Nooit Meer Groenlinks

Ik geef toe: Afgelopen week las ik het interview met Jolande Sap in de Vrij Nederland en daar klonk ze best wel redelijk. Zal ik toch maar weer gewoon links worden? Dacht ik nog even, nadat ik zwaar getafeld had. Nu hebben we vandaag het eerste lijsttrekkersdebat van Groenlinks gezien en heb ik besloten:

Nooit Meer Groenlinks

Afgezien van het feit dat ik ook nog nooit Groenlinks gestemd héb!!! Tofik Dibi kwam best wel overtuigend over met zijn verhalen over ravotten in de duinen van Vlissingen, daarmee het imago van jongen uit 020Gaza een beetje van zich afwerpende. En Jolande Sap stond een beetje schaapachtig de menigte Groenlinks-leden in te staren en geforceerd te glimlachen. Dat je dacht: Wie heeft haar dat aangeleerd, want Heleen Weening, de partijvoorzitster kijkt net zo? Maar dat is allemaal niet de reden waarom ik nooit Groenlinks zal stemmen.

Ik woon en werk in Eindhoven, waar 25% van het Nederlandse Brutto-Sociaal-Product van Nederland verdiend wordt, met techniek, DAF, chips en computers. Voor dat werk moet ik vaak het land in met een Leasebak. Jolande Sap sprak twee keer het woordt Leasebak met een vies gezicht uit. Blijkbaar hebben de stemmers van Groenlinks geen Leasebak nodig en blijkbaar zijn de stemmers van Groenlinks ook nog jaloers op de Leasebak. Dat mag, maar dan heb ik dus niets met jullie. Dankjewel.

Tegelijkertijd sprak Tofik Dibi over mensen boven de vijftig die naar hun pensioen uitkijken. En hij wilde dat die mensen dan solidair zijn met mensen die "minder kansen in hun leven hebben gehad". In concreto betekent dat, dat de Leasebakrijder gaat betalen voor de mensen die weigeren hun VMBO af te maken en die daarna ook geen ongeschoold werk willen gaan doen, omdat ze daar te belazerd voor zijn. Maar als de Leasebakrijders dan wordt ontslagen en dat komt vaker voor dan je denkt, dan is er voor hem geen geld meer en krijgt hij ook geen ontslagvergoeding meer. Flexibel werken, noemt Groenlinks dat. Ga dat godverdomme eens tegen de jochies in 020Gaza zeggen dat ze flexibel moeten gaan werken!!

Maar de geldkraan moet wel weer opengezet worden voor Connie (het Groenlinks equivalent van Henk en Ingrid, maar Connie zit in een rolstoel), de Persoonsgebonden Budgetten, de Speciale Scholen, de Uitgeprocedeerde Asielzoekers, de Zonnepanelen en Natuur en ga zo maar door. Dus dat betekent belastingverhoging. En het is algemeen bekend, dat Leasebakrijders al heel veel belasting betalen en nog veel meer gaan betalen als het aan Groenlinks ligt. Dus daarom:

Nooit Meer Groenlinks !!

Nakba vierders niet blij met het verslag

"Wij moeten het verslag van Keesje geheel negeren", dat is nog de meest positieve reactie op de Facebook-pagina van "moeder aller activisten" Jose. Lees zelf maar:

Nakba vierders in de Balie

De Byzantium parkeergarage op de Stadhouderskade is nog niet helemaal vol. Enkele plaatsen achteraan en onderin zijn nog vrij, maar dan moet je wel naast een pilaar kunnen inparkeren. Gelukkig kan Amin Abou Rached ook met één arm behendig zijn grote Mercedes naast een pilaar in de nog open parkeerruimte wurmen. Zijn dochter, strak in een hoofddoek, kan alleen nog aan de bestuurderskant uitstappen. Even overweeg ik op de Hamas-vertegenwoordiger in Nederland af te stappen en te vragen wat er eigenlijk met die ton Euro gebeurd is die de Stichting Nederland-Gaza voor een heuse Nederlandse Gazaboot heeft ingezameld, die nooit is uitgevaren. Het zijn vragen die je zo graag zou willen stellen, maar waarvan je weet dat er nooit een antwoord op komt.

De organisatie van de jaarlijkse Nakba-viering heeft erg onvriendelijk op mijn aanmelding gereageerd. 

