Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Thursday, August 07, 2008

Anja haar grote voeten

Door Keesjemaduraatje
Nu mijn vrouw twee weken in Duitsland bivakkeert en ik me van alles heb voorgenomen te doen, in en om het huis, loopt het toch weer anders dan verwacht. Op het werk heb ik opeens heel veel werk, vanwege een offerte voor een grote bezorgdienst. Een date met een meisje van school, vroeger dan, werd afgezegd. Ik heb hoofdpijn. Daar komt bij dat ik het boek "Kleine voeten, grote voeten" van Anja Meulenbelt, waar zoveel over te doen is, nu eens wilde lezen en bespreken op dit buitengewoon zeikerige en negatieve weblog. Zijn jullie er nog?

Jongen_met_buffel_in_rijstveld De Olympische Spelen worden geopend en dat is het juiste moment om het boek "Kleine Voeten, Grote Voeten" te bespreken. En ik heb nog maar 85 bladzijdes gelezen. Is dat fair om een boek te bespreken waarvan je nog maar zo weinig gelezen hebt? Er is al zo vaak een citaat uit dat boek op het internet gezet, dat ik het vermoeden krijg dat alle recensenten vóór mij, ook slechts een paar bladzijdes gelezen hebben. Je komt er niet doorheen. Het is van een dermate valsheid, leugenachtigheid en dom geneuzel, dat zelfs een extreem-links iemand met het hart echt op de goede plaats zou zeggen: "Nee, laat maar"

Voor de liefhebbers hieronder alvast een paar citaten:

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, citeer ik letterlijk wat Anja Meulenbelt in 1982 over voorzitter Mao, God zij zijn ziel genadig, schrijft:
Bladzijde 118
"Een mooi voorbeeld van de nogal feministische houding van sommige jonge communistische mannen was Mao zelf. Een van zijn vroegste geschriften gaat over zijn verontwaardiging over de veel voorkomende zelfmoord van vrouwen"

Eigenlijk had ik het boek al meteen weer weg kunnen leggen, maar ik had het per ongeluk op bladzijde 118 opgeslagen en las al meteen dat Anja eigenlijk van mening is dat Mao Tse Tung, de moordenaar van miljoenen mensen, een zachtaardige bijna feministische man is. Ik hoef hier hopelijk geen commentaar op te geven.

Bladzijde 16
"Shaukeiwan (Hongkong) is een van de wijken waar al lang geleden vluchtelingen uit de Volksrepubliek zich hebben gevestigd, gevlucht uit angst voor het communisme. Soms 'intellectuelen', beter geschoolde mensen die bang waren dat hun bestaan er met de nieuwe arbeidsindeling en inkomensverdeling op achteruit zou gaan, of die te weinig vrijheid kregen voor hun opvattingen, hun manier van leven"

Het venijn zit hem in de aanhalingstekens bij "intellectuelen" en in het in een hoek zetten van de critici. Eigenlijk willen ze gewoon rijker zijn dan de rest. Er staat niet heel expliciet dat ze het met de Chinese communisten eens is, maar uit de context blijkt dat ze de tegenstanders a-sociaal vindt.

Bladzijde 25
"Andere mensen zijn al zo gedesillusioneerd of cynisch dat ze, even emotioneel, alleen nog maar de fouten willen zien, en niet meer wat er wél bereikt is"

Daar constateer ik uit, dat Anja Meulenbelt wel op de hoogte was van de kritiek en dat ze ook wist dat de Culturele Revolutie is mislukt en dat de regering van China dat zelfs heeft toegegeven, maar dat ze de mensen in Nederland die dat opschrijven nog een trap nageeft en dat ze zelf denkt dat er veel bereikt is in het communistische China.

Bladzijde 65
Anja heeft zich op de mouw laten spelden, dat de verkeersagenten in China geen boetes uitdelen, maar het van hun overredingskracht moeten hebben. Miljoenen mensen verhongerd of uitgemoord. Honderduizenden in werkkampen of gevangenis. Maar Anja gelooft zoiets.

