Warrig verhaal van Norman Finkelstein

"Waarom staat er niemand op en roept dat de grenzen van het menselijke vermogen naar grote onzin te luisteren ruimschoots zijn overschreden? ", vroeg ik me af terwijl ik op de eerste rij van de grote zaal van het ISS te Den Haag naar de politicologie professor Norman Finkelstein zat te luisteren. Met een bij de Amerikanen zo gebruikelijke langzame dictie, alsof hij een kleuterklas zat voor te lezen, verkondigde Normal Finkelstein zijn warrige waarheden. Israël was één van de landen die de wereld in gevaar brengen. Je hoort het goed. Niet Syrië, waar honderden doden per dag vallen, doordat een instabiel regime met behulp van gewapende bendes de burgerbevolking terroriseert en met bombardementen de steden van opstandelingen in puin legt. Nee, Israël wordt op deze avond ter discussie gesteld. Goed laten we het over Israël hebben.


Dat Israël Libanon aangevallen heeft en hoeveel doden daarbij zijn gevallen. Dat er bij de oorlog in Gaza doden zijn gevallen. Inderdaad vreselijk, maar de Amerikaanse professor kon en wilde niet aan de studenten uitleggen dat Israël daar een reden voor had. Stel dat je echt vrede in het gebied wil bereiken, en ik betwijfel dat Norman Finkelstein, die zeer nauwe banden met het Hezbollah-regime heeft, dat wil, dan zou je de analyse over de oorzaak van het conflict naar twee kanten moeten maken. Dat mag je toch van een politicologie-professor verwachten?

Norman Finkelstein propageert de tweestatenoplossing, te bereiken door massale actie van burgers, bijvoorbeeld het met zijn allen naar de "Apartheidsmuur" lopen en honderd- tot tweehonderd doden op de koop toe nemen, ten einde de wereldopinie tegen de staat Israel op te hitsen. Het klinkt misschien voor de ongeoefende student in eerste instantie plausibel, maar er zit een rare kronkel in deze redenering. Als je namelijk voor een tweestatenoplossing bent, dan hoef je de grenzen van die staten niet aan te vallen. Het verraadt dat Norman Finkelstein helemaal niet zelf nadenkt, maar achter de reeds bestaande Palestina-actiegroepen aanloopt.

Norman Finkelstein bekritiseert de ProPalestijnse beweging vanwege de aantallen Arabische vluchtelingen en hun kinderen en kindskinderen die op de websites genoemd worden. Hij acht het onmogelijk om elf miljoen Arabieren naar het oorspronkelijke mandaatsgebied terug te laten keren. Aangezien er nu zeven miljoen Joden in Israël wonen, zou het aantal van elf miljoen Arabieren politiek niet acceptabel zijn. Tot tweemaal toe noemde Norman Finkelstein de Pro-Palestijnse beweging "een cult". Meer een fanatiek geloof dan een realistische politieke beweging dus. Als je echter bedenkt dat hij zegt een Tweestatenoplossing na te streven, dan zijn ook de vijf miljoen Arabieren die hij noemt natuurlijk heel erg moeilijk  te integreren, aangezien die dan allemaal op dat kleine stukje land van Jericho, Ramallah en Bethlehem zouden moeten passen. Een warrig en krankzinnig betoog dus, waar vanuit de zaal geen weerwoord op kwam.

Het werd alleen de activiste Jose van Leeuwen te veel. Ze verliet de zaal. Waarschijnlijk is zij de enige verstandige bezoeker van de avond geweest. De sympathieke anti-monarchie-demonstrante Joanna van der Hoek bleef wel zitten. Zij heeft met zekere hand twee actie-thema's uitgezocht waar ze de komende honderd jaar nog hard aan kan trekken, namelijk de Monarchie en het Lijden Van Het Palestijnse Volk.

Ene Jelle, die op de voorste rij in de zaal zit, is enige tijd geleden in New York bij de professor op bezoek geweest en heeft bij die gelegenheid een boek van een mijnheer Mahathma Ghandi laten zien. Norman Finkelstein had tot dan toe, nog nooit iets van Ghandi gelezen.  Dat hiaat in zijn kennis heeft hij intussen ingehaald en Norman zou Norman niet zijn als hij er niet een leuk boekje over geschreven had.

Ghandi schrijft in één van zijn boeken, dat het niet de bedoeling van de politiek zou moeten zijn de publieke opinie te veranderen, maar dat het doel van een politieke beweging moet zijn, te acteren tegen dat, waarvan de meerderheid van de bevolking  al weet dat het verkeerd is.  Als je echter een massabeweging probeert op te richten, die ingaat tegen wat de bevolking gelooft, dan zal dat niet succesvol zijn. Aansluiten bij "Das Gesunde Volksempfinden", is dus het motto. Dat principe wil Norman Finkelstein nu op de pro-Palestijnse beweging toepassen. "Iedereen weet dat Israël handelt tegen het internationaal recht en het is onze plicht de rest van de wereld daarnaar te laten handelen." Zo zou je de redeneertrand van Norman Finkelstrein samen kunnen vatten.

Doordat Norman Finkelstein uit een socialistische seculiere familie komt en later marxistisch geschoold is, laat hij helaas het religieuse aspect van het hele Midden-Oosten-issue buiten beschouwing. Heeft hij niet gezien dat 50% van de aanwezige studenten een moslimachtergrond heeft en weet hij niet dat Hamas en Hezbollah uitsluitend islamitisch is geïnspireerd? De door hem tot vijf keer toe herhaalde uitspraak: "You are young, you are jewish, you are secular, you are liberal" slaat dan ook totaal niet aan bij het publiek in Den Haag en het is een denkwereld die totaal de ideologie van de Hamas en Hezbollah buiten beschouwing laat. De oplossing van Norman Finkelstein dat "The Elders" (Jimmy Carter, Bischop Tutu, Nelson Mandela, Prinses Mabel)  eens met Israël moeten gaan praten, is dus goedbedoeld, maar volgens mij een gepasseerd station. Dat had in 1994 wel gekund, maar is nu te laat.

Aan het einde van de lezing stelde Norman Finkelstein dat de Palestijnse zaak er erg slecht voorstaat. Dat werd ook bevestigd door een Arabosche studente uit Bethlehem. "Niemand doet iets". "De wereld zwijgt". En de idealistische en ongetwijfeld linkse studenten zouden het als een soort zaakwaarnemers voor de Aabische Palestijnen op moeten nemen en een massa-actie organiseren. Helaas kan Norman zelf niet meer deelnemen, want hij mag Israël niet meer in.