De dwaas en zijn Walhalla

Door Keesjemaduraatje
Begrijp me goed. Ik noem hier niemand dwaas of dom. Je moet me juist citeren. Ik zeg dat iedereen, ongeacht zijn intelligentiequotient, op een bepaald terrein van het leven of in een bepaalde fase van zijn leven, het verwijt om zijn oren zal krijgen dat hij dom is. Er zijn gebieden waar je gewoon blind voor bent. Is dat duidelijk genoeg?  Fijn.
Zo heb ik in 1988, met mijn toen nog communistische buurman R.H. een bezoek gebracht aan het Oost-Duitse deel van Berlijn, de DDR dus. We hadden gedwongenermate geld moeten inwisselen. Zoveel geld, dat we het nooit konden uitgeven. Een maaltijd of een filmbezoek kostte in die tijd haast niets in de DDR. De buurman wilde naar een Intershop gaan om parfum te kopen en wilde met DDR-geld betalen. Ik stond versteld. Een man met een academische graad in de sociologie en werkzaam op de UVA als docent, meent serieus dat je in een Intershop, bedoeld om Westerse toeristen hun Amerikaanse valuta te laten besteden, met communistisch nepgeld kan betalen. Ze keken hem een beetje glazig aan. Daarna wilde hij op straat nog meer geld gaan wisselen en ik vreesde al in de cel te belanden, vanwege illegale geldhandel. Elvis zou dat zingend verwoorden met de woorden : "Are you too blind to see?" Je kan dus heel hoogstaand en intelligent zijn en toch de dictatuur niet zien.

Ongetwijfeld heb ik ook een blinde vlek en op het werk komt het ook voor, dat ik iets vraag over het programmeren van het besturingssysteem Unix, het zogenaamde scripten, en dat iemand dan zegt: " Dat is toch gewoon standaardfunctionaliteit, kan je geen handboek lezen ofzo?" "Ben je dom ofzo?" Blijkbaar wel. Maar als ik vertel dat ik net bij het huis van Gerard Reve ben geweest, dan is er altijd wel weer een nerd die zegt: "Gerard wie?" Dus dat is pure onwetendheid, waar iemand zich niet voor hoeft te schamen. We kunnen niet alles weten.
Iets anders is, als mensen gewoon maar wat napraten en niet willen leren. Ik had al bijna weer een voorbeeld uit het leven van een hele haatdragende senator van een voormailig maoistische partij willen voordragen, maar ik heb vanmidddag van een bevriende weblogger van het vrouwelijk geslacht te horen gekregen, dat ik die senator de laatste tijd wel heel hard aanpak, terwijl ik een bepaalde andere hypocriete persoon, die zelfs zijn vrouw met drie of vier, daar wil ik van afwezen, bloedjes van kinderen, verlaat om met een mooie minnares, met de Marokkaanse nationaliteit, een geheime liefdesrelatie aan te gaan en daarna geen kwaad woord meer over de islam uit zijn pen laat vloeien, maar wel op de beruchte NRC-top-honderd-van-politiek-incorrecte-websites te boek staat als "rechts". Meer wil ik niet zeggen. Soms vraag ik me af waar God is. Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig. Niks over Anja dus vandaag.
Als er onder de geachte reaguurders stemmen opgaan, die zeggen dat dit betoog de grenzen van het geouwehoer aan het overschrijden is, dan kan ik alleen maar toevoegen, dat er niets tegen geoudehoer is, als maar Gods rijke Zegen erop rust.

Ik wil me in eerste instantie richten op machthebbers, maar de eenvoudigen van geest met rust laten. Dus wel een senator aanpakken en hard aanpakken. Vooral als ze een terreurbeweging als Hamas steunt. Maar een medeweblogger die zijn pik achterna loopt wil ik niet meteen aan de kaak stellen. Hij heeft niet zoveel macht. Ik vind het jammer, dat zijn schrijftalent verspild wordt. Dat wel.
Volgens mij kan je daar het verschil tussen extreem-rechtse mensen en linkse mensen herkennen. Extreem-rechtse mensen vallen zwakkeren aan. Schelden tegen asielzoekers, omdat ze weten dat ze zelf nooit een asielzoeker zullen zijn. Als je daarentegen voor vrijheid bent, dan val je de Job Cohens, Winsemiussen, Piet-Hein Donners en de andere leden van de Europese elite, die onze vrijheid uit dwaze motieven verkwanselen, aan.  De kwaliteitspers en de actualiteitenrubrieken, waar de mensen van mijn generatie aan de macht zijn en dus uitsluitend links zijn, want een sociale- of taalkundige opleiding gevolgd hebbende in de beruchte Zeventiger Jaren, toen de marxisten in ons land op de universiteiten de macht hadden, die redacties dus, die denken dat we rechts zijn, omdat we Job Cohen en de islam bekritiseren. Maar we vallen de hypocrisie en de macht aan. Tegen de islam zijn is niet rechts. Ik hoop dat dat Clairy-Polak-fabeltjes nu eens de wereld uit is.

Ik kreeg een hele boze redacteur van een kwaliteitsavondblad aan de telefoon, die vriendelijk vroeg, waarom ik zijn brief die voor mij persoonlijk bedoeld is, met naam en toenaam zomaar op mijn weblog plaats. Zijn dat de huidige beleefdheidsregels? Ik ben bang van wel ja, sinds Geenstijl op het Internet verschenen is. Als je een brief aan een rechtse-, extreem-rechtse-, of anti-islamitische website schrijft, hoe vriendelijk bedoeld ook, dan loop je kans dat die brief morgen op het weblog staat. Zo zijn wij reactionaire a-sociale uitschotschrijvers nu eenmaal. Ik kan er niets aan doen. Het is sterker dan mezelf. Ik wordt ook maar gestuurd.
Als je een tirade tegen iemand loslaat en er komt antwoord, dan is het wel zo netjes, om ook het antwoord te plaatsen. Daarom heb ik het antwoord van die redacteur geplaatst.
Ik schrijf op dit weblog niet onder mijn eigen naam, omdat ik niet wil, dat als mensen mijn naam googlen, ze alleen tirades tegen de islam lezen. Ik heb ook nog een gezin te onderhouden. Maar op andere weblogs en in de krant schrijf ik wel onder mijn eigen naam. Misschien ga ik het nog een keer veranderen.