Bladzijde 26
"Er blijken net zoveel China's te zijn als er mensen zijn die erover schrijven. In sommige van die China's is het communistische ideaal ongeveer verwezenlijkt, andere China's zijn eigenlijk niet meer dan uitgebreide strafkampen voor miljoenen mensen"

Daar zie je dus aan dat Anja het zelf allemaal niet weet en denkt dat het er maar vanaf hangt hoe je het bekijkt. Terwijl de Bende van Vier in die tijd toch echt al ontmaskerd was en Anja beter had kunnen weten.

Op bladzijde 28 maakt Anja het nog bonter en geeft zelfs toe dat er door het beleid van Mao miljoenen doden zijn gevallen, maar ze zegt heel koel: "...(die mensen) vergeten  hoeveel slachtoffers de Industriele Revolutie een eeuw geleden hier heeft gemaakt"

Bladzijde 45
Anja is erg blij als ze een man de was ziet ophangen en constateert dat de "rolpatronen" in China al aan het veranderen zijn.

Bladzijde 46
"..toch komen steeds dezelfde emoties op als ik een een jongen achter een waterbuffel zie, of een meisje met een kind op haar rug in en draagband en een schoffel in haar hand; een vanzelfsprekende band met de natuur die wij kwijt zijn, en die we met moeite herstellen in onze vrije tijd"
...
"Ik bedenk me opeens dat het, sinds ik in de Volksrepubliek ben, niet meer stinkt, zoals in Hongkong"

Bladzijde 49
Ik zie nooit  de nauwelijks ingehouden agressie, de ontevreden trek om de mond, het werken met ellebogen, al die zaken die bij ons zoveel voorkomen"

Bladzijde 58
Communisme betekent volgens Anja dat iedereen te eten heeft.

Bladzijde 66
Volgens Anja is één van de voordelen van het communistische China dat ze nergens sexistisch aangestaard wordt.

Op bladzijde 84 wordt dan wel min of meer tussen de regels toegegeven dat de provincie Sichuan het meest te lijden heeft gehad onder de Culturele Revolutie en dat dat komt doordat "de nieuwe maatregelen te snel werden doorgevoerd" . Anja Meulenbelt heeft dus terwijl dit boek werd geschreven tusen 1980 en 1982 nog steeds het licht niet gezien en denkt dat als de "Maatregelen" iets langzamer zouden zijn doorgevoerd, dat dan alles in orde zou zijn geweest.

Dat was het dan voor vandaag. Lekker slapen en morgen gezond weer op om de arbeidsproductiviteit te verhogen en het plan, zoals vastgesteld op het 46ste partijcongres, in volle omvang en naar tevredenheid te realiseren.

11 comments:

philippine said...

Beste Keesjemaduraatje, ik vind hier bijvoorbeeld niets negatiefs of zeikerigs inzitten. Wat een goeie schets van het niveau van Anja Meulenbelt. Graag vaker.

Joris Guido said...

Het feminisme van Meulenbelt en Mao
Volgens zijn lijfarts Zhisui Li was Mao namelijk een dwangmatige vrouwenverslinder met een voorkeur voor jonge meisjes. Hij was er van overtuigd dat seks hem genezende krachten gaf. Het moet voor die meisjes overigens niet bepaald prettig zijn geweest aangezien van Mao bekend is dat hij zich maar zelden waste. Maar dat verheindert Meulenbelt inderdaad niet om hem als feministisch te bestempelen. Reden: aar socialisme is net zo beschimmeld als het lijf van stinkende Mao

Rudi Roth said...

Een goeie over de Pallie vriendjes van Anjatollah

http://cgis.jpost.com/Blogs/harris/entry/why_are_palestinian_refugees_different

Cornelis Prul said...

