Saturday, September 20, 2014

Puur Gericht Tegen Israel

Activist Frank van der Linde heeft een probleem. Hij heeft samen met de actiegroep "Back to Palestine" een theatervoorstelling van de 85-jarige Israëlische toneelspeelster Lia König verstoord en nu krijgt hij kritiek en druk terug. Eén van de kritiekpunten tegen hem is, dat hij antisemitisch zou zijn. Hij wijst het verontwaardigd van de hand met de Tweet: "...was puur gericht tegen Israël..."

Ik heb me laten meeslepen in de Twitter discussie over wat nou wel en wat nou niet antisemitisch is, terwijl mijn thema, op dit blog en op Facebook, juist  terrorisme is. Mijn verwijt aan "Back to Palestine", "Youth for Palestine" en hoe de fantasievolle namen van de anti-Israelische actiegroepen tegenwoordig ook mogen zijn is, dat ze samenwerken met de moslimbroederschap, dus Hamas, dus terreur. Ik heb daar de laatste twee maanden ook meerdere keren over geschreven. Als Amin Abou Rashed een prominente plaats in jouw demonstratie heeft, dan is Hamas niet ver weg. Als Ibrahim Al-Baz  de organisator en spreker van jouw demonstratie is, dan is Fatah niet ver weg.

Antisemitisme
Is kritiek op Israël hetzelfde als antisemitisme? Nu ben ik wel gedwongen die vraag te beantwoorden.
Tijdens de laatste Gazaoorlog werden er in de Arabische landen, Turkije en Iran verbazend weinig demonstraties tegen Israel georganiseerd. De grootste anti-oorlog demonstratie werd in Tel-Aviv gehouden. Demonstreren tegen de oorlog in Gaza is dus niet automatisch antisemitisch en zelfs niet perse anti-Israël, omdat er ook in Israël genoeg mensen tegen de oorlog zijn en omdat het voor een burger, van welk land dan ook, heel normaal is , om tegen een oorlog te zijn.

Antisemitische demonstraties
Wanneer mag je dus zeggen dat een demonstratie een antisemitisch karakter heeft? Als er door de rapper Appa "Fuck de Talmoed" wordt geroepen. Als er "Dood aan de Joden" wordt geroepen. Als Hamas, die de staat Israel wil vernietigen, bij de demonstratie betrokken is. Als er consequent in publicaties en op borden de naam van het land "Israel" tussen aanhalingstekens wordt gezet. Dat laatste is een moeilijke. Waarom zou een aanhalingsteken een antisemitisch symbool kunnen zijn?

Antisemitisme in 3D
Wij zionisten weten natuurlijk ook wel, dat we niet zomaar tegen iedereen die kritiek op Israël heeft, antisemiet kunnen roepen. Voor je het weet is er helemaal niets meer antisemitisch, als het begrip te vaak gebruikt wordt en de betekenis daardoor verwaterd. Daarom heeft de Israelische minister Nathan Sharansky de criteria van antisemitisme in 3D beschreven. Het gaat over demoniseren, delegitimeren en dubbele standaarden. Voor elk van de criteria geef ik een voorbeeld uit de pro-Gaza demonstraties van de afgelopen weken en maanden.

Demoniseren

Israel wordt voorgesteld als een bloeddorstig monster zonder genade.
Een bijzondere vorm van demoniseren, die in de pro-Gaza op de Dam in Amsterdam duidelijk te zien was, is het vergelijken van Israël met het nazi-regiem. Zelfs de Europese regels tegen racisme beschouwen deze uiting als antisemitisch.
(Foto: Maarten Brante)

Ook borden waarop te zien is dat de naam van het land Israël met bloed wordt geschreven, is een voorbeeld van demonisering.



Delegitimeren

Het recht van bestaan van Israël als Joodse staat wordt ontkend.
Voorbeeld: Tijdens de actie van Frank van der Linde tegen Lia König wordt de volgende tekst getoond: "A jewish state is a racist state is no democratic state" (foto van Maarten Brante)

Dat hoef ik verder niet uit te leggen als zijnde een delegitimering van Israël. Israël mag volgens dit bord niet als Joodse staat bestaan.

Israel tussen aanhalingstekens schrijven is ook een vorm van delegitimering.


Dubbele Standaarden


Voor Israel gelden andere standaarden dan voor andere landen.
Israel zou zich niet mogen verdedigen tegen raketaanvallen. Israël zou een stuk land bezet houden, hetgeen inderdaad een discussie waard is. Vandaar dat er ook wordt gesproken over "betwiste gebieden". Tegen de bezetting van Tibet, Koerdistan, West-Sahara of West-Papoea, wordt echter nooit door deze activisten gedemonstreerd, omdat het veel erger is als Israël een tijdens een oorlog veroverd gebied bezet houdt, dan wanneer een ander land dat doet.

Voldoende bewijzen dus, om mijn stelling, dat het antisemitische karakter van de demonstraties erger en heftiger wordt, te onderbouwen. Met deze feiten geconfronteerd, wurmt Frank van der Linde zich er echter onderuit door op Twitter te schrijven: "Heb ik niets mee te maken." Is dat zo?

(foto van Maarten Brante)

Als je een actie tegen een 85-jarige theatermaakster organiseert en je laat mensen van Back to Palestine meedoen aan je actie en je besluit het pand binnen te vallen en de voorstelling te verstoren, hoef je dan niet te weten wie dat zijn en wat ze doen en wat ze roepen? Een naïeve voorstelling van zaken door de activist Frank van der Linde. Natuurlijk is de schijn dan al snel tegen je. Vandaar dat ik niet Frank van der Linde zelf , maar wel de uitingen op de demonstratie, georganiseerd door Youth for Palestine en Back to Palestine omschrijf als in toenemende mate antisemitisch. Maar alleen als je het mij direct vraagt. Normaal gesproken schrijf ik: Gefinancierd door stichtingen die een directe band met terreur hebben.

Frank van der Linde, distancieer je hiervan!

3 comments:

  1. "Tegen de bezetting van Tibet, Koerdistan, West-Sahara of Papua Nieuw-Guinea, wordt echter nooit door deze activisten gedemonstreerd", schrijft u. Dat tegen de bezetting van Papua Nieuw-Guinea niet wordt gedemonstreerd komt omdat het land niet is bezet. U bent in de war met West-Papoea. En dat is dichter bij huis dan u denkt. Zie hier

    ReplyDelete
  2. Frank van der Linde is misschien ook het beste te omschrijven als een opportunist, die net als velen voor hem zoals in de vorige eeuw vooral uit domheid en minderwaardigheidsgevoel een verkeerde keuze maakten. Wie was deze Frank van der Linde voordat hij op de antisemitische toer ging! wie het weet mag het zeggen.

    Frank van der Linde is in mijn optiek een meeloper, en in de analogie met de gebeurtenissen uit de jaren 40 vorige eeuw te vergelijken met een NSB-er en in het gunstige geval qua risico voor eigen lijf en leden een landwachter, ook wel Jan Hagel in de volksmond genoemd.

    ReplyDelete

Bedankt voor jouw reactie. We beoordelen of de reactie geplaatst kan worden.