Geboren als Hedwig Wachenheimer op vijftien augustus 1924, in Freiburg (Duitsland), kreeg ze al op jonge leeftijd te maken met de antisemitische maatregelen en gewelddaden in Nazi-Duitsland. Tijdens de Pogromnacht in 1938 werd het huis bestormd door SA-troepen en haar vader naar Dachau gebracht. Hedwig mocht niet meer naar school. Haar vader keerde gebroken en mishandeld uit Dachau terug.
Pogingen te emigreren mislukten en Hedwig werd als één van de laatsten op een Kindertransport naar London gezet. Ze zou haar ouders nooit meer terugzien. Eenmaal aangekomen in London kwam ze onder invloed van de communistische Freie Deutsche Jugend. Sinds die tijd is ze de communistische ideologie steeds trouw gebleven.
Na haar bijdrage als vertaler tijdens de Neurenberg-processen verhuisde Hedwig Wachenheimer naar de Verenigde Staten, waar ze door haar lidmaatschap van de communistische partij na jaren wachten pas het staatsburgerschap verwierf. Getrouwd met de heer Epstein werd ze voortaan Hedy Epstein genoemd.
Tijdens de roerige jaren zestig doofde het activisme van Hedy niet en werd ze achteréénvolgens lid van de pro-choice-, vrouwen-, en anti-racisme- bewegingen. In 2014 liet ze zich nog, 89 jaar oud, arresteren tijdens een Black Live Matter demonstratie.
Terwijl het IJzeren Gordijn viel en de DDR-burgers met hun Trabanten richting West-Duitsland reden, de vrijheid tegemoet, bezocht Hedy Epstein Cambodja en beweerde daar 'als Holocaust-survivor' te mogen zeggen, dat de oorlog in Cambodja en de daaropvolgende massa-moord op intellectuelen allemaal de schuld van de Verenigde Staten was.
Eenmaal geconfronteerd met het geweld in Libanon en later tijdens een bezoek aan de bezette Westbank, werd Hedy Epstein één van de meest fanatieke pro-Palestina activisten die Amerika rijk is. De activisten van de Solidarity Movement waren erg blij een echte "Holocaust survivor" in hun midden te hebben en maakten propagandistisch gebruik van haar.
Tot vijfmaal toe maakte Hedy Epstein aanstalten middels een Gaza-boot dan wel een Gaza-konvooi het zo door blokkades en militaire overheersing geplaagde Gaza te bezoeken. Steeds weer kwam er een enorme media-campagne op gang over deze fragile Joodse mevrouw die enorm solidair met de Gazanen was. Toch wist haar overlevingsdrang, die haar uit de klauwen van de nazi's redde, ook in de huidige tijd een knopje om te zetten en ging ze niet.
Zowel in de Verenigde Staten als in het naoorlogse Duitsland was Hedy Epstein door haar opvattingen over Gaza omstreden. In de Verenigde Staten werd ze beschuldigd van antisemitisme, omdat ze de daden van het nazi-regime gelijkstelde aan de Israëlische politiek. In Freiburg, haar geboortestad, mocht ze niet spreken tijdens een pro-Palestina bijeenkomst vanwege haar steun aan het verboden Hamas-regiem.
Nu is de strijd van Hedwig Wachenheimer voorbij en mogen we hopen dat ze in het hiernamaals de genade en rust kan vinden, die ze tijdens haar leven hier moest ontberen.
Hedy Epstein, Hajo Meijer, beide slachtoffers van het Socialisme, eerst het Nationaal Socialisme, die de fysieke vernietiging van de Joden en Jodendom nastreefde, en na de oorlog in ruil voor acceptatie als alibi Jood te fungeren van het naoorlogse Socialisme, die de spirituele vernietiging van de Jood als mens en de Jood als religie nastreeft, maar nog niet openlijk als antisemitisch wil worden gedefinieerd,
ReplyDeleteWas Luther de geestelijke vader van het antisemitisme, zoals de Nationaal Socialisten deze interpreteerden, kan je Karl Marx als de geestelijke vader van het huidige antisemitisme beschouwen, immers in 1844 schreef hij de essay "Zur Judenfrage" waarin hij de Joden opriep zich te bevrijden van het Jodendom, want dat was in zijn ogen equivalent aan het door hem zo verfoeide Kapitalisme.
