De Eerste Duitse Burgemeester

Door Keesjemaduraatje
Wat zijn de NRC en de Volkskrant toch blij dat er eindelijk in Nederland een Marokkaanse burgemeester is aangewezen. En dan nog wel in Rotterdam, één van de grootste havensteden van de wereld. Nu is de integratie en de emancipatie van Marokkanen in Nederland eindelijk op de goede weg. Gelukkig was er geen echte verkiezing meer nodig om dit zegenrijke werk te voltooien. De PvdA heeft door de burgemeesterverkiezingen in Utrecht en Eindhoven de bevolking succesvol monddood gemaakt. Gewoon twee PvdA kandidaten naar voren schuiven, zodat de bevolking niets te kiezen heeft en dan later zeggen dat er geen belangstelling voor burgemeesterverkiezingen is. Geniaal, maar toch eenvoudig.

Ze hadden natuurlijk twee Marokkaanse PvdA kandidaten uit Amsterdam naar voren kunnen schuiven, Marcouch en Abutaleb en dan de Rotterdammers laten kiezen. Dan was het allemaal nog duidelijker geweest: "Bek houden en stemmen, wij zijn nu hier de baas".

Het is voor de PvdA een beetje moeilijk te begrijpen, maar aantallen zijn een belangrijke factor in de democratie. Gemeten naar de aantallen en percentuele aanwezigheid in de Nederlandse bevolking, zouden we al lang een paar Duitse, Surinaamse en Antilliaanse burgemeesters moeten hebben in Nederland. Hebben we niet. Waarom niet? Omdat die groepen zich veels te netjes gedragen en aangepast en geïntegreerd zijn. Daarom mogen ze geen kandidaten aandragen.

In Duitsland moet een burgemeesterskandidaat eerst campagne voeren en daarna door het volk gekozen worden. Daarom zou een figuur als Abutaleb in een grote havenstad als Hamburg geen kans hebben. Dat kan je racistisch vinden en dat kan je oneerlijk vinden. Maar dat heet democratie.

Ronald Sørensen (61) van Leefbaar Rotterdam zegt het vandaag heel mooi in de Volkskrant: Rotterdam wordt gestraft omdat ze Pim Fortuyn gestemd hebben.