Disclaimer

De bijdragen aan het maatschappelijke debat, zoals op dit blog gepubliceerd, zijn bedoeld als ondersteuning van het recht op vrije meningsuiting. Mocht u desondanks in uw eer of goede naam aangetast worden, of nog erger dat u door deze teksten gekwetst wordt, lees dan eerst even de bijgaande disclaimer.

Thursday, July 26, 2018

De boekhouder Max Papilaja

Voor maandag 23 mei 1977 heeft Max Papilaja, boekhouder op het provinciehuis Drenthe, een afspraak bij de huidarts gemaakt. De collega's stellen geen verdere vragen. In plaats van naar de huidarts te gaan, kaapt Max, samen met negen andere Zuid-Molukkers, een trein bij De Punt. Tegelijkertijd gijzelen Zuid-Molukkers 105 leerlingen en vijf leraren van de basisschool in Bovensmilde.

Max Papilaja is een gewaardeerde  medewerker van het provinciehuis. Mijn oom is een collega van hem. Niemand heeft ooit wantrouwen gehad of heeft vermoed, dat Max Papilaja een trein zou gijzelen.

Nadat de gijzeling met geweld is beëindigd, zijn mijn nichtjes helemaal kapot door de dood van Max,die ze persoonlijk kennen. Was dit nu nodig geweest, met zoveel geweld een kaping te beëindigen? In de naïeve jaren zeventig komt de hardhandige actie als een klap aan.

Nu we zelf kinderen hebben stellen we ons voor, dat er een kind van ons op de basisschool zou zitten. Bovendien is dit de periode waarin er bijna  wekelijks aanslagen op burgers in West-Europa plaats vinden. Theo van Gogh, Bataclan, Charlie Hebdo, 5 mei Den Haag, ga maar door. Je zou verwachten, dat in de huidige tijd er meer begrip is  voor de mariniers die de treinkaping, met gevaar voor hun eigen leven, hebben beëindigd. Begrip voor Dries van Agt die de opdracht voor de bevrijding van de trein heeft gegeven.

De familieleden van Max Papilaja, die zelfs nog de kogels en de schrijfmachine van Max in een sloot hebben gegooid en daarmee het onderzoek naar de kaping hebben gefrustreerd, schiet niks anders te binnen dan de staat aan te klagen, in plaats van bij zichzelf te rade te gaan.

De gijzeling van het provinciehuis Assen, op 13 maart 1978, is een tweede traumatische ervaring, waar mijn Drentse familie onder te lijden heeft gehad. Mijn oom moest door een nooduitgang vluchten, om aan de kapers te ontkomen. Daarna  nog de moord op collega Ko de Groot door de kapers. Heeft Max Papilaja de plattegronden van het provinciehuis nog gemaakt?

Dries van  Agt heeft in zijn leven veel fouten gemaakt, maar de opdracht tot hardhandige beëindiging van de kaping in De Punt is toch een juiste beslissing geweest. Het heeft Nederland vele vervolgacties bespaard.

De familie Papilaja moet zich schamen, na het verraad van hun zoon en de moorden en terreur, nu nog tegen de staat te procederen. Nederland is een pussy-land geworden, deze processen nu nog toe te laten. Het is ook gevaarlijk deze mariniers aan te klagen, omdat het andere veiligheidsdiensten in de huidige tijd vleugellam maakt.

1 comment:

vince s. said...

100% eens!