De onnodige dood van Mahmoud Zaqout (Gaza)

Tijdens de Internationale Mars naar Jeruzalem van eind vorige maand, viel er slechts één dode. Dat is weliswaar veel minder dan verwacht, maar toch nog één te veel. Mischien beschikt de Israëlische veiligheidsdienst niet over de nodige vertalers Nederlands en dat is jammer, want in een Vlaamse krant staat uitgebreid hoe de martelaar Mahmoud Zaqout zich op zijn dood heeft voorbereid, wie er baat bij heeft gehad en hoe de dood gevierd werd. Uiteraard met deelneming van Inge Neefs van de International Solidarity Movement, die zelfs de dood van haar vriend Vittorio Arrigoni nog viert door een waterput naar hem te vernoemen. Terwijl Vittorio door salafisten en niet door het Israëlische leger is gedood. Je kan niet alles hebben.

Mahmoud Zaqout was pas 19 toen hij stierf. Aanvankelijk was er sprake van, dat hij de bestorming van het hek tussen Israel en Gaza in zijn borst getroffen was, maar tijdens zijn rouwdienst werd gezegd dat hij net een gewonde op de grond wilde helpen, bukte en toen in zijn hals werd geraakt. Dat klinkt nobeler en het zou ook nog waar kunnen zijn, want we weten dat de meeste jongeren in armen en benen werden geraakt. Een scherpschutter zou op een arm hebben kunnen richten, terwijl Mahmoed net op dat moment bukte.

Mahmoud heeft een dag voor zijn dood tegen zijn zuster gezegd: “Moest ik sterven, dan hoop ik in de hals of in het hoofd geraakt te worden, zodat ik snel zou sterven, zonder teveel pijn.” Het is natuurlijk tragisch dat deze jongen min of meer bewust de dood in loopt, door een hek te bestormen waar hij toch niet doorheen had kunnen komen. Hij had een Palestijnde vlag op de wachttoren willen plaatsen, hetgeen de symbolische waarde en niet de strategische kracht van deze strijd duidelijk laat zien

De dood kwam voor Mahmoud Zaqout niet onverwacht. Dit is wat zijn moeder erover zegt:  “Voor hij vertrok, vroeg hij me deze foto van hem te verspreiden indien hij niet zou terugkeren. Het geld dat hij spaarde om samen met me de umrah [pelgrimstocht naar Mekka] te doen, moest ik voor mezelf houden, om alleen naar Saoedi te gaan. Hij lachte op zijn weg naar buiten en vroeg me om wat eten voor hem aan de kant te houden indien hij laat zou thuiskomen.”
Hoewel Mahmoud Zaqout en zijn oom bij de Islamitische Jihad betrokken zijn, was de Hamas als eerste bij het ziekenhuis om de dood van de martelaar ten volle uit te buiten. Er worden posters gedrukt en rouwdiensten georganiseerd.  De familie had zich op een andere manier geen begravenis kunnen veroorloven.

Hoewel de Hamas-politie de demonstratie heeft tegengehouden en overigens ook de ziekenauto's die al klaar stonden, probeert Hamas toch uit de zinloze dood van een jongeman nog politiek voordeel te behalen. De internationale activisten uit onder andere Groot-Britannië , Itralië en België hebben dit soort zinloze demonstraties en beschietingen nodig om hun bestaan en symbolische strijd te rechtvaardigenm. Zo heeft iedereen er wel wat aan en moet de Arabische bevolking onder dit soort die-hards lijden en ze ook nog te eten geven.