Blank is ook een kleur

Vanavond om 21:00 uur is het eindelijk zo ver: Sunny Bergman presenteert haar nieuwe documentaire "Wit is ook een kleur" op de VPRO.  "Sunny Bergman wil weten waarom veel witte mensen zich verongelijkt voelen of zelfs boos worden als het over racisme en witte privileges gaat." Een belangrijk thema!

Voordat we de documentaire gaan bekijken alvast een paar opmerkingen. De discussie over ras en 'white privileges' is over komen waaien vanuit de Verenigde Staten, waar racisme  en de armoede van de zwarte bevolking inderdaad een groot probleem is. De Zwarte-Pieten-beweging, waar Sunny Bergman deel van uitmaakt, probeert deze discussie één op één naar Nederland over te hevelen.

De Nederlandse taal heeft een uitstekend woord voor de huidskleur van de autochtone Nederlander en die is 'blank'. De verbeten pogingen van Sunny Bergman om het woord 'wit' te introduceren in de Nederlandse taal, zijn grappig en merkwaardig. Heeft ze het Engelse woord 'Whites' letterlijk vertaald naar 'wit'?  Of zit er iets achter? Ook Anja Meulenbelt gebruikt de term 'wit' en 'witten' in haar cursus "Help me, ik ben wit". We weten niet waarom.

Net zoals ik mijzelf nooit het kenmerk "Nederlander" of "Hollander" had opgeplakt, totdat ik in Duitsland ging wonen en de godganse dag als "Holländer" werd betiteld, zo gaat de gemiddelde Nederlander niet 's ochtends de deur uit, bij zichzelf denkende: "Zo, de witte man gaat weer eens werken". Niemand geeft zichzelf het stempel "wit", laat staan "blank". En juist daar gaat de film van Sunny Bergman over. In de preview vraagt ze aan een man: " Hoe is het om wit te zijn?". Die is verbaast en zegt: "Hoe bedoel je wit? Ohhh, gevaarlijke opmerking".

De vraag is, of 'blank-zijn' in het post-verzuilde  Nederland een sociale categorie is. Voor 1968 is de Nederlandse samenleving ingedeeld in Katholieken, Protestanten en 'Openbaren'. Je ging naar de Christelijke-, of de Rooms-katholieke school. Het stemgedrag, lidmaatschap van de duiventeeltvereniging,de padvinderij, de omroep en de zangvereniging werd bepaald door de zuil waartoe je behoorde. Dat zijn sociale categorieën die er toe doen  en die de laatste jaren geen enkele rol meer spelen. Ras is in Nederland, in tegenstelling tot de Verenigde Staten niet zo'n  categorie geweest.

De integratie van Indische Nederlanders na 1949 is een proces waar etnische identiteit voor de eerste keer in de Nederlandse geschiedenis echt een rol speelt. (Afgezien van het antisemitisme en de Holocaust tijdens de Tweede Wereldoorlog). Dit proces is echter zo vlot verlopen, dat kleur ook na de onafhankelijkheid van Indonesië nauwelijks een rol in de Nederlandse samenleving speelde.  

Na 1975 komt er pas echt kleur in de Nederlandse samenleving door de onafhankelijkheid van Suriname en de komst van vele Creoolse en Hindoestaanse Surinamers naar Nederland. Aanvankelijk veroorzaakte de integratie van Surinamers nog wel enkele problemen, door de opéénhoping van Surinamers in een kansloze wijk als de Bijlmer, maar die problemen zijn 25 jaar later opgelost. Op dit moment halen Surinaamse meisjes hogere cijfers op school, dan de 'blanke' autochtone meisjes.

De zuil waartoe je behoort, de afkomst (Surinaams, Indisch) en de provincie waar je bent geboren (Limburg, Brabant, Groningen) zijn in Nederland  nog herkenbare sociale categorieën.  Kleur is niet zo'n sociale categorie, omdat er nooit op is gediscrimineerd. Er hebben in Nederland nooit regels bestaan, dat negers achterin de bus moesten zitten. Er hebben in Nederland nooit restaurants bestaan waar alleen blanken bediend werden. De Nederlandse scholen zijn altijd voor iedereen toegankelijk geweest.

Waarom wordt er dan toch zo'n punt van Zwarte Piet en 'Wit-zijn' gemaakt?  Zo erg zelfs, dat er een VPRO-documentaire aan gewijd moet worden?  Soepsiedie is een heel belangrijk dingetje bij het versterken van het kunstmatige racisme-debat. In de jaren tachtig worden juist de Surinaamse-, Marokkaanse- en Turkse- stichtingen gesubsidieerd in een poging de integratie te bevorderen. Als je er geld voor krijgt, dan is er een goede reden de eigen identiteit juist te benadrukken. De subsidie-cultuur heeft de integratie tegengewerkt en niet bevorderd.

Vreemd genoeg heeft het islam-debat en de angst voor islamitisch terrorisme een grote invloed op de Zwarte Piet discussie. Er is een enorme aandacht op de integratie van Marokkanen komen te liggen. De Nederlandse elite doet er alles aan om de integratie van Marokkanen te doen slagen. Een Marokkaanse burgemeester in Rotterdam en een Marokkaanse voorzitter van de Tweede Kamer, zijn daar uitdrukkingen van. Waarom zijn er geen Surinaamse burgemeesters? Waarom zijn er geen Duitse burgemeesters? Deze groepen worden gestraft voor hun eigen succesvolle integratie.

Nu hebben de Antilliaanse- en Surinaamse leden van de sub-elite (wel gestudeerd, maar geen baan) bij zichzelf gedacht:  "We gaan ook eens flink aan de bel trekken". De laatste jaren zien we dus een enorme activiteit bij de slavernij-herdenkingen en de Zwarte Piet-acties. Niet omdat deze mensen zo getraumatiseerd zijn, maar omdat slachtofferschap geld oplevert. Het zijn pogingen om het islam-debat te overtroeven.

Opvallende ontwikkelingen die ons zorgen baren:  Activisten met contacten naar de Moslimbroederschap, zoals Abulkasim Al-Jaberi en Abou Jahjah steunen volop het nieuwe racisme activisme en proberen op die manier onze samenleving te destabiliseren. De hele Schilderswijkrel is een resultaat van de samenwerking van Black Lives Matter met moslimbroeders en Internationale Socialisten. Ook bij de Rotterdamse Zwarte Piet rellen van dit jaar zijn weer leden van moslimbroeders en Black Lives Matter die samen optrekken.

Vanavond gaan we weer met zijn allen plat op de grond liggen en zeggen:  "Oh wat erg dat we 'wit' zijn.". Weg met ons!. Wat erg dat we discrimineren.  Uiteindelijk gaat het daar niet om. Het belangrijkste is, dat de overheid niet discrimineert en dat mensen met een opleiding gewoon een baan kunnen krijgen, onafhankelijk van etnische identiteit. Geef Abulkasim nu eindelijk eens een baan, het liefst op een universiteit, zodat we van dit gezeik af zijn.