Open Brief aan Hans van den Broek (CDA) voormalig minister van Buitenlandse Zaken.

Over zijn  medewerking aan The Rights Forum van Dries van Agt

Loosdrecht 10 december 2009.

Geachte heer Van den Broek.

Vandaag, 10 december 2009, mocht ik uit De Volkskrant vernemen dat u Dries van Agt gaat steunen in zijn strijd voor de Palestijnen. Hiervoor heeft u zich aangesloten bij de oprichting van de nieuwe mensenrechtenorganisatie The Rights Forum.

‘We zijn beiden jurist en zetten ons in voor de rechtsorde, daarom steun ik hem’, laat u ons via de Volkskrant weten.

Het lijkt of u doet voorkomen dat u zich nu pas aansluit in de steun voor de Palestijnse zaak, maar de realiteit ligt mijn inziens toch iets anders.

Uit mijn huidige onderzoek blijkt namelijk dat u al jaren aan de leiband loopt van pro-Palestijnse organisaties in Nederland. Zo volgt u al jarenlang braaf de agenda van een van de belangrijkste steunpilaren van de Palestijnse zaak in Nederland, t.w. Pax Christi IKV.

Dat leverde u al in 1987 de complimenten op van de toenmalig Jordaanse minister Odeh ten aanzien van uw politieke aanpak tegenover Israel. Tegenover Pax Christi liet hij zijn frustratie de vrije loop: ‘De politiek van de Europese Gemeenschap is schijnheilig. Jullie minister Van den Broek deed zijn best wel, maar waarom durft niemand in Europa de VS onder druk te zetten en via de VS Israël? Wij hopen dat kerken, vredesbewegingen en de publieke opinie daartoe in West-Europa de politiek zullen kunnen aanzetten’.

Dat die hoop niet ijdel was bleek in 1988, toen Pax Christi een succesvol beroep op u deed om tijdens uw bezoek aan Israël voor de Palestijnse zaak te pleiten.

Eerder hadden Jan ter Laak en Sandra Ball van Pax Christi en Wim Bartels, internationaal secretaris van het IKV, reeds het pad voor u geplaveid tijdens een verkennend onderzoek in Israël, de Westoever en de Gazastrook.

In Oost-Jeruzalem spraken zij met leiders van de PLO. Ze hadden gehoopt de Palestijnse leider Faisal Husseini te spreken, maar die werd door de Israelische autoriteiten vastgehouden. Daarna bezochten ze oude kameraden in Ramallah, Nablus en de Gazastrook, "leden van de ‘volksbewegingen’, vrouwengroepen, vakbonden, instellingen van gezondheidszorg, enz." aldus Pax Christi IKV.
In Gaza bezochten ze ook gesprekpartners in een vluchtelingenkamp en constateerden dat er een begin was van steeds meer gewelddadig verzet.
Na terugkomst in Nederland vond er een gesprek plaats tussen het dagelijks bestuur van Pax Christi, uw partij - het CDA - en de Raad van Kerken, waarbij Pax Christi de Nederlandse regering opriep het bestaansrecht van een Palestijnse staat politiek te erkennen.

Terug naar uw bezoek aan Israel. Gehoorzaam stelde u de politieke rechten van de Palestijnen aan de orde en voldeed aan het verzoek van Pax Christi om de reeds door hen gelegde contacten te verstevigen. In dit kader bezocht u ook de Westelijke Jordaanoever en een Palestijns vluchtelingenkamp.

Eind 1988 besloot u openlijk de diplomatieke betrekkingen met de PLO te verbeteren en officieel met de PLO te gaan praten. Pax Christi was verheugd en vond het een toe te juichen stap op weg naar het meer serieus nemen van hun PLO-kameraden. Aansluitend stuurde u in januari 1989 een hoge ambtelijke delegatie – waaronder de ambtenaar Robert Serry (PvdA), sinds 2007 VN-gezant voor het Midden-Oosten – naar het PLO-hoofdkwartier in Tunis om de banden met de Palestijnen aan te halen.

In diezelfde maand januari was u zo vriendelijk om tijdens een conferentie in het Haagse Vredespaleis met PLO-vertegenwoordiger Afif Safieh te praten over onder meer het succes van de Intifada.

In 1990 gaf u wederom gehoor aan een verzoek van de staf en bestuursleden van Pax Christi om de PLO-vertegenwoordigers Nabil Sha’ath en de eerder genoemde Faisal Husseini in Nederland te ontvangen. Vanwege het gesprek met u kregen zij grote en goede publiciteit. Volgens Pax Christi was dit gesprek in de letterlijke zin ‘openhartig’. Pax Christi en andere pro-Palestijnse organisaties waren in de zevende hemel omdat u de eerste bewindsman was die een PLO-vertegenwoordiger samen met een Palestijn uit de bezette gebieden te woord had gestaan.

En zo is er nog het nodige over uw onlosmakelijke verbondenheid met de Palestijnse zaak te melden.

Tot slot verzoek ik u om ons te verschonen van fabels dat Iran geen existentiële bedreiging vormt en dat het "vooral Israël is, dat zelf atoomwapens heeft en de angst voor een mogelijke nucleaire dreiging van Iran levend houdt." Gelukkig toont u uw waren kleuren wanneer u daarop laat volgen: "Als ik politicus was in Israël, zou ik dat waarschijnlijk ook zo doen."

Geachte heer Van den Broek, laat a.u.b. het woord 'waarschijnlijk' weg, gezien uw jarenlange betrokkenheid bij de Palestijnse zaak en vooral als partner van Dries van Agt in The Rights Forum.

Nog een laatste vraag: Hoeveel gaat de oprichting van The Rights Forum en de komende activiteiten daaromtrent kosten? Hoeveel gemeenschapgeld is ermee gemoeid?


Peter Siebelt 
 
• Voor de medelezers van deze brief is het aardig om te weten dat het bestuur van deze stichting bestaat uit: Dries van Agt, Henri Veldhuis, Mouin Rabbani en Jaap Hamburger.

• Ook de leden van de Raad van Advies zijn het waard te benoemen: Frans Andriesen, Pieter Bekker, Laurens Jan Brinkhorst, Hans van den Broek, Hedy D’Ancona, Cees Flinterman, Pieter Kooijmans, Tineke Lodders, Hans van Mierlo, André Nollkaemper, Jan Schoonenboom, Nico Schrijver, Doekle Terpstra, Klaas de Vries, Paul de Waart en Liesbeth Zegveld.

Het behoeft bijna geen betoog dat de meerderheid van dit illustere clubje reeds jarenlang direct en indirect betrokken is bij of vergaande sympathie tonen voor de Palestijnse zaak.