Door Keesjemaduraatje
Afgelopen zaterdag bezocht ik in Alkmaar niet alleen de Legerdump, de Bloemenwinkel en een Platenzaak, maar tevens een Boekwinkel, waar de boeken niet gewoon op schappen of stellingen waren nedergelegd of uitgestald, doch op grote stapels waren opgetast.
Er lag ook een stapeltje Reve bij, met opvallend vaak de titel "De Taal der Liefde". Ik kocht een eerste druk van het boek "Vier Wintervertellingen", van de grote volksschrijver. Nog staande in de winkel kon ik de neiging tot het doorbladeren van het boek niet bedwingen en las de volgende passage:
"Op alle leden is een beroep gedaan om boeken af te staan voor de bibliotheek," zei Willem. "Iedereen moest een goed boek geven, of in elk geval een boek dat hij zelf erg mooi vond. Ze hoeven niet met boeken aan te komen die niets waard zijn."
"Nee, natuurlijk niet", zei Darger. "Dat is niet aardig"
"Dus als jij bijvoorbeeld je bijdrage aan de bibliotheek levert, dan kan je geen oud plaatjesboek of een boek met rijmpjes geven," vervolgde Willem. "Het moet een echt boek wezen, een boek waar je zelf iets om geeft. Jij kan dat boek met Indianenverhalen geven, waar je altijd in zit te lezen. Dat kunnen we goed gebruiken.
Boeken, daar hebben we hier erg veel aan, als ze gaan over vreemde volken en landen die onderdrukt worden (...)"
No comments:
Post a Comment
Bedankt voor jouw reactie. We beoordelen of de reactie geplaatst kan worden.