Door Keesjemaduraatje
Nu willen jullie zeker wel eens weten, hoe ik de kredietcrisis ervaar en of ik er ook iets mee te maken heb. En of ik nu nog steeds zo'n voorstander van "het kapitalisme" ben, nu de banken op apegapen liggen en de beleggingshypotheken niets meer waard zijn. Het antwoord is "ja" en "ja". Ik zal jullie ook uitleggen waarom.
Tien jaar geleden woonde ik nog gewoon in een klein plattelandsdorp in Duitsland en er was niets aan de hand. Ik reed elke dag 85 kilometer heen naar mijn werk en 85 kilometer terug naar huis. Daar deed ik dan anderhalf uur over. Platteland en geen autobahn in zicht. Evengoed verdiende ik er goed mee en dat was ook tegelijk het probleem. Elke keer als ik de Volksbank binnenkwam, lag er een bankemployee op de loer die een gesprekje met mij wilde aanknopen. Hij zei dan dingen als Herr Madura, u werkt zelf in de IT industrie en ik zie dat er 10.000 Deutsche Mark op uw rekening staat en het is toch zonde als dat daar zomaar staat. Inderdaad zonde, maar ja. Wat ermee te doen?
Mijn vrouw wilde geen huis kopen, want ze zei: " Ik wil hier nog een keer weg" . Er waren namelijk mensen die midden in dat kleine dorp een kast van een huis neerzetten, voor 600.000 Deutsche Mark. Dat lijkt veel, maar dat is nu 300.000 Euro. Dat lijkt nog steeds veel geld, maar daar heb je dan een vrijstaand huis voor met een zwart gewelfd dak naar twee kanten (een zogenaamd huis met twee vleugels), twee garages inpandig en een enorme lap tuin eraan. Kan jij je dat voorstellen? Het heeft alleen een nadeel. Niemand gaat dat huis weer van jou kopen, want iemand die 6 ton heeft, die bouwt gewoon zelf een huis. Er is in Duitsland namelijk bouwgrond genoeg.
Dus dat geld moet ergens heen en die bankslaaf, die wilde mij steeds aandelen in de Dotcom industrie aanbieden en ik zei altijd tegen hem: " Ja, das mach ich nochmal." Dat is dan tevens de enige keer dat ik profijt van mijn besluiteloosheid gehad heb.
Mijn Duitse schoonmoeder was wel zo gek en stak een behoorlijk bedrag in de gloednieuwe aandelen van de zojuist geprivatiseerde Deutsche Telecom. De zogenaamde T-Aktien. Die kan er nu nog steeds over huilen, want direct al na de eerste dag van uitgifte gingen die aandelen alleen maar in waarde zakken. Dus dat geld is weg.
Uiteindelijk heb ik nooit geld in een Duits huis of Duitse aandelen gestopt en in 2001 was ik dan weer terug in het geliefde vaderland. MIJN NEDERLAND! Op zoek gegaan naar een Nederlandse hypotheekverstrekker die mijn situatie begrijpt en een op mijn maat toegesneden hypotheekadvies uitbrengt. Vergeet het maar. Er bestaan in Nederland helemaal geen eerlijke en onafhankelijke hypotheekadviseurs. Ze willen allemaal een levensverzekering verkopen of op de een of andere manier een hypotheek van hun eigen huisbank verkopen.
Ik zeg dus tegen zo'n Geldman: " Een levensverzekering heb ik al in Duitsland en die wil ik graag als onderpand voor een Nederlandse lening." Kan je je dat voorstellen? Dan leven we in Europa en moeten dagelijks van die gelikte popie jopie figuren aanhoren hoe geweldig Europa is en hoeveel voordelen een open en globale blik naar de wereld ons brengt. Maar denk je dat ze gewoon even een Duitse levensverzekering kunnen belenen? Never en nooit niet. Het ging zelfs zo ver, dat een hypothekenman uit Woensel-West (ik geef toe dat het een contradictio interminis is) mij gewoon even een paar dingen wilde laten tekenen en dat ik daarbij merkte dat er toch een nieuwe levensverzekering bij zat. Oplichterij van de bovenste plank meneer.
Toen kwamen we die gladde man met zijn gloednieuwe Audi tegen en die zei tegen ons: "Helemaal geen probleem. Wij kunnen een beleggingshypotheek zonder zekerheid aanbieden"
Dus we hoefden helemaal geen levensverzekering of eigen geld of een andere vorm van zekerheid te hebben. Alleen maar even een beleggingsrekening in Luxemburg openen. Zo gezegd zo gedaan. Mijn vrouw in Duitsland moest tienduizend Deutsche Mark meebrengen en ik moest 10.000 guldens ophoesten. Geen punt. Dus toen waren we klaar.
En nu niet zulke lullige vragen gaan stellen van hoeveel is er nog van over en hoeveel kosten we voor die beleggingspremie betalen, want ook ik heb mijn trots en ook een keesjemaduraatje gooit niet zijn gehele prive financiele situatie op straat.
In ieder geval heb ik er wel van geleerd, dat ook in Nederland er enorm veel gerotzooid wordt met hypotheken en dat ook wij hier niet zeker zijn.