"Gezien onze ervaringen met u bij eerdere bijeenkomsten zijn wij niet gelukkig met uw komst. Wij willen u echter niet op voorhand  de toegang tot onze bijeenkomst ter gelegenheid van 64 jaar Nakba ontzeggen.
Wij stellen hierbij de voorwaarden dat u in geen geval foto's maakt van aanwezigen zonder hun uitdrukkelijke toestemming vooraf. Daarnaast zult u zich houden aan aanwijzingen die u door of namens de organisaties worden gegeven.


Wij vertrouwen erop dat morgen een plezierige bijeenkomst zal zijn."

Blijkbaar heb ik bij de vorige bijeenkomst van het Palestina Komitee iets fout gedaan. Of zou het komen doordat ik heb aangetoond, dat de geachte Auschwitz-overlevende, Philips-directeur en tevens vioolbouwer, je moet toch wat, Hajo Meijer, in het geheel niet gelooft dat de 9/11 werkelijk heeft plaatsgevonden en zo ja, dat dit een inside job van de CIA was? Dat was natuurlijk ook niet aardig van mij , om mijn camera zo dicht bij zijn hoofd te houden , terwijl de oude reus zijn onzin uitbraakte.

De Joods-Christelijke Pastor heeft een geheel andere interpretatie van de email van Gazaboot-survivor Benji de Levie: "We vertrouwen op een plezierige  bijeenkomst"  (laten we het vooral gezellig houden),  het leven is voor die lui echt een theater." Dat klopt natuurlijk óók. Het Nakba vieren moet vooral leuk blijven. Het mag niet tot discussies of tot vervelende vragen leiden. Dat zet de activisten maar aan het denken.

Intussen ben ik al wandelend aangekomen bij de Balie op het Kleine Gartmanplantsoen. Daar komt de beroepsactiviste Jose van Leeuwen reeds met een grote beker koffie-verkeerd van de trap af dalen. "Ik heb speciaal mijn mooie zondagse jurk aangetrokken, omdat ik wist dat jij kwam." zegt ze opgewekt tegen mij. Dat is een geheel andere toon dan ik haar gewend ben. Zou het vallen van dit asociale kabinet Rutte en de komende kandidatuur van mede-activist Tofik Dibi een gunstige uitwerking op het humeur van de "moeder aller activisten" hebben gehad? We weten het niet en we zullen het niet te weten komen ook, want de Grand-Dame van de Dranghek-performance is reeds doorgelopen, mij in verwarring achterlatende.

De "Ordedienst" die deze keer gevormd wordt door gestaalde kaders van Rik Min en Joop Willemse wil mij nog niet naar binnen laten. De zaal gaat namelijk pas om 13.45 open en dan kunnen alle aangemelde bezoekers zich in een rij opstellen om één voor één binnen gelaten te worden. Ik zie daarin een complot om nog meer ongenode gasten buiten de deur te houden, maar de Amsterdamse Fotograaf verwijt mij later veels te wantrouwig te zijn. Het is  juist de brandweer die dit soort eisen stelt.

Eenmaal binnen blijkt er nog ruimschoots plaats te zijn en daarom gaan we gezellig achter Tante Anja zitten. Zij mag blijkbaar wel fotograferen en dat doet ze naar hartelust. Niet geheel naar de zin van de Amsterdamse Fotograaf, want die roept "Onderhands, Anja". Ze houdt de camera verkeerd vast. Je kan niet alles goed doen. Anja antwoord dat ze best leuke foto's maakt en dat hij daar geen commentaar op hoeft te geven.  Achter ons verschijnt de rijzige gestalte van een orthodox-Joodse man met bontmuts en hele lange pijpekrullen aan zijn slapen. Het "Sjabath-Shalom" dat we hem toewensen wordt beantwoord met een "Salaam Aleikum" hetgeen volgens de kenners aanduidt dat we met een Israël-Ontkennende-Jood te maken hebben (naturei karta). Eerst moet de Messias op aarde komen en dan zou er pas een Joodse Staat opgericht mogen worden. De vraag is natuurlijk, of dit dan nog wel zin heeft, maar de vraag stellen is hem ook meteen beantwoorden.

De Amsterdamse Fotograaf vraagt in het Ivriet aan de naturei karta -Jood of hij wel te voet naar de Naka herdenking is gekomen. Dat wordt bevestigd. En of de geachte bontmutsdrager van plan is die dag nog in een microfoon te spreken. "Dat zullen anderen voor mij doen" is het antwoord. Dat zijn namelijk allemaal zaken die tijdens de sjabath niet zijn toegestaan. Nu dat allemaal besproken en opgehelderd is, kan het spektakel beginnen.

