Voor alle mensen die zo denken heb ik slecht nieuws. Het Palestina Komitee Nederland is aan het verjongen, maar op een manier waar je niet op zit te wachten. Jonge Marokkaanse- en Turkse- studenten vinden nu hun weg naar de besturen van de honderd-en-één Palestijnse stichtingen in Nederland. De ethnische samenstelling van het Palestina Komitee is aan het veranderen.
In de jaren zeventig was het ondenkbaar dat een échte Palestijn zitting zou nemen in het Palestina Komitee. Palestijnen, daar ging je naartoe op bezoek in Libanon. Palestijnse vrouwen, daar kon je mee trouwen. Maar een Palestijn in je eigen Komitee, dat was ondenkbaar. De Palestijnse gastarbeiders waren in Vlaardingen georganiseerd in hun eigen Palestijnse Vereniging. Er heerste twintig jaar lang zeg maar Apartheid binnen de Palestina Komitee gelederen. Daar is nu een einde aan gekomen.
Eén van de initiatiefnemers van 'Studenten voor rechtvaardigheid in Palestina', Achraf El Johari, heeft op zijn Linkedin profiel vermeld, dat hij 'Algemeen lid' van het Palestina Komitee is. In de registratie van de Kamer van Koophandel is vooralsnog niets veranderd, maar dat komt wel vaker voor. Sinds 7 januari 2014 is ook Ibrahim Al-Baz toegetreden tot het Palestina Komitee. Weliswaar betekent zijn lidmaatschap geen verjonging, want hij is ook al weer 65 jaar, maar het laat wel zien dat de etnische barrière overwonnen is.
Intussen is de Stichting Kifaia van Anja Meulenbelt ook bezig met een verjonging en etnische diversiteit. Nadia Benaïssa-Aitihda uit Breda (29) is in februari toegetreden tot het bestuur van deze humanitaire stichting in Gaza. Helaas voor haar mag ze deze maand niet mee met het stichtingsbestuur van Kifaia naar Gaza, omdat de Israëlische autoriteiten geen vergunning voor haar reis naar Gaza verleend hebben.
De derde interessante verjonging en etnische verandering is het toetreden van Houda Stitou tot het bestuur van de belangrijkste boycot-Israel groep in Nederland: DocP. Interessant detail van deze nieuwe opname is, dat Houda een nauw contact met de radicale activisten van Movement X, van Dyab Aboujahjah, onderhoudt. Ook organiseerde zij demonstraties tijdens de zomer van de Gazaoorlog in 2014.
Drie keer raak. Verjonging en een groter aandeel van Marokkaanse jongeren binnen de stichtingen ter ondersteuning van Palestina. Ongetwijfeld zal hier door ook het karakter van deze beweging veranderen.
Het karakter van het NPK zal niet veranderen, maar het antisemitisme in die beweging zal een meer openlijker karakter krijgen, en omdat links zich nog niet daar mee wil associëren, worden radicale moslims als katvangers op leidinggevende posities geplaatst. Dit is de ideologische doos van Pandora openen, want radicalen zijn nu eenmaal niet te sturen. Het grote voorbeeld zien we in de Britse labourpartij, waar niet alleen hardcore antisemiet Livingstone een groot probleem voor die partij begint te worden, maar ook de radicale moslim Naz Shah.
ReplyDeleteDit roept weer de vraag op, in welke relatie het socialisme staat met het vooroorlogse nationaal socialisme. De ideologische correlatie is niet alleen door Martin Bosma van de PVV benoemd, maar ook in de toen heersende
politieke beleving van voor 1940 kan men, toen nog onwetend van het kwaad waartoe het NS in staat was, lezen dat velen al de ideologische overeenkomst tussen het communisme en nationaal socialisme constateerden.
Het enige onderscheid is, dat het antisemitisme van het nationaal socialisme heel duidelijk de ideologische erfenis van Maarten Luther is, en het antisemitisme in andere socialistische kringen de ideologische erfenis van Karl Marx mag worden genoemd.
Voor degene die denken deze historische feiten te kunnen vinden in het Wikipedia lemma van Karl Marx, die moet ik teleurstellen, want dat lemma wordt tegen alle onwelgevallige waarheden over Marx afgeschermd.