Etnische Registratie

De PVV heeft nog geluk gehad. Als Jack de Vries nog spindoctor van het CDA was geweest, dan had hij het thema etnische registratie "geframed" en dat had helemaal fout af kunnen lopen. Het zou negatieve gevolgen voor de verkiezingsuitslag van de PVV hebben gehad. Niemand wil graag etnisch geregistreerd worden. Dat voelt fout en dat klinkt fout.

Ikzelf werd voor het eerst etnisch geregistreerd in 1958 in Leeuwarden. Op mijn persoonskaart bij de burgerlijke stand werd in zwarte inkt in het vakje Godsdienst de aanduiding "Synodaal Gereformeerd" geschreven. Jarenlang was ik mij niet bewust van deze etnische registratie totdat ik in 1980 besloot mijn religieuze afkomst uit het burgerlijke bestand te laten schrappen. Ik ging naar het loket van het gemeentehuis in Amsterdam en vroeg om etnische deregistratie van deze gegevens. De ambtenaar pakte een potlood en zette een streepje door het woord Synodaal Gereformeerd. Terwijl ik naar huis fietste realiseerde ik mij, dat dit nog eens helemaal verkeerd kon gaan als de verkeerde mensen aan de macht zouden komen. Dat ene potloodstreepje zou mijn werkelijk etnische afkomst niet kunnen verhullen.

In 1989 kwam ik voor de tweede keer in aanraking met het fenomeen etnische registratie. Ik werkte bij de Gemeente Amsterdam en de medewerkers werd gevraagd in te vullen welke etnische afkomst ze hadden. De medewerking was niet verplicht. Voor Surinaamse, Marokkaanse en Turkse collega's had deze etnische registratie echter grote voordelen. De Gemeente Amsterdam voerde namelijk een positief discriminatiebeleid. Alleen mensen uit één van de immigratielanden konden een vaste aanstelling krijgen. Ik hoorde daar als blanke Nederlandse man niet bij.

De etnische registratie van de Gemeente Amsterdam had in 1989 hele rare consequenties. Een Chileense vluchteling, die al jarenlang bij het Stadsdeel Noord werkte, kreeg wel steeds een contractverlenging van drie maanden, maar geen vaste aanstelling. Hij hoorde niet bij een officiele immigrantengroep. De school van zijn kinderen kreeg echter wel extra subsidie vanwege de etnische afkomst van zijn kinderen.

Een Koerdische ex-guerillastrijder, die wij in de Dapperbuurt al hadden leren kennen als een doorgewinterde stalinist en "draufgänger" en die naar eigen zeggen in de Turkse Oostelijke provincies ook meerdere Turkse soldaten omzeep had geholpen, kreeg wel een vaste aanstelling als "Voorlichter multicultureel stimuleringsbeleid Stadsdeel Oost" of woorden van gelijke strekking. Omdat hij als Turk was geregistreerd.

Een Surinaamse IT-meisje weigerde echter zich etnisch vast te laten leggen. "Dat mag toch niets uitmaken" vroeg ze verbaasd. Een naïeve houding. Ook het promotiebeleid was op etnische registratie gebaseerd. Ik had een Indonesisch-Surinaamse chef die geen Nederlands kon schrijven. Ik schreef de belangrijke IT-rapporten voor hem. Maar evengoed wel een leuke tijd gehad. Ik week in 1991 uit naar Duitsland en werd daar freelancer. Als ik een vast contract bij de Gemeente Amsterdam had gekregen zou ik nu misschien ambtenaar zijn. We weten het niet. 

Bij het standpunt over etnische registratie van de PVV staat ook een toevoeging: "Ook voor Antillianen". Dat heeft een speciale reden, die niet door de PVV bedacht is. Het is bij alle sociale hulpverleners bekend, dat de afgelopen jaren Antilliaanse jongeren naar Nederland komen om te gaan studeren. Dat lukt soms niet en dan duiken ze onder in het Antilliaanse circuit. Door frequente verhuizingen, kunnen de hulpverleners er geen vinger meer achter krijgen. Behandelprogramma's lopen in het honderd, doordat de Antilliaanse jongeren gewoon niet komen opdagen en weer verhuizen. Toen dat ontdekt werd, kwam het thema etnische registratie opnieuw onder de aandacht. Het is een middel om een speciaal beleid voor Antilliaanse jongeren te kunnen voeren.

Er wordt door met name linkse partijen vaak gesproken over positieve discriminatie of eufemistisch uitgedrukt "positief voorkeursbeleid". Dat beleid is alleen mogelijk als mensen zich etnisch laten registreren. Dan is het nog de vraag of dat objectief mogelijk is. Kan ik mezelf als Marokkaan laten registreren als ik dat wil, of moet je dan één of twee ouders hebben die in het land van herkomst geboren zijn? Hoe zit het dan met kinderen uit gemengde gezinnen? Hoe lang willen we nog doorgaan met etnische registratie? Worden de kinderen van de huidige tweede generatie automatisch ook weer als "Marokkaan", "Antilliaan" of "Turk" geregistreerd? Als je de zoon van een Turkse arts of een Antilliaanse advocaat bent en bijvoorbeeld op het Canisius Gymnasium hebt gezeten. Heb je dan ook recht op positieve voorkeursbehandeling en iemand wiens Nederlandse blanke laag opgeleide ouders in een Vogelaarsbuurt hebben gewoond niet? Het zijn vragen die niet gemakkelijk te beantwoorden zijn.

Op dit moment vindt qua criminaliteit een omgekeerde etnische registratie plaats. Tenminste bij Omroep Brabant. Als een Nederlandse blanke man een tankstation heeft overvallen wordt dat er expliciet bijverteld, om de opsporing gemakkelijker te maken. Heeft een lid van één der andere kansrijke etnische groepen in Nederland een tankstation overvallen dan wordt dat er niet meer bij verteld. Hooguit de aanduiding "licht getinte huidskleur". Dat is natuurlijk qua positieve voorkeursbehandeling ook een goed idee. Licht getinte huidskleur= extra kansen voor promotie. Dan ga ik de gehele tijd onder een zonnebank liggen.