Dries van Agt is zijn sjaaltje vergeten en de Israël-Ontkennende-Jood is graag bereid het zijne af te staan. De camera's flitsen al weer, ook al heeft de voorzitter van de Stichting Nederland-Gaza, Benji de Levie ons bezworen geen foto's van bezoekers te maken. Maar de aanwezige fotografen geilen regelrecht op deze poseur. "Je doet iets verkeerd", zeg ik tegen de Amsterdamse Fotograaf. "Zet een bontmuts op je kop en laat je bakkebaarden staan en de gojim zullen je terstond omarmen." Dat is hij niet geheel met mij eens.

Dries van Agt houdt een gloedvol betoog over het "Internationale Recht" en over hoe hopeloos de situatie van de Palestijnen op dit moment wel is. Het verdelingsplan 1947 (Dries bedoelt Resolutie 181 van de Verenigde Naties) is helemaal niet eerlijk tot stand gekomen en dat erkent hij dan ook niet. Maar de VN resolutie 242, uit 1967, waarin Israël wordt veroordeeld tot ontruimen van bezette gebieden, die vindt Dries van Agt juist weer heel erg belangrijk. Het is haast niet voorstelbaar, dat deze man een Hoogleraar Internationaal Recht aan de Nijmeegse Universiteit is geweest en dat hij tegelijkertijd serieus van mening is dat bepaalde clausules uit het Internationaal Recht niet geldig zijn omdat de Verenigde Naties in die periode, in de woorden van van Agt "alleen bestond uit koloniale machten." Ja Dries, dat is ook heel logisch, omdat in die tijd het dekoloniseringsproces nog niet op gang was gekomen. En het Romeinse Recht zou dan ook niet geldig zijn, omdat in die periode de onderdrukte volkeren nog geen stem hadden. Dat is de status van wetenschap in Nederland anno nu.

"Ik ben sociaal-wetenschapper, van huis uit", onthul ik de Amsterdamse Fotograaf en "Het is voor mij enorm interessant vandaag te zien wie allemaal met wie." Was het Palestina Komitee vroeger vooral verbonden met PFLP en Fatah en was een seculiere oplossing in de jaren tachtig nog mogelijk geweest. Nu zie je hier Hamas-vertegenwoordigers, samen met gelovige moslims aan de ene kant en in dezelfde meeting, de ex-terrorist Rob Groenhuijzen ook aanwezig. De elitaire Stop de Bezetting van Gretta Duisenberg is weliswaar niet bij het organiserende komitee, maar er zijn wel bestuursleden van haar club. Dat samen met een heleboel oude communisten en strijdbare baby-boomers. Het is een grote samenwerking van verschillende stromingen. "En toch hebben ze nog niets voor mekaar gekregen", antwoordt de Amsterdamse Fotograaf grimmig. Alleen de ex-premier voor hun karretje gespannen en hij heeft hen voor zijn karretje gespannen.  Maar de zogenaamde boycot, daar is nog niks van terecht gekomen. De ex-premier van Agt besluit zijn lezing met het uitspreken van de hoop op een wonder of de sancties van de VS tegen Israel.

Droom verder oude reus!!

Vittorio Arrigoni: Sterven voor een onbereikbaar doel

Een intelligente lezeres stelde mij de volgende interessante vraag: "Vanwaar jouw pre-occupatione met het leven en sterven van Vittorio Arrigoni? Het lijkt alsof je er een ironisch grapje van maakt." Die vraag wil ik graag beantwoorden aan de hand van het volgende filmfragment, waar Vittorio Arrigoni op 21. Okt. 2009 in de Junge Welt Ladengalerie te Berlijn zijn prachtboek  "Stay Human" voorstelt. De beelden en de discussie bij de boekpresentatione verklaren eigenlijk alles.

Een blogger vermoord door salafisten
Vittorio Arrigoni is een blogger. Hij houdt van het leven: gaat naar de sportstudio, maakt afspraken met meisjes, zet zich in voor de onderdrukte medemens, wil zich vrijmaken van zijn als onderdrukkend ervaren ouderlijk huis en wil iets groots verrrichten. Dan wordt hij gekidnapped door salafisten om een extreem-fundamentalistische prediker, die zelfs voor de Hamas een gevaar vormt, vrij te krijgen. Maar hij wordt meteen na de ontvoering gedood. Opgehangen in het huis waar hij wordt vastgehouden. Je kan Vittorio Arrigoni dus beschouwen als slachtoffer van de islam. Dat zijn medestanders hem nu proberen voor te stellen als slachtoffer van Israël, speelt geen rol. Hij is omgebracht vanwege een conflict tussen Hamas en een radicaal-islamitische groepering. In die zin gaat mij dat net zo erg aan als de moord op van Gogh, die ook hele rare dingen zei en schreef, maar omgebracht werd vanwege zijn kritiek op de islam.

