#Tzahal :Abou Eenarm, Jose van Leeuwen en de Kameraadschap Drechtsteden demonstreren voor Vrede

Een krankzinnige Tzahal-avond in Dordrecht. De zanggroep van het Israelische leger Tzahal zingt vandaag in Dordrecht en dan denk je: "Dordrecht, vlakbij Rotterdam, de thuishaven van de Palestijnse beweging in Nederland, het kan nog spannend worden. We kunnen vanavond wel eens een zware dobber krijgen."

Komen we om 19.00 uur aan bij de concertzaal. Staat Jose van Leeuwen, van het Haags Vredesplatform, tevens ABVAKABO Boycot Israel Beauftragte, tevens organisatrice van de protesten tegen Tzahal, geheel moederziel alleen te demonstreren. We kregen bijna medelijden met haar. De Joods-Christelijke Pastor Ben Kok wilde nog even met haar praten, maar dat mocht niet van de Dordtse politie. Iedereen op zijn eigen plaats achter het hek blijven staan.

Er waren zo'n tien mensen met Israelische vlaggen, allemaal gemobiliseerd door Ben Kok van de ToraYeshua-beweging. Plotseling roept een mevrouw:"Er gaat iemand met een Palestinasjaal naar binnen". Even later lag er iemand in de hal op de grond. Drie jonge mannen staan er vlak bij. Inderdaad,  één met een Palestinasjaal. Vreemd. We roepen de onafhankelijke filmer erbij en vragen of hij het wil filmen. Komt die Palestinasjaal naar buiten gelopen. Rechtstreeks naar de filmer toe. Ik wil er nog tussen springen en dan roept hij: "Ik ben hier om geheel andere redenen aan het werk en wil niet gefilmd worden". Ja shit, hadden we een één of andere undercover type staan filmen.

Daarna wordt het nóg gekker. Er klinkt geschreeuw van de overkant en een groep activisten met spandoeken komt aangemarcheerd. "Eindelijk versterking voor Jose van Leeuwen, denk ik dan. Het Palestinakomitee komt enigzins verlaat aan. Denk ik nog. Lees ik eens goed de spandoeken. Wat staat daar nou? Kameraadschap Drechtsteden. Een adelaar en een kruis in cirkel eronder. Blijken de neo-nazis van de Nationale Jeugd Nederland de Pro-Palestina-demo te komen versterken. Ze roepen dezelfde leuzen en hebben dezelfde haat tegen Israel, alleen ze zijn geheel kaal geschoren.
 

Vreemd genoeg, of eigenlijk helemaal niet zo vreemd, mogen wij met onze Israelvlaggen niet achter het hek vandaan of even naar de overkant lopen om met José te praten, of haar te filmen, maar de neo-nazis of nationale jeugd, of skinheads, of hoe ze mogen heten, die mogen wel achter hetzelfde hek als het Palestina Komitee. Ze vallen elkaar niet aan en ze schreeuwen niet tegen elkaar. Hebben ze toch meer met elkaar gemeen, dan ze zelf willen toegeven? Nee, Het Haags Vredesplatform distancieert zich nog dezelfde avond van de jeugdige Kameradschaft.

Lees hieronder verder over Abou Eénarm en de Boot naar Gaza

  Om 19.30, als alles al voorbij is en de nazis al lang weer op de trein naar huis, dan komen er nog vier of vijf moslims aangelopen. Een paar hoofddoekmeisjes die "Moordenaar" naar mij roepen. Onvriendelijk, maar ik kan er niet echt kwaad over worden. Een geheel onverwachte gast op de demo is uiteindelijk Abou Eénarm, de man die met Anne de Jong naar Gaza is gevaren en gearresteerd. Amin Abou Rashed, wordt beschouwd als de vertegenwoordiger van Hamas in Nederland en één van de direct betrokkenen bij de Nederlandse tak van de moslimbroederschap.
Daarmee willen de Vrienden van Sabeel en de SP en het Haags Vredesplatform dus wel demonstreren.
Omdat collega blogger Carel Brendel vaak schrijft over Amin Abou Rashed en zijn Boot naar Gaza, en omdat ik nieuwsgierig ben, loop ik om 19.45 naar de overkant en begin met hem te praten. "Gaat u in het voorjaar weer naar Gaza? " vraag ik aan Abou. Hij bevestigt dat. "Wie gaat er nog meer mee?" vraag ik hem.  "Staat op de website", zegt hij. "Wil je ook mee?" wil Abou weten. Ik ontken dat.
Meteen komt Jose, de Akela van de Pallis, aangelopen. "Hij wil alleen weten of je ook subsidie krijgt", zegt ze tegen Abou.

Ik vertel Abou dat ik inderdaad over Gaza schrijf en dat ik gewoon vraag en als hij geen antwoord wil geven is het ook goed. Maar hij is al gealarmeerd door de VredesPlatformApostel en loopt weer weg. "Bedankt en tot de volgende keer" zeg ik tegen Abou. We zullen zeker nog vaker van hem horen.