het is duidelijk dat deze lieden niet in dialoog zijn geïnteresseerd. 'Ze moeten ophouden om zichzelf als slachtoffer van hun sociaaleconomische situatie te zien.'

DRIE SCENARIO'S

Geëmigreerde moslims moeten zich aan de West-Europese maatschappij aanpassen, vindt Broder. Als voormalig emigrant uit Katowice weet hij waar hij het over heeft. 'Overal ter wereld begin je als nieuwkomer onder aan de ladder. In New York kunnen de Italianen, de Ieren en de Polen er een woordje over meepraten. De meeste mensen wonen niet gelijk in Manhattan.'

Hij gaat zelfs zover dat hij jonge Europeanen oproept om het continent te verlaten. 'Ze zouden het best naar Australië of Nieuw-Zeeland kunnen emigreren om daar schapen te fokken.' Nadrukkelijk refereert de schrijver in zijn boek aan de historische data van Poitiers (732) en Wenen (1683). Een islamitische overheersing kon indertijd nog worden afgewend. Nu maakt Broder zich zorgen dat er mogelijk een soortgelijke veldslag zal plaatsvinden.

De rellen in Parijs.

© PN

Broder voorspelt de ondergang van het christelijk-verlichte Europa. 'Grofweg bestaan er drie scenario's: we laten ons in Europa binnen enkele decennia willoos islamiseren, dan kun je hier in 'Eurabië' de sharia invoeren. Of we offeren de vrijheid op aan een vals gevoel van veiligheid. Tot slot kan Europa een wingewest van China of India worden.' Jongeren zouden er verstandig aan doen de talen van deze landen te leren.

Het is opvallend dat westerse landen géén problemen hebben met Aziatische migranten. 'Daar staat onderwijs namelijk in hoog aanzien. Dat zijn hoogopgeleide, harde werkers, mobiel en taalvaardig.' Typerend voor de islamitische cultuur vindt Broder echter het klagen en zelfmedelijden: 'Ze lopen weg voor de eigen verantwoordelijkheid. Je ziet nu dat het islamitische lompenproletariaat de getto's overneemt. Die zijn met social engineering niet meer te redden. Ze kunnen Europa wel kapotmaken, maar niet besturen.'

De Pools-Duitse auteur zucht diep. Hij gaat ervan uit dat er geen terugkeer naar rust en normaliteit zal zijn. De aanslagen in Madrid en Londen bleken een voorbode. De rellen in de Franse voorsteden, vorig jaar november, waren een teken aan de wand.

'Als een blanke zich zo zou hebben gedragen als die Parijse oproerkraaiers die een oudere vrouw in brand staken, zou men zonder pardon de vergelijking met de racistische pogrom van Rostock in 1992 hebben gemaakt. De toekomst zal uitwijzen of we moeten wennen aan rellen, of dat er sprake is van assimilatie en integratie.'

Net als zijn Nederlands-Somalische vriendin Ayaan Hirsi Ali die het beginsel 'defend the right to offend' voorstaat, is Broder een aanhanger van de vrijheid om te beledigen. 'De vrijheid van meningsuiting is een van onze belangrijkste verworvenheden. Vanwege de dreiging met geweld mogen we deze vrijheid niet overboord werpen. Als we niet meer mogen provoceren, dan maken we ons chantabel.'

Broder is een fan van de omstreden Nederlandse populist Pim Fortuyn, die de islam een 'achterlijke cultuur' noemde. Een partijgenoot van de in mei 2002 vermoorde dandy richtte in diens Rotterdamse huis een denktank op met Philip Dewinter van het Vlaams Belang. Maar Broder kent Dewinter niet. Ook wil hij niet zo ver gaan als wijlen Theo van Gogh. De filmmaker, in november 2004 op straat door een Nederlandse extremist van Marokkaanse afkomst de keel doorgesneden, had voor de islam ook geen goed woord over. 'Maar om ze nu geitenneukers te noemen, dat is een zot ressentiment.'

Zijn loopbaan is de schrijver bij de St. Pauli-Nachrichten in Hamburg begonnen. 'Op die redactie werkte ik met Stefan Aust en Günter Wallraff.' Aust is tegenwoordig hoofdredacteur van Der Spiegel en auteur van Der Baader-Meinhoff-Komplex , een standaardwerk over de terroristische Rote Armee Fraktion (RAF). Wallraff is de bekendste undercoverjournalist van Duitsland. Met zijn boek Ganz unten , waarin hij als de Turkse gastarbeider Ali door het leven ging, werd hij wereldberoemd.

SEKS & POLITIEK

'Eigenlijk is er geen verschil met vroeger, bij de St. Pauli Nachrichten schreven we over seks en politiek - dat verkocht toen goed - en dat doe ik nu nog steeds.'

Broder verwijst naar een passage achterin zijn boek: 'De islam is een volledig geseksualiseerde cultuur. Als je vrouwen moet verhullen en verstoppen uit angst dat ze hun onschuld verliezen, dan is er iets verkeerd. Uit een onderzoek van Google-trends is trouwens gebleken dat nergens meer porno op internet wordt geconsumeerd dan in islamitische landen. Misschien is het beter om mannen handboeien om te doen als ze zich niet kunnen beheersen. Versluiering en het centraal stellen van schaamte en schande is geen oplossing.'

Broder heeft weinig hoop op secularisering van de islam. 'Over vier- tot zeshonderd jaar misschien. Maar ziet iemand een moslimvariant van Voltaire, Erasmus van Rotterdam of Heinrich Heine opstaan? Ik niet.'

Hoeveel moslims kent Broder eigenlijk zelf? 'Ik ken alleen geseculariseerde moslims, dat zijn de beste mensen.' Hij noemt natuurlijk Ayaan Hirsi Ali, maar ook de bedreigde Duitse schrijfsters Seyran Ates, Necla Kelik en Serap Cileli. Broder is tevens lid van de zogenaamde Achse des Guten , een dagelijkse weblog van verschillende Duitse publicisten die zich als het tegendeel ziet van 'de as van het kwaad'. Ook is hij goed bevriend met de Nederlandse schrijver Leon de Winter, die in zijn elektronische dagboek The Free West een lans voor de Verenigde Staten en Israël breekt.

Volgens een toespraak van  de Amerikaanse president George W. Bush uit 2002 behoren de landen Irak, Iran en Noord-Korea tot de zogenaamde 'boosaardige staten'. Broder sluit zich hierbij aan. Hij was een van de weinige Duitse journalisten die openlijk de inval van de Amerikanen in Irak ondersteunde. Vraag hem echter geen recepten voor het oplossen van de conflicten tussen het Westen en de islam: 'Ik ben schrijver, geen politicus of apotheker.'

Rob Savelberg