Gaza, Stay Human

Het boek van Vittorio Arrigoni over de Gaza-oorlog van 2008-2009 is een slag in je gezicht. Niet zozeer door de hoofdstukken waarin het bommengeweld vanuit het perspectief van een ambulance-helper wordt beschreven, maar door het voorwoord van Ilan Pappé. De historicus slaagt erin iedere actie, aanslag of raketbeschieting van Hamas als een antwoord op eerder Israelisch geweld te beschrijven. Zelfs de Gaza-oorlog van 2008-2009 was volgens Pappé al in 2004 door het Israelische leger gepland. In dat jaar bouwde het Israelische leger namelijk een dummy van een Arabische stad in de Negev-woestijn, om een stadsoorlog voor te bereiden.

Ilan Pappé is in staat in één enkele zin zowel de nazi-dictatuur van de jaren '30 als de dictatuur zoals beschreven in het boek "1984" van George Orwell, met het Israelische Gaza-beleid in verband te brengen. ("It is based first and foremost on sheer lies transmitted with newspeak reminiscent on darker days in 1930s Europe") Weliswaar is dat propagandistisch en demagogisch gezien een  meesterwerk, maar toch voor een historicus onder de maat. Ilan Pappé is een activist en doet niet eens meer moeite een evenwicht tussen argumenten aan te brengen.

In het voorwoord van "Gaza, Stay Human" van de door salafisten vermoorde activist Vittorio Arrigoni, gebruikt Ilan Papé regelmatig het woord "genocidal", alsof het Israelische leger het doel en de strategie heeft de gehele Gaza-bevolking uit te moorden.  Als een wetenschapper dat schrijft, dan heb je als jonge moslim of extreem-linkse activist toch zeker de neiging dat te geloven. Een dodental van 1400 bij een bevolking van 1,6 miljoen is echter onmogelijk met een genocide te vergelijken, ook al zijn de burgerslachtoffers nog zo te betreuren. In dier voege is Pappé een activist en geen wetenschapper.

Als het Israelische leger in 2008-2009 had gewild, dan waren een miljoen door bommen veroorzaakte doden gemakkelijk te realizeren geweest. Geen enkele Isarelische soldaat had dan om hoeven komen. De bouw van een Arabische dummy stad in de woestijn toont juist aan dat het leger een stad binnen wil gaan en alleen de terroristen van Hezbollah en Hamas wil raken. Dat neemt natuurlijk niet weg dat de Gazaoorlog  bloedig en verschrikkelijk is geweest.

Volgens de Europese richtlijnen mag je niet elke moordactie een genocide noemen. Dit verschrikkelijke woord is voorbehouden aan de beschrijving van een periode waarin de machthebbers een gehele bevolkingsgroep op grond van afkomst of ras uitmoorden. De moorden in Srebrenica zijn dus strikt gezien geen genocide, omdat alleen de moslim mannen zijn uitgemoord en de vrouwen en kinderen in leven zijn gelaten. De moorden in Ruwanda en Armenië zijn wel "echte" genocides.

Een andere verwijzing naar een moordactie in het voorwoord door Ilan Pappé is natuurlijk de 'Killing Fields" van Cambodja. Een wrange en misleidende vergelijking, omdat vele extreem-linkse activisten die nu de boot naar Gaza aan het organiseren zijn, of dat nou Anja Meulenbelt, Rob Groenhuijzen of Hedy Epstein is, in hun jeugd een warme voorstander van de communistische regimes van Mao en Pol Pot zijn geweest. Bovendien moordden de communistische Rode Kmer vooral en met voorrang intellectuelen met een bril uit. Je kan de Hamas-terroristen waar het Israelische leger naar op zoek was toch onmogelijk als intellectuelen met een bril beschrijven.

Laat er geen misverstand over bestaan, dat de BDS-movement, de Flotilla-movement en de hisitoricus Ilan Pappé in het geheel niet geïntereseerd zijn in een tweestatenoplossing van het conflict in het Midden-Oosten, laat staan überhaupt een vreedzame oplossing nastreven. Het gehele zionistische project wordt integraal afgewezen. Dat betekent niets anders dan dat de opheffing van de staat Israel nagestreefd wordt. Ilan Pappé schrijft dan ook: "Let us hope that significant voices in the world will tell the Jewish State that this ideology and the overall conduct of the state are intolerable and unacceptable and as log as they persist, Israel will be boycotted and subject to sanctions"

Nu had ik willen afsluiten met de opmerking dat het voorwoord van het boek 'Gaza, Stay Human' nog niets zegt over de rest van het boek dat een regelrecht ogengetuige verslag van de activist Vittorio Arrigoni tijdens de Gazaoorlog is en ongetwijfeld met oprechte betrokkenheid geschreven is. Helaas is dat ook niet het geval. Zelfs als je middenin een oorlog zit en alleen opschrijft wat je ziet, kan de context en je eigen wereldbeeld nog zodanig vertroebeld zijn, dat ook die waarnemingen niet helemaal serieus te nemen zijn. Maar daar kom ik nog op terug.