Communisten in dienst van Allah
Rondom Vittorio Arrigoni hangt een hele rare sfeer van oud Italiaans communisme, met aanhangers die heel hard "Bandiera Rosso" zingen en denken dat de wereld dan verandert in een socialistisch paradijs en die tegelijkertijd heel erg voor de Palestijnen zijn, zonder precies te kijken naar wat die Palestijnen nou eigenlijk voor doelen nastreven en voor idealen hebben. Het is martialisch revolutionair elan met de nodige symboliek zoals Che-Guevara petjes, rode vlaggen, zwarte kleren, Massen-Kundgebungen. Dezelfde type revolutionairen die in de jaren zeventig de RAF en Brigate Rosse aanhingen en fabriekdirecteuren in hun knieën schoten, die rennen nu over het strand van Gaza om de vissers te "beschermen". Dat gaat in één moeite door. Dat is een thema dat mij nu eenmaal mateloos interesseert, alleen al omdat ik begin jaren tachtig verschillende van deze types persoonlijk heb leren kennen. Het thema staat niet zo ver van mij weg als velen denken en ikzelf pretendeer.

Nieuw antisemitisme in Duitsland
Het is geen wonder en ook geen raadsel, waarom er op de laatste Gazaboot een geachte afgevaardigde van de Links-Partei meevoer en waarom met name de trotzkistische- en oud-SED-aanhang in Duitsland zo enthousiast meedoet in het demoniseren en delegitimeren van Israël. Inge Höger, geboren in de landkreis Diepholz, waar ik ook tien jaar heb gewoond, is een voorbeeld van hoe vakbondskaders en afgevaardigden van de extreem-linkse "Linke" bij de anti-Israel acties betrokken raken. Na jaren schaamte en verwerken in de Bondsrepubliek (West-Duitsland) en na 40 jaar zwijgen en niet-verwerken in de DDR, mogen de jonge Duitsers eindelijk weer eens los gaan op Joden en "Kauf nicht bei Juden" roepen. De naam zegt het al. Opvallend hoe in het filmfragment de vragenstelster in staat is de haat tegen Israel te combineren met haar biologisch dynamische leefwijze. Het is een gave.

Links antisemitisme
Deze keer komt het antisemitisme vanuit de extreem-Linkse hoek en het is maar de vraag of dat wel zo bijzonder is. Tenslotte heeft het antisemitisme in de Sovjet-Unie en de Oost-Europese landen ook rustig door kunnen sudderen vanwege de communistische retoriek en gebrek aan mensenrechten.
Dat "Het Volk" als statische, heilige en te beschermen eenheid , van vreemde smetten vrij, wordt beschouwd, is een concept dat ook bij onze SP voortdurend op de loer ligt.

Activisme voor jonge mensen
In zekere mate worden de jonge linkse activisten, met hun Che-Guevara symboliek en hun petjes ook opgeofferd voor een ideaal. Ze gaan naar Gaza en Judea en Samaria, waar de dood voortdurend op de loer ligt: Door aanslagen van salafisten, door het verkeerd geraakt worden door traangasgranaten of het overreden worden door een bulldozer. Er is altijd wel een manier om jezelf voor het revolutionaire vuur op te offeren. Het is wel een beetje heel shit voor de International Solidarity Movement dat Vittorio Arrigoni nu door een islamite is gedood. Dat had anders gekund. Nu is het de vraag of de beweging in staat is langzamerhand toch de Joden van deze moord te beschuldigen. Eerste tekenen in Arabische teksten van de PA zijn er al.

Sterven voor een onbereikbaar doel
Door op jonge leeftijd te sterven voor een onbereikbaar doel, zoals Che Guevara, Malcolm X, Andreas Baader en Ulrike Meinhof  verbind  je de linkse idealen met  religieuze inspratie en kan je hele generaties erna mobiliseren. Ook dat is een strijdmethode die de communisten gemeen hebben met de islamisten. Wat voor tekorten er in Gaza ook zijn, als je sterft voor het ideaal zijn er altijd mooie affiches met de afbeelding van jouw hoofd in vier kleuren offset gedrukt. Dat organiseren ze heel goed. Zodat je als martelaar de geschiedenis en de hemelpoort binnen kan gaan.

