Leraren mochten gewoon roken in de klas. We schrijven 1977. Samen met de beruchte Volkskrant redacteur Arno Haijtema en de alhier soms residerende reaguurder Wim Nusselder richtten wij het ARA op. De Anti-Rook-Actie. Weliswaar rookten sommigen leden van de actiegroep zelf, maar dat is nog geen reden dat leraren in de klas roken mogen. Op een zelfgebouwde drukpers produceerden wij de pamfletten en affiches. Wekenlang wisten we anoniem te blijven. Ook toen al. Door de geheimzinnigheid wisten we een groot deel van de school mee te krijgen.
De actiemethodes heb ik overgenomen uit het boek "In Dubious Battle", over de stakingen in de boomgaarden van Californië, beschreven door John Steinbeck. Daar leerden we ook dat je stakingsbrekers meteen in elkaar moest slaan. Toen ik echter voor een aantal rokende stakingsbrekende leerlingen kwam te staan, kon ik het geleerde toch niet praktijk brengen. Niet fascistisch genoeg waarschijnlijk.
Mijn kinderen maken zich wel eens zorgen over een ontbrekend revolutionair elan van de huidige studerende generatie. "Er is ook niet meer zoveel om revolutie voor te maken" zeg ik dan. De Vietnamoorlog is voorbij en het rookverbod is ingevoerd. Kerncentrale Dodewaard is dicht en abortus is in het ziekenfondspakket. Waar zou je je nog druk over maken?
Morgen gaat mijn oudste zoon demonstreren tegen dit enorm rechtse en asociale kabinet. Vader en moeder wensen hem veel succes toe.
blog over Palestijnen, terrorisme, Islam, Israël, misstanden en persoonlijke belevenissen.
Ik heb eens met Jan Dirk Snel, van dat wereldvermaarde komitee voor de rechtstaat of iets dergelijks gecorrespondeerd, n.a.v. diens oproep om iets te doen tegen het Grote Blonde Beest. Er was geen zinnig woord uit te krijgen (d.w.z. uit Jan Dirk, niet uit het Grote Blonde Beest). Toen heb ik Jan Dirk maar succes gewenst met zijn strijd tegen het oprukkende faksisme. Maar dat begreep hij niet. Ik wees hem erop dat dit Reviaanse ironie was maar ook dat begreep hij niet, hij las geen Reve, schreef hij. Dat verklaart een hoop ...
ReplyDeleteGenoeg om je druk over te maken. De overheid financiert vrouwen slavenhandel in Nederland. Het heet Opportunity en moet zogenaamd arme zielige meisjes een kans geven. BWAH. Sterke vrouwen worden als derderangs burgers gedevalueerd. En de managers van het clubje smuilend lachen om hun "macht". En dan claimen dat ze zo goed zijn voor de arme zielige meisjes. Vrouwenhandel. En de overheid financiert het. Gevecht niet meer nodig? Pas als alle softe, coachende, psychologische, zalvende machtswellustelingen eens hun eigen zielige zelf accepteren en niet anderen hun probleem aan mogen praten op kosten van de belastingbetaler. Gatver. Genoeg om kotsmisselijk van te worden. Gevecht is dus nog nodig.
ReplyDelete