Een klaagmuur in Rijssen

Door Keesjemaduraatje
Dat komt toch regelmatig voor in het vierjarige bestaan van dit politiek incorrecte weblog. Dat er iemand reaguurt en dat ik denk:"Die naam zegt me wel wat". Dan google je wat en dan blijkt die persoon een echt boek van papier geschreven te hebben. En dat lees je dan soms.

Nu ben ik het boek "Een klaagmuur in Rijssen" van reaguurster Wiesje de Lange aan het lezen. Als je het zoekt op Bol.com, dan blijkt het uitverkocht (tweede hands 7,99 Euro), maar in de bibliotheek van Eindhoven kan je het gewoon lenen. Het gaat over de reis die Wiesje samen met haar zoon Daniel maakt langs de plaatsen waar haar familie heeft gewoond en waarvandaan de Joodse familieleden ook zijn weggehaald, gedeporteerd en vermoord.

Bij elk plaatsnaambordje stappen ze uit en maken ze een filmopname, waarbij de namen worden genoemd. Veel verwijzingen naar de Thora in de herdenkingstekst ook. Heel indrukwekkend als ze een helper van onderduikers ontmoeten, die aan de Israelische jonge man niet goed kan uitleggen wat het verzet en onderduiken nu eigenlijk inhield. Daniel denkt in het kader van de Midden-Oosten realiteit.

Wiesje legt uit dat de Joden in Nederland koningsgezind waren en zich dus Nederlander voelde. Daniel kan dat niet helemaal geloven. Hij zegt dat er ook in die tijd, voor de Tweede Wereldoorlog in die familie al over zionisme gepraat moet zijn. Wiesje antwoord hem: "We kunnen niet weten wat er omging in de harten van de Pagrachs, de Samuels. Laten we zeggen dat de tijd eenvoudig niet rijp was om het gezamenlijke lot in eigen handen te nemen. Wat jou, wat ons zo vanzelfsprekend lijkt, onafhankelijkheid, opkomen voor landsverdediging, daar ws men in die dagen eenvoudig niet aan toe"

Begrijp me goed, dit is geen recensie. Ik schrijf gewoon op wat mij geraakt heeft. En ook om aan de andere reaguurders uit te leggen waarom iemand soms reageert zoals hij/zij reageert. De achtergrond speelt een grote rol.

Bijvoorbeeld dat tegen de Joodse mannen gezegd werd: "Als jullie nu even tijdelijk naar dat werkkamp gaan, dan blijven de anderen gespaard" als je dat een keer hebt meegemaakt, dan ga je nooit meer zomaar tijdelijk even uit je huis om de lieve vredeswil. Begrijpelijk ook dat je dan wantrouwen hebt tegen onderhandelen met een partij die eerst zelfmoordterroristen op je af heeft gestuurd.