Dat zijn dus processen en gebeurtenissen waar ik me voor interesseer en die ik graag beschrijf.
"Restiamo Umani !!!"

(op de foto: Inge Höger, afgevaarduigde van de Links-Partei op de Gazaboot)

Tante Anja wil Tofik Dibi niet meer

Nou is ie te ver gegaan en heeft tante Anja kwaad gemaakt. Tofik Dibi heeft het gewaagd om  het affiche met de blote PSP-mevrouw uit 1971 als voorbeeld voor politieke vernieuwing te noemen. Terwijl hij met de Kunduz-politiemissie heeft ingestemd, daarmede alle pacifistische principes die er in Groenlinks nog waren, overboord zettende.

Tofik Dibi heeft een stropdas op de grond gegooid, die hij volgens tante Anja eerst nog zelf moest kopen, omdat hij helemaal geen stropdas drager ís. Een zwak aftreksel van de stropdas-act van Prins Claus die wél overtuigend was. Voeg dat bij de mislukte stekkerdoos-performance, die hij bedacht zou hebben en je ziet wat voor een holle frasen deze nep-Marokkaan eigenlijk vertegenwoordigt.

En de derde reden van boosheid op Tofik Dibi is, dat hij nu met een loze kreet als BAM!  de strijd tegen Jolande Sap aangaat, terwijl ze inhoudelijk helemaal niet van mening verschillen.  Het is een scheefwoner. Dat is het!!

  

Forza Nuova eert zijn held: Vittorio Arrigoni

De moeder van de vermoorde Italiaanse activist Vittorio Arrigoni is er kapot van. De nagedachtenis aan haar zoon wordt besmeurd door de extreem-rechtse partij Forza Nuova. De partij heeft een poster met de afbeelding van de door salafisten gekidnapte en vermoorde pro-Palestina-activist uitgebracht en daarop de volgende tekst:

Hulde
Aan hen die geloven vechten en sterven voor de Palestijnse zaak
Vittorio Arrigoni
Italiaanse held
Palestina Vrij

Gisteren zou de laatste procesdag tegen de moordenaars zijn, maar de rechter liet zich niet zien. In plaats daarvan werd het proces uitgesteld tot 28 mei. De moeder van Arrigoni gaf een persverklaring uit waarin ze protesteerde tegen het misbruik maken van de uitspraken en afbeelding van haar zoon. "Hij heeft nooit achter de Forza gestaan en zou dat ook nooit doen. Hij verafschuwde de denkbeelden van Forza. Ik verbied de partij nog langer misbruik te maken van de teksten en beeltenis van mijn zoon"

Volgens mij kan het proces heel snel afgelopen zijn als de moeder en zus van Vittorio arrigoni gewoon naar huis gaan. Zonder publiek zal de rechter beslissen tot doodstraf of vrijspraak. Veel andere mogelijkheden  zijn er niet. En dan is er een uitspraak en dan zijn ze er vanaf.

Vittorio Arrigoni: De laatste procesdag?

Vandaag is de laatste dag van het moordproces Vittorio Arrigoni, tenminste dat hopen de activisten van de International Solidarity Movement. Dan kunnen ze namelijk weer naar huis. De Belgische activiste Inge Neefs is er vandaag bij en is bang dat het proces weer uitgesteld zal worden.

Vittorio Arrigoni is een Italiaanse pro-Palestina activist, die een jaar geleden door salafisten in Gaza werd ontvoerd. Hij werd vrijwel onmiddellijk na de ontvoering door de ontvoerders opgehangen. De ontvoerders raakten in een vuurgevecht met de Hamas politie en de twee hoofddaders kwamen daarbij om. Nu staan er vier helpers terecht. Er zijn nu al veertien rechtzittingen geweest, waarbij het slachtoffer steeds meer tot dader werd gemaakt. Hij zou een te westerse- en on-islamitische levensstijl hebben gevoerd.  Het heeft de overige activisten van de ISM er niet van weerhouden gewoon in Gaza present te blijven en door te gaan met het steunen van de Hamas en andere terreurgroepen.

Wereldwijd is Vittorio Arrigoni tot een symbool van steun aan Palestijns verzet geworden, wat op zich vreemd is, want hij werd door Gazanen vermoord. Maar in de wereld van de internationale activisten is niets meer vreemd.