De huidige generatie Marxisten, zien in Karl Marx dan ook de messias, en dat maakt ze tot religieuze radicalen, en we zien waartoe die in staat zijn.
Echter wat voor alle radicalen geld, is hun domheid, die zoals Bonhoeffer het verklaarde geen gebrek aan intelligentie is, maar een moreel tekort.
Was het Anja Meulenbelt niet, die propaganda maakte voor het schrikbewind van Mao, en tot op heden hiervan geen afstand heeft genomen.
Of Stalinist Teun de Vries, die in 1983 zijn radicale mening gaf over de komst van de moslim gastarbeider.
De symbiose die we zien tussen de radicale Islam en de Marxisten is gebaseerd op hun gemeenschappelijke afkeer van de Joden als mens en levensbeschouwing. Vandaar dat alibi Joden als Henny d,Acona, Jaap Hamburger, Harry de Winter; de likdoorn aan de voet van zijn neef Leon de Winter, en twijfelgeval Arnon Grunberg, die als enige heel goed beseft dat zijn marginale literaire en filosofische repertoire valt of staat, met de wijze waarop hij zijn linkse meesters behaagt, invulling geven aan hun rol als alibi Jood.
Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen! (Joh. 8:7)
ReplyDeleteHet is wel belangrijk een onderscheid te blijven maken tussen mensen die om humanitaire redenen actie voeren en zij die de nationale aspiraties van Joden in Israël ontkennen.
Daarnaast heb je nog activisten, ook in Israël zelf vreemd genoeg, die zowel het bestaan van een Joods Volk als een Joodse relige als ook het bestaan of het recht van een Joods tehuis ontkennen. Dat zijn de totaal-ontkenners. wel zo gemakkkelijk. alles ontkennen.
Vreemd genoeg moeten de 'Palestijnen' dan weer als vlok, staat en natie erkend worden. wat is het allemaal toch moeilijk !
De ideologische kenmerken van Joden die zich tegen de staat Israel keren, is identiek aan de niet Joodse tegenstanders van de staat Israel. Beide verschuilen zich achter geveinsde empathie voor de slechte situatie waarin de Palestijnse gemeenschap zich bevind. Geveinsd, omdat hun activiteiten zich kenmerkt door zich alleen voor de Palestijnen te interesseren, zolang dit gepaard gaat met Israëlische betrokkenheid.
ReplyDeleteZogenaamde Ngo's als B'Tselem en Breaking the Silence, bestaan uit extreem linkse individuen, die in hun uitingen en handelingen het beste zijn te kwalificeren als subversief. Het zijn radicale multiculturalisten, die voorstander zijn van een binationale staat, wetende dat ze daarmee het door hun zo gehate Jodendom, belichaamd door een Joodse Staat, mee kunnen vernietigen.
Dat ook hun eigen kinderen daarmee, of worden vermoord, of als dhimmi in deze staat misschien mogen blijven, is volledig ondergeschikt aan de doctrine van een ideologie waar deze mensen in willen geloven.
Dietrich Bonhoeffer definieerde een begrip, die tot op heden actueel is, en dat is DOMHEID
En wat de Palestijnen betreft, die bestaan pas nadat ze zich tussen 1918 einde Ottomaans rijk 1300-1918, en 1948 in het mandaat gebied wat toen Palestina werd genoemd zich hebben gevestigd, net als de Joodse immigranten. De Westbank en Gaza zijn echter nooit door Arabieren als autonoom gebied geregeerd.