Schieten op alles wat beweegt

Door Keesjemaduraatje
Het mooiste is toch, als je gewoon kan zeggen wat je denkt, zonder rekening te houden met je achterban, je baan, je verleden, het partijstandpunt en de planning van je toekomst. Het is slechts enkele mensen gegeven een volkomen eenheid tussen geweten, mening en politieke uitspraken te handhaven. In de laatste dagen duiken allerlei oude krakers (inclusief mijzelf) in de oude media op, die al dan niet na een beetje aandringen vertellen wat ze op hun kerfstok hebben en wat ze van Wijnand Duijvendak en zijn terugtreden denken.

Rene Roemersma
Het ligt misschien aan mij, maar de uitspraken van de die-hards en de veroordeelde geweldplegers komen op mij het meest geloofwaardig over.  Dat is ook logisch. want die hebben niets meer te vrezen. Rene Roemersma, het enige veroordeelde Rara lid, werkt nu bij een organisatie voor ontwikkelingshulp en laat in de NRC weten: "Burgerlijke ongehoorzaamheid hoort bij een democratische rechtstaat. Dat was in de roerige jaren tachtig zo, en dat zou nog steeds zo moeten zijn."

Jojo
Jojo van der Spek zegt zelfs op NOVA dat Wijnand erbij was en dat het volgens hem goede acties waren. Zo. Hij zegt het dermate enthousiast en overtuigend, dat zelfs een kleinburgerlijk, rechts en hardwerkend mannetjes als ik, er weer een beetje blij van wordt.  Vervolgens wordt hij op Ravagedigitaal (de opvolger van Bluf) volkomen afgemaakt. Hij zou een Judaskus hebben gegeven. Hij zou de 'omerta' hebben doorbroken. Van die dingen. Mag nog steeds niet. Je mening zeggen en zeggen wat je vindt. Ik heb me zelfs geroepen gevoeld om hem op het befaamde krakersweblog een beetje te steunen. Maar dat zal ook wel weer als "Judaskus" worden opgevat.

Dienstweigeraars
De dienstweigeraars zijn ook een groep mensen die hun geweten in overeenstemming kunnen brengen met hun persoonlijk leven. (voor de jonge lezers: jonge mannen werden vroeger gedwongen een jaar in het leger te dienen en er waren mensen die dat weigerden en de bak in moesten). Ik heb veel oudere mannen ontmoet die voor hun overtuiging de bak in gingen en de latere totaalweigeraars namen zelfs twee jaar gevangenisstraf op de koop toe om met hun geweten in het reine te blijven. Dat zijn ook onwettige en buitenparlementaire acties, maar de dienstweigeraars zetten hun eigen lichaam en leven op het spel om actie te voeren. Ze brengen niemand in gevaar.

Onkruit
Deze totaalweigeraars hadden een actiegroep genaamd Onkruit. Elke keer als een totaalweigeraar gearresteerd zou worden, werd er een toren of een viaduct bezet en dan werd de totaalweigeraar opgepakt. Deze manier van actievoeren had grote steun onder grote delen van de Nederlandse bevolking. Je kan erover discussiëren of ze de consequenties van de Koude Oorlog wel goed begrepen hadden, maar ze offerden alleen zichzelf op en brachten niemand in gevaar.

Wijnand Duijvendak 
Sinds het jaar dat Wijnand Duijvendak, die zelf niet in het leger moest en dus niet kon totaalweigeren, lid werd van Onkruit, is deze organisatie stelselmatig omgebogen in de richting van een ondergrondse illegale groep van inbrekers en geweldplegers. Nieuwe leden moesten gescreend worden en hadden een referentie nodig. Wijnand moest niets hebben van totaalweigeraars. Dat vond hij een soft zooitje.

Verantwoording 
Daarom is het ook zo moeilijk voor Wijnand Duijvendak om verantwoording af te leggen. Hij heeft nooit de grote massa willen bereiken. Hij heeft nooit zijn geweten in overeenstemming gebracht met zijn persoonlijke leven, zoals dienstweigeraars dat wel deden.