De uitslag van de rechtzaak tegen de moordenaars van Vittorio kan alleen maar extreem zijn. Ofwel de daders worden veroordeeld wegens medeplichtigheid en ter dood gebracht, ofwel er wordt geen bewijs gevonden en dan krijgen ze vrijspraak. Veel tussenoplossingen zijn er niet. We zijn benieuwd.

Abbas Falasteen Hamideh doet bijdehand bij de douane

De grote Palestijnse strijder Abbas Falasteen Hamideh komt zomaar Nederland binnen en doet ook nog bijdehand bij de douane. Kamervragen! Aanstaande zaterdag gaan honderden Marokkaanse jongeren in hun Gaza 020 bolwerk de grootste Palestijnse nederlaag allertijden, ook wel bekend als de Nakba 1948, vieren. Daarmee zijn de Palestijnen het enige volk op de gehele aarde die hun nederlagen viert in plaats van hun overwinningen. De Marokkanen in Amsterdam-West sluiten zich er graag bij aan. Slachtoffergedrag. Eerst de Joden de zee in willen drijven en dan huilie-huilie doen als ze zelf een pak slaag krijgen. Wat de Marokkanen met dit verhaal te maken hebben, dat vertelt de historie niet. Toch eens aan de majoor Mostafa Hilali vragen, die ook enthousiast aan het spectakel meedoet. Je bent marokkaan of je bent het niet.

Jullie kunnen ook nog meedoen aan de Nakba herdenking, al was het alleen maar om te laten zien dat  we weten waar ze mee bezig zijn.

Anyhow.   Abbas Falasteen Hamideh is nu al een dag in Nederland en heeft op Schiphol al problemen gemaakt met de douane. Wilde niet zeggen wie zijn vrienden in Nederland waren.  Hij vergelijkt de Israelische douane met de Nederlandse douane. Was het maar waar, dan had Karima Belhaj haar Nakba zelf moeten vieren.

Sven Kockelmann haalt Henk Bleker (CDA) onderuit

U bent oneerlijk en naait de mensen waar ze bij staan:

De voordelen voor Geert Wilders

Op de achtergrond van de val van het kabinet spelen zoveel vieze machtsspelletjes, dat het voor Geert Wilders bijna onmogelijk was de steun aan het kabinet voort te zetten. Door de snelle groei van de PVV en de vele PVV-zetels in de Tweede Kamer, kon Geert Wilders niet altijd controle over de partij en de gebeurtenissen houden. Bovendien speelde Maxime Verhagen en het CDA een machtsstrijd met hem uit. Laten wij eens kijken welke schandalen en intriges de PVV parten hebben gespeeld.

-Geert Wilders brengt in 2007 een motie in stemming om politici en gezagsdragers te verbieden een dubbele nationaliteit te hebben. Hij valt daarmee staatssecretarissen Nebahat Albayrak en Ahmed Aboutaleb aan. Daarbij maakt hij de opmerking dat als de tweede nationaliteit een Zweedse zou zijn, hij er net zo tegen zou zijn. Bij de kabinetsformatie in 2010 wordt de volkomen onbekende en onervaren Marlies Veldhuijzen van Zanten  (CDA)  benoemd tot staatssecretaris van Volksgezondheid. Later blijkt Veldhuijzen van Zanten een kennis van de vrouw van Maxime Verhagen te zijn. Waarschijnlijk is dit de eerste rattenstreek die Maxime Verhagen Wilders geleverd heeft.

-Iedere keer als Geert Wilders of de PVV voor een verkiezing staat of een moeilijke beslissing moet nemen, doet Hero Brinkman moeilijk en stelt hij voor om een jongerenorganisatie of een interne partijdemocratie in te voeren. Of Hero Brinkman komt bij Pauw en Witteman om zijn dissidente mening te zeggen of hij komt in het nieuws door dronkenschap. Net tijdens de moeilijke onderhandelingen over nieuwe bezuinigingen, stapt Hero Brinkman uit de partij en richt een nieuwe partij op. Het is te opvallend en niet toevallig meer.

Hero Brinkman is politieagent en heeft een geschiedenis van opvallende optredens bij de politie. In de Bellamybuurt van Amsterdam ontruimt hij eigenhandig een kraakpand. Huisvestte het kraakpand misschien buitenlandse terroristen? Mogelijk. Een buurtwerker merkt op dat Brinkman voor een gewone wijkagent een opvallend hoge opleiding heeft en opmerkelijk goede skills qua optreden en voorkomen. Volgens de buurtwerker kon het wel eens een medewerker van een geheime dienst zijn. Is Hero Brinkman onder druk gezet door zijn vroegere werkgevers om de PVV een kopje kleiner te maken? Is Hero Brinkman de Mat Herben van de PVV? Door de nieuwe verkiezingen is Geert Wilders hem ten minste kwijt.

