De meest opmerkelijke politieke verandering in 2012, is de terugkeer van de nivellering. Worden aanvankelijk alle maatregelen van het nieuwe kabinet Rutte nog als zijnde crisismaatregelen verkocht, blijkt later dat nivellering een ander belangrijk argument voor de maatregelen is. De zorgtoeslag wordt alleen veranderd, zodat de armen rijker en de rijken armer zouden worden. Dat klinkt heel redelijk, maar dat is het niet.
Als door de crisis er meer ontslagen volgen en dus de werkloosheid toeneemt, is het van belang zo min mogelijk mensen van een uitkering te laten genieten. Daarom is een stimulans om te werken nodig. Als blijkt dat werken niet loont, want alles wat je meer verdient wordt toch weg genivelleerd, dan kunnen de mensen net zo goed in een uitkering zitten en dat kunnen we met zijn allen niet betalen. Ook de verschillen tussen hoog-opgeleiden en laag-opgeleiden moet groot genoe zijn om een stimulans tot studeren en hogerop komen te hebben.
Dat de VVD nu meegaat in de neiging tot nivelleren, laat zien dat de ideologische basis van de VVD erg zwak is. Alle poitiek die niet met touwen vastgesjord en vastgebonden zit, heeft de neiging opeen gegeven moment naar links af te zakken. Precies dat gebeurd er nu met de VVD. Door ideologische zwakte is de VVD meegegaan in de nivelleringsdrang.
De echte rijken raakt het toch niet, want die bouwen gewoon een BV-tje op en betalen zichzelf slechts een laag salaris uit. Of het geld wordt in het buitenland geïnvesteerd. De PvdA bestuurders raakt het ook niet, want die keren zichzelf toch wel een ruim salaris uit. Het raakt echter wel de werkende forens met auto en een gezin. Daar kan je nog steeds van plukken.
Het idee dat je niet hoeft te werken en dat de staat wel voor je zorgt, laat miljoenen mensen onder hun capaciteit leven en komt alleen de sociaal-democratie ten goede. Juist ontevreden en onder hun niveau levende mensen zijn vatbaar voor de klagerige en verongelijkte toon die de sociaal-democratie aanslaat. "Laat de rijken de crisis betalen"
In wezen is het idee dat je wel van een uitkering kan leven en dat je niet met werken je brood hoeft te verdienen, ook een onchristelijk idee. Niet voor niets schreef de apostel Paulus in zijn tweede brief aan de Tessalonicenzen (3:10):
10 Want ook toen wij bij u waren, bevalen wij u dit: Wil iemand niet werken, dan zal hij ook niet eten.
11 Wij horen namelijk, dat sommigen onder u zich ongeregeld gedragen, door geen werk te verrichten, maar bezig te zijn met wat geen werk is;
12 zulke mensen bevelen wij en wij vermanen hen in de Here Jezus Christus, dat zij rustig bij hun werk blijven en hun eigen brood eten.
Door het niet-werken te stimuleren wordt een klasse van vrijgestelden gecreëerd, die neerkijkt op de mensen die elke dag vroeg opstaan en met eigen arbeid hun brood verdienen. Daardoor wordt excelleren niet meer beloond en gaat het land als geheel achteruit. Innovatie blijft achterwege.
Van het principe, dat blijkbaar in deze nieuwe Nederlandse regering ingevreten is, dat werken niet hoeft en dat je niet je best hoeft te doen meer te gaan verdienen (Want het wordt toch afgepakt), worden tal van andere beleidsmaatregelen afgeleid:
-Griekenland krijgt weer meer geld (Want ze hoeven zich niet aan afspraken te houden)
-Er wordt weer meer ontwikkelingshulp gegeven (Want het geld hoeft niet zelf verdiend te worden)
-Er wordt weer meer geld aan Palestijnen gegeven, want Palestijnen is het enige volk dat geheel van de steun leeft en evengoed ontevreden is.
Kees schreef: "Door het niet-werken te stimuleren wordt een klasse van vrijgestelden gecreëerd, die neerkijkt op de mensen die elke dag vroeg opstaan en met eigen arbeid hun brood verdienen".
ReplyDeleteNiet gecreëerd maar vergroot.
The Theory of the Leisure Class: An Economic Study of Institutions (1899) proposes that economic life is driven by the vestiges of the social stratification of tribal society, rather than by social and economic utility.
...
contemporary society did not psychologically supersede the tribal stage of the division of labor, but merely evolved different forms and expressions of said assignments of productive labor; for example, during the Middle Ages (5th–15th centuries), only the nobility were allowed to hunt and soldier; likewise, in contemporary society, manual laborers usually are paid less than white-collar workers, whose importance to the economic well-being of society is more symbolic than practical.
De uitkeringsgerechtigde nieuwe klasse van vrijgestelden is deel van de Leisure class. Zij leven in symbiose met de ogenschijnlijke Leisure class van gesubsidieerde kunstjesmakers, propagandisten, beleidsambtenaren, majesteit en managers. In een schijndemocratie heeft die laatste namelijk stemvee nodig om aan de macht te blijven; daarom vloeien de uitkeringen gul, opgebracht door het nijvere maar naïeve werkvolk.
De Bijbel als richtlijn of voorbeeld, lijkt mij niet de juiste manier om de ongelijkheid in welvaart te bekritiseren. In Prediker spreekt de Bijbel immers over de onzinnigheid van het zwoegen en zweten van de mens.
ReplyDeleteonder de Zon.
Bestrijding van maatschappelijke en financiële ongelijkheid is in de vorige eeuw als argument gebruikt, om het marxisme c.q. het Communisme als rechtvaardige vervanger aan de mens op te dringen, met rampzalige gevolgen.
Ontwikkelingshulp is het dragen van water naar de zee, en daarom is het acceptabel om dit ter discussie te stellen, want wij als bewoners van dit land hebben meer recht op dit geld.
Alle morele onzinverhalen van de linkse kerk ten spijt.
De linkse kerk, is immers moreel verantwoordelijk voor de rampzalige uitvoering van het marxisme c.q. communisme.
De Palestijnen ten slotte, zijn in het ontwikkelingshulp verhaal een geval apart.
Zij gebruiken de hulp om haat en terrorisme te verspreiden, en zouden juist daarom moeten worden uitgesloten van welke hulp dan ook uit ons land.