Pro-Palestina Beweging is verdeeld over Syrië

Moord en brand gillen als er honderden mensen per dag door bombardementen en moordpartijen worden omgebracht. Dat is een logische reactie van actievoerders, mensenrechtenactivisten en politici op de gebeurtenissen in Syrië. Aangezien er in Syrië honderduizenden Palestijns-Arabische vluchtelingen wonen, is de betrokkenheid van de Pro-Palestijnse beweging ook logisch. Toch blijven de grote demonstraties en petities uit. Hoe komt dat?

Het conflict in Syrië is ingewikkel en daardoor is het moeilijk partij te kiezen. De terreurbeweging Hezbollah, gelegerd in Libanon en gesteund door Iran en Syrië, hebben belang bij een vrije doorvoer van wapens en de blijvende steun van Iran en het Assad-regime. Daarom steunt Hezbollah het Assad-Regime.

De Hamas-beweging, geliëerd aan de Moslimbroederschappen van Egypte, is juist uit Damascus vertrokken en steunt niet langer de regering Assad.

De Fatah beweging van Mahmoud Abbas heeft weliswaar in het verleden ook goede banden met het Assad-regime gehad, maar krijgt politiewapens en training van de Verenigde Staten. Daarom houdt Mahmoud Abbas zich op de vlakte.

Het is begrijpelijk dat de Nederlandse Pro-Palestina-Beweging nu verdeeld is over Syrië. Toch wordt er op de Facebook-pagina's niet openlijk over gediscusieerd. Enkele personen en groepen spreken zich duidelijk ten gunste van Assad uit en de rest maakt alleen opmerkingen over de humanitaire ramp die zich in Syrië volstrekt. Er is onder de activisten een toenemende kloof tussen seculieren, islamisten en mensenrechtactivisten waar te nemen. Zolang ze allemaal op Israël los konden, was het niet zo'n probleem dat deze drie stromingen eigenlijk in tegengestelde doelen en belangen hebben, maar nu zwijgen ze toch over de wreedheid van het Assad-regime. Het internationale recht, één van de meest gehoorde argumenten van de palestinos, blijkt voor Assad opeens niet meer niet te gelden.

Sonja van den Ende, van de vereniging Sloop de Muur, steunt met haar Mediawerkgroep Syrië en de facebookpagina Oorlog is geen Oplossing het regime van Assad. Ze wordt daarbij geholpen door de NCPN-stalinist Rik Min (ordedienst van het Palestinakomitee). Zoals Sonja in één van haar boeken schrijft, is ze zelf met een lid van de Assad-clan getrouwd geweest en heeft ze in Syrië gewoond. De achtergrond van haar steun aan Assad is, dat de seculieren en christenen onder Assad redelijk veilig waren. De vrees voor een salafistische machtsovername, gesteund door Saoudi-Arabië en Al Qaida, sterkt hen in de overtuiging dat Assad het minst erge van de twee kwaden is.

Het Palestina-komitee waarvan de meeste leden uit de seculiere CPN en Groenlinks afkomstig zijn, zwijgt hardnekkig over het lijden van de Syrische bevolking. Anja Meulenbelt steunt de Palestijnse vluchtelingen in Syrië zelf.

Zodra de Verenigde Staten of een andere Westerse mogendheid, onder voorwensel van de inzet van massavenietigingswapens door Assad, ingrijpen in Syrië, dan zullen de dames en heren palestinos en de vrienden van Assad wel weer een grote campagne starten. Maar nu de burgers het slachtoffer worden en de moslims de moslims doodmaken, nu weten ze helemaal niet wat internationaal oorlogsrecht betekent of wat solidariteit met het Palestijnse Volk in Syrië inhoudt.