-Vlak voor het afbreken van de nieuwe coalitieonderhandelingen krijgt de CDA-fractie Limburg van Maxime Verhagen opdracht uit de coalitie met de PVV te stappen. Zelfs als de PVV Statenleden toch besluiten om de Turkse president Gül te ontmoeten, uit respect voor de Koningin, wil het CDA toch niet meer met de PVV regeren in Limburg. Een kleine steek onder water tegen de PVV, die het toch al moeilijk heeft op dat moment.

-Door de nieuwe verkiezingen kan Geert Wilders in één keer alle brievenbuspissers, kopstoters, vrouwenmeppers en leugenaars over het verleden lozen. Of misschien houdt hij sommigen er ook wel in, omdat ze toch geen andere kant op kunnen. In ieder geval laat hij zien dat hij niet te chanteren is.

-De Links-Paarse regering die er nu mogelijkerwijze komt, maar dat moeten we nog afwachten, zal in eerste instantie moeten bezuinigen. Geert Wilders kan zich daar met zijn anti-Europa-retoriek tegen afzetten. Hij zal op die manier een groot aantal stemmen weer terug kunnen winnen. Op dit moment is een fractie van 16 tot 19 man groot genoeg voor zijn doel.

- De regering Rutte heeft zelfs het kleinste immateriele succesje niet aan Geert Wilders gegund. De immigratie is niet beperkt. Het Boerkaverbod komt er uiteindelijk niet. Uiteindelijk hebben Mark Rutte en het CDA hem gepiepeld. Maar nu heeft Geert Wilders na de verkiezingen nog steeds de kans om een macht van betekenis in het parlement te zijn.

Het Lijden van het Palestijnse Volk op 5 mei bij de NOS

Opmerkelijke agitprop van de Staatstelevisie op 5 mei. Er worden straatinterviews over vrijheid gehouden en de allereerste Amsterdamse mevrouw die op een bootje bij het bevrijdingsconcert op de Amstel gezeten haar visie op vrijheid geeft, weet op een treffende manier de huidige Palestijnse propaganda weer te geven. Het is een typische manier van redeneren die nooit helemaal met de persoon in kwestie te maken heeft, want het gaat over haar schoonmoeder die destijds uit Duitsland is gevlucht, maar die wel in Duitsland haar gehele Joodse familie verloren heeft. Daarna wordt in één moeite door het Lijden van het Palestijnse Volk gememoreerd, want dat mag op het Staatsjournaal niet ontbreken.


NOS 5 mei uitzending 4.08 minuut: "Ik heb heel lang een relatie gehad met een Palestijnse man. En ik ben veel op de Westelijke Jordaanoever geweest. Nou ik kan je vertellen, op de Westelijke Jordaanoever leven de mensen niet in vrijheid. En iedere dag moet ik daar toch een beetje aan denken." Waarvan acte en hulde dat deze mevrouw zo behulpzaam is de herdenking van de vrijheid te ontjoodsen en eigenlijk te zeggen: "Het zijn zelf ook geen lieverdjes"

Het lijkt trouwens wel of alle interviews in scene gezet zijn, want alle respondenten kunnen zonder hakkelen en zonder te twijfelen op een vloeiende manier hun herinneringen en gedachten onder woorden brengen.

Daarbij wordt op een mooie politiek correcte manier de verschillende actuele thema's afgewerkt. Het eerste straat interview gaat over het Lijden van het Palestijnse volk. Het tweede gaat over een homosexuele man die samen met zijn man, want ze zijn natuurlijk wel getrouwd, waar zouden we anders blijven, de vrijheid op een bootje op de Amstel viert.

Dan komt er nog iets opmerkelijks in minuut 6. Een opmerkelijke coherentie tussen Geert Wilders, Mark Rutte en Ronald Reagan.

