De "One State Solution" volgens Electronic Intifada
Ali Abunimah heeft het niet gemakkelijk. Zijn subsidie via ICCO van de Nederlandse belastingbetalers is ingetrokken, de Palestijnse Autoriteiten willen bij de VN een Palestijnse staat laten erkennen, de gehele Arabische wereld is in oproer, Syrië schiet 2000 demonstranten dood, in Egypte is de lente al overgegaan in herfst, de Lybische dictatuur wankelt en de belangrijkste vertegenwoordiger van de Electronic Intifada, het populaire pro-Palestijnse blog, staat in een donker zaaltje, voor een vijftigtal bejaarden van het Palestina Komitee, aan het Singel van Amsterdam, de politiek van Israël aan te vallen. Het leven van een pro-Palestijnse activist gaat niet over rozen.

Ali Abunimah is een activist die niet onderschat moet worden. Hij heeft tot 2001 nauw samengewerkt met de huidige VS president Barack Obama. Hij heeft een netwerk in zowel de VS , Groot-Brittanië als de rest van Europa (Nederland, België) . Hij is Westers opgevoed en laat zich niet meeslepen met Hamas-achtige- of corrupte Palestijnse leiders. In dat opzicht is het iemand waar ook zaken mee gedaan kan worden, ook al zijn enkele van zijn eisen totaal onrealistisch.

Het uitroepen van de Palestijnse staat door de VN wordt door de Electronic Intifada afgewezen om de volgende redenen:
-  Niemand weet wat in het voorstel voor de Verenigde Naties staat. Daarom kan je ook niet zeggen of het een goed of een fout voorstel is. Is de terugkeer van Palestijnse vluchtelingen geregeld? Welke grenzen worden in het voorstel genoemd? Is een erkenning van een staat door de VN internationaal rechtelijk al eerder voorgekomen? Zeker als die staat de facto helemaal niet bestaat?
-De politici die nu een aanvraag voor een Palestijnse staat bij de VN doen, vertegenwoordigen niet het Palestijnse volk. De Palestijnse mensenrechten organisaties en -buurtcomitees hebben niet de kans gehad mee te praten over het voorstel. Er zijn al lange tijd geen verkiezingen geweest, zodat de PA niet meer het Palestijnse volk vertegenwoordigen.
-Het uitroepen van een eigen staat is niet in het belang van de Palestijnse bevolking in de bezette gebieden en in Israel zelf.

Ali Abunimah windt zich ongelooflijk op over de rol van de Britse Catherine Ashton in het huidige vredesproces in het Midden Oosten. Ali Abunimah vindt dat ze de Palestijnse bewoners niet kan vertegenwoordigen en zeker niet als ze alleen met de Israelische regering, de VS en Europa praat. Dan wordt het een vredesproces over de hoofden van de Palestijnen heen.

Grappig, dat de mening van een pro-Palestijnse activist zo samenvalt met de afkeer van de "islamofobe" PVV stemmer tegen Catherine Ashton, die door haar contacten met de Sovjet Unie, haar strijd tegen de Neutronenbom en haar rol  in het Verdrag van Lissabon niet bepaald heeft getoond een onafhankelijk en democratisch bestuurder te zijn. Maar dat geheel terzijde.

Wat wil Ali Abunimah dan wel?

De "reality on the ground" is één van de termen die regelmatig in de lezingen van Ali Abunimah opduiken. De dagelijkse realiteit is, volgens hem, dat de Palestijnsen geen zelfbestemmingsrecht hebben, of ze nu in Israel of in één van de twee Palestijnse reservaten wonen. Pas als die realiteit veranderd, kan zelfbestemming van het Palestijnse volk waarheid worden.  Zelfbestemming is niet hetzelfde als een eigen staat hebben. Eerst moeten de Palestijnse organisaties van onderop een stem hebben en dan pas kan over een oplossing van één staat of twee staen onderhandeld worden. In die zin strijdt Ali Abunimah zowel tegen corrupte Palestijnse politici van de PA, als tegen Israel. Hij benadrukt ook, dat de BDS-beweging (de boycot van Israel) zich niet uitspreekt voor één of twee staten.
Ali Abunimah eist:
-Rechten voor alle Palestijnen, ook die in Israel
-Terugkeer van alle vluchtelingen
-Het respecteren van alle rechten van Palestijnen

Opvallend detail uit de toespraak van Ali Abunimah is, dat hij de rechten van de Israelische bevolking wil meenemen in het vredesproces. Hij spreekt uitdrukkelijk van een Joodse aanwezigheid in het gebied. Die instelling, gecombineerd met zijn streven naar democratie van onderop, maakt hem tot een meer betrouwbare gesprekspartner dan de corrupte Palestijnse Autoriteiten, die zelfs de burgerrechten van hun eigen bevolking niet eens weten te waarborgen.

We weten dat de terugkeer van alle Palestijnse vluchtelingen, plus alle kinderen, kindskinderen en achterkleinkinderen naar Israel tegelijkertijd de opheffing van de Joodse staat zal betekenen. In die zin is het streven van Ali Abunimah wel degelijk een anti-Joods streven. Maar hij is door zijn opvoeding en opleiding zodanig met het Westerse- en democratische virus geïnfecteerd, dat hij op dit moment meer van islamitische fundamentalisten dan van de Israelische Mossad te vrezen heeft.

Een Palestijnse vluchteling, die in de Singelkerk aanwezig was, vroeg aan Ali Abunimah of hij antwoord wilde geven op de vraag hoe een toekomstige  "Een-staat-oplossing" zou gaan heten. Een interessante vraag, want als Ali Abunimah zou stellen dat de toekomstige "Eén-staat-voor twee volken" de naam Israel zou krijgen, dan kan je je afvragen waarom al dat geweld en waarom niet gewoon een democratiebeweging in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever? Mocht de toekomstige "Eén-staat voor twee volkeren" de naam van Palestina krijgen, dan is duidelijk dat de Joden in de toekomst een status als dhimmy in een kalifaat , vergelijkbaar met het Ottomaanse rijk, gaan krijgen.   Plotseling werd duidelijk hoe ver weg de vrede eigenlijk is en hoe simpel tegelijkertijd een oplossing zou kunnen zijn. Daarom gaf Ali Abunimah op deze vraag geen antwoord.

Ali Abunimah over het intrekken van de steun van ICCO aan Electronic Intifada: