Jezus, geef je over

Door Keesjemaduraatje
Het is weer hetzelfde liedje. Precies hetzelfde gebeurde tijdens de opkomst van het Marxisme in Europa. Er is een hele sterke ideologie, die haaks staat op wat je zelf gelooft. Die vijandige ideologie ondersteunt terrorisme, maakt je belachelijk, respecteert de mensenrechten niet, dreigt je te overspoelen. Wat kan je doen? Het meest logisch is natuurlijk dat je als kerk laat zien waar je staat. Dat je tenminste jezelf serieus neemt. Er zijn echter altijd weer mensen die zich meteen willen overgeven. De dialoog aangaan. Niet alle schapen over een kam willen scheren. In de zestiger jaren noemden die zich "Christen voor het Socialisme" of "Bevrijdingstheologen". Dat ging zelfs zo ver dat ze studiereizen naar de DDR maakten en hier vertelden hoe geweldig het daar was. Of de revolutie in Nicaragua steunden. Van die dingen.  En even tussen haakjes: ik ben wel heel erg links geweest, maar zo gestoord als die mensen ben ik nooit geweest. Tenminste niet meer na mijn 18e.
Even naar het heden. Het marxisme is dood. Tijd om ons aan een andere vijand over te geven.

Op dit moment wordt de Europese democratie en beschaving bedreigd door dictatoriale machten als Syrië, Iran, Saudi-Arabië en Pakistan. Deze dictaturen en de terreurgroepen die in die landen actief zijn, sturen terroristen op ons af en steunen moordacties die in Europa gepleegd worden. Wat te doen? Er zijn weer mensen die zich over willen geven en samen willen werken met de "gematigde islam". dat klinkt op het eerste gezicht goed, maar de vraag is even: "wat bedoelen ze met de gematigde islam" Hoe ziet een gematigde islam eruit?  Worden handen daar maar half afgehakt en vrouwen maar voor de helft verstoten? Ik vraag het maar even.
 

Gelukkig krijgen we antwoord van de Christen Unie senator Egbert Schuurman, die in de NRC van gisteren pleit voor een "pact met de islam". Het woord pact zorgde wel meteen voor enige verwarring in huize Maduraatje, aangezien het woord pact een negatieve ondertoon heeft bij Duitstaligen. Molotov-Ribbentrop pact, Warchau pact, Pact van London, Pact van Bagdad. Pacten hebben de neiging gebroken te worden en ik weet ook al wie het pact van de geachte afgevaardigde Schuurman gaat breken, maar dat geheel terzijde.
Goed we moeten dus een pact met de islam sluiten, dat is een duidelijke boodschap, maar er bestaat geen "de islam", wordt ons steeds verteld, dus de vraag is even wie gaat tekenen. Daar is Schuurman ook duidelijk over, namelijk hij wil een pact met de "gematigde islam". Is ook heel goed. Gematigde mensen hebben de toekomst. Wie zijn het? Wat is hun adres, geboortedatum en huwelijkse staat?
Egbert Schuurman, die net afscheid heeft genomen als Hoogleraar in Wageningen. Ik vraag me af wat voor wetenschap dat zal zijn geweest, maar je moet niet te veel willen weten in één keer. Egbert Schuurman dus, noemt drie namen: Mohammed Iqbal, Mohammed Abdus Salam en Abdulkarim Soroush. Fijn kunnen wij lekker googlen. De Moslimomroep kan deze heren uitnodigen voor een goed interview en Burgemeester Cohen kan alvast thee gaan zetten.
Even voor de algemene kennis vergaring een beschrijving van deze "gematigde moslims":

Mohammed Iqbal 1877-1938
Is één van de ideologische grondleggers van de staat Pakistan en een sterk criticus van de westerse samenleving met de scheiding van religie en staat en het naar zijn mening obsessieve materialisme. Hij is ook aanhanger van de "Kalifaatbeweging", die het Ottomaanse rijk wilde behouden. Toen India nog werd bestuurd door Engelsen pleitte hij al voor een land speciaal voor moslims. Jullie weten dat Christenen in Pakistan gediscrimineerd en vervolgd worden, dus dat lijkt me een heel mooi voorbeeld voor een CU-politicus. NOT.