Mark Rutte in minuut 5:45:  "De mogelijkheid om zelf te beslissen hoe je je leven wilt leven. Besluiten iets van je leven te maken. In vrijheid leven. Maar laten we ons realiseren, dat is op geen enkele manier een vaststaand gegeven. Dat zullen we iedere dag opnieuw met elkaar moeten bevechten"

Niet veel mensen zullen zich realiseren dat Mark Rutte hier zijn idool Ronald Reagan citeert, die op 5 januari 1967, tijdens zijn gouvernamentele inauguratie speech reeds zei: "Freedom is a fragile thing and is never more than one generation away from extinction.  It is not ours by inheritance; it must be fought for and defended constantly by each generation, for it comes only once to a people.  Those who have known freedom and then lost it have never known it again. "

Het is dan ook geen wonder, dat Geert Wilders in zijn zojuist verschenen boek "Marked for death, Islam's War against the West and Me" ,reeds op bladzijde 33, eveneens de Amerikaanse president Ronald Reagan op dezelfde manier citeert. Blijkbaar hebben zowel Mark Rutte als Geert Wilders, ondanks de politieke verschillen van VVD en PVV,allebei door, dat de vrijheid altijd slechts één generatie van het verdwijnen ervan verwijderd is en dat vrijheid doorgegeven moet worden en constant bevochten. Bij Ronald Reagan is duidelijk op wie hij de vrijheid wil bevechten en bij Geert Wilders is ook duidelijk dat hij de Islam als grootste bedreiger van de vijand ziet. Wat de grootste bedreiging van de vrijheid van Mark Rutte precies is, dat blijft in nevelen gehuld. Tijdens zijn speech over Karl Popper in Antwerpen zag hij in ieder geval Anders Breivik als een groter gevaar voor de vrijheid, dan Islam of communisme.

De strijd om water in Nabih Saleh

De nichtjes Manal en Narriman Tamimi maakten onlangs een lezingentour door Nederland en vertelden iedereen die het wilde horen dat de burgerbevolking van Nabi Saleh op de Westelijke Jordaanoever zwaar te lijden heeft onder de voortdurende bezoeken van Israëlische soldaten  en dat de naburige Joodse nederzetting Halamish hun waterbron heeft afgepakt. Elke vrijdag lopen de burgers van Nabi Saleh in gezelschap van Westerse activisten en Israëlische demonstranten richting Joods dorp en worden met traangasgranaten uit elkaar gejaagd. Tijdens de lezing van de dames Tamimi werd aan mij gevraagd wat ik van het gedrag van de Israelische soldaten vond en ik antwoordde dat het hele spektakel op mij nogal als ritueel overkomt, te vergelijken met de strijd tussen krakers en ME. Iedereen weet waar hij moet staan en wanneer hij wat moet zeggen of doen. Geen oplossing in zicht.

Intussen heb ik al eens met iemand van de geweldloze weerbaarheid gepraat om te kijken of we niet iets oplossends in de richting van Nabi Saleh kunnen doen. Als de waterbron nu het grootste probleem is, waarom dan niet eens kijken of beide dorpen er gebruik van kunnen maken. Wie weet bloeit er iets moois op. Naïef van mij natuurlijk.

Intussen heeft Haaretz reporter Amira Hass zich met de zaak bemoeid en levert ongewild munitie voor degene die zeggen dat de zogenaamd vreedzame protesten van de nichtjes Tamimi in feite een onderdeel van een groter plan om een nieuwe intifada te ontketenen zijn. Wat is namelijk het geval? De vrouwen van Nabi Saleh zijn onlangs ongehinderd gewoon naar de bron gelopen en hebben op de terugweg helemaal geen jerrycans met water meegenomen. Blijkbaar kan het dorp heel goed zonder water uit deze omstreden bron. Maar wat nog meer vragen opwerpt: Het leger heeft onlangs aangeboden de weg naar de waterput vrij te maken als de nichtjes Tamimi in ruil daarvoor stoppen met het wekelijkse protest. Het hele conflict is dus gemakkelijk op te lossen. Vanzelfsprekend hebben de dames Tamimi dit geweigerd, want het gaat ze helemaal niet om de waterput.

In het tijdschrift Palestine Monitor zegt Manal Tamimi:
"“We are demonstrating against settlements and nearly every Palestinian village has a settlement nearby. So this could become something big,” she said. “Like a third intifada.”
“We began our struggle when they took our spring,” she explained, pointing at the Halamish settlement on the nearby hill. “It’s a small spring, but with it they took the whole mountain.”
“That was the spark for our demonstrations. We had to do something because if we kept silent they would just take more land.”
In fact, eight months ago the Civil Administration—the occupying authority of the West Bank—was ready to offer the spring back to the village in exchange for an end to the demonstrations.
But Nabi Saleh refused."