We zijn het een keer eens, zet u dat nu ook maar eens in de courant.
En in die dagen had Carolijn Visser haar serie in NRC-Handelsblad, een verhaal over een heel ander China dan La Meulenbelt bezocht. Ik zei toen ik CV ontmoette dat ik steeds lag te rollen van het lachen over het prachtige dmasqu van de heilstaat dat zij schetste. Zij zei dat ik de eerste was die er zo positief op reageerde. Nou moe. Maar ja, als La Meulenbelt in 1982 nog met haar kletspraatjes kon wegkomen (ze zag ook vrouwen hand in hand lopen en dat maakte het plotseling niet erg meer dat je niet lesbisch mag zijn in China) verbaast het mij niet meer.

Keesjemaduraatje said...

ho ho Prul, niet te enthousiast worden over Carolijn Visser. Ze heeft namelijk ook een artikel over Nicaragua geschreven en beschreef daarin onder andere dat de tanks met hun lopen richting krottenwijk van Managua opgesteld stonden.
Zoals je misschien weet maakten wij toen het anarchistische blad ASSW en we namen het artikel op in een "Nicaragua Special". Toen in 1984 was namelijk al te zien dat de Sandinistische Revolutie een marxistische revolutie was. Met de nodige onderdrukking, propaganda en opsluiting die daar bij hoort.
Daarna kregen wij heel erg veel kritiek te voorduren. Want hoe haalden we wet in ons hoofd, om die geweldige revolutie van Nicaragua door het slijk te halen?
Van die dingen ja!!
Dus Carolijn heeft altijd al hele goede ogen gehad.

Tarak said...

Mooi stuk!
Wat wel jammer is dat mevrouw Meulenbelt het met een dergelijk naief wereldbeeld het tot senator heeft weten te schoppen en nu de wetten van de Tweede Kamer behoort te controleren en zo een bijdrage te leveren aan de Nederlandse samenleving.
Als ze daar mee bezig is tenminste, op haar website zie ik alleen maar stukken over het Israel-Palestijns conflict. Nu gun ik iedereen een interesse, en het is zeker een belangrijke conflicthaard (al of niet als bliksemafleider van andere sluimerende conflicten). Helaas had ik het wat naieve wereldbeeld dat een senator meer interessegebieden en een bredere kennis van zaken dient te hebben dan iets waar zij eigenlijk als senator vrijwel niet over gaat.

G.van Spijk said...

Anja Meulenbelt is wel zo gruwelijk dom dat het maar het beste lijkt om ze te negeren.Voorgoed!Ze kan niet een goeie zin brouwen maar heeft het wel zeer goed met zichzelf getroffen.Wat een kortzichtige,ego-centrische,laag-bij-de-grondse dame!

G.van Spijk said...

Tarak,je hebt gelijk.Het enige waar ze zich mee bezig lijkt te houden is het Isr.-Pal.conflict.En dan nog op een manier die iedere discussie met haar onmogelijk maakt.Als iemand het niet met haar standpunten eens is,moet hij maar niet meer op haar site komen.Een echte (linkse)tiranne!

alexander said...

Getuigt het niet van een goedkope discussietruc door citaten uit z'n verband te rukken, en de persoon in kwestie af te knallen? Ik zou de betreffende citaten graag in z'n context willen lezen. Overigens heb ik nog niet eerder van dit boek gehoord, is het soms nieuw?

Keesjemaduraatje said...

dan met je het boek zelf gaan lezen. "Grote voeten kleine voeten" van anja Meulenbelt. Is alleen nog antiquarisch verkrijgbaar

André van Delft said...

Prachtig stuk; oprechte en terechte woede.

Ik herinner me nog een Taptoe (blad voor kinderen van 8 tot 11 jaar) van rond 1970 dat loftrompetteerde over China en Mao. Daar was ik toen even mooi ingestonken.

Toen ik 15 was stierf Mao. Opland cartoonde in de Volkskrant: "800 miljoen mensen te eten gegeven". Toen was ik wel iets kritischer.

Ik googelde net naar de exacte tekst bij die cartoon. Ik vond die bij een hagiografie over Tito, door kamervoorzitter Dolman in 1980:
http://resolver.politicalmashup.nl/nl.proc.sgd.d.197919800000701?view=html&q=%22twee%20van%20breda%22%20%22drie%20van%20breda%22%20%22vier%20van%20breda%22