Nakba vierders in de Balie

De Byzantium parkeergarage op de Stadhouderskade is nog niet helemaal vol. Enkele plaatsen achteraan en onderin zijn nog vrij, maar dan moet je wel naast een pilaar kunnen inparkeren. Gelukkig kan Amin Abou Rached ook met één arm behendig zijn grote Mercedes naast een pilaar in de nog open parkeerruimte wurmen. Zijn dochter, strak in een hoofddoek, kan alleen nog aan de bestuurderskant uitstappen. Even overweeg ik op de Hamas-vertegenwoordiger in Nederland af te stappen en te vragen wat er eigenlijk met die ton Euro gebeurd is die de Stichting Nederland-Gaza voor een heuse Nederlandse Gazaboot heeft ingezameld, die nooit is uitgevaren. Het zijn vragen die je zo graag zou willen stellen, maar waarvan je weet dat er nooit een antwoord op komt.

De organisatie van de jaarlijkse Nakba-viering heeft erg onvriendelijk op mijn aanmelding gereageerd. 

"Gezien onze ervaringen met u bij eerdere bijeenkomsten zijn wij niet gelukkig met uw komst. Wij willen u echter niet op voorhand  de toegang tot onze bijeenkomst ter gelegenheid van 64 jaar Nakba ontzeggen.
Wij stellen hierbij de voorwaarden dat u in geen geval foto's maakt van aanwezigen zonder hun uitdrukkelijke toestemming vooraf. Daarnaast zult u zich houden aan aanwijzingen die u door of namens de organisaties worden gegeven.


Wij vertrouwen erop dat morgen een plezierige bijeenkomst zal zijn."

Blijkbaar heb ik bij de vorige bijeenkomst van het Palestina Komitee iets fout gedaan. Of zou het komen doordat ik heb aangetoond, dat de geachte Auschwitz-overlevende, Philips-directeur en tevens vioolbouwer, je moet toch wat, Hajo Meijer, in het geheel niet gelooft dat de 9/11 werkelijk heeft plaatsgevonden en zo ja, dat dit een inside job van de CIA was? Dat was natuurlijk ook niet aardig van mij , om mijn camera zo dicht bij zijn hoofd te houden , terwijl de oude reus zijn onzin uitbraakte.

De Joods-Christelijke Pastor heeft een geheel andere interpretatie van de email van Gazaboot-survivor Benji de Levie: "We vertrouwen op een plezierige  bijeenkomst"  (laten we het vooral gezellig houden),  het leven is voor die lui echt een theater." Dat klopt natuurlijk óók. Het Nakba vieren moet vooral leuk blijven. Het mag niet tot discussies of tot vervelende vragen leiden. Dat zet de activisten maar aan het denken.

Intussen ben ik al wandelend aangekomen bij de Balie op het Kleine Gartmanplantsoen. Daar komt de beroepsactiviste Jose van Leeuwen reeds met een grote beker koffie-verkeerd van de trap af dalen. "Ik heb speciaal mijn mooie zondagse jurk aangetrokken, omdat ik wist dat jij kwam." zegt ze opgewekt tegen mij. Dat is een geheel andere toon dan ik haar gewend ben. Zou het vallen van dit asociale kabinet Rutte en de komende kandidatuur van mede-activist Tofik Dibi een gunstige uitwerking op het humeur van de "moeder aller activisten" hebben gehad? We weten het niet en we zullen het niet te weten komen ook, want de Grand-Dame van de Dranghek-performance is reeds doorgelopen, mij in verwarring achterlatende.

De "Ordedienst" die deze keer gevormd wordt door gestaalde kaders van Rik Min en Joop Willemse wil mij nog niet naar binnen laten. De zaal gaat namelijk pas om 13.45 open en dan kunnen alle aangemelde bezoekers zich in een rij opstellen om één voor één binnen gelaten te worden. Ik zie daarin een complot om nog meer ongenode gasten buiten de deur te houden, maar de Amsterdamse Fotograaf verwijt mij later veels te wantrouwig te zijn. Het is  juist de brandweer die dit soort eisen stelt.