Goh Kees, je hebt wel risicos genomen met je hypotheek. Dezelfde risicos als de Amerikanen gedaan hebben en zullen blijven doen. Dezelfde risicos die nu met enorme bedragen uit de staatskas (weet je wel dat geld wat door alle hardwerkenden belastingbetalers wordt opgebracht) beloond worden.
ReplyDeleteOf het moet je pijn aan het hart doen nu dat er zo rigoreus met linkse maatregelen wordt ingegrepen of je hebt boter op je hoofd (en dan moet je niet in de zon gaan staan).
In ieder geval kunnen we zeggen dat het gezeur over subsidies aan groepen die burgerbelangen behartigen van mensen die geen geld hebben om dure advokaten in te huren, nu wel voorbij moet zijn.
De banken die nu omvallen hebben ihk de New Deal (google maar even) risico's op zich genomen, die zij niet op zich genomen zouden hebben, als zij vrolijk en kapitalistisch hun gang hadden kunnen gaan, Helaas, zo was/is het dus niet, en zij werden verplicht om risico's te dekken die niet te dekken waren. En ja, de New Deal is van een tijdje terug, maar dat neemt niet weg dat de hypotheekpolitiek die daaruit voortkwam nog lang (tot vorige week) is blijven voortbestaan.
ReplyDeleteEn helaas, de oplossing van het door links geschapen probleem (onverantwoorde financiering) wordt links opgelost (tkv mensen die hun zaken wel verantwoord geregeld hebben). Dat zie je dan wel weer, althans de linksheid van de oplossing (die overigens geen oplossing is, maar een uitstel van executie), de linksheid van het scheppen van het probleem, die noem je als gebruikelijk gewoon rechts.
Lieverd, wat zou ik graag jouw hersens hebben, dan zou ik me nergens druk over hoeven maken, en al helemaal nooit iets hoeven te leren, ik zou het namelijk allemaal al weten, en nooit merken dat wat ik meende te weten, onzin was.
Toch een knap staaltje kapitaal management vanuit Amerika.
ReplyDeleteNet als in Europa is geld/aandelen in handen van onze toekomstige vijanden.
Die in die positie kwamen door een ruil handel van olie tegen papiergeld,wat onze toekomstige vijanden schatrijk,op papier maakte.
Opeens is die rijkdom weg,of gedevalueerd tot billen papier,zonder dat de eigenaars er iets aan konden doen.
Het land dat het nieuws haalde door te vertellen dat de planeet 1 land teveel telde kan nu z,n borst nat maken .
Symphatisanten met dat land die denken dat geld controle een middel kan zijn van zachte dwang zijn door de laatste ontwikkelingen op een zijspoor gezet .
En zijn we gelukkig weer terug bij het punt waar macht thuishoort .
Bij diegene die het grootste kanon heeft ,en niet bij bankiers.
Leuke column!
ReplyDeleteLeuk verhaal over die kredietcrisis.Maar los daarvan: het dak ziet er goed en professioneel uit meneer Madura!
ReplyDeleteAls ik Ernst goed begrijp dan waren die arme banken verplicht om mensen zonder geld een krediet te verschaffen? Zeer fantasievol, het strookt niet echt met mijn eigen ervaringen en het vreemde is ook dat het 60 jaar na de New Deal begonnen is. Kun je dat ook met feiten staven?
ReplyDelete@ Spuit Elf:
ReplyDeleteInderdaad, daar waren ze toe gedwongen: De Community Reinvestment Act uit 1977 verbood banken om "Red Lining" toe te passen ofwel om mensen met een gemiddeld slechtere kredietwaardigheid geen hypotheek te verstrekken. Kijk maar even op http://en.wikipedia.org/wiki/Community_Reinvestment_Act.
Met andere woorden: de overheid dwong bankiers tot het verstrekken van leningen aan groepen mensen waarvan de banken verwachtten dat het risico dat ze hun schuld niet terug zouden betalen te groot achtten.
Als die groepen namelijk een acceptabel kredietrisico hadden, waren bankiers namelijk echt wel bereid om daar geld aan te lenen en zo zelf geld te verdienen. Die bankiers schatten het kredietrisico blijkbaar goed in, gezien de huidige gedwongen huizenverkopen.
Conclusie: de staat wilde marktpartijen dwingen om iets te doen wat economisch niet verantwoord was en daar krijgt iedereen nu de rekening van gepresenteerd.
Hallo Spie (en Ernst),
ReplyDeleteDe meeste subprime-kredieten die niet meer betaald kunnen worden, werden niet gegeven door instituten die onder de CRA vallen. Mij moet je niet geloven, lees het hier maar na:
http://www.prospect.org/cs/articles?article=did_liberals_cause_the_subprime_crisis
De kredieten die wel door banken uitgegeven werden die onder de CRA vallen waren verantwoordelijker en hadden lagere rentepercentages.
Quote:
It's telling that, amid all the recent recriminations, even lenders have not fingered CRA. That's because CRA didn't bring about the reckless lending at the heart of the crisis. Just as sub-prime lending was exploding, CRA was losing force and relevance. And the worst offenders, the independent mortgage companies, were never subject to CRA -- or any federal regulator. Law didn't make them lend. The profit motive did.