Wo die Weser einen großen Bogen macht

Antropologische verkenningen op het Duitse Platteland. Als het Kaiser Wilhelm Denkmal in zicht komt, zijn de herinneringen niet meer tegen te houden. "Hier bist du geboren, hier bist du zuhaus." Zeg ik tegen mijn kinderen dan. Hier hebben we lange wandelingen door de bossen gemaakt. Hier reed ik 's nacht terug nadat mijn eerste zoon geboren was en natuurlijk anderhalf jaar later nog een keer nadat de tweede zoon geboren was. Mijn vrouw en ik worden steeds vrolijker en de kinderen steeds zwijgzamer. Zingen in de auto. Voetballiederen. "Wisten jullie dat Yellow Submarine de enige Beatle song is die in een voetballied veranderd is? "Zieh den Bayern die Lederhose aus, Lederhose aus, Lederhose aus." Nou dat wist mijn ene zoon nog niet en het interesseert hem ook geen bal. Jammer.

Het zilveren huwelijks feest van mijn schoonzus en zwager start in dezelfde kerk waar ze elkaar ook het ja-woord gegeven hebben. Memories. Deze keer vormen mijn andere schoonzussen en enkele nichtjes een gospelkoor met zang en dans. Bij het lied "Amen" proberen ze de medegelovigen aan te moedigen ook mee te klappen. Maar dat zijn de Luthersen niet gewend en het blijft stil in de kerk. Geen gekke veranderingen hier. Dat we in de kerk zitten bij een zilveren bruiloft is al mooi genoeg.

Meteen na de kerk gaan we naar het restaurant. Lekker middageten. Dat weten jullie niet, maar bij de Duitse bruiloften krijg je goed te eten en wat ook wel zo handig is: Het eten is voorspelbaar. Eerst soep met veel balletjes. Dan salade. Nog steeds geen komkommer en tomaten trouwens. Jammer voor de Nederlandse tuinders. Verschillende soorten vlees, aardappelkroketten, groenten.

Nu komt mijn volgende Antropologische Verkenning. Als de ijstaart met brandende kaarsen wordt binnengebracht, speelt de band een ritmisch liedje en gaan de bruidsgasten meeklappen. Ik weet niet hoe dat Antropologisch te duiden is, dat de Duitse plattelandsbevolking wel klapt voor ijstaart, maar niet voor het amen in de kerk.

Na het middageten is het tijd voor verschillende spelletjes, op rijm gestelde voordrachten en andere door het huwelijk geïnpireerde gein.  Veel bedekte toespelingen op wat een 25-jarig huwelijksleven zoal met zich meebrengt aan sleur, gewoontes en eigenaardigheden. Intussen hebben de jongeren zich reeds uitvoerig tegoed gedaan aan het Noord-Duitse bier en gaan buiten staan roken.

Bij de huwelijks feesten zijn nog een groot aantal gebruiken in zwang. Bijvoorbeeld het "poltern", waarbij grote hoeveelheden porcelein en aardewerk tegen een muur gegooid wordt. Dat brengt geluk. Toen mijn schoonzus als eerste en teven jongste van de vijf dochters trouwde, moesten de veir oudere zussen op sokken en met bezems dansen. Daarbij werd jenever tegen hun benen gegooid.  Bij mijn schoonzus was het niet zo, maar is de bruid reeds zwanger, en dat kwam vroeger bij de boerenbevolking vaak voor, dan werd er babywasgoed voor het huis gehangen.