Een zeer select gezelschap FNV-leden mocht op 6 juli in “gesprek over Palestina”, met het vakbondsbestuur. Hoewel alle leden voor dit gesprek waren uitgenodigd, vond er vooraf een strenge ballotage plaats. Blogger Kees Broer, al jarenlang lid van de FNV, meldde zich voor deze omstreden vergadering aan, maar werd, zonder opgaaf van redenen, buitengesloten.

Bart Plaatje

De focus van de FNV op het Midden-Oosten is een trendbreuk met het beleid van de afgelopen jaren. De werkgroep Midden-Oosten van de AbvaKabo, onder leiding van het bestuurslid van het Palestina Komitee , Wim Lankamp, was nooit succesvol en werd zelfs opgeheven. Het FNV hield steeds vast aan de contacten en samenwerking met de Israëlische vakbond Histradut. De tweestatenoplossing werd ook door het FNV omarmt.

Een radicale tekst op de FNV- bijeenkomst


Algemeen secretaris Bart Plaatje probeert een wat radicalere koers in te zetten en was direct betrokken bij de organisatie van deze middag “over Palestina”. Mijn herhaalde vraag waarom ik, ondanks aanmelding, niet ben toegelaten bij de bijeenkomst wordt niet per email beantwoord. De secretaresse van het FNV belooft dat Bart Plaatje mij gaat bellen.

Bart Plaatje, destijds heftruckchauffeur, vestigde zijn naam tijdens een staking bij supermarktketen Super de Boer, waar hij 80% van de medewerkers voor lidmaatschap van de FNV wist te werven. Na die tijd zette Bart Plaatje zich consequent voor Poolse arbeidsmigranten, schoonmakers en flexwerkers in. Intussen is Bart Plaatje opgeklommen tot Algemeen Secretaris en is plaatsvervangend lid van de SER (Sociaal Economische Raad). Als dit ambitieuze en hooggeplaatste bestuurslid van de FNV zich met “Palestina” gaat bemoeien, dan is dat niet alleen een trendbreuk, maar betekent dat ook, dat het beleid van de FNV zich in een zeer verkeerde richting dreigt te bewegen.

Geselecteerde FNV-leden aan het woord

De deelname van Bart Plaatje, sinds 2009, bij campagnes en bijeenkomsten van de Internationale Socialisten, laat zien dat we het niet met een doorsnee heftruckchauffeur te maken hebben. Eerder schemert hier de strategie van de Vierde Internationale door, waarbij hooggeschoolde marxisten op arbeidsplaatsen in de fabriek en in de haven solliciteren. Deze methode hebben we in het verleden bij Paul Rosenmöller en Jan Marijnissen waargenomen. Dat doet echter niets af aan het nuttige werk voor arbeidsmigranten en flexwerkers van deze vakbondsbestuurder.

Tijdens de bijeenkomst op 6 juli j.l. kwamen de tegenstellingen tussen de radicale marxisten en het hoofdbestuur tot uiting. Enkele citaten uit het verslag: “De aanwezige leden wachten met smart op actieve steun van de bond, zodat ze op hun werkplek bijvoorbeeld in de haven, of de luchthaven in actie kunnen komen wetende dat de bond achter ze staat. Uitspraken over een Staakt-het-vuren zijn veel te laat gekomen. Dat trekt het hoofdbestuur zich aan. Het is overigens opmerkelijk dat voorzitter Tuur Elzinga en vooral ook internationaal secretaris Petra Bolster afwezig waren.”

Bart Plaatje: ” Mensen krijgen shit voor elkaar”

Het marxistische gedachtegoed van Algemeen Secretaris Bart Plaatje komt tijdens de bijeenkomst tot volle bloei als hij stelt: “De genocide is onderdeel van een grotere beweging. Het gaat de grote bedrijven en de overheid alleen maar om de winst”. Nog erger wordt het, als tijdens de FNV-bijeenkomst de schuld bij de oude blanke man gelegd wordt, met deze zinsnede: “Ook gaven ze (het bondsbestuur, KB) aan dat het feit van een overwegend passief en wit ledenbestand een groot probleem is dat hen ook beperkingen oplegt qua mandaat. “

Mijn analyse van deze merkwaardige uitspraken en acties: Het FNV heeft te maken met een snel slinkend ledenbestand. Uit betrouwbare bron, vanuit het FNV-bestuur, weet ik dat een groot deel van de FNV-leden PVV stemt. Zoals bekend neemt de PVV en de rest van de regering een pro-Israël-standpunt in. De handen van het FNV-bestuur zijn dus gebonden. Aan de andere kant probeert een groep radicale marxisten onder leiding van Bart Plaatje, leden van de BDS en Internationale Socialisten, weer leven in de brouwerij te brengen en de FNV tot radicalere acties te bewegen. Dat gaat niet alleen over Gaza, maar ook over radicale arbeidersstrijd.