Mohammed Abdus Salam, was inderdaad een kritische geest. Hij pleitte voor het herstel van de islamitische wetenschap en had kritiek op het fundamentalisme.


Abdulkarim Soroush (ps. van Hossein Dabbagh) werd in 1945 geboren in Teheran. Na een studie farmacologie, ging hij naar Engeland waar hij zich onder meer toelegde op de wetenschapsfilosofie van Popper en Kuhn. In de maanden voor de Islamitische revolutie in Iran speelde Soroush een essentiële rol bij de bijeenkomsten van jonge moslims, tegenstanders van het regime van de Sjah, in de Londense imam-barah. Zijn eerste boek Dialectical Antagonism, een bundeling van zijn lezingen in de imam-barah, verscheen in Iran. Bij het begin van de revolutie in 1979 keerde Soroush terug naar zijn land. In de lente van 1980 werd hij benoemd in de door Khomeini ingestelde Raad voor de Culturele Revolutie. In 1982 verliet hij deze Raad voorgoed en accepteerde daarna geen enkele overheidsbenoeming meer. Hij doceerde islamitische mystiek aan de Universiteit van Teheran en elders, met name Rumi's Mathnawi. In 1990 werd hij lid van de Iraanse Academie van Wetenschappen. Soroush werd echter steeds kritischer over de politieke rol van de Iraanse clerus, en ging zijn eigen weg. Ten gevolge hiervan kreeg hij niet alleen te maken met bedreigingen en censuur, maar verloor hij zijn baan en bescherming. Hij moest in 1996 zijn land verlaten en ging naar Engeland en Canada. In 1990 stichtte Soroush met een aantal van zijn beste vrienden een maandelijks tijdschrift Kiyan dat snel het meest zichtbare podium werd voor religieus intellectualisme. In dit tijdschrift publiceerde hij zijn meest controversiële artikelen over religieus pluralisme, hermeneutica, tolerantie, clericalisme,enz. Het tijdschrift werd tezamen met vele andere tijdschriften en kranten in 1998 verboden op last van de hoogste leider van de Islamitische Republiek. (http://www.mysubmission.nl/rechtvaardigheid/soroush.htm)

De laatste wetenschapper is het levende bewijs dat onafhankelijke wetenschap in Iran niet mogelijk is. Hij wordt vervolgd in Iran. Je kan natuurlijk zegen dat dat toeval is en dat dat niet wordt veroorzaakt door de islam, maar dat is naief. Om nog even een pikant detail over deze prachtwetenschapper te noemen, is het zo dat slechts één dag na de moord op Theo van Gogh, Soroush in Rotterdam de Erasmusprijs kreeg uitgereikt. Daar staat tegenover dat Soroush een voorstander is van de moderne westerse democratie en daarom de Martin Luther King van de islam wordt genoemd . Wat wil je nog meer? Hij mag nog even blijven.

Het valt me op dat Egbert Schuurman alleen technische wetenschappers opnoemt en dat hij blind is voor de bedreiging die van de islam uitgaat, terwijl de mensen die hij noemt juist te lijden hebben gehad onder de achterlijkheid van de islam. Ze zijn allemaal groot en bekend geworden onder Engels gezag of in Engeland zelf. Geen wonder.
Geen van deze wetenschappers is in staat geweest de islam daadwerkelijk te veranderen. Ze hebben slechts geprobeerd ermee te leven.
De achtergrond van dit verraad van Egbert Schuurman aan zijn eigen cultuur en geloof is, dat de Christelijke kerken in Nederland steeds meer terrein hebben verloren in Nederland en Europa en dat ze op deze manier hopen weer terrein terug te kunnen winnen. De drang naar macht in de Nederlandse samenleving is deze christenen in hun hoofd geslagen. Knettergek