Verjoodsing
De zelfbenoemde anti-Israël activist Frank van der Linde is een beetje voorzichtiger met zijn taalgebruik geworden, omdat hij absoluut geen antisemiet genoemd wenst te worden. Tenslotte heeft hij zes maanden met een Joodse vrouw in Tel Aviv gewoond. Daarom schrikt hij, als wij hem er op wijzen dat de term "Verjoodsing van Jaffa" een hele vervelende nasmaak in je mond geeft.
Ontvolking
Als je niet meer over 'verjoodsing' mag schrijven (je mag in dit land helemaal niks meer), dan wordt een andere term bedacht en dat is 'ontvolking'. In het laatste artikel van Frank van der Linde op de website Joop schrijft hij over "De ontvolking van Palestijns Oost-Jeruzalem". Daarmee legt hij niet alleen de burgemeester van Tel Aviv woorden in de mond, die nooit gezegd zijn. Frank van der Linde versluiert ook nog eens zijn ware bedoeling, namelijk dat er volgens hem geen Joden in Oost-Jeruzalem mogen wonen.
Witte Stad
Als 'verjoodsing' en 'ontvolking' dan zulke verwerpelijk termen zijn, wat vind je dan van de term "de etnisch gezuiverde stad Jaffa/Tel Aviv"? Afgezien van de onwaarheid, tenslotte werd Tel Aviv gebouwd op de duinen naast de Arabische stad Jaffa, op grond dat de bouwers netjes gekocht hebben, is gebruik van deze term ook een verwerpelijke demonisering van de stad Tel Aviv.
Nog niet genoeg. Frank van der Linde heeft enkele dagen in Jaffa gewoond, om Burgemeester van der Laan 'op de voet te kunnen volgen' en bij die gelegenheid is hij vriendjes met Ronnie Barkan en Niva Grunzwieg geworden. De uiterst linkse activisten hebben hem wijsgemaakt, dat Tel Aviv een "Witte Stad" aan het worden is. UNESCO heeft Tel Aviv zelfs uitgeroepen tot "Witte Stad". Nou wat erg, een witte stad, wat racistisch zeg. Volkomen voorbijgaan aan de werkelijke betekenis van de UNESCO term, namelijk dat de architectuur van Tel Aviv, met zijn witte gebouwen, de moeite van het behouden waard is.
Opgesloten zonder proces
624 views
Waar wind ik me eigenlijk over op? Door handig gebruik te maken van de functionaliteit van Facebook, kan je precies zien hoeveel mensen deze waanzinnige berichtgeving tot zich hebben genomen. Zeshonderdvierentwintig (624). Er zijn dagen dat dit margeblog meer lezers heeft.
Het is een treurige- falende- en weerzinwekkende eenzaamheid, die uit al deze artikelen op de Joop en Oneworld spreekt. Niets kunnen bereiken bij Greenpeace, Fairfood en Amnesty, en dan maar een haatdragende campagne tegen een levendige en succesvolle stad starten.
"Met taal kan (sic) je fenomenen benoemen, die helemaal niet zijn (Palestina)."
ReplyDeleteOf 'Oost-Jeruzalem', een term die suggereert dat de oostelijke wijken van Israël's hoofdstad horen bij een andere bestuurlijke gemeente - en in dit geval zelfs bij een andere volksgemeenschap. Vergelijk 'Oost-Berlijn'. Eén van de eerste dingen die na de 'hereniging' van de twee Duitslands veranderden was de naam - dat deel van de stad heet nu 'Berlijn-Oost'. Ook in het Nederlands zeggen we 'Utrecht-Overvecht', 'Amsterdam-West', 'Rotterdam-Zuid', in die volgorde: éérst de stad en dán de wijk. Please.
Revisionisme heeft met de interpretatie van de geschiedenis van de staat Israël een ongunstige kwalificatie gekregen. In Wikipedia staat mijn inziens daarover een acceptabele definitie, "(Historisch) revisionisme duidt sindsdien vaak op het verschijnsel waarbij zaken in het verleden worden "herschreven". Dit komt meestal voor bij radicale politieke of religieuze bewegingen. Negatieve informatie over bijvoorbeeld de levensloop van de stichter van de beweging wordt dan weggelaten, verdraaid of zo belicht dat ze minder erg lijkt dan in werkelijkheid het geval was."
ReplyDeleteJeruzalem als heilige stad van Islam, is pas sinds het ontstaan van de staat Israël door de moslims actueel geworden, terwijl nergens in de Koran Jeruzalem wordt genoemd, en historisch vaststaat dat ten tijde van de Profeet Mohammed er geen moslims in Jeruzalem hebben geleefd. De gouden Koepel op de Tempelberg is ook pas na het overlijden van de islamitische profeet gebouwd. De Egyptische schrijver "Ahmad Muhammad Arafa," publiceerde deze mening hierover al in 2003 in de Egyptische krant Al-Qahira.
Een meer kwalijke rol speelde de Israëlische revisionist Ilan Pappe, die jarenlang door de linkse beweging op een zetel is gedragen, omdat hij de mythe van de etnische zuivering als Joodse historicus als historische waarheid presenteerde, totdat hij in 1999 tegenover Baudouin Loos erkende dat niet de historische feiten voor hem golden, maar alleen de wijze waarop de Arabieren die feiten wensten te interpreteren.
Wat Frank van der Linde en geestverwanten doen is het naarstig zoeken naar nieuwe drogredenen om het hun antisemitische karakter te kunnen verhullen.
De witte stad zoals Tel Aviv genoemd wordt, betreft de skyline van deze stad, en dat is ook zoals UNESCO dit heeft vastgelegd. Dat Frank van der Linde hier een geheel ander draai aangeeft, bevestigd niet alleen zijn onbenul, maar ook de ware reden hiervoor.
De ideologische categorie waartoe Frank en andere meelopers toebehoren is niet alleen antisemitisch, maar manifesteert zich ook als bondgenoot van de radicale Islam.
Dit laatste maakt hun politiek onbetrouwbaar, en het zou beter zijn als deze figuren geen toegang hebben tot gevoelige informatie over de burgers.