Uw Hoofdredacteur

Door Keesjemaduraatje
het leuke van Internet is natuurlijk, dat je alles erop kunt zetten wat je altijd al had willen schrijven, filmen en uitbeelden. Het nadeel van Internet is dat er zoveel op staat dat je wel heel erg bekend moet zijn, wil een groot aantal mensen op het idee komen juist jouw site te bezoeken. Het leuke is dan weer dat er op weblogs en fora teruggepraat kan worden. Veel oude media zijn daar bang voor en censureren dan weer hun reageervelden.
Mensen die het in de grote mensenwereld van de oude media niet gemaakt hebben, kunnen evengoed krantje spelen en zichzelf "hoofdredacteur" noemen. Lekker best wel belangrijk. En dan je lezers en bezoekers met U aanspreken. "Uw hoofdredacteur was gisteren op de radio."

Aan de opmaak van zo'n website zie je ook al dat het eigenlijk een krant had moeten zijn. Het is het oude design van een krantenheader, die verplaatst is naar het nieuwe medium Internet. Het lijkt wel alsof de verbeelding tekort schiet en dat daarom teruggegrepen wordt op oude concepten.
In het jaar na de moord op Theo van Gogh zijn een aantal alternatieve en Verlichtingsfundamentalistische websites ontstaan. De eerste was natuurlijk VetVetVet van Karel Gabler (de webmaster van Theo), die er echter ook al weer snel mee stopte, om allerlei redenen. De schrijvers die op de website van Theo van Gogh furore hadden gemaakt en net een beetje op dreef waren gekomen, gingen eerst bij VetVetVet schrijven en toen die stopte werden weer nieuwe websites opgericht. Annelies van de Veer ging door met haar eigen Hoeiboei en uiteindelijk heeft, na veel ruzies en omzwervingen, ook Bernadette de Wit haar eigen weblog opgericht met de naam Mores-More.blogspot.com.

Het valt de meeste mensen niet mee om elke dag iets te schrijven en als je niet oppast ga je ook nog voortdurend op je PC-scherm zitten kijken of er al reacties binnen zijn gekomen. De meest succesvolle weblogs, die in het kielzog- en naar aanleiding van Theo van Gogh zijn ontstaan, zorgen er voor dat er ook nog andere mensen voor ze schrijven. Ze vragen mensen of ze een stukje voor hun weblog kunnen schrijven en later worden er gewoon stukken naar ze opgestuurd. Bij mij is dat helaas slechts éénmaal gebeurd, toen Dirk Verhofstadt een artikel naar me opstuurde. Ik heb echter nooit aan iemand anders gevraagd een artikel voor me te maken. Ik vind het te pijnlijk om iemand gratis voor je te laten werken en dan ook nog het artikel te moeten redigeren. Ik vind het ook moeilijk als iemand anders dat bij mijn artikel doet. Of, wat nog erger is, als je een artikel voor iemand schrijft en dan wordt het geweigerd. Bij een krant is dat normaal, maar bij een weblog is dat ridicuul, omdat het niets kost om het erop te zetten. Dat zal dan wel de reden zijn dat mijn weblog relatief klein is gebleven en andere weblogs, die grotere eisen aan kwaliteit stellen, meer bezoekers trekken.

Het Internet is nu zo individualistisch geworden en het maken en bewerken zo gemakkelijk, dat je het allemaal in je eentje kan doen. Dan is het grappig te zien, dat sommigen de schijn van een collectief hooghouden en bijvoorbeeld zinnetjes als "van de redactie" op de website zetten. Het is niet duidelijk of er nog een onbewust streven aanwezig is om ooit nog eens door te breken in de serieuze oude media, of dat almachtsfantasieën een rol spelen. Een mooi voorbeeld is het plaatje hierboven, waarin de maker van een weblog vijf (5) leugens in één alinea weet te verpakken. Waarschijnlijk is dat dan al weer satire.

De grootste en bekendste weblog Geenstijl.nl heeft dat soort flauwekul in ieder geval niet nodig, omdat daar een geheel eigen concept is bedacht, dat los staat van de gevestigde papieren kranten. Andere weblogs als WillemdeZwijger, GregoriusNekschot en LucasDeLinkseLul geven helemaal niet veel om opmaak en nemen het standaard weblogformaat van hun provider over.

Een ander probleem van de Verlichtingsfundamentalistische weblogs is, dat op een gegeven moment de boodschap overgebracht is en bij gebrek aan nieuwe aanslagen in West-Europa de stof wat ééntonig wordt. Als je voor de honderdste keer hebt aangetoond, dat de moslims ons land overspoelen en onze democratie bedreigen, dan weten de lezers het op een gegeven moment wel. Dan moeten er toch wel andere thema's erbij gehaald worden. Dan kan je een andere externe vijand gaan zoeken, bijvoorbeeld Polen of Vodafone, of je kan elkaar gaan bestrijden, bijvoorbeeld door te gaan schrijven over de echtscheiding van een andere weblogger, of je kan diep in jezelf gaan en iets over jezelf gaan schrijven. Dan wordt het toch nog een persoonlijk weblog, zoals de weblogs oorspronkelijk bedoeld waren.

Het Vrije Volk
Een Verlichtingsweblog dat er de laatste tijd uitspringt is "Het Vrije Volk". Daar schrijven wel meerdere mensen mee, wordt elke dag een aantal nieuwe artikelen geplaatst en is de "Hoofdredactie" vrij onzichtbaar. Er wordt niet op elkaar gekat en allerlei schrijvers krijgen een kans. Wat wil je nog meer. Je ziet wel, dat steeds meer seculieren, zoals Michiel Mans, hun artikelen liever op zo'n veelgelezen weblog plaatsen dan zelf hun weblog bij te houden.   

Ruis
Alle oppositionele weblogs en Internetfora bij elkaar produceren een democratische ruis, die steeds belangrijker wordt. De TV-stations kunnen nog een tijdje doorgaan met negatief berichten over Geenstijl en andere politiek incorrecte websites en ze kunnen nog een hele tijd de andere websites negeren, maar het tij is aan het keren. De Volkskrant heeft er goed aan gedaan de weblogs op de eigen site te incorporeren, maar ook daar blijft de censuur niet uit. Ze hebben het nog steeds niet begrepen. Uiteindelijk zullen de weblogs een steeds groter deel van de publieke opinie gaan vormen. 
Dat zal voor de democratie een extra opkikker zijn, maar voor de politici wordt het een hele kluif de gunst van de kiezer voor zich te winnen, nu ze geen onderonsjes met "de Hoofdredacteur" meer kunnen houden.