Palestina Komitee

Keesjemaduraatje
Dat is al weer anderhalf jaar geleden en er is zoveel veranderd in de tussentijd. Ik kwam in januari 2008 in het Eurodusnie Kraakcafé te Leiden, voor iets geheel anders. Ik wilde David, die mij erop wees dat mijn strijd heel erg op de strijd van het blad Bahamas in Berlijn lijkt, een keer ontmoeten. Ik wilde onderzoeken of de moordenaar van Louis Seveke ook wel eens in dat kraakcafe kwam. (Was hij niet) Maar ik zag die avond ook een heel boeiend schouwspel dat ik hier aan de vergetelheid wil ontrukken.

Kristel Letschert hield een een hele leuke presentatie over haar leven op de Westbank. Over de olijven die geplukt moesten worden en over de muur die daar gebouwd werd. Ze is een vriendelijk vrolijke vrouw, waar je niet gemakkelijk kwaad op wordt. Je merkt dat ze een missie heeft. Ze zou zomaar een baptiste kunnen zijn.  Een "gelovige" zoals we dat vroeger noemden. Niet iemand die de barricades op gaat uit frustratie, maar omdat ze de wereld een stukje beter wil maken.

De krakersters in de zaal slikten haar pro-Palestijnse verhaal voor zoete koek en stelden nog enkele aanvullende vragen. In de zaal zat ook Wim Lankamp van het Palestina Komitee en die was erg sjaggerijnig. Kristel noemde soms net effe het verkeerde jaartal en dat corrigeerde hij dan nors. Hij was die avond op de fiets, met nog twee of drie getrouwe Palestina Komitee types. Oude kwade mannen en vrouwen. Konden zomaar oud-CPN-ers zijn.

Kristel ging de dag daarna terug naar de Westbank (Westelijke Jordaanoever, Judea en Samaria) en daarom mocht niemand haar achternaam weten. Naief natuurlijk. Als de Israelische politie niet mag weten wie ze is, dan moet ze geen toespraken houden. Maar goed. Ze heeft daarna nog een half jaar opbouwwerk gedaan en is daarna woordvoerder van de actie Plant een Olijfboom in Nederland geworden.

Lange tijd heb ik gedacht dat Kristel en andere jonge activisten betaald worden door het Palestina Komitee en ook door die communistische mantelorganisatie gestuurd werden. Maar langzamerhand begin ik in te zien dat er iets geheel anders aan de hand is. Op de website van het Palestina Komitee wordt wel gewag gemaakt van Leonard Cohen die geboycot moet worden, maar de boycot actie in eigen land, gecoördineerd door Kristel Letschert, staat er helemaal niet in. De oude slecht gehumeurde Wim Lankamp die zich al 35 jaar voor de rechten van Palestijnen inzet, vindt blijkbaar, dat alle activiteiten via het Palestina Komitee moeten lopen.

Ik ben dan ook heel erg benieuwd of de boycot van Israelische producten, die op 24 september 2009 start, überhaupt van de grond komt. Wie zouden er aan de organisatie mee moeten doen? Bij de obligate anti-Israel-demos, die eens in de zoveel tijd door Amsterdam marscheren kunnen ze nog een beroep doen op de moslim-organisaties. Maar je denkt toch niet dat er ook maar één normaal denkende Nederlander is die Israëlische producten gaat boycotten, alleen maar omdat een Marokkaans jochie of meissie daartoe voor de supermarkt oproept? Dat moet ik allemaal nog zien gebeuren.