Beetje Kort

Door Keesjemaduraatje
Ik geef meteen toe dat het vorige bericht erg kort was, maar ik geef de geachte web-log-lezer ter overweging dat een kort bericht in ieder geval beter is dan geen bericht. Aan de andere kant kunnen jullie niet van mij verwachten dat ik na 5 dagen heen en weer fietsen door Berlijn, een uitvoerige analyse van de situatie en sociale componenten kan geven. Ik ben wel een grote ouwehoer, maar ook weer niet overmoedig.

Intussen zit ik bij mijn schoonzusje in een Kreuzberger bovenwoning driehoog achter en heb berekend dat ik intussen 5 keer zonder mijn vrouw en 4 keer met haar samen, hier in Berlijn ben geweest. Daarvan drie keer voor de val van de Muur, inclusief bezoek aan het communistische Oost-Berlijn.

In mijn linkse krakerstijd bezocht ik dan ook altijd de anarchistische boekhandel in de Oranienstrasse en vandaag was mijn vrouw er niet bij, dus ik dacht, kom, we kijken hoe het daar gaat. Ja, prima natuurlijk. weliswaar verkochten ze niet mijn favoriete tijdschrift Bahamas, want dat vinden ze te "rechts" (is namelijk pro-Israel), maar verder zijn ze er alleen maar op vooruit gegaan.

Ik kocht een boek over de geschiedenis van het islamitische antisemitisme in Duitsland en daar ga ik jullie later iets over vertellen. Intussen heb ik wel een hoofdstuk gelezen waaruit blijkt dat de Groene Minister van Buitenlandse Zaken Joschka Fischer consequent Yasser Arafat heeft gesteund en de Hamas niet heeft bestreden. Dat wist ik nog niet. En waarvan acte. Voor jullie documentatie.

Daarna de grootste Duitse Synagoge in de Oranienburgerstrasse van buiten bekeken en dan in de Friedrichstrasse een heel erg groot Boekwarenhuis bezocht, alwaar ik de volgende boeken kocht:
"Unter Linke", over een man die zijn hele leven links is geweest en links is opgevoed, maar nu ziet dat alles mislukt is en zich afvraagt waarom linkse projecten mislukken en toch het idealisme en de goede bedoelingen van de linkse intellectuelen niet ter discussie gesteld wordt. De vraag stellen, is hem beantwoorden, als je het mij vraagt.

"Feuchtgebiete", over een vrouw die vrijmoedig over haar aambeien, sexleven en haar kut vertelt. Je moet toch wat.

Mijn vrouw wil morgen een STASI-gevangenis bezoeken, maar ik denk dat ik gewoon in een park ga zitten en lezen over de door islamisme veroorzaakte antisemitische politiek in Duitsland en ook over die kut natuurlijk. Tot dan.