Eenmaal binnen blijkt er nog ruimschoots plaats te zijn en daarom gaan we gezellig achter Tante Anja zitten. Zij mag blijkbaar wel fotograferen en dat doet ze naar hartelust. Niet geheel naar de zin van de Amsterdamse Fotograaf, want die roept "Onderhands, Anja". Ze houdt de camera verkeerd vast. Je kan niet alles goed doen. Anja antwoord dat ze best leuke foto's maakt en dat hij daar geen commentaar op hoeft te geven.  Achter ons verschijnt de rijzige gestalte van een orthodox-Joodse man met bontmuts en hele lange pijpekrullen aan zijn slapen. Het "Sjabath-Shalom" dat we hem toewensen wordt beantwoord met een "Salaam Aleikum" hetgeen volgens de kenners aanduidt dat we met een Israël-Ontkennende-Jood te maken hebben (naturei karta). Eerst moet de Messias op aarde komen en dan zou er pas een Joodse Staat opgericht mogen worden. De vraag is natuurlijk, of dit dan nog wel zin heeft, maar de vraag stellen is hem ook meteen beantwoorden.

De Amsterdamse Fotograaf vraagt in het Ivriet aan de naturei karta -Jood of hij wel te voet naar de Naka herdenking is gekomen. Dat wordt bevestigd. En of de geachte bontmutsdrager van plan is die dag nog in een microfoon te spreken. "Dat zullen anderen voor mij doen" is het antwoord. Dat zijn namelijk allemaal zaken die tijdens de sjabath niet zijn toegestaan. Nu dat allemaal besproken en opgehelderd is, kan het spektakel beginnen.

Dries van Agt is zijn sjaaltje vergeten en de Israël-Ontkennende-Jood is graag bereid het zijne af te staan. De camera's flitsen al weer, ook al heeft de voorzitter van de Stichting Nederland-Gaza, Benji de Levie ons bezworen geen foto's van bezoekers te maken. Maar de aanwezige fotografen geilen regelrecht op deze poseur. "Je doet iets verkeerd", zeg ik tegen de Amsterdamse Fotograaf. "Zet een bontmuts op je kop en laat je bakkebaarden staan en de gojim zullen je terstond omarmen." Dat is hij niet geheel met mij eens.

Dries van Agt houdt een gloedvol betoog over het "Internationale Recht" en over hoe hopeloos de situatie van de Palestijnen op dit moment wel is. Het verdelingsplan 1947 (Dries bedoelt Resolutie 181 van de Verenigde Naties) is helemaal niet eerlijk tot stand gekomen en dat erkent hij dan ook niet. Maar de VN resolutie 242, uit 1967, waarin Israël wordt veroordeeld tot ontruimen van bezette gebieden, die vindt Dries van Agt juist weer heel erg belangrijk. Het is haast niet voorstelbaar, dat deze man een Hoogleraar Internationaal Recht aan de Nijmeegse Universiteit is geweest en dat hij tegelijkertijd serieus van mening is dat bepaalde clausules uit het Internationaal Recht niet geldig zijn omdat de Verenigde Naties in die periode, in de woorden van van Agt "alleen bestond uit koloniale machten." Ja Dries, dat is ook heel logisch, omdat in die tijd het dekoloniseringsproces nog niet op gang was gekomen. En het Romeinse Recht zou dan ook niet geldig zijn, omdat in die periode de onderdrukte volkeren nog geen stem hadden. Dat is de status van wetenschap in Nederland anno nu.

"Ik ben sociaal-wetenschapper, van huis uit", onthul ik de Amsterdamse Fotograaf en "Het is voor mij enorm interessant vandaag te zien wie allemaal met wie." Was het Palestina Komitee vroeger vooral verbonden met PFLP en Fatah en was een seculiere oplossing in de jaren tachtig nog mogelijk geweest. Nu zie je hier Hamas-vertegenwoordigers, samen met gelovige moslims aan de ene kant en in dezelfde meeting, de ex-terrorist Rob Groenhuijzen ook aanwezig. De elitaire Stop de Bezetting van Gretta Duisenberg is weliswaar niet bij het organiserende komitee, maar er zijn wel bestuursleden van haar club. Dat samen met een heleboel oude communisten en strijdbare baby-boomers. Het is een grote samenwerking van verschillende stromingen. "En toch hebben ze nog niets voor mekaar gekregen", antwoordt de Amsterdamse Fotograaf grimmig. Alleen de ex-premier voor hun karretje gespannen en hij heeft hen voor zijn karretje gespannen.  Maar de zogenaamde boycot, daar is nog niks van terecht gekomen. De ex-premier van Agt besluit zijn lezing met het uitspreken van de hoop op een wonder of de sancties van de VS tegen Israel.

Droom verder oude reus!!