De Schreeuw

Rinus en ik waren weer eens ouderwets gezellig bij een happening, namelijk de onthulling van het kunstwerk "de Schreeuw", ter nagedachtenis aan de cineast Theo van Gogh.
De bijdrage van Hans Teeuwen was erg origineel en provocerend. Het is wel tekenend voor de situatie in Nederland, dat we zijn liedje, waarin hij zowel Jesus als de profeet Mohammed op de hak neemt, "moedig" moeten noemen.

Er waren mensen die de aanwezigheid van Job Cohen ongepast vonden, omdat Theo Cohen vaak bekritiseerd heeft, maar daar ben ik het niet mee eens. Het is tenslotte de burgemeester van Amsterdam en als hij een lagere ambtenaar aanwezig had laten zijn, was het ook weer niet goed geweest. In het laatste boek van Ayaan, beschrijft ze dat juist Job Cohen goed tegen kritiek kan en er voor zorgde dat Ayaan door kon gaan bij de Wiardi Beckman Stichting, nadat ze hem een ayatollah had genoemd. Dat laat zien dat hij ook groots kan zijn.

Voor degenen die willen weten hoe Keesjemaduraatje eruit ziet, ik sta op het filmpje op Geenstijl, net achter Theodor Holman als hij zegt: "Dat heb je als je..."

Na de onthulling gingen we gauw nog iets drinken, want het was koud en het hagelde soms. Margreet was er ook bij en we hebben nog eens besproken wat we tegen de toenemende islamisering en de macht van de media kunnen doen. Ik vind dat er een organisatie moet komen die ook steun kan geven aan islamieten die hun geloof af willen leggen. Zo'n organisatie kan tegelijkertijd dienen als afzender van protestbrieven en als plaats waar mensen naartoe kunnen die iets willen doen.
Binnenkort iets meer daarover op dit weblog.